เวลาพักเที่ยงของวันนี้ฉันนั่งกินข้า

เวลาพักเที่ยงของวันนี้ฉันนั่งกินข้าวที่ม้านั่งหน้าโรงยิมเนเซี่ยม ฉันได้มองออกไปนอกรั้วมหาวิทยาลัยสายตาฉันอยู่บนถนนใหญ่ ที่เต็มไปด้วยรถที่วิ่งผ่านไปมาด้วยความเร็ว ฉันคิดในใจว่าเขาไม่กลัวอุบัติเหตุกันบ้างหรือ ฉันยังคิดอีกว่าพวกเขาจะรีบกันไปไหน แต่สิ่งเหล่านี้มันไม่ได้ถูกเอ่ยออกมาจากของฉัน ฉันจึงนั่งคิดต่อไป ว่าถ้าหากเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจริงพวกเขาจะทำอย่างไร แต่เชื่อฉันเถอะคนที่เดือดร้อนไม่ใช่แต่ตนเอง แต่มันจะทำให้ความเดือดร้อนนั้นไปเกิดขึ้นกับผู้อื่นด้วย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Today's noon time I sit in the front benches eats rice at yimnesiam. I look out of my eyes on the University gate, main street filled with cars that ran through it with speed. I also think that they are in a hurry to go to these things, but it has not been mentioned out of me. I sit here thinking If an accident actually came up to them what to do, but trust me, people that are troubling, but not ourselves.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Today's lunch time, I was eating at a bench in front of gymnasium. I was looking out the campus, my eyes are on the road. Filled with cars passing by at speed. I think in my mind that he is not afraid of some accident or. I also think that they will get to you. But these things were not mentioned out of me. I'm thinking next That if an accident occurs, they actually do. But believe me, people who are in trouble, not only themselves. But it does make the trouble to come up with others.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

At lunch today I eat on the bench in front of the gym. Xia. I looked out the university my eyes on the main road. Full of cars passing speed.I also think that they will hurry? But these are not say from my, I think. If the accident happened that they do. But believe me, who suffer not only themselves.