อดีตกาลดนมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่ง กำ

อดีตกาลดนมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่ง กำพร้าพ่อแม่ อาศัยอยู่กับตายาย ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งแถบริมน้ำโขง เพราะไม่มีพ่อแม่ ตายายจึงเรียกเขาว่า “ เจ้ากำพร้า ”

สองตายาย เป็นคนธรรมะธัมโม ใจบุญสุนทาน เข้าวัดฟังธรรม และมักจะพาหลานกำพร้าไปวัดด้วยเสมอ

อยู่มาวันหนึ่ง พวกเด็ก ๆ รุ่นเดียวกันชวนเจ้ากำพร้าไปสาปลา (วิดน้ำเพื่อจับปลา) ที่ห้วยใกล้บ้าน เจ้ากำพร้าจึงไปกับพวกเขาด้วย เมื่อทำคูกั้นเสร็จแล้ว ก็เริ่มวิดน้ำไปเรื่อย ๆ พอใกล้จะแห้งได้ที่ คูก็รั่ว พวกเด็กเขาก็เลยให้เจ้ากำพร้าไปนั่งขวางไว้และนำดินมาปิดอัดถมจนน้ำหยุดรั่ว ซึ่งดินนั้น ก็ถมเจ้ากำพร้าไว้จนมิดคอ เห็นแต่หัวโผล่ขึ้นมา เมื่อวิดน้ำจนแห้งและจับปลากันเสร็จแล้ว คนอื่นๆ ก็พากันแบ่งปลากัน โดยไม่ได้แบ่งให้เจ้ากำพร้า และพากันกลับบ้าน ทิ้งเจ้ากำพร้าให้ติดอยู่ในคูดินนั้น

เจ้ากำพร้า นึกแค้นใจ ทั้งน้อยใจในความอับวาสนาของตนเอง แล้วน้ำตาของเด็กน้อยก็ไหลออกมา พลางพยายามค่อยๆ ตะเกียกตะกายจนพ้นจากดินที่ถมอยู่

ขณะที่น้ำกำลังไหลลงคืนสู่ที่เดิม สายตาของเจ้ากำพร้าก็เหลือบเห็น ปลาหลดน้อยตัวหนึ่งดิ้นกระแด่ว ๆ อยู่ในโคลน จึงรีบวิ่งไปประคองเอาสองมือกอบจับเอาปลาหลดน้อยตัวนั้น นำมาใส่ในกะโป๋(กะลามะพร้าว)ที่ใช้สาปลา แล้วพาปลาหลดน้อยตัวนั้นกลับเรือนและให้อาหารเลี้ยงดูอย่างดี

ปลาหลดน้อยนั้น โตวันโตคืน เจ้ากำพร้าจึงนำไปเลี้ยงไว้ในโอ่งแทน เมื่อปลาหลดโตขึ้นมาก ไม่สามารถจะอยู่ในโอ่งได้ เจ้ากำพร้าจึงนำปลาหลดไปปล่อยในแม่น้ำโขง นำอาหารไปให้ และพูดคุยกับปลาหลดนั้นทุกวัน ด้วยความรัก

ปลาหลดนั้นโตขึ้นมากพอที่เจ้ากำพร้าจะสามารถขี่เล่นในน้ำได้ ทั้งสองเล่นน้ำด้วยกัน สนิทสนมกัน รักกันมาก อยู่มาวันหนึ่ง ปลาหลด ได้พูดกับเจ้ากำพร้าว่า ในใต้น้ำโขงนี้ มีถ้ำมหาสมบัติอยู่ ข้าฯจะพากำพร้าไปเที่ยวถ้ำนั้น และนำแก้วแหวนเงินทองมา เจ้ากำพร้าถามว่า แล้วจะไปได้อย่างไร ปลาหลดบอกว่าจะให้ขี่หลังมุดลงไป พร้อมกำชับว่า ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ตาม อย่าดิ้น ให้ขี่หลังหลับตาอยู่นิ่งๆ เจ้ากำพร้าก็ทำได้ตามนั้น

