จากสาระความคิดพื้นฐาน ซาวิญยี่ (Sav

จากสาระความคิดพื้นฐาน ซาวิญยี่ (Savigny) ดังกล่าว เราอาจสรุปหลักการสำคัญๆของสำนักกฎหมายประวัติศาสตร์ ได้ดังนี้
1) กฎหมายเป็นสิ่งซึ่งถูกค้นพบมิใช่สิ่งที่ถูกสร้างขึ้น (Law is found not made) โดยดูแคลนอำนาจจากการกระทำของมนุษย์ การเติบโตของกฎหมายโดยสาระแล้วเป็นกระบวนการเติบโตของร่างกาย ซึ่งเป็นอย่างไร้สำนึก (Unconscious) ดังนั้นการนิติบัญญัติ (โดยเจตจำนงของมนุษย์) จึงมีความสำคัญน้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับจารีตประเพณี (ในกรณีนี้จะโต้แย้งแนวความคิดสำนักปฏิฐานนิยมทางกฎหมาย)
2) ขณะเมื่อกฎหมายมีการเปลี่ยนแปลงจากความสัมพันธ์เชิงกฎหมายซึ่งเห็นได้ง่ายชัดเจนในชุมชนบุพกาล สู่ความซับซ้อนมากยิ่งขึ้นในอารยธรรมสมัยใหม่ จิตสำนึกของประชาชนไม่สามารถแสดงออกโดยตัวเองโดยตรงเช่นแต่เดิม แต่มาปรากฏแสดงออกที่นักกฎหมายซึ่งจะเป็นผู้สรุปหลักกฎหมายเทคนิคต่าง ๆ ในการมองรูปร่างกฎหมายก็ยังคงเสมือนปากเสียงของจิตสำนึกประชาชนซึ่งต้องแบกภาระในการมองรูปร่างกฎหมายจากวัตถุดิบต่าง ๆ (ในสังคม) การนิติบัญญัติเป็นเสมือนสิ่งที่ดำเนินมาในขั้นสุดท้าย (ของการเกิดกฎหมาย) โดยเหตุนี้นักกฎหมายจึงมีความสำคัญมากกว่านักนิติบัญญัติในแง่ของการเป็นบุคคลผู้สร้างกฎหมาย (ในกรณีนี้จะโต้แย้งแนวความคิดสำนักปฏิฐานนิยมทางกฎหมาย)
3)กฎหมายไม่ใช่สิ่งที่มีความสมบูรณ์อย่างสากล มิใช่สิ่งที่นำมาปรับใช้ได้ทุก ๆ แห่งเหมือนกัน ประชาชนแต่ละแห่งพัฒนานิสัยเคยชินทางกฎหมาย (Legal Habits) ในลักษณะเฉพาะตัวเช่นเดียวกับพวกเขาที่มีภาษา,นิสัยใจคอ และลักษณะทางกายเป็นการเฉพาะ ซาวิญยี่ ยืนยันในลักษณะควบขนานระหว่างกฎหมายและภาษา ซึ่งไม่มีสิ่งใดนำไปใช้กับประเทศหรือประชาชนอื่น ๆ ดวงจิตดวงวิญญาณของชนชาติ หรือเจตจำนงของประชาชนแสดงตัวของในกฎหมายของประชาชน ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องจำเป็นที่จะต้องกระทำการศึกาาวิจัยประวัติศาสตร์กฎหมายเพื่อค้นหาวิวัฒนาการของดวง วิญญาณของชนชาติดังกล่าว (ในกรณีนี้จะโต้แย้งกับแนวความคิดสำนักกฎหมายธรรมชาติ) ในการจัดทำกฎหมายในแต่ละสังคมบริบท
ข้อสรุปทั้ง 3 ประการนี้ แสดงให้เห็นชัดว่า ซาวิญยี่ ไม่เชื่อว่ากฎหมาย คือ คำสั่งของรัฏฐาธิปัตย์ เขาถือว่ามนุษย์ไม่อาจสร้างกฎหมายขึ้นมาได้เองลอย ๆ ไม่มีผู้ตรากฎหมายคนใดที่จะยืนอยู่เหนือสังคม หรือตัดขาดตัวเองออกสังคมแล้วถ่ายทอดเจตจำนงของตน (ในฐานะผู้มีอำนาจสูงสุดในแผ่นดิน) ออกมาเป็นกฎหมายทันทีทันใด กฎหมายเกิดและพัฒนาไปตามประวัติศาสตร์ของแต่ละชนชาติ หน้าที่ของนักกฎหมายแต่ละยุค คือ การทำให้เนื้อหาของกฎหมายสอดคล้องกับจิตใจของชนชาติ สอดคล้องกับเจตจำนงของประชาชน มิใช่บัญญัติกฎหมายขึ้นมาใหม่ตามแต่จะคิด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

