พวกเราก็มานั่งรับประทานอาหารที่เราน

พวกเราก็มานั่งรับประทานอาหารที่เรานำมาจากบ้าน
เมื่อเสียงออดดังขึ้นพวกเราก็แยกย้ายไปเรียนดังเดิม หลังเลิกเรียนฉันจะมารอพี่วินที่หน้าโรงเรียน แล้วเราก็ปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยกัน เมื่อถึงบ้าน พี่วินมักจะสอนฉันทำการบ้าน ก่อนที่จะกลับบ้านของเขา หลังจากนั้นพี่วินก็พาฉันไปโรงเรียนทุกวัน จนกลายเป็นกิจวัตรประจำวัน อยู่มาวันหนึ่งฉันโตขึ้น ฉันเริ่มมีความคิดที่จะไปโรงเรียนด้วยตัวเอง ระหว่างทางกลับบ้าน “พี่วิน พอดียายฝากซื้อของที่ตลาด พี่วินรอน้องอยู่ตรงนี้ก่อนนะค่ะ เดี๋ยวน้องมา” ฉันพูดขึ้น “มันไกลนะ ให้พี่ไปด้วยไหม” พี่วินถามขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันตอบ พร้อมกับปั่นจักรยานออกไปด้วยความเป็นอิสระ ท่ามกลางอากาศที่ร้อนมาก เมื่อฉันกลับมาถึงบ้าน  “ทำไมกลับบ้านเย็นจัง” ยายของฉันถามขณะที่ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ฉันแหงนหน้ามองนาฬิกาเวลาประมาณ 6 โมงเย็น โชคดีที่ยายไม่ถามถึงพี่วิน ฉันทำธุระส่วนตัวเสร็จ ฉันก็มานั่งรับประทานอาหารมื้อค่ำกับตายาย สองทุ่มกว่าๆฉันล้มตัวนอนบนเตียงไม้เก่าๆ ทว่าฉันนอนไม่หลับเลย “พี่วินคงกลับบ้านแล้วสินะ” ฉันคิด แต่ฉันก็ยังนอนไม่หลับอยู่ดี ฉันปั่นจักรยานไปบริเวณที่แยกกับพี่วิน พี่วินยังคงรอฉันอยู่ “ฉันนึกว่าพี่กลับบ้านไปแร้ว” ฉันพูดขึ้น “ก็พี่สัญญาว่าจะกลับบ้านพร้อมเธอไง” พี่วินพูด หลังจากนั้นฉันและพี่วินก็ปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยกัน เช้าวันต่อมา ฉันก็แต่งตัวไปโรงเรียนตามปกติ เมื่อฉันเดินลงมา ฉันเห็นตายายมีสีหน้าเศร้าๆ “เมื่อวานตอนเย็นไปไหนมา” ยายถามฉัน “เกิด..........เกิดอะไรขึ้น” ฉันถาม “พี่วินเสียแร้วพี่เค้าเพิ่งโดนรถชนที่ตลาด เพราะไปตามหาลูกเมื่อวาน” ยายพูดขึ้น สิ้นเสียงของยาย ฉันทรุดตัวลงร้องไห้และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ตายายฟัง ตาแนะนำให้ไปบอกความจริงให้พ่อและแม่ของพี่วินฟัง ซึ่งแม้พ่อและแม่ของพี่วินจะเจ็บปวดอย่างที่สุดแต่ก็ไม่อาจต่อว่าอะไรหลานสาวที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ ที่สำนึกผิดและยอมมาขอโทษที่บ้าน พวกเขาซ่อนความรู้สึกภายใต้ใบหน้าที่เรียบเฉยและดวงตาแดงๆที่มีน้ำไหลเอ่อมาเป็นระยะ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