เมื่อลงไปถึงถ้ำ เจ้ากำพร้าพบเห็นแก้วแหวนเงินทองมากมาย เจ้ากำพร้าเอ่ยปากขอจากเจ้าของ ที่มองไม่เห็น แล้วถือติดมือมาแค่นิดเดียว ด้วยไม่มีใจอยากได้มากมาย เพราะมันเป็นของใครก็ไม่รู้

เจ้ากำพร้ากล่าวขอบคุณปลาหลด ที่พาไปถ้ำมหาสมบัติ และน้ำสิ่งของที่ถือติดมือมา ไปให้ตายายพร้อมกับเล่าเรื่องราวให้ฟัง ตายายทราบเรื่องก็ชมว่าดีแล้ว ที่ไม่มีใจละโมบเอาของเขามาเยอะ ๆ

ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวตายายและเจ้ากำพร้าก็มีชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น

เด็กคนหนึ่งเพื่อนบ้านของเจ้ากำพร้า สงสัย จึงไปรบเร้าถามเอาความจริงจากเจ้ากำพร้า เมื่อทราบเรื่องแล้ว ก็รบเร้าต่อ ให้เจ้ากำพร้าไปขอร้องให้ปลาหลด พาตนไปถ้ำมหาสมบัตินั้น เจ้ากำพร้าทนต่อการรบเร้าไม่ได้ จึงทำตามนั้น

ปลาหลด เห็นแก่ความเป็นสหายกับเจ้ากำพร้า จึงยอมพาไป แล้วพูดกับเด็กคนนั้นว่า ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ตาม อย่าดิ้น ให้ขี่หลังหลับตาอยู่นิ่งๆ เด็กคนนั้นรับปากว่าสบายมาก บังเอิญว่าวันนั้น เกิดพายุ ฝาตกหนัก เด็กคนนั้นได้ยินเสียงอื้ออึง สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งไม่ไว้ใจปลาหลด สงสัยว่าพาไปผิดที่หรือเปล่า จึงลืมตาขึ้น และดิ้นอย่างแรงด้วยความกลัว ปลาหลด เห็นว่าเด็กคนนี้ ไม่รักษาคำพูด ไม่อยู่นิ่งๆ จึงสลัดเขาออกจากหลัง

เด็กคนนั้น เพราะตนเองไม่มีบุญ มีความแต่ความโลภ และไม่รักษาคำพูดสัญญาที่ให้ไว้กับปลาหลด จึงถูกกระแสน้ำโขงพัดพาไป และขาดใจตายในที่สุด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ความอิจฉาริษยา และละโมบ เป็นสิ่งที่ไม่ดี

อดีตกาลดนมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่ง กำพร้าพ่อแม่ อาศัยอยู่กับตายาย ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งแถบริมน้ำโขง เพราะไม่มีพ่อแม่ ตายายจึงเรียกเขาว่า “ เจ้ากำพร้า ”

สองตายาย เป็นคนธรรมะธัมโม ใจบุญสุนทาน เข้าวัดฟังธรรม และมักจะพาหลานกำพร้าไปวัดด้วยเสมอ

อยู่มาวันหนึ่ง พวกเด็ก ๆ รุ่นเดียวกันชวนเจ้ากำพร้าไปสาปลา (วิดน้ำเพื่อจับปลา) ที่ห้วยใกล้บ้าน เจ้ากำพร้าจึงไปกับพวกเขาด้วย เมื่อทำคูกั้นเสร็จแล้ว ก็เริ่มวิดน้ำไปเรื่อย ๆ พอใกล้จะแห้งได้ที่ คูก็รั่ว พวกเด็กเขาก็เลยให้เจ้ากำพร้าไปนั่งขวางไว้และนำดินมาปิดอัดถมจนน้ำหยุดรั่ว ซึ่งดินนั้น ก็ถมเจ้ากำพร้าไว้จนมิดคอ เห็นแต่หัวโผล่ขึ้นมา เมื่อวิดน้ำจนแห้งและจับปลากันเสร็จแล้ว คนอื่นๆ ก็พากันแบ่งปลากัน โดยไม่ได้แบ่งให้เจ้ากำพร้า และพากันกลับบ้าน ทิ้งเจ้ากำพร้าให้ติดอยู่ในคูดินนั้น

