ยังไม่มีแผนการจัดการและดูแลด้านความ

ยังไม่มีแผนการจัดการและดูแลด้านความมั่นคงทางอาหารโดยเฉพาะในประเด็นการกระจาย และความสามารถในการเข้าถึงอาหารของกลุ่มคนยากจน และผู้ด้อยโอกาส ซึ่งปัญหาปัจจุบัน ไม่ได้อยู่ที่ ปริมาณอาหารไม่เพียงพอแต่อยู่ที่การกระจายอาหารไม่ทั่วถึงและคนยากจนไม่ สามารถเข้าถึงอาหารได้ อย่างทั่วถึง
ระบบการกำกับดูแลระบบอาหารไทยปัจจุบันมีหน่วยงานจำนวนมากเกี่ยวข้องอาหารตาม ระบบห่วงโซ่อาหาร นับจากการเริ่มปลูก การเลี้ยง การแปรรูป การจำหน่ายและการบริโภค มากกว่า 20 หน่วยงานภายใต้กระทรวงสาธารณสุข เกษตรและสหกรณ์ อุตสาหกรรม มหาดไทยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อม สำนักนายกรัฐมนตรี รวมถึงราชการ ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่นต่างมีบทบาทหน้าที่ และกฎหมายรองรับการปฏิบัติงานที่ แตกต่างกัน โดยขาดการประสานงานที่ดีระหว่างหน่วยงานภาครัฐ ด้วยกันเองและยังมี ลักษณะยึดติดกับกรอบภาระหน้าที่ของหน่วยงาน ทั้งไม่มีระบบการวางแผนร่วมกัน เพื่อให้ สามารถประเมินผลการดำเนินงานของหน่วยงานต้นๆ ของห่วงโซ่อาหารที่มีต่อและสัมพันธ์ กับการดำเนินการของหน่วยงานต่อๆ มาในห่วงโซ่อาหารได้
การดำเนินงานตามแผนระดับชาติที่เกี่ยวข้องกับอาหารทุกแผนยังไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร เนื่องด้วยมีหน่วยงานเกี่ยวข้องจำนวนมาก ต่างมีแผนงานโครงการที่ซ้ำซ้อนไม่ต่อเชื่อมกันไม่สนองตอบ ต่อการแก้ปัญหาและความต้องการที่แท้จริง แผนชาติที่มีอยู่จึง เป็นเพียงการรวมแผนงานโครงการของ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยไม่มีแผนยุทธศาสตร์หลัก ในการแก้ไขปัญหาอย่างเกิดผลตรงกับสาเหตุของ ปัญหาอย่างแท้จริง
มีช่องว่างและความซ้ำซ้อนของกฎหมายที่เกี่ยวข้องตลอดห่วงโซ่อาหาร เช่น ไม่มีกฎหมาย ควบคุมคุณภาพของการปลูกพืชและการเลี้ยงสัตว์เพื่อความปลอดภัยในการบริโภค ในขั้นการขนส่งวัตถุดิบ และอาหารไม่มีกฎหมายควบคุมที่ชัดเจน ในหนึ่งกิจการต้องมีการ ขออนุญาตและควบคุมด้วยกฎหมาย หลายฉบับทำให้เกิดความไม่สะดวกต่อผู้ประกอบการค้า รวมทั้งไม่ชัดเจนในบทบาทของตน ตามกฎหมาย อีกทั้งการมอบอำนาจเพื่อการอนุญาตกำกับ ดูแลของกฎหมายแต่ละฉบับมีระดับแตกต่างกัน เป็นต้น
การบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องในระบบอาหารยังไม่เกิดผลอย่างจริงจัง ทำให้การกำกับดูแล ด้านความสะอาดปลอดภัยไม่เกิดผลเต็มประสิทธิภาพ เช่น การออกใบอนุญาตสถานที่ จำหน่ายอาหาร ราชการส่วนท้องถิ่นหลายพื้นที่ ยังให้ความสำคัญกับการเก็บค่า ธรรมเนียม มากกว่าการกำกับดูแล สุขลักษณะของการจำหน่าย เป็นต้น
ระบบการตรวจสอบและเฝ้าระวังปัญหาระบบข้อมูลข่าวสาร ยังไม่มีประสิทธิภาพและไม่มีการ เชื่อมโยง ไม่มีระบบเฉพาะเพื่อรองรับการดำเนินการรับมือกับภาวะฉุกเฉินด้านอาหาร
การพัฒนาระบบอาหารไทยยังไม่มีการใช้องค์ความรู้เป็นฐานอย่างเต็มที่ ขาดกระบวนการวิจัย และพัฒนาอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง ทำให้ขาดการพัฒนาการเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์โดย เฉพาะผลิตภัณฑ์ จากภูมิปัญญาท้องถิ่น สินค้าวัตถุดิบการเกษตร สมุนไพร และ บรรจุภัณฑ์
ภาครัฐยังไม่สามารถดำเนินการในลักษณะเครือข่ายกับองค์กรเอกชนและองค์กรประชาชน เพื่อแสดงบทบาทในการคุ้มครองสิทธิผู้บริโภค ทัศนะและการให้ความสำคัญในกิจกรรมต่างๆ ไม่ตรงกัน อีกทั้งไม่มีรูปธรรมของการสนับสนุนพลังภาคประชาชน องค์กรเอกชนสาธารณะ อย่างพอเพียง
ลักษณะพฤติกรรมการบริโภคของคนไทยเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงในการ บริโภคอาหารที่ไม่สะอาดปลอดภัย โดยผู้บริโภคไทยนิยมแก้ปัญหาในระดับปัจเจกไม่นิยมการรวมกลุ่ม เพื่อเป็นพลังในการต่อรองกับผู้ผลิต ทั้งยังมีข้อด้อยในเรื่องการใช้สิทธิและการทำ หน้าที่ของผู้บริโภคที่ดี ไม่นิยมร้องเรียนหน่วยงานที่รับผิดชอบเมื่อไม่ได้รับความเป็นธรรม แต่จะใช้วิธีไม่ซื้อสินค้าหรือบริการ นั้นแทน
ผู้ผลิตบางส่วนไม่มีจริยธรรมในการผลิตและจำหน่าย ไม่คำนึงถึงผลกระทบต่อสุขภาพและ สิทธิของผู้บริโภค ผู้ผลิตจำนวนมากขาดความรู้ ความเข้าใจถึงบทบาทหน้าที่ทั้งในฐานะผู้ผลิตเพื่อ ประชาชนและบทบาทหน้าที่ตามกฎหมาย ที่ต้องปฏิบัติเพื่อคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภค ทำให้การบังคับใช้ กฎหมายไม่เกิดผล มักมีการหลบเลี่ยงด้วยคิดว่าเป็นภาระ อีกทั้ง ขาดการพัฒนาด้านองค์ความรู้และเทคนิค การผลิต การจำหน่ายที่เหมาะสมซึ่งเป็นฐานความรู้ที่เอื้อต่อการดูแลความสะอาดปลอดภัยของอาหาร และการจัดการที่จะไม่เกิดผล กระทบต่อสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Also, there are no plans to manage and care for food security, particularly in the distribution and accessibility of poor groups and disadvantaged, which is the current problem. Not that the quantity is not enough food, but the food was not distributed to the poor, and do not. Access to food. Throughoutระบบการกำกับดูแลระบบอาหารไทยปัจจุบันมีหน่วยงานจำนวนมากเกี่ยวข้องอาหารตาม ระบบห่วงโซ่อาหาร นับจากการเริ่มปลูก การเลี้ยง การแปรรูป