มาตราที่ 118 119 120 121 122 :: พ.

มาตราที่ 118 119 120 121 122


:: พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตราที่ 118-122

:: หมวด 11 ค่าชดเชย
มาตรา 118 ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่ง เลิกจ้างดังต่อไปนี้
(1) ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบหนึ่งร้อยยี่สิบวัน แต่ไม่ครบ หนึ่งปี ให้จ่ายไม่น้อยกว่า ค่าจ้างอัตราสุดท้ายสามสิบวัน หรือไม่ น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงานสามสิบวันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างซึ่ง ได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย
(2) ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบหนึ่งปี แต่ไม่ครบสามปี ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายเก้าสิบวัน หรือไม่น้อยกว่า ค่าจ้างของการทำงานเก้าสิบวันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างซึ่งได้รับ ค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย
(3) ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบสามปี แต่ไม่ครบหกปี ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายหนึ่งร้อยแปดสิบวัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงานหนึ่งร้อยแปดสิบวันสุดท้าย สำหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย
(4) ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบหกปี แต่ไม่ครบสิบปีให้ จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายสองร้อยสี่สิบวัน หรือไม่ น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงานสองร้อยสี่สิบวันสุดท้ายสำหรับ ลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย
(5) ลูกล้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบสิบปีขึ้นไป ให้จ่ายไม่น้อย กว่าค่าจ้างอัตราสุดท้ายสามร้อยวันหรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของ การทำงานสามร้อยวันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตาม ผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย
การเลิกจ้างตาม มาตรา นี้ หมายความว่า การกระทำใดที่ นายจ้างไม่ให้ลูกจ้างทำงานต่อไปและไม่จ่ายค่าจ้างให้ ไม่ว่าจะ เป็นเพราะเหตุสิ้นสุดสัญญาจ้างหรือเหตุอื่นใด และหมายความ รวมถึงกรณีที่ลูกจ้างไม่ได้ทำงานและไม่ได้รับค่าจ้างเพราะเหตุ ที่นายจ้างไม่สามารถดำเนินกิจการต่อไป
ความในวรรคหนึ่งมิให้ใช้บังคับแก่ลูกจ้างที่มีกำหนดระยะ เวลาการจ้างไว้แน่นอนและเลิกจ้างตามกำหนดระยะเวลานั้น
การจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาตามวรรคสามจะกระทำได้ สำหรับการจ้างงานในโครงการเฉพาะที่มิใช่งานปกติของธุรกิจ หรือการค้าของนายจ้างซึ่งต้องมีระยะเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดของ งานที่แน่นอนหรือในงานอันมีลักษณะเป็นครั้งคราวที่มีกำหนด การสิ้นสุด หรือความสำเร็จของงาน หรือในงานที่เป็นไปตาม ฤดูกาลและได้จ้างในช่วงเวลาของฤดูกาลนั้น ซึ่งงานนั้นจะต้อง แล้วเสร็จภายในเวลาไม่เกินสองปีโดยนายจ้างและลูกจ้างได้ ทำสัญญาเป็นหนังสือไว้ตั้งแต่เมื่อเริ่มจ้าง
มาตรา 119 นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้าง ซึ่งเลิกจ้างในกรณีหนึ่งกรณีใดดังต่อไปนี้
(1) ทุจริตต่อหน้าที่หรือกระทำความผิดอาญาโดยเจตนา แก่นายจ้าง
(2) จงใจทำให้นายจ้างได้รับความเสียหาย
(3) ประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้นายจ้างได้รับความเสียหาย อย่างร้ายแรง