เจ้ากำพร้า นึกแค้นใจ ทั้งน้อยใจในความอับวาสนาของตนเอง แล้วน้ำตาของเด็กน้อยก็ไหลออกมา พลางพยายามค่อยๆ ตะเกียกตะกายจนพ้นจากดินที่ถมอยู่

ขณะที่น้ำกำลังไหลลงคืนสู่ที่เดิม สายตาของเจ้ากำพร้าก็เหลือบเห็น ปลาหลดน้อยตัวหนึ่งดิ้นกระแด่ว ๆ อยู่ในโคลน จึงรีบวิ่งไปประคองเอาสองมือกอบจับเอาปลาหลดน้อยตัวนั้น นำมาใส่ในกะโป๋(กะลามะพร้าว)ที่ใช้สาปลา แล้วพาปลาหลดน้อยตัวนั้นกลับเรือนและให้อาหารเลี้ยงดูอย่างดี

ปลาหลดน้อยนั้น โตวันโตคืน เจ้ากำพร้าจึงนำไปเลี้ยงไว้ในโอ่งแทน เมื่อปลาหลดโตขึ้นมาก ไม่สามารถจะอยู่ในโอ่งได้ เจ้ากำพร้าจึงนำปลาหลดไปปล่อยในแม่น้ำโขง นำอาหารไปให้ และพูดคุยกับปลาหลดนั้นทุกวัน ด้วยความรัก

ปลาหลดนั้นโตขึ้นมากพอที่เจ้ากำพร้าจะสามารถขี่เล่นในน้ำได้ ทั้งสองเล่นน้ำด้วยกัน สนิทสนมกัน รักกันมาก อยู่มาวันหนึ่ง ปลาหลด ได้พูดกับเจ้ากำพร้าว่า ในใต้น้ำโขงนี้ มีถ้ำมหาสมบัติอยู่ ข้าฯจะพากำพร้าไปเที่ยวถ้ำนั้น และนำแก้วแหวนเงินทองมา เจ้ากำพร้าถามว่า แล้วจะไปได้อย่างไร ปลาหลดบอกว่าจะให้ขี่หลังมุดลงไป พร้อมกำชับว่า ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ตาม อย่าดิ้น ให้ขี่หลังหลับตาอยู่นิ่งๆ เจ้ากำพร้าก็ทำได้ตามนั้น

เมื่อลงไปถึงถ้ำ เจ้ากำพร้าพบเห็นแก้วแหวนเงินทองมากมาย เจ้ากำพร้าเอ่ยปากขอจากเจ้าของ ที่มองไม่เห็น แล้วถือติดมือมาแค่นิดเดียว ด้วยไม่มีใจอยากได้มากมาย เพราะมันเป็นของใครก็ไม่รู้

เจ้ากำพร้ากล่าวขอบคุณปลาหลด ที่พาไปถ้ำมหาสมบัติ และน้ำสิ่งของที่ถือติดมือมา ไปให้ตายายพร้อมกับเล่าเรื่องราวให้ฟัง ตายายทราบเรื่องก็ชมว่าดีแล้ว ที่ไม่มีใจละโมบเอาของเขามาเยอะ ๆ

ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวตายายและเจ้ากำพร้าก็มีชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น

เด็กคนหนึ่งเพื่อนบ้านของเจ้ากำพร้า สงสัย จึงไปรบเร้าถามเอาความจริงจากเจ้ากำพร้า เมื่อทราบเรื่องแล้ว ก็รบเร้าต่อ ให้เจ้ากำพร้าไปขอร้องให้ปลาหลด พาตนไปถ้ำมหาสมบัตินั้น เจ้ากำพร้าทนต่อการรบเร้าไม่ได้ จึงทำตามนั้น

ปลาหลด เห็นแก่ความเป็นสหายกับเจ้ากำพร้า จึงยอมพาไป แล้วพูดกับเด็กคนนั้นว่า ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ตาม อย่าดิ้น ให้ขี่หลังหลับตาอยู่นิ่งๆ เด็กคนนั้นรับปากว่าสบายมาก บังเอิญว่าวันนั้น เกิดพายุ ฝาตกหนัก เด็กคนนั้นได้ยินเสียงอื้ออึง สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งไม่ไว้ใจปลาหลด สงสัยว่าพาไปผิดที่หรือเปล่า จึงลืมตาขึ้น และดิ้นอย่างแรงด้วยความกลัว ปลาหลด เห็นว่าเด็กคนนี้ ไม่รักษาคำพูด ไม่อยู่นิ่งๆ จึงสลัดเขาออกจากหลัง

