วัยเด็ก วัยเด็กฉันเข้าเรียนอนุบาลท

วัยเด็ก


วัยเด็กฉันเข้าเรียนอนุบาลที่โรงเรียนคลองเกลือ อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรีโรงเรียนนี้ถือได้ว่าเป็นสถาบันการศึกษาของตระกูลฝั่งแม่เลยทีเดียว เริ่มจากรุ่นยาย รุ่นแม่ รุ่นน้า มาสู่รุ่นลูก ยกเว้นรุ่นหลานแปลกหมือนกันที่รุ่นหลานไม่ใช้บริการของโรงเรียนภาครัฐคงเป็นเพราะวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป ครอบครัวมีฐานะมากขึ้น จึงหันไปใช้บริการจากสถานศึกษาของภาคเอกชนแทน

ชีวิตในชั้นอนุบาลฉันก็เหมือนเด็กทั่วไป กินได้นอนหลับปกติ บางคราวก็มีโอกาสได้ทำกิจกรรมของโรงเรียนบ้างคือการเต้นระบำฮาวาย...(งานแรกและงานเดียวในชีวิต) โดยถูกจับให้ใส่ประโปรงที่ทำจากเชือกฟางสีเขียวอ่อน เชือกถูกนำมาสางให้บานเป็นฝอยมองดูคล้ายสุ่มน้อยๆ ดูแล้วพลิ้วไหวได้พอสมควร บวกกับการสวมพวงมาลัยที่คอ โดยพวงมาลัยนั้นจะมีแต่ดอกกล้วยไม้เพียงอย่างเดียว รวมทั้งสวมบนศีรษะด้วยอีกหนึ่งพวงแค่ให้ดูพองาม


เด็กทุกคนที่แสดงโชว์บนเวที จะต้องถูกจับมาแต่งหน้าทาแป้งจนขาวและเขียนปากสีแดง ประมาณว่าพอกหน้าให้ขาวไว้ก่อนเป็นใช้ได้ พอให้ขึ้นไฟบนเวที ในระหว่างที่ถูกจับผลัดแป้งแต่งหน้านั้น ก็มีชายผู้หนึ่งเป็นใครไม่ทราบได้
ส่งเสียงขึ้นมาลอยๆ “ ผลัดเข้าไปอยู่นั่นแหละแป้ง...เดี๋ยวก็กลายเป็นขี้ใคลพอดี ” ฉันคาดว่าชายคนนั้น คงเป็นผู้ปกครองของเด็กที่เข้าร่วมกิจกรรมคนใดคนหนึ่ง จนบัดนี้ฉันก็ยังไม่แน่ใจ ว่าจะใช่เสียงพ่อตัวเองหรือไม่ ตั้งแต่นั้นมา ฉันเลยจำว่า “ การทาแป้งมันจะทำให้กลายเป็นขี้ใคลดูสกปรก ” และจากการเต้นระบำฮาวายนี่เองทำให้ฉันเกลียดฝังใจและไม่ชอบการทาแป้งตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบันแม้โตแล้วจะรู้ว่าแป้งนั้นมีประโยชน์
แต่ก็ยังคงฝังใจอยู่ (ในตอนวันรับปริญญา ถึงแม้ฉันจะเกลียดการทาแป้งสักแค่ไหน แต่ฉันก็ต้องขอเว้นไว้สักวัน ฉันยอมตัดใจทาแป้งเพื่อที่เวลาถ่ายภาพจะได้ออกมาสวยงาม)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Childhood. Childhood I attend nursery school Canal salt. Amphoe Pak kret, Nonthaburi, this school is the parent institution of the family side. Starting from a model grandmother The parent model. A version of Uncle to nephew, odd-ball version, except the kids version awhile does not use the services of public schools is because of lifestyle changes. There are more and more so as the family turned to the study of the use of the service in the private sector instead. ชีวิตในชั้นอนุบาลฉันก็เหมือนเด็กทั่วไป กินได้นอนหลับปกติ บางคราวก็มีโอกาสได้ทำกิจกรรมของโรงเรียนบ้างคือการเต้นระบำฮาวาย...(งานแรกและงานเดียวในชีวิต) โดยถูกจับให้ใส่ประโปรงที่ทำจากเชือกฟางสีเขียวอ่อน เชือกถูกนำมาสางให้บานเป็นฝอยมองดูคล้ายสุ่มน้อยๆ ดูแล้วพลิ้วไหวได้พอสมควร บวกกับการสวมพวงมาลัยที่คอ โดยพวงมาลัยนั้นจะมีแต่ดอกกล้วยไม้เพียงอย่างเดียว รวมทั้งสวมบนศีรษะด้วยอีกหนึ่งพวงแค่ให้ดูพองาม All children at the show on stage. It must be captured until the white flour and the makeup Ta write a red mouth. About how to mask white before it is applied to. Enough to give up power on stage. During the capture, the makeup with powder shed boys who are not aware of one. ส่งเสียงขึ้นมาลอยๆ “ ผลัดเข้าไปอยู่นั่นแหละแป้ง...เดี๋ยวก็กลายเป็นขี้ใคลพอดี ” ฉันคาดว่าชายคนนั้น คงเป็นผู้ปกครองของเด็กที่เข้าร่วมกิจกรรมคนใดคนหนึ่ง จนบัดนี้ฉันก็ยังไม่แน่ใจ ว่าจะใช่เสียงพ่อตัวเองหรือไม่ ตั้งแต่นั้นมา ฉันเลยจำว่า “ การทาแป้งมันจะทำให้กลายเป็นขี้ใคลดูสกปรก ” และจากการเต้นระบำฮาวายนี่เองทำให้ฉันเกลียดฝังใจและไม่ชอบการทาแป้งตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบันแม้โตแล้วจะรู้ว่าแป้งนั้นมีประโยชน์ แต่ก็ยังคงฝังใจอยู่ (ในตอนวันรับปริญญา ถึงแม้ฉันจะเกลียดการทาแป้งสักแค่ไหน แต่ฉันก็ต้องขอเว้นไว้สักวัน ฉันยอมตัดใจทาแป้งเพื่อที่เวลาถ่ายภาพจะได้ออกมาสวยงาม)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

ภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้าภายในเขตของเมืองอย่างยั่งยืนขนส่งขนส่งสินค้า