“ รื่อกุ่ย “ (นาฬิกาแสงแดด)และกาสัม

“ รื่อกุ่ย “ (นาฬิกาแสงแดด)และกาสัมฤทธิ์หยดน้ำ
ในปัจจุบันนาฬิกาหลากหลายชนิดถือเป็นอุปกรณ์ที่อำนวยความสะดวงในการบอกเวลาให้กับผู้คน ในสมัยโบราณที่ยังไม่มีนาฬิกา ชาวจีนใช้อุปกรณ์อะไรในการบันทึกเวลา?
เริ่มแรก ผู้คนดูเวลาด้วยการดูตำแหน่งของพระอาทิตย์ พระจันทร์ และดวงดาวบนท้องฟ้า หลังจากนั้นจึงคิดค้นเครื่องกำหนดเวลาโดยใช้พระอาทิตย์เป็นตัวกำหนดเวลาขึ้นมา เรียกว่า “รื่อกุ่ย” (นาฬิกาแสงแดด) ในสมัยราชวงศ์ จิ๋น และราชวงศ์ ฮั่น “รื่อกุ่ย” เป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย “รื่อกุ่ย” มีลักษณะเป็นแผ่นวงกลม ด้านบนแกะสลักคำว่า ( จื่อ โฉ่ว หยิน หม่อ เฉิน ซื่อ อู่ เว่ย เซิน โหย่ว ซีไห้ ) บอกเวลาสิบสองตำแหน่ง ตรงกลางแผ่นวงกลมมีเข็มทองแดงอยู่หนึ่งเล่ม ในเวลาที่พระอาทิตย์ส่องแสงลงมา เงาของเข็มทองแดงก็จะเคลื่อนตามพระอาทิตย์ เคลื่อนไปถึงตำแหน่งไหนเวลาไหนก็แสดงว่าเป็นเวลานั้น การดูเวลาจากวิธีนี้มีความแม่นยำขึ้นมาก