เด็กคนนั้น เพราะตนเองไม่มีบุญ มีความแต่ความโลภ และไม่รักษาคำพูดสัญญาที่ให้ไว้กับปลาหลด จึงถูกกระแสน้ำโขงพัดพาไป และขาดใจตายในที่สุด 
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ความอิจฉาริษยา และละโมบ เป็นสิ่งที่ไม่ดี

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

The past tense donma. There is one boy. A helpless parents living with grandparents One of the villages in the Mekong River because there are no parents. Grandparents call him "helpless Princess," he said. Two grandparents who came into his mind away thammo Dharma Temple and often helpless to the ground with a temple dog. อยู่มาวันหนึ่ง พวกเด็ก ๆ รุ่นเดียวกันชวนเจ้ากำพร้าไปสาปลา (วิดน้ำเพื่อจับปลา) ที่ห้วยใกล้บ้าน เจ้ากำพร้าจึงไปกับพวกเขาด้วย เมื่อทำคูกั้นเสร็จแล้ว ก็เริ่มวิดน้ำไปเรื่อย ๆ พอใกล้จะแห้งได้ที่ คูก็รั่ว พวกเด็กเขาก็เลยให้เจ้ากำพร้าไปนั่งขวางไว้และนำดินมาปิดอัดถมจนน้ำหยุดรั่ว ซึ่งดินนั้น ก็ถมเจ้ากำพร้าไว้จนมิดคอ เห็นแต่หัวโผล่ขึ้นมา เมื่อวิดน้ำจนแห้งและจับปลากันเสร็จแล้ว คนอื่นๆ ก็พากันแบ่งปลากัน โดยไม่ได้แบ่งให้เจ้ากำพร้า และพากันกลับบ้าน ทิ้งเจ้ากำพร้าให้ติดอยู่ในคูดินนั้น เจ้ากำพร้า นึกแค้นใจ ทั้งน้อยใจในความอับวาสนาของตนเอง แล้วน้ำตาของเด็กน้อยก็ไหลออกมา พลางพยายามค่อยๆ ตะเกียกตะกายจนพ้นจากดินที่ถมอยู่ ขณะที่น้ำกำลังไหลลงคืนสู่ที่เดิม สายตาของเจ้ากำพร้าก็เหลือบเห็น ปลาหลดน้อยตัวหนึ่งดิ้นกระแด่ว ๆ อยู่ในโคลน จึงรีบวิ่งไปประคองเอาสองมือกอบจับเอาปลาหลดน้อยตัวนั้น นำมาใส่ในกะโป๋(กะลามะพร้าว)ที่ใช้สาปลา แล้วพาปลาหลดน้อยตัวนั้นกลับเรือนและให้อาหารเลี้ยงดูอย่างดี ปลาหลดน้อยนั้น โตวันโตคืน เจ้ากำพร้าจึงนำไปเลี้ยงไว้ในโอ่งแทน เมื่อปลาหลดโตขึ้นมาก ไม่สามารถจะอยู่ในโอ่งได้ เจ้ากำพร้าจึงนำปลาหลดไปปล่อยในแม่น้ำโขง นำอาหารไปให้ และพูดคุยกับปลาหลดนั้นทุกวัน ด้วยความรัก
ปลาหลดนั้นโตขึ้นมากพอที่เจ้ากำพร้าจะสามารถขี่เล่นในน้ำได้ ทั้งสองเล่นน้ำด้วยกัน สนิทสนมกัน รักกันมาก อยู่มาวันหนึ่ง ปลาหลด ได้พูดกับเจ้ากำพร้าว่า ในใต้น้ำโขงนี้ มีถ้ำมหาสมบัติอยู่ ข้าฯจะพากำพร้าไปเที่ยวถ้ำนั้น และนำแก้วแหวนเงินทองมา เจ้ากำพร้าถามว่า แล้วจะไปได้อย่างไร ปลาหลดบอกว่าจะให้ขี่หลังมุดลงไป พร้อมกำชับว่า ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ตาม อย่าดิ้น ให้ขี่หลังหลับตาอยู่นิ่งๆ เจ้ากำพร้าก็ทำได้ตามนั้น

