เมื่อตอนเป็นเด็ก ฉันมีความฝันหลากหลายมาก ความฝันแรกเลยคือฉันอยากโตเป็นผู้ใหญ่ อยากทำงานหาเงินใช้ด้วยตัวเอง พอโตขึ้นมาอีกหน่อยฉันฝันอยากเป็นคุณครู อาจจะเพราะความแค้นส่วนตัวที่ฉันโดนครูตีบ่อยๆด้วย พอโตขึ้นมาอีกฉันฝันอยากเป็นตำรวจหญิง เพราะ ผู้หญิงได้ถือปืนแล้วรู้สึกเท่ จนตอนที่ต้องเขียนอาชีพที่อยากเป็นส่งครูแล้วครูบอกกับฉันว่ามันไม่เหมาะกับฉันเลย จนตอนประถม5 ฉันได้เข้าของโรงเรียนและฉันชอบเล่นดนตรีมากๆ ทำให้เกิดเกิดความฝันใหม่ว่า พอขึ้นมัธยมฉันจะอยู่วงโยธวาทิตของโรงเรียน และพอเข้ามหาวิทยาลัย ก็จะเข้าคณะที่เกี่ยวกับการเล่นดนตรี ในตอนนั้นฉันฝันเรื่องนี้มากจริงจังมาก แต่พอเข้ามัธยมฉันก็พลาดที่จะเข้าชมรมโยธวาทิต และไปเข้าเกี่ยวกับภาษาญี่ปุ่นแทน ความคิดเรื่องดนตรีตอนนั้นของฉันหายไปเลย เพราะตอนนั้นฉันชอบเรียนภาษาญี่ปุ่นมากๆ เพราะรู้สึกว่ามันสนุกและไม่ได้ยากมาก ฉันฝันไว้สวยงามอีกว่าอยากเป็นไกด์นำเที่ยว เพราะได้ทั้งทำงานและได้ทั้งเที่ยวแต่ความคิดนั้นก็ต้องแตกสลายไปด้วยการเรียนศิลป์ภาษาญี่ปุ่น ฉันยังคงคิดว่าภาษาญี่ปุ่นสนุกและท้าทายสำหรับฉันอยู่ แต่พอเรียนลึกลงไปมันยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ และฉันคงไม่สามารถนำว่าใช้ประกอบอาชีพจริงจังได้ เลยมีความฝันใหม่อีกแล้ว คืออยากเรียนให้จบก็พอ ได้ใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยและได้เรียนคณะที่อยากเรียน เรียนจบมาแล้วมีงานทำ ได้เงินมาเลี้ยงพ่อแม่ให้สุขสบาย ได้มีครอบครัวที่ดีมีความสุขทุกๆ อย่าง พอแก่ตัวไปก็ไปซื้อบ้านอยู่บนภูเขา มีมรดกเยอะๆ ให้ลูกให้หลานได้ใช้