(4) ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือระเบียบหรือคำสั่ง ของนายจ้างอันชอบด้วยกฎหมายและเป็นธรรม และนายจ้างได้ ตักเตือนเป็นหนังสือแล้ว เว้นแต่กรณีที่ร้ายแรงนายจ้างไม่จำเป็น ต้องตักเตือน
หนังสือเตือนให้มีผลบังคับได้ไม่เกินหนึ่งปีนับแต่วันที่ลูกจ้างได้ กระทำผิด
(5) ละทิ้งหน้าที่เป็นเวลาสามวันทำงานติดต่อกันไม่ว่าจะมีวัน หยุดคั่นหรือไม่ก็ตามโดยไม่มีเหตุอันสมควร
(6) ได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุก เว้นแต่ เป็นโทษสำหรับความผิดที่ได้กระทำโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษ
มาตรา 120 ในกรณีที่นายจ้างย้ายสถานประกอบกิจการ ไปตั้ง ณ สถานที่อื่น อันมีผลกระทบสำคัญต่อการดำรงชีวิตตาม ปกติของลูกจ้างหรือครอบครัว นายจ้างต้องแจ้งให้ลูกจ้างทราบ ล่วงหน้าไม่น้อยกว่าสามสิบวันก่อนวันย้ายสถานประกอบกิจการ ในการนี้ ถ้าลูกจ้างไม่ประสงค์จะไปทำงานด้วยให้ลูกจ้างมีสิทธิ บอกเลิกสัญญาจ้างได้โดยลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยพิเศษไม่ น้อยกว่าร้อยละห้าสิบของอัตราค่าชดเชยที่ลูกจ้างพึงมีสิทธิได้รับ ตาม มาตรา 118
ในกรณีที่นายจ้างไม่แจ้งให้ลูกจ้างทราบการย้ายสถาน ประกอบกิจการล่วงหน้าตามวรรคหนึ่งให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชย พิเศษแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าเท่ากับค่าจ้างอัตราสุดท้าย สามสิบวัน หรือเท่ากับค่าจ้างของการทำงานสามสิบวันสุดท้าย สำหรับลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วย ด้วย
ลูกจ้างมีสิทธิยื่นคำขอให้คณะกรรมการสวัสดิการแรงงาน พิจารณาภายในสามสิบวันนับแต่วันที่นายจ้างย้ายสถานประกอบ กิจการว่า เป็นกรณีที่นายจ้างต้องบอกกล่าวล่วงหน้าหรือลูกจ้าง มีสิทธิบอกเลิกสัญญาจ้างโดยมีสิทธิได้รับค่าชดเชยพิเศษตาม วรรคหนึ่งหรือไม่
คำวินิจฉัยของคณะกรรมการสวัสดิการแรงงานให้เป็นที่สุด เว้นแต่นายจ้างหรือลูกจ้างจะอุทธรณ์คำวินิจฉัยต่อศาลภายใน สามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับแจ้งคำวินิจฉัย ในกรณีที่นายจ้างเป็น ฝ่ายดำเนินคดีไปสู่ศาลนายจ้างต้องวางเงินต่อศาลตามจำนวนที่ ต้องจ่ายแก่ลูกจ้างที่ยื่นคำขอตามวรรคสาม จึงจะฟ้องคดีได้
การบอกเลิกสัญญาจ้างตาม มาตรา นี้ ลูกจ้างต้องใช้สิทธิภาย ในสามสิบวันนับแต่วันที่นายจ้างย้ายสถานประกอบกิจการ หรือ นับแต่วันที่คำวินิจฉัยของคณะกรรมการสวัสดิการแรงงานหรือ คำพิพากษาของศาลเป็นที่สุด
มาตรา 121 ในกรณีที่นายจ้างจะเลิกจ้างลูกจ้างเพราะเหตุ ที่นายจ้างปรับปรุงหน่วยงาน กระบวนการผลิต การจำหน่าย หรือ การบริการ อันเนื่องมาจากการนำเครื่องจักรมาใช้หรือเปลี่ยนแปลง เครื่องจักรหรือเทคโนโลยี ซึ่งเป็นเหตุให้ต้องลดจำนวนลูกจ้าง ห้าม มิให้นำ มาตรา 17 วรรคสอง มาใช้บังคับ และให้นายจ้างแจ้งวันที่ จะเลิกจ้าง เหตุผลของการเลิกจ้างและรายชื่อลูกจ้างต่อพนักงาน ตรวจแรงงาน และลูกจ้างที่จะเลิกจ้างทราบล่วงหน้าไม่น้อยกว่า หกสิบวันก่อนวันที่จะเลิกจ้าง
ในกรณีที่นายจ้างไม่แจ้งให้ลูกจ้างที่จะเลิกจ้างทราบล่วงหน้า หรือแจ้งล่วงหน้าน้อยกว่าระยะเวลาที่กำหนดตามวรรคหนึ่ง นอก จากจะได้รับค่าชดเชยตาม มาตรา 118 แล้ว ให้นายจ้างจ่ายค่า ชดเชยพิเศษแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าเท่ากับค่าจ้างอัตราสุดท้าย หกสิบวัน หรือเท่ากับค่าจ้างของการทำงานหกสิบวันสุดท้ายสำหรับ ลูกจ้างซึ่งได้รับค่าจ้างตามผลงานโดยคำนวณเป็นหน่วยด้วย
ในกรณีที่มีการจ่ายค่าชดเชยพิเศษแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า ตามวรรคสองแล้ว ให้ถือว่านายจ้างได้จ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าว ล่วงหน้าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ด้

