2.4 ประโยชน์จากการท่องเที่ยว คนท้อง

2.4 ประโยชน์จากการท่องเที่ยว
คนท้องถิ่นได้รับประโยชน์จากการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกทางการท่องเที่ยว(Facilities Developed for Tourism Can Benefit Residents) การส่งเสริมท่องเที่ยวช่วยให้เกิดการพัฒนาบริการ และ สิ่งอำนวยความสะดวกใหม่ให้กับชุมชน รวมทั้งนำคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าสู่ชุมชน ประโยชน์ที่ได้รับจากการพัฒนาการท่องเที่ยว อาทิ การยกระดับโครงสร้างพื้นฐาน การปรับปรุงระบบสาธารณสุขและการขนส่ง การมีแหล่งสันทนาการและการกีฬาแห่งใหม่ การมีร้านอาหาร และ พื้นที่สาธารณะเพิ่มขึ้น รวมถึงการมีตัวเลือกจำนวนมากของสินค้าและอาหารที่มีคุณภาพ คุณค่าทางวัฒนธรรมและประเพณีได้รับการทำนุบำรุงขึ้นมาใหม่(Revaluation of Culture and Traditions) การท่องเที่ยวสามารถส่งเสริมการทำนุบำรุง และ การส่งต่อประเพณีและวัฒนธรรมดั้งเดิม รวมทั้งช่วยส่งเสริม การอนุรักษ์และการจัดการอย่างยั่งยืนต่อทรัพยากรทางธรรมชาติ การปกป้องมรดกของท้องถิ่น และ การฟื้นฟูงานฝีมือ ศิลปะ และวัฒนธรรมดั้งเดิมของท้องถิ่นขึ้นมาใหม่ การท่องเที่ยวไม่ได้มีส่วนช่วยด้านการเงินในการอนุรักษ์มรดกท้องถิ่นเพียงอย่างเดียว แต่ยังสนับสนุนทางอ้อมด้วย เช่น การท่องเที่ยวทำให้ชุมชนเรียนรู้คุณค่าของแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและธรรมชาติที่มีความสำคัญต่อรายได้ การท่องเที่ยวกระตุ้นให้เกิดความภาคภูมิใจในมรดกของท้องถิ่นและของชาติยังผลให้เกิดความใส่ในการอนุรักษ์ การมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในด้านการดำเนินงาน และ การพัฒนาการท่องเที่ยวเป็นเงื่อนไขสำคัญในการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์ทรัพยากรที่หลากหลายอย่างยั่งยืน
สิ่งเหล่านี้เป็นผลลัพธ์ด้านบวกที่เกิดจากการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน และ ในทางที่เหมาะสม สิ่งจำเป็นที่ขาดไม่ได้ คือ การมีส่วนร่วมของชุมชน ที่มีทัศนคติเชิงบวก ย่อมก่อให้เกิดแรงสนับสนุนที่มากกว่าและโอกาสที่ดีกว่า ในการพัฒนาและดำเนินการทางการท่องเที่ยว ดังนั้นองค์ประกอบสำคัญของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน คือ การพัฒนาชุมชน ให้มีส่วนเกี่ยวข้องกับขบวนการตัดสินใจเพื่อพิจารณา ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจในระยะยาว ระบบนิเวศน์ และ ความเสมอภาคของชุมชน

2.5 ประวัติจังหวัดศรีสะเกษ
จังหวัดศรีสะเกษเป็นจังหวัดชายแดนในภาคอีสานตอนล่าง ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ อารยธรรม และศิลปวัฒนธรรมของหลากหลายชนชาติ โดยเฉพาะขอมโบราณ ที่ผสมผสานเข้ากับวิถีชีวิตพื้นบ้านแบบไทยอีสานได้อย่างลงตัวและกลมกลืน มีเอกลักษณ์โดดเด่นและน่าสนใจศรีสะเกษยังมีทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งป่าไม้ แหล่งน้ำ พืชพรรณ และสัตว์ป่านานาชนิด อันเป็นทั้งสิ่งที่หล่อเลี้ยงชาวเมืองมาเป็นเวลาช้านาน และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามและไม่ควรมองข้ามจังหวัดศรีสะเกษมีเนื้อที่ประมาณ 8,840 ตารางกิโลเมตร หรือ 5.52 ล้านไร่ เป็นจังหวัดที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 21 ของประเทศ สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลอนลาด ทางตอนเหนือเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ มีแม่น้ำมูลไหลผ่าน ทางตอนใต้มีทิวเขาพนมดงรักทอดตัวในแนวตะวันตก-ตะวันออกเป็นเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา มียอดเขาสูงสุด คือ พนมโนนอาว อยู่ในเขตอำเภอกันทรลักษ์ มีความสูง 671 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ศรีสะเกษเป็นเมืองที่มีประวัติความเป็นมายาวนาน ในอดีตเคยเป็นชุมชนที่มีความเจริญรุ่งเรืองมากนานนับพันปี ตั้งแต่ในยุคขอมเรืองอำนาจ และมีชนเผ่าต่างๆ จากหลายเชื้อชาติอพยพมาตั้งรกรากอยู่ในบริเวณนี้จำนวนมาก ทั้งพวกส่วย ลาว เขมร และเยอ
ในปี พ.ศ. 2302 สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย สมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์โปรดเกล้าฯ ให้ยกบ้านปราสาทสี่เหลี่ยมดงลำดวน ซึ่งตั้งอยู่บริเวณที่เป็นตำบลดวนใหญ่ อำเภอวังหิน ในปัจจุบัน ขึ้นเป็น “เมืองนครลำดวน” ซึ่งต่อมาได้ย้ายไปตั้งที่ริมหนองแตระ และมีชื่อใหม่ว่า "เมืองขุขันธ์" หรือ "เมืองคูขัณฑ์" โดยมี “หลวงแก้วสุวรรณ” ซึ่งได้รับบรรดาศักดิ์เป็น “พระยาไกรภักดี” เป็นเจ้าเมืองคนแรก ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าฯ ให้แยกบ้านโนนสามขาสระกำแพงออกจากเมืองขุขันธ์ แล้วตั้งเป็นเมืองใหม่เรียกว่า “เมืองศรีสะเกศ” จนกระทั่งในสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 โปรดเกล้าฯ ให้รวมเมืองศรีสะเกศและเมืองเดชอุดมเข้าเป็นเมืองเดียวกับเมืองขุขันธ์ มีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่บ้านเมืองเก่า ตำบลเมืองเหนือ อำเภอเมืองศรีสะเกษในปัจจุบัน ต่อมาใน พ.