กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ใ นหมู่บ้านเ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ใ นหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง ในฝรั่งเศส มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อว่า พิคโคลา เธอเป็นเด็กหญิงที่น่าสงสารเพราะเธอไม่มีพ่อ เธออยู่กับแม่เพียง 2 คน ทั้งสองนั้นยากจนมาก เชื่อไหมครับว่าหนูน้อยพิคโคลาไม่เคยมีตุ๊กตาหรือของเล่นชนิดใดๆ เลย ชีวิตของเธอส่วนใหญ่ต้องต่อสู้กับความหนาวและความหิว

วันหนึ่ง คุณแม่ของหนูน้อยพิโคลาล้มป่วยจนลุกไม่ได้ หนูน้อยพิคโคลาจึงต้องทำงานทุกอย่างในบ้านเอง และต้องพยายามใช้เวลาให้มากที่สุดที่จะมากได้ ในการถักถุงเท้าให้เสร็จ เพื่อจะนำไปขายให้ได้เงินมาซื้ออาหารให้แม่และตนเอง น่าสงสารจริงๆ นะ ขณะที่นั่งถักถุงเท้าเพื่อเอาไปขาย หนูน้อยพิโคลาไม่มีถุงเท้าที่จะสวมใส่ จนเท้าทั้งสองข้างของเธอมีสีคล้ำๆ เนื่องมาจากความเย็น

วันคริสต์มาสใกล้เข้ามา หนูน้อยพิคโคลาพูดกับคุณแม่ว่า "คุณแม่คะ ปีนี้คุณตาซานตาคลอส จะเอาอะไรมาให้เป็นของขวัญของหนูก็ไม่ทราบนะแม่? หนูไม่มีถุงเท้าที่จะแขวนไว้ที่เตาผิงเสียด้วยสิคะ เอ..หนูว่าหนูจะเอารองเท้าไม้วางไว้ที่หน้าเตาผิงแทน คงจะได้นะคะ"

"ลูกรักจ๊ะ แม่ว่าปีนี้เราอย่าพูดกันเรื่องของขวัญเลยนะ" แม่พูด "ถ้าเพียงแต่เรามีขนมปังแต่พอกินเราก็ควรจะดีใจมากๆแล้ว" แต่หนูน้อยพิคโคลาไม่ยอมเชื่อว่าคุณตาซานตาคลอสจะลืมเธอ

ถึงเย็นวันคริสต์มาส พิคโคลาเอารองเท้าไม้ข้างหนึ่งของเธอไปวางไว้ที่พื้นหน้าเตาผิง แล้วจึงไปนอนด้วยความคิดว่า จะฝันหาคุณตาใจดีอ้วนๆใส่เสื้อสีแดง หนวดขาวๆ นั่งล้อเลื่อนลากด้วยกวางเรนเดียคนนั้น

คุณแม่นั้นเล่า มองไปที่รองเท้าแล้วเศร้าใจ เพราะไม่รู้ว่าจะหาอะไรมาให้ลูก และคิดไปว่าลูกน้อยคงผิดหวังมากในตอนเช้า ถ้าไม่เห็นอะไรในรองเท้า แต่คุณแม่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่นั่งถอนใจ

เช้าวันต่อมา หนูน้อยพิคโคลาตื่นนอนแต่เช้า รีบวิ่งไปยังรองเท้าไม้ข้างนั้น ในรองเท้านั้น พิคโคลาเห็นดวงตาแจ๋วแหววคู่หนึ่งกำลังจ้องมายังเธอ

อา...ใช่แล้ว มันเป็นตาของนกกระจอกเล็กๆ ตัวหนึ่ง (ซึ่งหนีความหนาว บินลงมาทางปล่องไฟ แล้วมานอนอยู่ในรองเท้าไม้หน้าเตาผิงนั้น) พิคโคลาดีใจเป็นที่สุด อุ้มนกน้อยขึ้นไปไว้ที่ทรวงอก ร้องเพลงและเต้นรำไปมาด้วยความยินดี

ดูนี่ซิคะ ดูนี่ซิคะ คุณแม่ขา" เธอพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น "ของขวัญคริสต์มาสของหนูอยู่นี่ไงคะ คุณตาซานตาคลอสเอามาให้หนู" พิคโคลาเต้นระบำไป ร้องเพลงไปอย่างมีความสุข พร้อมกับโอบอุ้มนกน้อยในอุ้งมือลูบไล้มันไปมาเบาๆ