From the basic idea of vanity. SHA Villa yayi (Savigny) We may summarize the major principles of legal history.1.) law is not something that was created (Law is found not made), based on the lack of power from human actions. The growth of the law by subject matter, is a process of growth, which is devoid of the sense of (Unconscious), so the legislation (3 man) is less important when compared to the customary (in this case will dispute the concept of the Office of the principal legal expert base.)2.) as the law has been changed from a complex of legal relations, which is easily apparent in the community upon bup. To more complex in modern civilization. The consciousness of the people is unable to behave by themselves directly, such as the original, but it appears that the law, which will be displayed as a summary of the main legal techniques. In view of the shape of the mouth, it is still a virtual law consciousness of the people, which must bear the burden in view of the different shapes the law from raw materials (in society). The legislation is something that is performed in the final (of the law). By this reason, lawyers are more important than legislation in terms of student is a person who creates the law (in this case will dispute the concept of the Office of the principal legal expert base.)3)กฎหมายไม่ใช่สิ่งที่มีความสมบูรณ์อย่างสากล มิใช่สิ่งที่นำมาปรับใช้ได้ทุก ๆ แห่งเหมือนกัน ประชาชนแต่ละแห่งพัฒนานิสัยเคยชินทางกฎหมาย (Legal Habits) ในลักษณะเฉพาะตัวเช่นเดียวกับพวกเขาที่มีภาษา,นิสัยใจคอ และลักษณะทางกายเป็นการเฉพาะ ซาวิญยี่ ยืนยันในลักษณะควบขนานระหว่างกฎหมายและภาษา ซึ่งไม่มีสิ่งใดนำไปใช้กับประเทศหรือประชาชนอื่น ๆ ดวงจิตดวงวิญญาณของชนชาติ หรือเจตจำนงของประชาชนแสดงตัวของในกฎหมายของประชาชน ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องจำเป็นที่จะต้องกระทำการศึกาาวิจัยประวัติศาสตร์กฎหมายเพื่อค้นหาวิวัฒนาการของดวง วิญญาณของชนชาติดังกล่าว (ในกรณีนี้จะโต้แย้งกับแนวความคิดสำนักกฎหมายธรรมชาติ) ในการจัดทำกฎหมายในแต่ละสังคมบริบทThe conclusion of this three reasons. Shows that Saudi law does not believe it is yayi villas of rat tha architecture works. He is considered to be a human being could not generate your own laws without thinking. The law does not have to stand above society, or social, and then cut themselves out of their 3 relays (as the highest authority in the land) into law immediately. The birth and development of the law in accordance with each nation's history. Duties of lawyer, each generation is to make legal content is consistent with the spirit of the nation in accordance with people's 3. The new law, not the law but will be charged.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

From the essence of the basic idea SA วิญ Yi (Savigny), we may summarize the key principles of the law of history. As follows:
.1) law is something which was discovered, not what is created (Law is found not made) by undermining the power of กระทำของ human. The growth of law and procedure by the growth of the body, which is remorselessly (Unconscious).(by the will of man). Is important when compared to the standard. (in this case to argue the concept of legal positivism)
.2) when the law is changed from linear relationship between law, which is easy to see clearly in the community aware lining. To become more complicated in the modern civilization. The awareness of citizens cannot be expressed by itself directly, such as original.. in visual shape law is still the spokesman of the consciousness of citizens, which must bear the burden of looking shape law from various materials are (in society). Legislative as what's happening in the final of the law).(in this case to argue the concept of legal positivism)
.3) law is not what is complete, universal. Not all applied every of too. People of each developed a habit used legal (Legal Habits) in a unique language, just as they areThe character and the physical characteristic is the only Sa Yi, insist on the control วิญ parallel between law and language. Where there's nothing applied to a country or other citizens, the soul the soul of people.