ศ. 2459 มีการเปลี่ยนคำว่า “เมือง” เป็น “จังหวัด” เมืองขุขันธ์จึงเปลี่ยนเป็น "จังหวัดขุขันธ์" ซึ่งเปลี่ยนอีกครั้งเป็น “จังหวัดศรีสะเกษ” เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481 ตามพระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนนามจังหวัดและอำเภอบางแห่งพุทธศักราช 2481ปัจจุบันจังหวัดศรีสะเกษแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 20 อำเภอ 2 กิ่งอำเภอ ได้แก่ อำเภอเมืองศรีสะเกษ อำเภอยางชุมน้อย อำเภอกันทรารมย์ อำเภอกันทรลักษ์ อำเภอขุขันธ์ อำเภอไพรบึง อำเภอปรางค์กู่ อำเภอขุนหาญ อำเภอราษีไศล อำเภออุทุมพรพิสัย อำเภอบึงบูรพ์ อำเภอห้วยทับทัน อำเภอโนนคูณ อำเภอศรีรัตนะ อำเภอน้ำเกลี้ยง อำเภอวังหิน อำเภอภูสิงห์ อำเภอเมืองจันทร์ อำเภอเบญจลักษ์ อำเภอพยุห์ กิ่งอำเภอโพธิ์ศรีสุวรรณ และกิ่งอำเภอศิลาลาด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

2.4 benefits from tourism. Local people benefit from the development of cultural tourism (Tourism Can Benefit Developed Facilities for Residents). To promote tourism, help develop new services and amenities to the community, including a better quality of life, leading to the community. Benefit from tourism development, such as infrastructure boost To improve public health and transportation systems. There are the shopping recreation and sports. The public areas and restaurants are rising, there are lots of options, including its items, and food quality. Cultural values and traditions have been cultivating new (Revaluation of Culture and Traditions). Tourism can promote conservation, and traditional culture and traditions, including promoting. Conservation and sustainable management of natural resources Pongmondok protection of local arts and crafts and local traditional culture. Tourism does not have financial aid section in local heritage conservation alone, but also the indirect support, such as tourism, making the community learn the value of natural and cultural attractions that are critical to revenue. Tourism is stimulating pride in local and national heritage also caused put in conservation. The participation of local communities in tourism development and operations is important in terms of a variety of conservation and sustainable utilization of resources. These positive results are caused by the sustainable tourism development, and in the appropriate way. What is needed is the indispensable involvement of the community that there is a positive attitude inevitably cause more than strong support and a better chance. In the development of tour operation and, therefore, a critical element of sustainable tourism is to contribute to community development, related decision to consider the economic benefits in the long term ecological system and equality of communities.Sisaket Province history 2.5 จังหวัดศรีสะเกษเป็นจังหวัดชายแดนในภาคอีสานตอนล่าง ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ อารยธรรม และศิลปวัฒนธรรมของหลากหลายชนชาติ โดยเฉพาะขอมโบราณ ที่ผสมผสานเข้ากับวิถีชีวิตพื้นบ้านแบบไทยอีสานได้อย่างลงตัวและกลมกลืน มีเอกลักษณ์โดดเด่นและน่าสนใจศรีสะเกษยังมีทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งป่าไม้ แหล่งน้ำ พืชพรรณ และสัตว์ป่านานาชนิด อันเป็นทั้งสิ่งที่หล่อเลี้ยงชาวเมืองมาเป็นเวลาช้านาน และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามและไม่ควรมองข้ามจังหวัดศรีสะเกษมีเนื้อที่ประมาณ 8,840 ตารางกิโลเมตร หรือ 5.52 ล้านไร่ เป็นจังหวัดที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 21 ของประเทศ สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลอนลาด ทางตอนเหนือเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ มีแม่น้ำมูลไหลผ่าน ทางตอนใต้มีทิวเขาพนมดงรักทอดตัวในแนวตะวันตก-ตะวันออกเป็นเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา มียอดเขาสูงสุด คือ พนมโนนอาว อยู่ในเขตอำเภอกันทรลักษ์ มีความสูง 671 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ศรีสะเกษเป็นเมืองที่มีประวัติความเป็นมายาวนาน ในอดีตเคยเป็นชุมชนที่มีความเจริญรุ่งเรืองมากนานนับพันปี ตั้งแต่ในยุคขอมเรืองอำนาจ และมีชนเผ่าต่างๆ จากหลายเชื้อชาติอพยพมาตั้งรกรากอยู่ในบริเวณนี้จำนวนมาก ทั้งพวกส่วย ลาว เขมร และเยอ ในปี พ.