เมื่อลงไปถึงถ้ำ เจ้ากำพร้าพบเห็นแก้วแหวนเงินทองมากมาย เจ้ากำพร้าเอ่ยปากขอจากเจ้าของ ที่มองไม่เห็น แล้วถือติดมือมาแค่นิดเดียว ด้วยไม่มีใจอยากได้มากมาย เพราะมันเป็นของใครก็ไม่รู้

เจ้ากำพร้ากล่าวขอบคุณปลาหลด ที่พาไปถ้ำมหาสมบัติ และน้ำสิ่งของที่ถือติดมือมา ไปให้ตายายพร้อมกับเล่าเรื่องราวให้ฟัง ตายายทราบเรื่องก็ชมว่าดีแล้ว ที่ไม่มีใจละโมบเอาของเขามาเยอะ ๆ

ตั้งแต่นั้นมา ครอบครัวตายายและเจ้ากำพร้าก็มีชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น

เด็กคนหนึ่งเพื่อนบ้านของเจ้ากำพร้า สงสัย จึงไปรบเร้าถามเอาความจริงจากเจ้ากำพร้า เมื่อทราบเรื่องแล้ว ก็รบเร้าต่อ ให้เจ้ากำพร้าไปขอร้องให้ปลาหลด พาตนไปถ้ำมหาสมบัตินั้น เจ้ากำพร้าทนต่อการรบเร้าไม่ได้ จึงทำตามนั้น

ปลาหลด เห็นแก่ความเป็นสหายกับเจ้ากำพร้า จึงยอมพาไป แล้วพูดกับเด็กคนนั้นว่า ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรก็ตาม อย่าดิ้น ให้ขี่หลังหลับตาอยู่นิ่งๆ เด็กคนนั้นรับปากว่าสบายมาก บังเอิญว่าวันนั้น เกิดพายุ ฝาตกหนัก เด็กคนนั้นได้ยินเสียงอื้ออึง สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งไม่ไว้ใจปลาหลด สงสัยว่าพาไปผิดที่หรือเปล่า จึงลืมตาขึ้น และดิ้นอย่างแรงด้วยความกลัว ปลาหลด เห็นว่าเด็กคนนี้ ไม่รักษาคำพูด ไม่อยู่นิ่งๆ จึงสลัดเขาออกจากหลัง

เด็กคนนั้น เพราะตนเองไม่มีบุญ มีความแต่ความโลภ และไม่รักษาคำพูดสัญญาที่ให้ไว้กับปลาหลด จึงถูกกระแสน้ำโขงพัดพาไป และขาดใจตายในที่สุด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ความอิจฉาริษยา และละโมบ เป็นสิ่งที่ไม่ดี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

