INGAPORE BIENNALE 2016: AN ATLAS OF

INGAPORE BIENNALE 2016: AN ATLAS OF MIRRORS
How do we image the world? Atlases map and mirror our journeys of discovery and imaginings of both the known and unknown. The world is indexed beyond maps of physical geographies. From the hand-held ostrich egg-globe of 1504 where Southeast Asia was cast as the land of dragons, to the sprawling temple monuments of Angkor, Prambanan, and Borobudur; from mandalas to meridians and astrological charts, we image the heavens, the earth and the human.

Today, movement and migration across borders reflect pre-nation state entities, and foreground the contested cartographies of contemporary statehood in archipelagic Southeast Asia, and China and India. These regions bear the imprints of one another’s myriad cultures, even as porous boundaries are also constantly reimagined. Fraught and unstable, these borders are characterized by fluidity of movement across localities and compelled by differing desires and needs, renewed with every fresh forgetting.

In charting our way around the world, humankind has relied on instruments of vision as well as navigation. Where many of these have enabled us to set our sights further afield, one instrument in particular, the mirror, brings us back closer into that which is most unfathomable – the self. And yet, what realities do these mirrors present us with? While we depend on them to show us to ourselves, their reflective surfaces are not always reliable – they echo, skew, magnify and invert.

With Southeast Asia as a vantage point, An Atlas of Mirrors offers a multiplicity of artistic perspectives, and seeks to encompass images and imaginings of our world – on, of, and off the terrain – picturing what lies within and beyond. These visions and revisions allow us to behold the ceaseless convergences and divergences of the present, even as they collapse time and space.

An Atlas of Mirrors – at once, many worlds.

ผลลัพธ์ (แอฟริกา) 1:

INGAPORE Biënnale 2 016: 'n atlas spieëls
Hoe moet ons die beeld van die Wêreld? Atlasse karteer en weerspieël ons reis van ontdekking en verbeelding van beide die bekende en onbekende. Die wêreld is geïndekseer buite kaarte van fisiese geografiese gebiede. Uit die hand-held volstruiseier-wêreld van 1504 waar Suidoos-Asië is gooi as die land van die jakkalse om die uitgestrekte tempel van Angkor monumente, Prambanan en Borobudur; van mandalas om meridiane en astrologiese kaarte, ons beeld hemel, die aarde en die mens. Vandag, Beweging en Migrasie oor grense heen Dink pre-Nation State entiteite, en voorgrond die betwiste Cartographie van Kontemporêre nasieskap in archipelagic Suidoos-Asië, en China en Indië. . Hierdie streke dra die stempel van mekaar se kulture magdom selfs as poreuse grense word ook voortdurend reimagined. Belaai en onstabiel is, dit is gekenmerk deur Vloeiende beweging oor grense plekke en verplig verskillende behoeftes en begeertes, hernu met elke Vars vergeet. In ons Grafiekfasiliteit Way regoor die wêreld, het die Mensdom staatgemaak op instrumente van Visie asook navigasie. Waar baie van hierdie het ons in staat gestel om ons visier verder een instrument stel, in die besonder, die spieël, bring ons terug nader in dié wat die meeste onpeilbare - die self. En tog, wat het hierdie realiteite spieëls bied ons? Terwyl ons van hulle afhanklik om ons te wys om onsself, hul weerkaatsende oppervlakke is nie altyd betroubaar nie - hulle ECHO skeef, Vergroten en Omgekeerde. Met Suidoos-Asië as 'n uitkykpunt, 'n atlas van Spieëls bied 'n verskeidenheid van artistieke perspektiewe, en beoog om. sluit beelde en verbeelding van ons wêreld - op, van, en af van die terrein - beeld wat binne en buite lê. Laat hierdie visioene en hersienings konvergensies en verskille VSA Kyk na die eindelose van die huidige, net soos hulle Collapse ruimte en tyd. 'N atlas van Spieëls - in 'n keer, baie wêrelde.