ศ. 2302 สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย สมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์โปรดเกล้าฯ ให้ยกบ้านปราสาทสี่เหลี่ยมดงลำดวน ซึ่งตั้งอยู่บริเวณที่เป็นตำบลดวนใหญ่ อำเภอวังหิน ในปัจจุบัน ขึ้นเป็น “เมืองนครลำดวน” ซึ่งต่อมาได้ย้ายไปตั้งที่ริมหนองแตระ และมีชื่อใหม่ว่า "เมืองขุขันธ์" หรือ "เมืองคูขัณฑ์" โดยมี “หลวงแก้วสุวรรณ” ซึ่งได้รับบรรดาศักดิ์เป็น “พระยาไกรภักดี” เป็นเจ้าเมืองคนแรก ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าฯ ให้แยกบ้านโนนสามขาสระกำแพงออกจากเมืองขุขันธ์ แล้วตั้งเป็นเมืองใหม่เรียกว่า “เมืองศรีสะเกศ” จนกระทั่งในสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 โปรดเกล้าฯ ให้รวมเมืองศรีสะเกศและเมืองเดชอุดมเข้าเป็นเมืองเดียวกับเมืองขุขันธ์ มีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่บ้านเมืองเก่า ตำบลเมืองเหนือ อำเภอเมืองศรีสะเกษในปัจจุบัน ต่อมาใน พ.ศ. 2459 มีการเปลี่ยนคำว่า “เมือง” เป็น “จังหวัด” เมืองขุขันธ์จึงเปลี่ยนเป็น "จังหวัดขุขันธ์" ซึ่งเปลี่ยนอีกครั้งเป็น “จังหวัดศรีสะเกษ” เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481 ตามพระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนนามจังหวัดและอำเภอบางแห่งพุทธศักราช 2481ปัจจุบันจังหวัดศรีสะเกษแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 20 อำเภอ 2 กิ่งอำเภอ ได้แก่ อำเภอเมืองศรีสะเกษ อำเภอยางชุมน้อย อำเภอกันทรารมย์ อำเภอกันทรลักษ์ อำเภอขุขันธ์ อำเภอไพรบึง อำเภอปรางค์กู่ อำเภอขุนหาญ อำเภอราษีไศล อำเภออุทุมพรพิสัย อำเภอบึงบูรพ์ อำเภอห้วยทับทัน อำเภอโนนคูณ อำเภอศรีรัตนะ อำเภอน้ำเกลี้ยง อำเภอวังหิน อำเภอภูสิงห์ อำเภอเมืองจันทร์ อำเภอเบญจลักษ์ อำเภอพยุห์ กิ่งอำเภอโพธิ์ศรีสุวรรณ และกิ่งอำเภอศิลาลาด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

2.4 benefit from tourism
, local people benefit from the development of tourism facilities (Facilities Developed for Tourism Can Benefit Residents) to promote tourism to the development of new services and facilities to the community. As well as bringing a better quality of life in communities. Benefits from tourism development, such as the upgrading of infrastructure. Improving health systems, and transportation. The new source of recreation and sports. The restaurant and public areas have increased. Including a large number of product options and food quality. Cultural values ​​and traditions have been nurtured up (Revaluation of Culture and Traditions) tour to promote the preservation and transmission of tradition and culture. Including help Conservation and sustainable management of natural resources. To protect the local heritage and the restoration of traditional local culture, arts and craft a new one. The tour does not contribute financially to the conservation of local heritage alone. But also indirect support, such as tourism, the community learned the value of cultural and natural, with a focus on revenue. Tourism encourages pride in local and national heritage has resulted in conservation. The involvement of local communities in the implementation and development of tourism as an important condition for the conservation and use of the vast resources sustainably
, these are the results positive due to sustainable tourism development and in the proper way. What is needed is an indispensable part of the community. A positive attitude Contributes to support more and better opportunities. In the development and implementation of tourism. Therefore, a key element of sustainable tourism is community development. To be involved in decision-making processes for consideration. Economic benefits in the long-term ecological and communal equality 2.5. History Sisaket province, a province in the northeast at the bottom. Filled with history, civilization and culture of a nation. The Khmer The traditional way of life combined with northeast Thailand seamlessly and harmoniously. Unique and interesting KET has the natural resources, forestry, water resources, vegetation and wildlife. As well as the lifeblood of the city for a long time. And a beautiful place to visit and should not be overlooked province