ครั้งหนึ่ง พ่อได้พาลูกชายไปเที่ยวเล

ครั้งหนึ่ง พ่อได้พาลูกชายไปเที่ยวเล่นในป่า ขณะที่มาถึงบริเวณที่เป็นหุบเขา เด็กน้อยก็สะดุดล้มลง และส่งเสียงร้อง “โอ๊ย” ทันใดนั้นก็เกิดเสียงสะท้อนดังกลับมาว่า “โอ๊ย” เด็กน้อยรู้สึกโกรธ เพราะคิดว่าตนถูกล้อเลียนจากเด็กเกเรที่ซ่อนตัวอยู่ เขาจึงตะโกนร้องท้าออกไปว่า

“ใครน่ะ เก่งจริงออกมาสิ” ยังไม่ทันขาดคำ ก็มีเสียงท้ากลับมาเช่นกัน
“ใครน่ะ เก่งจริงออกมาสิ”

เด็กน้อยจึงร้องด่าด้วยความโมโหว่า “เจ้าเด็กเลว”
“เจ้าเด็กเลว” เสียงสะท้อนที่กลับมาก็ดังเกรี้ยวกราดไม่แพ้กัน

เด็กน้อยทั้งโกรธทั้งแปลกใจ จึงถามพ่อว่า “พ่อจ๋า ที่นี่มีเด็กเกเรซ่อนตัวอยู่และคอยด่าว่าคนอื่นใช่ไหม?”
พ่อยิ้มแล้วตอบว่า “ลูกพ่อ ลูกลองพูดกับเขาใหม่อีกทีสิ พูดกับเขาดีๆ แล้วดูสิว่าเขาจะเกเรอีกไหม?”

เด็กชายจึงลองดูใหม่ เขาตะโกนขึ้นว่า “เพื่อนเอ๋ย”
“เพื่อนเอ๋ย...”

“ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอ”
“ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอ”

เด็กชายหันมามองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยนัยน์ตาเป็นประกายและยิ้มอย่างมีความสุข แม้ว่าจะยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นนัก พ่อจึงสอนว่า

“ลูกเอ๋ย..จะเด็กเกเร หรือเด็กที่อยากเป็นเพื่อนกับลูกนั้น ล้วนเป็นเสียงสะท้อนของตัวลูกเอง ลูกคงเห็นแล้วว่า สิ่งที่ลูกพูดออกไป ไม่ว่าดีหรือร้าย มันจะย้อนกลับมาหาลูกเสมอ”

ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเราก็เช่นกัน ทั้งความคิด คำพูด และการกระทำที่เราได้ทำไปจะย้อนกลับมาหาเราเสมอไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ถ้าอยากได้รับสิ่งที่ดี อยากให้ใครดีต่อเรา เราก็ต้องทำดีกับเขาก่อน แล้วสิ่งดีๆ เหล่านั้นจะย้อนกลับมาหาลูกในที่สุด เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเราล้วนเป็นเสมือนเสียงสะท้อนจากตัวเราเองทั้งสิ้น

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Salah satu masa. Ayah mengambil anak untuk melakukan perjalanan ke dalam hutan. Manakala kawasan akan datang ke Lembah. Ia adalah berombak, jatuh dan jeritan "Tayang" suara yang tiba-tiba yang kuat "izinkan itu kembali." Kanak-kanak kecil berasa marah kerana mereka merasakan mereka adalah kanak-kanak tidak terkawal dari cemuhan. Ia berdoa kepada cabaran sama ada penyanyi itu."Kami sebenarnya tertawa apabila seseorang datang" juga hampir tidak kurang kata-kata, ia harus kembali kepada, serta Menggilap Kasut Bunyi."Kami sebenarnya tertawa apabila seseorang datang"Kanak-kanak kecil yang menyanyi di taunting dengan kemarahan, jadi bahawa "budak buruk""Bad boy" datang echoes kembali kuat mengamuk. Budak marah sedikit bertanya bapa saya terkejut bahawa kedua-dua bapa boleh mencari. " Di sini ada anak-anak menyembunyikan nakal dan kurang ajar kepada orang lain?"Ayah tersenyum dalam, kemudian berkata, "Mari kita mengatakan bapa dengan anaknya lagi, beliau menceritakan bercakap ke kasino dan kemudian beliau akan melihat bagaimana nakal?" Jadi mari kita lihat pada budak-budak yang baru Beliau menjerit sehingga itu "teman;""Kawan...";"Saya mahu menjadi kawan dengannya.""Saya mahu menjadi kawan dengannya." Giliran budak lelaki muka surat dengan mata yang berkilau, bapa dan tersenyum dalam bahagia. Walaupun masih tidak memahami apa yang berlaku pada pelajar. Oleh itu mengajarkan bahawa "Kanak-kanak adalah kanak-kanak ia..., atau Oy lelaki yang mahu menjadi kawan dengan bola sebagai suara anak sendiri, kanak-kanak itu mungkin melihat bahawa apa bola berkata. sama ada baik atau buruk, ia akan sentiasa kembali ke bola." Segala-galanya dalam hidup kita, maka Ideanya juga. Kata-kata dan tindakan telah diambil untuk menterbalikkan kita sentiasa dalam satu cara atau yang lain. Jika anda mahu untuk mendapatkan sesuatu yang baik untuk kita yang ingin membuat baik, kita perlu berbuat baik kepadanya terlebih dahulu, dan kemudian perkara-perkara yang akan kembali untuk mencari bola pada akhirnya, kerana segala sesuatu yang terjadi dalam kehidupan kita sebagai suara maya diri kita benar-benar.