Mill has developed the concept of a utility's emphasis on popular morality rather than the rule. In other words The concept of utility mill focuses on happiness as a goal consistent with morality, because people really do desire [10] by the mill's stand point, disagree with Ben thaem utility principle is believed to be impossible to prove. And there is no need to prove [11] and offered the opinion that the person he's happy and happy. "The General" (general happiness) is desirable, as follows: "The reason why the General happiness is not desirable, reasons unless each person's desire for the pleasure of his own, as long as they believe that the desire to achieve. However, this is true. We not only have to prove that each case. But all of this is going to be to happy to share a goal. Each pleasure is a good thing for the people and, therefore, the General happiness, it's a good thing, that is the sum of the individuals. Everyone "[12] The intent of the mill here suggests that the target of the backup utility is a reasonable target for each action. (The individual agent) However, this opinion evidence to use in each situation might be to consider a case that can be made to achieve the happiness of the individual, or if there are no conditions or certain restrictions that must be made to decide whether one person's happiness might cause trouble to other people. Because the concept of core utilities can be divided into several types or styles. In this case I would strongly divide the popular utilities are often mentioned together in General, there are two types:(1) the utility model popular action (act-utilitarianism) is a concept that was considered an effect of each action is key. (2) core utility classes Dor (rule-utilitarianism) is a concept that is believed to have some of the best rules and was wrong to consider action in accordance with the rules. West (Henry R. West) mentioned that mill mill is a popular utility theory or an action or rule classes. กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขามองว่าถ้าตีความในแบบของการให้เหตุผลทางศีลธรรมตามอรรถประโยชน์นิยม มิลล์ก็เป็นทั้งสองแบบ กล่าวคือในกรณีที่เกี่ยวกับหลักศีลธรรม มิลล์ต้องการที่จะใช้หลักเกณฑ์อรรถประโยชน์นิยมแบบกฎโดยเห็นว่าหลักศีลธรรมคู่ขนานไปกับหลักกฎหมายเพียงแต่มีบทลงโทษที่เป็นทางการน้อยกว่า ในอีกด้านหนึ่ง เวสท์ ก็เห็นว่ามิลล์ได้ใช้หลักเกณฑ์อรรถประโยชน์นิยมแบบการกระทำซึ่งมีระดับของความยืดหยุ่น[13] ทั้งนี้ หมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะกำหนดให้ใช้แนวทางใดแนวทางหนึ่ง เมื่อพิจารณาจากหลักการความสุขสูงสุดเป็นสำคัญ วิธีการที่แตกต่างก็จะมีความเหมาะสมกับแต่ละประเด็นที่ใช้หลักศีลธรรมแตกต่างกันออกไปโดยบทลงโทษอาจจะเป็นโดยกฎหมายหรือไม่ก็โดยความเห็นสาธารณชนหรือก็โดยมโนธรรม ทัศนะของมิลล์ที่มีต่อความสัมพันธ์ระหว่างอรรถประโยชน์กับความยุติธรรมคือว่าความยุติธรรมในความหมายทางศีลธรรมเป็นหลักการพื้นฐานเช่นเดียวกับอรรถประโยชน์ ขณะที่ความยุติธรรมของกฎหมายมักควรที่จะถูกตัดสินจากหลักเกณฑ์ของอรรถประโยชน์ (นั่นคือกฎหมายดีคือกฎหมายที่มีประโยชน์) เขาคิดว่ามันเป็นสิ่งลวงตาที่สันนิษฐานว่าอรรถประโยชน์และความยุติธรรมในความหมายทางศีลธรรมสามารถขัดแย้งกัน เพราะสิ่งหนึ่ง ๆ ไม่สามารถขัดแย้งกับตัวมันเอง[14] ตามนัยนี้ กฎหมายกับความยุติธรรมเสมือนเป็นสิ่งเดียวกันโดยไม่สามารถแยกออกจากกันได้ ซึ่งในความเป็นจริงประเด็นนี้ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันโดยยังไม่เป็นที่ยุติ
การแปล กรุณารอสักครู่..