with an area of approximately 8,840 square kilometers, or 5.52 million hectares of the province with the largest at 21 of the country's terrain is mostly flat slope roofing. The northern river basin. A river runs through Phanom Dong Rak mountain range to the south have stretches along the west - east boundary lines between Thailand and Cambodia. The peak is the highest hill in the area Kantharalak Non bay with a height of 671 meters above sea level. Education is a city with a long history. The former was a more prosperous community for thousands of years. Since the Khmer Colonels The tribes The multi-ethnic immigrants settled in this area, many of them tribute, Laos, Cambodia and Germany in the year 2302 the late Ayutthaya period. Donna King graciously Landscape Lift the Ban Dong Duan Castle Square. Situated on a large parish Duane Wang Hin today as "City Duan", which later moved to the edge of the marsh แtra. And a new name "Khukhan City" or "City Guide Safety guidelines" with "gold glass capital", which has been titled. "Prayakrai loyalty" as the first ruler. Later in the reign of King Rama I, the first King Chulalongkorn the Great ordered separately Ban Sam Kha pool wall out of town Khukhan. Then set a new city called. "Sri Saket" until the reign of King Rama V and King Rama 5 ordered the city including Sri Saket and Det city as well as the city Khukhan city. The Old Town is the administrative center. North District Muang Si Sa Ket present later in 2459 to change the word "city" as "provincial" town Khukhan it is. "Khukhan province" which changed again. "Province" on 14 November 2481 by a decree changing the name of the province and some districts of the year. In 2481 the province subdivided into 20 sub-districts: District 2 City Directory. Yang Chum Noi District Doon district Kantharalak district Khukhan district Phrai Bueng Khun Han district Prang district Rasi Salai district Chan district. Bueng Bun Ban Huai Thap Than district Non Khun Si Rattana District. District drained Wang Hin Phu Sing district Monday. Benchalak District Phayu District District Sisaket. And Sila Lat District

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

2.4 benefit from tourism.The local people benefit from the development of tourism facilities (Facilities Developed for Tourism Can Benefit Residents). Promoting the development of travel services and facilities to the community. The better quality of life to the community. The benefits of tourism development, such as upgrading the infrastructure. Improving the public health system and transport. Availability of leisure and sports of the new, having a restaurant and public areas increased. The options are a lot of goods and food quality. Cultural values and traditions can be maintained up (Revaluation of Culture and Traditions) tourism can promote the preservation. Transmission of culture and tradition and traditional as well as support. Conservation and sustainable management of natural resources, protect local heritage and the restoration of the craft, art and culture of traditional local again. Tourism wasn't helped finance the local heritage conservation alone. But also indirect support, such as tourism community learn the value of natural and cultural attractions with the income. Tourism stimulate pride in local and national heritage also cause ความใส่ in conservation. The participation of local communities in the operation and the development of tourism is one of the important conditions in the conservation and utilization of a variety of resources sustainable.These results positive arising from the sustainable tourism development and the proper way, necessary, indispensable. The participation of the community, with a positive attitude. Would cause the support that more and better opportunity. In the development and operation of tourism. So the key elements of sustainable tourism is the development of a community, involved with the movement decided to consider. The economic benefit in the long run, ecology and equality Council.