We had to sit in the dining area we brought from home. เมื่อเสียงออดดังขึ้นพวกเราก็แยกย้ายไปเรียนดังเดิม หลังเลิกเรียนฉันจะมารอพี่วินที่หน้าโรงเรียน แล้วเราก็ปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยกัน เมื่อถึงบ้าน พี่วินมักจะสอนฉันทำการบ้าน ก่อนที่จะกลับบ้านของเขา หลังจากนั้นพี่วินก็พาฉันไปโรงเรียนทุกวัน จนกลายเป็นกิจวัตรประจำวัน อยู่มาวันหนึ่งฉันโตขึ้น ฉันเริ่มมีความคิดที่จะไปโรงเรียนด้วยตัวเอง ระหว่างทางกลับบ้าน “พี่วิน พอดียายฝากซื้อของที่ตลาด พี่วินรอน้องอยู่ตรงนี้ก่อนนะค่ะ เดี๋ยวน้องมา” ฉันพูดขึ้น “มันไกลนะ ให้พี่ไปด้วยไหม” พี่วินถามขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันตอบ พร้อมกับปั่นจักรยานออกไปด้วยความเป็นอิสระ ท่ามกลางอากาศที่ร้อนมาก เมื่อฉันกลับมาถึงบ้าน “ทำไมกลับบ้านเย็นจัง” ยายของฉันถามขณะที่ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ฉันแหงนหน้ามองนาฬิกาเวลาประมาณ 6 โมงเย็น โชคดีที่ยายไม่ถามถึงพี่วิน ฉันทำธุระส่วนตัวเสร็จ ฉันก็มานั่งรับประทานอาหารมื้อค่ำกับตายาย สองทุ่มกว่าๆฉันล้มตัวนอนบนเตียงไม้เก่าๆ ทว่าฉันนอนไม่หลับเลย “พี่วินคงกลับบ้านแล้วสินะ” ฉันคิด แต่ฉันก็ยังนอนไม่หลับอยู่ดี ฉันปั่นจักรยานไปบริเวณที่แยกกับพี่วิน พี่วินยังคงรอฉันอยู่ “ฉันนึกว่าพี่กลับบ้านไปแร้ว” ฉันพูดขึ้น “ก็พี่สัญญาว่าจะกลับบ้านพร้อมเธอไง” พี่วินพูด หลังจากนั้นฉันและพี่วินก็ปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยกัน เช้าวันต่อมา ฉันก็แต่งตัวไปโรงเรียนตามปกติ เมื่อฉันเดินลงมา ฉันเห็นตายายมีสีหน้าเศร้าๆ “เมื่อวานตอนเย็นไปไหนมา” ยายถามฉัน “เกิด..........เกิดอะไรขึ้น” ฉันถาม “พี่วินเสียแร้วพี่เค้าเพิ่งโดนรถชนที่ตลาด เพราะไปตามหาลูกเมื่อวาน” ยายพูดขึ้น สิ้นเสียงของยาย ฉันทรุดตัวลงร้องไห้และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ตายายฟัง ตาแนะนำให้ไปบอกความจริงให้พ่อและแม่ของพี่วินฟัง ซึ่งแม้พ่อและแม่ของพี่วินจะเจ็บปวดอย่างที่สุดแต่ก็ไม่อาจต่อว่าอะไรหลานสาวที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ ที่สำนึกผิดและยอมมาขอโทษที่บ้าน พวกเขาซ่อนความรู้สึกภายใต้ใบหน้าที่เรียบเฉยและดวงตาแดงๆที่มีน้ำไหลเอ่อมาเป็นระยะ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

We had dinner that we brought from home
when the bell rang, we dispersed to school again. After class, I'm going to wait to win the school. I was biking back home with him to his home win often teach my homework. Before returning to his home. After his win, he took me to school every day. Into routine One day I was growing up. I started with the idea of going to school on their own. On the way home, "my grandmother used to buy it at the market. I used to wait for me here first. But he added, "I said," It's too far for you, too, "I asked Kevin. "I'm fine," I replied with a bike out of a sense of independence. The weather was very hot When I got home, "Why did I come home cold" My grandmother asked as I opened the door into the house. I look up at the clock at about 6 pm Fortunately, my grandmother did not ask for Devin. My personal errands done I was eating dinner with my grandparents. Over eight, I lie down on the bed, old wood. But I did not sleep well. "I used to go back home, though," I think, but I can not sleep anyway. I cycle to a split with his win. Twin brothers are still waiting. "I suppose that's home to the trap," I said, "Well, I promised to return home with her ​​that" he used to say after me, and I win, then cycling back together the next morning, I went up to the school. usual When I walk down I see grandparents with sad expressions. "Yesterday evening to come," I asked, "What happens .........." I said, "I used to trap line he just got hit the market. I go looking for the ball yesterday, "said the voice of my grandmother. I fell down and cried and told the whole story to his grandparents live. Eye advised to tell the truth, I used to listen to his mother and father. Although the parents of twin brothers are extremely painful, but it may not be that nothing benighted granddaughter. Refused to repent and apologize to the House. They concealed under the smooth face and eyes still red with flowing water well in between.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

We can sit down dinner we brought from home!When the bell rang, we went back to our school before. After school I was with that win at the front of the school. Then we ride home together. When I get home, you win often teach me do homework before going home.To become a routine. One day I grow up. I got the idea to go to school by myself, on my way home. "You win. I I ฝากซื purchase of the market. You win wait here. I you. "I said.Let me go? "Asked you win." okay. "I replied with a bike out with freedom. The weather is very hot. When I came back home. "Why did you come home so cold."I look up look at the clock time about 6 pm. Fortunately, I ask if you win, I do my business. I can sit and eat dinner with their grandparents. Eight I lie down on the bed, old wood, but I couldn't sleep.I think, but I still can't sleep anyway. I ride a bike to the split with you win, I win still waiting for me. "I thought you went home and." I said. "I promise to go home with you." You win.The next morning, I was dressed to go to school as usual. When I walk down. I saw grandma have expression about many things recently. "Where did you go yesterday evening." she asked me. "Was born.... the...What's up. "I asked," you win was broken and he just got hit by a car at the market, because go looking for you yesterday. "She said the voice of the grandmother. I fell down and cry and tell all your grandparents.Though the father and mother of the you win will hurt the most, but you can't complain about my not to know the situation. Repenting and would apologize at home.