อบู่กับเพื่อนๆ.
ในปีที่เพิ่งผ่านมา มันเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจมาก ฉันไม่เคยทำมาก่อน ระยะทางที่แสนยากไกลที่ให้เหนื่อยล้า ท้อจนขอหยุดเพราะไปไม่ไหว แต่ก็มีมือของคนหนึ่งยื่นมาหาฉัน แล้วเขาบอกว่าถ้าไม่ไหวก็พักก่อน ถ้าดีขึ้นเมื่อไหร่สู้ไปด้วยกันนะ คำพูดของเขาทำให้ฉันหายเหนื่อย วันนั้นฉันได้เรียนรู้ซึ้งถึงคำว่ามิตรภาพ พวกเขาทำให้ฉันรู้ว่าในวันที่ฉันล้มลงฉันสามารถไว้ใจได้ว่าพวกเขาจะไม่ทิ้งฉันไม่เดียวดาย พวกเขาจะคอยอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ฝ่าฟันอุปสรรค์ต่างๆนานๆไปด้วยกัน เพราะพวกเรารักกันมากกว่าพี่น้อง ดูแลกันมากกว่าแฟน เปรียบเสมือนคนในครอบครัว ประทับใจมากสุดวันเวลาเหล่านี้เป็นช่วงที่มีความสุขมาก ถึงแม้ว่าจะผ่านไปแล้ว แต่เราสามารถเก็บความทรงจำดีๆ นั้นไว้ เมื่อนึกถึงทีไรก็มีความสุขทุกที และฉันก็หวังว่าไม่ว่าจะนานแค่ไหน เวลาจะผ่านไปเทาไหร่พวกเราก็จะรักกันหวังดีต่อกันดูแลกันแบบนี้ไปนานๆ