ผลลัพธ์ (ญี่ปุ่น) 2:

セクション118 119 120 121 122 ::法BE2541第118-122 ::第11章補償部118、雇用主は従業員を支払わなければなりません。終了は、以下：（1）120日連続が、一年未満で働く従業員は、少なくとも支払うこと。以下30日間以上の賃金率、または三日勤務する従業員の賃金。として計算し、その性能に応じて支払われた（2）従業員が1年のために働いて。しかし、3年未満 最後の90日の最低賃金率を支払うこと。以下 従業員のための最後の90日の賃金が受け取ります。賃金計算部（3）3年連続で勤務する従業員。しかし、6年後 最後の180日の最低賃金率を支払うこと。または180日の作業の賃金未満です。として計算し、その性能に応じて支払われる従業員については、（4）6年連続完了している従業員。しかし、10年 最後の240日のために働くの賃金未満の最後の240日の賃金率よりも小さくない、または全く支払う必要はありません。として計算し、その性能に応じて支払われる従業員、（5）、ボールを10年連続をクリアするために働きます。少なくとも支払うこと 賃金や最低賃金の最後の300日間。それに応じて支払われる従業員の仕事の三百日。パフォーマンスは次のように計算され、このセクションの下の解雇は、任意のアクションを意味するものとします。雇用主は、従業員があるため終了またはその他の原因で動作するようにして賃金を払っていない、かどうかを継続することはできません。また、従業員が働いていないとの理由により支払われていない場合を含むものとします。雇用主は動作し続けることができない固定された用語と従業員には適用されない最初の段落に。不定ホールド期間の雇用と解雇は、前項の用語の採用が可能です。通常の業務ではない特定のプロジェクトでの雇用のため。または期間の最初と最後でなければならない雇用の貿易。コースまたは時折終了または完了するようにスケジュールされた方法で。または仕事に従うこと。季節やは、季節の過程で採用しています。仕事だろう 雇用主と従業員による二年未満の範囲内。雇用の書面による契約雇用主が従業員に第119補償を必要としません。ケースの解任は、次のいずれか：（1）医療過誤や犯意。雇用意図的雇用への損傷を引き起こす（2）（3）過失雇用主が破損している原因となっ。深刻な操作や規制やオーダーに関連する規制の（4）違反。雇用者の適法かつ正当化。や雇用 書かれた警告した後、深刻なケースがない限り、雇用者は必要ありません。警告する警告書は、従業員が有罪であった日から1年までのために効果的であろう日かどうか、3日間連続（5）不登校。休日は、合理的な理由なく、分離されたかどうか（6）が過失又は科料犯罪を通じてコミット犯罪を除いて、懲役刑に最終的な判断によって宣告された雇用主が事業所を移転した場合、セクション120の下で。それに応じて生活に大きな影響を与えて別の場所に位置しています。正規従業員や家族 雇用者は従業員に通知しなければなりません これの確立に先立って、少なくとも30日、従業員は、従業員が権利を有していると動作したくない場合。従業員による終了は、補償独占する権利を有します。従業員の報酬率の5％未満は、セクション118の下で受信する権利を有し、雇用主は労働者が再配置を知らせることができない場合。最初の段落の動作、補償金を支払うことを雇用主の前に。予告同一賃金や過去30日間の最後の30日間の同じ賃金率の特別な代わり。単位として計算し、その性能に応じて支払われる従業員のため。従業員が労働福祉委員会に要求を提出する権利を有します。雇用主がそうである事業所を移動した日から30日以内に検討して、雇用者は、事前に従業員に通知しなければなりません。補償基づく専門の権利で、契約を終了する権利を有します。段落またはない労働福祉委員会の決定は最終的なもの。雇用者または従業員が内部に裁判所に上訴する場合を除きます。三十日決定の通知を受信した後。雇用者である場合には 雇用者に対する管轄裁判所での審理は、量を堆積させる必要があります。出願人は、第一項3の下で従業員に支払わなければなりません。検察があります。このセクションで終了し、従業員は行使しなければなりません。日から30日に雇用者は、職場を移動したり、取締役会や福祉の決定の日から。裁判所の判断は最終的なもので、雇用主が理由で、従業員を解雇する場合には、セクション121。雇用改善庁 生産、流通、または使用されるか、または変更され、機械の導入に起因するサービス。機器や技術 必要に適用しなければならない第17第2段落で禁止従業員の数を減らし、雇用者が通知をしませ解雇する解雇や労働検査官や従業員への従業員のリストの終了理由を通知するのはこのためです。もっと少なく 解雇に六十日前に雇用主が終了する前に、従業員に通知していない場合。またはセクション118の下で補償を得るために、外部からの最初の段落で指定されたより少ない通知期間は、雇用者は手形を支払っています。特別予告同一賃金の代わりに補償または最後の60日間の作業の最後の60日間の賃金の割合に等しいです。のように計算され、その性能に応じて支払われる従業員の通知の代わりに特別退職金の場合。第二項によれば、雇用主は、予告の代わりに賃金を支払わなければなりません。アドバンス民事および商業ルピー。

ผลลัพธ์ (ญี่ปุ่น) 3:

セクション 118 119 120 121 122



a. ：：。 労働者の保護、セクション 1998 年 118-122

: : セクション 11 しています。 この補正値
です。 セクション 118 しています。 使用者は、契約が終了して次の
の従業員に報酬を支払うものとする