คำว่าสมาธินั้นทุกคนล้วนแต่มีความรู้

คำว่าสมาธินั้นทุกคนล้วนแต่มีความรู้สึกเดียวกันว่าเป็นสิ่งที่ดีงาม เป็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จทั้งมวลซึ่งถ้าใครก็แล้วแต่ที่สามารถทำสมาธิได้ดีชีวิตของบุคคลนั้นจะถูกพัฒนาขึ้นอย่างอัศจรรย์เลยทีเดียว คือจากล้มเหลวเป็นสำเร็จ จากดีเป็นดียิ่งๆขึ้นไป จากดีเป็นดียิ่งๆขึ้นไป จากคนโง่เป็นคนที่ฉลาด จากคนที่ฉลาดเป็นคนที่ฉลาดยิ่งๆขึ้น จากคนที่มีทุกข์กลายเป็นคนที่มีความสุข และจากคนที่มีความสุขก็จะกลายเป็นคนที่มีความสุขยิ่งๆขึ้นไป ด้วยเหตุนี้เองที่มนุษย์ทุกๆคน อยากจะเป็นผู้ที่สามารถทำสมาธิได้ดี แต่เมื่อได้ทดลองทำแล้ว ก็มีความรู้สึกว่า การฝึกสมาธินั้นเป็นการยากมากๆ เป็นสิ่งที่เกินวิสัยของความเป็นมนุษย์ และก็มีไม่กี่คนที่สามารถทำได้ จนกระทั่งมีความรู้สึกว่า สมาธิน่าจะเป็นเรื่องของนักบวชหรือพวกพระภิกษุ สามเณร จึงทำให้พลาดโอกาสที่จะเข้าถึงความสุขและความสำเร็จไปอย่างน่าเสียดาย

แต่ในความเป็นจริงแล้ว สมาธินั้น แม้เป็นสิ่งที่ฝึกได้ยาก แต่ก็ยังเป็นเรื่องที่อยู่ในวิสัย เพราะมีบุคคลทั่วๆไป ไม่ว่าจะเป็นนักธุรกิจ พ่อค้าแม่ค้า ข้าราชการ พนักงานบริษัท นักเรียน นักศึกษา ฯลฯ มากมายหลากหลายอาชีพ ฐานะและวัย ที่สามารถฝึกสมาธิได้ จึงทำให้พวกเขาเหล่านั้นอยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุข และในที่นี้อยากจะบอกกับทุกๆคนว่า สมาธินั้น เป็นสิ่งสำคัญ และจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับเยาวชนในปัจจุบันนี้ เพียงแค่ว่าจะต้องมีผู้รู้และวิธีการถ่ายทอดให้อย่างดี มิฉะนั้นภาพของสมาธิจะกลายเป็นยาขม กลายเป็นเรื่องน่าเบื่อ จนเด็กๆพากันวิ่งหนี โดยเฉพาะวัยรุ่นสมัยใหม่ แต่เหตุการณ์ต่างๆเหล่านี้จะเกิดขึ้น เพียงในช่วงแรกของการฝึก แต่ถ้าเราเริ่มต้นกับสมาธิด้วยความงดงาม เพราะมนุษย์ทุกคนทุกเพศทุกวัย ล้วนไม่ปฏิเสธความงามของชีวิตได้ และด้วยความเป็นจริง “ความงามของชีวิต” ที่เกิดจากสมาธินั้นเป็นสิ่งที่ทุกชีวิตต่างโหยหา เพียงแต่ยังไม่มีใครหยิบยกมาใช้ให้ได้ผลจริงเท่านั้น