ตลอดฤดูหนาวอันยาวนานนั้น เธอเฝ้าทนุถนอม เลี้ยงดูนกกระจอกตัวนั้นเป็นอย่างดี เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ เธอเปิดหน้าต่างและปล่อยมันบินออกไป นกบินไปยังป่าใกล้ๆนั้น แต่มันไปแล้วไม่ไปลับ มันชอบที่จะบินกลับมาร้องด้วยเสียงอันไพเราะที่หน้าบ้านของหนูน้อยพิคโคลาเสมอๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Once upon a time a small home in namu to get France. There is a girl named Kochi to La Cabana. She is a girl that is pathetic because she does not have a father. She is just two people with two very poor believes that little code La Cabana has never had any type of doll or toy most of her life to fight against cold and hunger.One day. The mother of a sick little Pico La Rose was not until fall. Little La Cabana to work cattle, everything in the House and try to take as much as possible. To finish the sock knitting to be sold to buy food, mother and his own pathetic really when seats go on sale for sock knitting. Little Pico la no socks to wear, until both of her feet with a khlam because of the cold.Christmas comes around Little code La Cabana with your mother? "this year you will take what comes to Santa Claus in the eyes of the mother rat did not know!? Rats don't have socks to hang the fireplace with the XI that mice rats? a. .. to remove clogs up instead, he will probably be able to ping natao! ""The children that this year we don't place the mother talk of gifts at all!" The mother saying, "if only we had enough bread, but we are very happy," but little did not believe that a dedicated co-la Santa Claus they will forget your eyes her.To a cool Christmas La Cabana codes remove clogs her side on the floor and then to sleep with a flame natao ideas that will find you dream big eyes uan wears red. Sitting wheel drag by khao whiskers Guangzhou rain media.She then tells the sad mind, look at the shoes, because I don't know what to think about that little ball, and probably a lot of disappointment in the morning. If you do not see anything in the shoes, but she did not know what to do but sit and sigh.The next day morning. Little Cabana co la woke early rushing to the side of the wooden shoes. In the shoe. La Cabana cows see one pair of eyes is to aim at waeo kick ass! to her.... Yes, it's the eye of the little Sparrow (winter of fly down through the chimney to sleep in wooden shoes natao ping). La Cabana is glad to absorb co little bird up to the chest. Singing and dancing to come.See this SIM card? See this SIM? "her mom stand to speak up excited. "The Christmas gift of a rat is this fellow eye. Santa Claus bring the rat" dance to dance to La Cabana co. Sing with joy, with little birds in the surroundings of MOP up; it's back gently to coat with a kiss.Throughout the long winter. She was raised to cherish watching Danu sparrows, as well. When it's spring. She opened the window, and drop it off A bird flying into a nearby forest, but it's not a secret. It loves to scream while flying back to come in the front House with magnificent sound of La Cabana little cows always.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Once upon a time I used a small village in France with a girl named Piccola leave her because she is a poor girl with no father. She is the mother of only two men were very poor. I believe that Little La Piccola never had dolls or toys of any kind of life she had to contend with cold and hunger one day. Mother's Little Pigeon Cola bedridden until he did not. Little La Piccola had to work everything in the house itself. And try to take as many as possible to have. To knit socks are finished To be sold to get money to buy food for his mother and himself. What a pity that while knitting socks seats to sell. Little Pigeon Cola no socks to wear. Both feet until her swarthy people. Because of the cold Christmas is approaching. Little La Piccola said to you that "you mother this year Santa Claus. What will come as a gift and I do not know my mother? You do not have socks that are hung at the fireplace with like. A... I think I'll take the shoes do not place it in front of the fireplace. I have it " , "I love you. I think this year we do not talk about the gift really, "she said," If only we had bread but eat, we should be very happy! "But little Picton Cola refused to believe that Santa Claus will not forget. She 's Christmas dinner La Piccola took one of her wooden shoes placed at the front of the fireplace. Then go to sleep with the thought. Find your eyes are puffy white mustache wearing a red sweater with reindeer drag a scroll wheel that you were told. The shoes look dismal. I do not know where to find something to their children. And to think that the baby is still very disappointed in the morning. If you do not see anything in shoes But you do not know what to do. I sighed, but the following morning. Little La Piccola up early. Rushed to the side of the wooden shoes. In shoes La Piccola pair of sparkling eyes staring into her ... Ah, yes. It was the eye of a small sparrow (which escape the cold. Flying down the chimney Then, lying in front of the fireplace, the wooden shoes) La Piccola is the most happy. Finch picked up the chest. Singing and dancing with joy to see this city View this Mother's leg, "she said excitedly. "I live here I am talking of Christmas gifts. Santa Claus comes to rat you out, "La Piccola dance to. Singing happily Along with holding a little bird in the hand caressing it gently throughout the long winter. She cherishes guard Parenting sparrow that very well. By the spring She opened the window and let it fly away. Birds fly to the nearby forest. But it did not go undercover. It likes to fly back vocals with melodic at the home of Little La Piccola always.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Once upon a time, in a small village in France, there was a girl named that pick cola. She is a poor girl, because she doesn't have a father. She lives with her mother just 2. Both is very poor.All her life, mainly to fight against cold and hunger
.
.One day, the mother of the baby pichola collapsed and won't wake up. Baby pic Cola had to work everything in the house. And try to take so much in socks knitting done.Pitiful. While knit socks to sell it. Baby pichola no socks to wear. Until her feet are blackened. Due to cold
.
Christmas approaching. Baby talk to Mommy pick Cola "mother, this year you Santa Claus. Want to give a gift of I don't know, mom? I have no socks hanging in the fireplace with. A...I think I'll take the wooden shoes, placed in front of the fireplace. Probably. "

."Honey, I think this year we don't talk about the gift." I said, "if only we had enough to eat bread, but we should be happy". But the little pic Cola refuses to believe you Santa Claus will forget you

.The Christmas evening Pic Cola took her wooden shoes on one side, placed on the floor in front of the fireplace. And then to sleep with a thought. Will give you a fat kind red white mustache ride wheel drag with reindeer girl

.My mother is? Look at the shoes and sad. Because you don't know where to find something for you. And I think that the baby would be disappointed in the morning if nothing in the shoes, but you don't know what to do, but sighing

.The next morning the little pic Cola get up early. Ran also wooden shoes that side. In shoes that pick Cola eyes or one pair will look to you

...Yes, it is the eyes of the sparrow, a little (which ran cold down through the chimney. And sleeping in a wood fireplace shoes) pick Cola Ruth carry up ที่ทรวงอก bird, Singing and dancing with pleasure!
.Look here, look, mom, "she said excitedly," Christmas gifts, I อยู่นี่ไงคะ. You give me "pick Cola Santa dancing, singing happily.
.Throughout the long winter. You comfort him, raised the sparrow that one as well. When you open the window ถึงฤดูใบไม้ผลิ and let it fly away. Birds fly to the forest near it, but it didn't go back.
.