การจำหน่ายและการบริโภค มากกว่า 20 หน่วยงานภายใต้กระทรวงสาธารณสุข เกษตรและสหกรณ์ อุตสาหกรรม มหาดไทยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อม สำนักนายกรัฐมนตรี รวมถึงราชการ ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่นต่างมีบทบาทหน้าที่ และกฎหมายรองรับการปฏิบัติงานที่ แตกต่างกัน โดยขาดการประสานงานที่ดีระหว่างหน่วยงานภาครัฐ ด้วยกันเองและยังมี ลักษณะยึดติดกับกรอบภาระหน้าที่ของหน่วยงาน ทั้งไม่มีระบบการวางแผนร่วมกัน เพื่อให้ สามารถประเมินผลการดำเนินงานของหน่วยงานต้นๆ ของห่วงโซ่อาหารที่มีต่อและสัมพันธ์ กับการดำเนินการของหน่วยงานต่อๆ มาในห่วงโซ่อาหารได้The operation, according to a national plan relating to food, all plans are still not successful, as it should be because there are a lot of different agencies involved with project plans redundant non-responsiveness is not connected. To solve the problem, and the real needs. The existing national plans, so as to consolidate the project plans of relevant agencies, with no strategic plan master. To resolve the problem directly with the effect causing the real problems.There are gaps and duplication of related laws throughout the food chain, for example, there is no law. Quality control of plant and animal safety in the consumed. In the transport of raw materials and food, there is no explicit control law. In one of the parties must have the permission and control of the law, several convenient no trader, as well as their role is unclear in all legal authority to allow supervision of the individual laws of different levels, etc.The relevant legislation in the food system has not caused serious results. Make the regulatory. The cleaning efficiency is not safe to take effect, such as a place that sells food. Many local government areas to give priority to keeping more than regulatory charges. Hygienic conditions of distribution, etc.System of inspection and surveillance information systems problems. No, and no. Link There are no specific systems to support operations dealing with the emergency.The development of food Thailand has not been used as a base of knowledge to fully khatkrabuan research and development systematically and consistently. Make the lack of development of value added products, especially products from local wisdom, herbs and raw agricultural products packaging.The Government has also failed to carry on the style network with NGOs and public organizations. To display the roles in the protection of consumer rights. In light of focus and activities do not match as well, there are no concrete public sector power support. Private enterprise in public.The behavior characteristics of Thailand is one of the reasons that cause the risks in foods that are not very appreciated by consumers in Thailand which he could not top level solution integration to power to negotiate with manufacturers for the cons of right and. The duties of a consumer good. Not to complain the Agency is responsible to obtain justice but will not buy products or services.Some manufacturers do not have the morality to production and distribution. Regardless of the impact on health and the rights of consumers. Many producers lack knowledge and understanding of the role, duties, both as a supplier to the public, and the role of legal compliance to protection of the rights of consumers. Make the enforcement of the. The law does not take effect often evade with the thought that the lack of development, as well as the knowledge and techniques. The production. The appropriate distribution, which is a knowledge base that is contributing to the care and cleaning of food that will not take effect. Impact the environment.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

No plans to manage and maintain food security, especially in the distribution. And the ability to access the food of the poor and the disadvantaged, which present problems are not.Women, a the flight อาหาร is อย่าง ทั่วถึง sb EOSระบบการกำกับดูแลระบบอาหารไทยปัจจุบันมีหน่วยงานจำนวนมากเกี่ยวข้องอาหารตาม ระบบห่วงโซ่อาหาร นับจากการเริ่มปลูก การเลี้ยง การแปร original say next จำหน่าย และ Memorial มากกว่า 20 หน่วยงาน ภายใต้ กระทรวงสาธารณสุข EOSIndustry of science, technology and the environment of the office of the prime minister, including government, provincial and local authorities have roles. Law and practice, be different.