ถ้าพูดถึงเรื่องผีหรือเรื่องที่ทำให้

ถ้าพูดถึงเรื่องผีหรือเรื่องที่ทำให้ฉันขนลุกมีเยอะมากมายหลายเรื่องที่เกิดกับฉันแต่เรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ทำให้ฉันไม่เคยลืมและเป็นเรื่องที่ฉันสลดใจมากที่สุดเลยก็ว่าได้
เหตุการณ์มันมีอยู่ว่าบ้านของฉันเป็นหมู่บ้านที่เปนบ้านเรียงยาวต่อๆกัน ฉันอาศัยอยู่กับแม่ พี่สาว และยาย ซึ่งตอนนั้นฉันอายุ10ปี หมู่บ้านนี้ก็เป็นหมู่บ้านที่ปกติเหมือนทั่วไปและข้างบ้านของฉันก็มีเพื่อนบ้านเป็นป้าคนหนึ่งและลูกสาว อายุประมาณ3-4 ปี น้องคนนี้ชื่อว่ากอหญ้า ฉันชอบวิ่งเล่นกับน้องประจำเพราะบ้านเราสองคนใกล้กัน กอหญ้าก็มีนิสัยเหมือนเด็กทั่วไปกอหญ้าเป็นที่ติดแม่มากและแม่ของเขาก็เป็นคนที่รักลูกมากดูแลลูกเป็นอย่างดีเพราะในบ้านของเขามีกันอยู่แค่สองคนแม่กับลูก ฉันก็ได้ยินมาว่าแม่ของเขาได้ป่วยเป็นโรคลมชัก ซึ่งจะมีอาการรุนแรงถ้าไม่มีคนคอยดูแลอย่างใกล้ชิดถึงตายได้ และก็เกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงๆ วันนั้นฉันกลับมาจากโรงเรียนก็พยายามส่องเข้าไปในบ้านของกอหญ้าแต่กลับเงียบสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ เงียบหายไปประมาณ3-4วัน ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเขาพากันไปหาญาติที่ต่างจังหวัดเหมือนทุกครั้งที่เขาเคยไป แต่สิ่งที่มันทำให้ทุกคนในหมู่บ้านเริ่มสงสัยคือกลิ่นเหม็นที่ออกมาจากตัวบ้านของเขา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

If you talk about ghosts or gives me goosebumps has many stories with me, but I will continue this story is I have never forgotten, and the story is that I'm the most dejected. เหตุการณ์มันมีอยู่ว่าบ้านของฉันเป็นหมู่บ้านที่เปนบ้านเรียงยาวต่อๆกัน ฉันอาศัยอยู่กับแม่ พี่สาว และยาย ซึ่งตอนนั้นฉันอายุ10ปี หมู่บ้านนี้ก็เป็นหมู่บ้านที่ปกติเหมือนทั่วไปและข้างบ้านของฉันก็มีเพื่อนบ้านเป็นป้าคนหนึ่งและลูกสาว อายุประมาณ3-4 ปี น้องคนนี้ชื่อว่ากอหญ้า ฉันชอบวิ่งเล่นกับน้องประจำเพราะบ้านเราสองคนใกล้กัน กอหญ้าก็มีนิสัยเหมือนเด็กทั่วไปกอหญ้าเป็นที่ติดแม่มากและแม่ของเขาก็เป็นคนที่รักลูกมากดูแลลูกเป็นอย่างดีเพราะในบ้านของเขามีกันอยู่แค่สองคนแม่กับลูก ฉันก็ได้ยินมาว่าแม่ของเขาได้ป่วยเป็นโรคลมชัก ซึ่งจะมีอาการรุนแรงถ้าไม่มีคนคอยดูแลอย่างใกล้ชิดถึงตายได้ และก็เกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงๆ วันนั้นฉันกลับมาจากโรงเรียนก็พยายามส่องเข้าไปในบ้านของกอหญ้าแต่กลับเงียบสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ เงียบหายไปประมาณ3-4วัน ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเขาพากันไปหาญาติที่ต่างจังหวัดเหมือนทุกครั้งที่เขาเคยไป แต่สิ่งที่มันทำให้ทุกคนในหมู่บ้านเริ่มสงสัยคือกลิ่นเหม็นที่ออกมาจากตัวบ้านของเขา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

If talking about ghosts and that gives me the creeps have a lot many about me but what I talk about is that I will never forget that I grieved and is ที่สุดเลย is that.The event is my home village is home long after sort. I live กับแม่, sister and grandmother. At that time, I was 10 years. This village is a village that regular and general house has side neighbor is an aunt and her daughter, age about 3-4 years. This girl named of grass. I like to run with the younger of two close because our house. The grass is babyish general grass is on, and his mother was the one who loves you มากดูแล children as well, because in his house there are only two mother and son. I heard that his mother was having a seizure. Which will be severe if no one close to death. And it happened really happened. That day I came home from school is trying to shine into the house of the grass but silent like no one is silent about 3-4 days. I think because I think he came to the relative provinces like every time he went. But what makes everyone in the village began to doubt is the stench coming from the house.