Past sessions ago An orphan boy who lives with his parents, grandparents. A village of the Mekong River. Because no parent Grandparents called him, "Your Child" two grandparents were philosophize philanthropy to measure fair hearing. And orphaned children often take to the temple with them one day I shall orphaned children of the same to the fish. (Wid water to catch fish) near the creek. I went with them helpless. When you're done with it Began baler so close enough to dry up the ditch was leaking them he would make you helpless to sit intercepted and coming off compressed fill until the water stops leaking soil, it fills you helpless until mid neck. But the outcrop On bail until dry and catch fish then others went into fish. Without a break for the orphans. And to return home Leaving you helpless, trapped in a trench that you feel helpless and I resent the ascendancy of their own misfortune. Then the little boy's tears gushed out. While trying to gradually I scrambled out of the soil to fill in while the water is running down the back to the original. Eyes on the helpless, they came across. Moray least one flex of rockfish in the mud rushed to hold out two handfuls taken Moray less of it. I put it in the toilet (coconut) used for fish. Then bring it back to Moray less housing and feeding well fed Moray grew less helpless, thus leading to pick up your pet in a jar instead. When Moray grow up. Can not be in the jar. The orphan brought Moray to bring food to the release of the Mekong River and talk to every day, Moray. With love Moray was grown up enough that you can ride helpless in the water. The two played together, camaraderie, love each other one day Moray have spoken to you, that helpless. In this underwater river There are caves Treasure I will take orphans to the cave. Silver and gold glass. I asked helpless It is possible, however, Moray said to ride back down to Earth. And saying, We will see what events they do not flex to savor the quiet ride. The orphan was done by it on down to the cave. The orphan found silver glass gold. I asked for the owners of orphan Invisible Just a little hands to hold With no heart to have many We do not know because it is the orphaned Thanks Moray. That led to the Treasure Cave And bring the hands to hold. Grandparents with a story to the audience. Grandparents know at me then. No greedily took his mind a lot. And since then Parents, grandparents, and you will have a better living orphaned child wondering why your neighbor orphan petition to ask the truth from you helpless. When it was pressed to make you helpless to turn to for Moray. Take her to the treasure cave. You are not helpless to withstand the petition. So follow it, Moray. Sake of a companion to the orphaned children are allowed to take over and said to him,. We will see what events they do not flex to savor the quiet ride. The child was agreed very comfortable. Coincidentally, the day of the storm's heavy lid heard noise. Wonder what happened The distrust Moray Wondering whether or not to take offense at it opened up and squirm with fear Moray strongly that this child. Does not keep his word, he still had ridden out from behind the boy. Because they do not merit But greed is Do not keep their word and promises to Moray. Mekong river were swept away. And die in the end, this story teaches them how. "Envy and greed is not good.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

Ancient Eden, a boy, orphaned parents lived with his grandparents in a village of one river bar river. Because there is no parents, grandparents, so call him "You an orphan."

.Two eyes she is hurt, a temple and philanthropist. Listen to the Dharma, and often took the orphan to ด้วยเสมอ

.One day, the children the same version persuaded orphan to Lake La (bail out to catch fish) ห้วยใกล้บ้าน you orphan is with them. When do you finish barrier began temporarily indefinitely when near to dry at Ku's leak.The soil is filled until the mid neck orphan you see but the head came up, when bail until dry and catch fish it. Others they break fresh fish. Without breaking your orphan and go home, leaving you an orphan to trapped in the คูดิ there
.
You orphan sense resentment and hurt his fortune of their own. And tears of the little boy came out and tried to gradually get to from the ground that provide live

.While the water is flowing back into place. The sight of the orphan's glance you see. Moray at least one moving convulsively. In mud, rushed to take two substantial support to bring little saltwater fish. Put in Kapo (coconut) used Lake La
.
the Moray, growing up, you little orphan was cultured in the jar. When the Moray has grown so much. Can't live in a jar. Are you an orphan brought Moray to drop in the Mekong River, bring food and talk with saltwater fish every day with love

.Moray was grown enough that you can ride the orphan in the water. Both play the water together, intimate, love each other very much. One day, saltwater fish. Speak with you an orphan that in this river underwater cave treasure.The jewels. You orphan asked to? The Moray said to ขี่หลังมุด down with charged that, no matter encounter anything. Don't struggle, a close your eyes stay still, you can do it! The orphan

when down to the cave, you no see jewels. You ask for it from the owner, invisible to the orphan and still come just a little, with no ใจอยาก lot. Because it's somebody

.You thanked the Moray, took to the orphan treasure cave and water things still. Go to their grandparents, along with stories about to. Your grandparents know about it to say that good. The heart is not greedy remove his so much

.Since then. The family grandparents and an orphan's life better

.A child of thy neighbour, an orphan, doubt is to urge the truth from you ask an orphan when shot heard, insist to give you an orphan to beg saltwater fish. Get to the cave treasure. You orphan withstand importunity.
.
.For the sake of being friends with saltwater, you lost, they take, and says to the boy that, whether to meet the circumstances, don't move to a close your eyes stay still. The boy promised it. Coincidentally, that day, the storm, the raining.Wonder what happened and don't trust the Moray. Wonder take wrong? It opened my eyes and struggling hard with fear, and saltwater fish. That kid. Don't keep your word is not steady, so get him off after
.
the child because of no merit, but their own greed and not the word of promise with saltwater fish was the river carried away and die at last.
this fable teaches us that "jealousy and greed is bad!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.