พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง
ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน
ณ พุทธสถานไท่เอวี๋ยน(หาดอมรา) จ.สมุทรปราการ
วันเสาร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2558
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
คำโบราณสืบทอดมารู้ตรึกคิด มิพลาดผิดมิแปรผันแม้กาลผ่าน
ศึกษาธรรมบำเพ็ญเพื่อคืนนิพพาน ต้องไขขานแจ้งจิตเดิมภายในตน
เราคือ
พระอาจารย์จี้กง รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถาน น้อมเคียมคัล
องค์มารดาแล้ว ถามศิษย์รักทุกคน สุขสบายดีไหม
น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง
ฮา ฮา
ศิษย์รักเอ๋ย…
ทบทวนความรู้เก่าได้ความรู้ใหม่ เช่นนี้จึงเป็นอาจารย์ได้ ผู้หวังเข้าใจปัจจุบันต้องเรียนรู้จากอด ดังนั้น ผู้บำเพ็ญจึงหมั่นเพียรศึกษาจริยธรรมคัมภีร์บุราณ เพื่อเข้าใจหลักชีวิต เข้าใจตน บำเพ็ญจิตแท้
น้ำเต็มแก้วยากรับเพิ่มได้ หยิ่งทะนงย่อมสูญเสียจริยธรรม ดังนั้นผู้บำเพ็ญ จึงรู้อ่อนน้อม ศึกษาเรื่อยไป มิย่ำอยู่กับที่ จึงยิ่งเดินทางยิ่งกว้าง ยิ่งปฏิบัติยิ่งชำนาญ
ผู้ที่มีความรู้ความสามารถแต่ไม่อวดโอ้ วางตนดั่งคมในฝัก จึงไม่กวักหาภัยสู่ตน ดังนั้นผู้บำเพ็ญ จึงต้องรู้ปิดทองหลังพระ ปฏิบัติงานช่วยอยู่เบื้องหลัง สร้างบุญกุศลอย่างเงียบเงียบ จึงราบรื่นตลอดทาง
สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง กัลป์ยาณชนทำผิดเห็นชัดดั่งตะวันเดือน ดังนั้นผู้บำเพ็ญ จึงมิกลัวที่จะยอมรับผิด มิอับอายที่จะแก้ไข และยินดีเมื่อมีผู้ตักเตือนชี้แนะรู้ผิดรู้แก้ไขมิผิดซ้ำเรื่อยไป เห็นเมธีรู้เจริญรอยตาม ดังนั้น ผู้บำเพ็ญ จึงต้องรู้ ยืมกายปลอมบำเพ็ญตนจริง
เห็นรถคันหน้าที่คว่ำอยู่ เป็นดั่งกระจกสะท้อนส่องให้ระวังตน มิประมาท ผู้ประมาทจะล้มเหลวในภายหลัง ดังนั้นผู้บำเพ็ญ จึงต้องย้อนมองสำรวจตน อีกทั้งเตือนใจตนอยู่ในศีล ตรงต่อธรรมมิประมาท
ยิ่งก้าวเดิน ยิ่งรู้ชัด สัจธรรมชีวิต ยิ่งรู้ผิด ยิ่งต้องปฏิบัติช่วยผู้อื่น ดังนั้นผู้บำเพ็ญ จึงต้องอุทิศเสียสละส่วนตนเพื่อส่วนรวม
ผู้มีปัญญาจะมิพาตนไปสู่สภาพการณ์ที่อันตรายล่อแหลม ดังนั้นผู้บำเพ็ญจึง ต้องสำรวมระวังตน วางตนให้อยู่ในจริยธรรม เคารพโองการฟ้า รักษาความสูงส่งศักดิ์สิทธิ์ไว้ เข้าใจไหม
ธรรมยุคสาม สืบทอดมา จวบบัดนี้ ล้วนเพื่อช่วย มวลคนดี พ้นทุกข์เข็ญ
บุญสัมพันธ์ นำเข้าสู่ ประตูบำเพ็ญ ขอจงมอง ให้เห็นชัด สัจธรรม
หลักธรรมจริง หวังเจ้า ไปศึกษา อย่าได้มัวกังขา ลังเล สงสัย
ความรู้สูง ปิดกั้น ปัญญาได้ เนื่องด้วยไม่ อาจลดตัว ลงเรียนธรรม
แม้ว่าธรรม ไร้รูปลักษณ์ ให้จับต้อง แต่รู้ว่า สอดคล้อง ต่อชีวิต
บำเพ็ญธรรม ประจำวัน รู้ลิขิต กอปรความดี มิทำผิด วิสุทธิ์ใจ
บำเพ็ญ มิใช่ยาก หากเรียนรู้ ศรัทธาเป็นประตูสู่ ความหลุดพ้น
หวังให้เกิด ปัญญา อันแยบยล ต้องเริ่มต้น จากศึกษา ให้รู้จริง
รู้ชัดแล้ว ทำจริง เกิดผลจริง จึงรู้ว่า ธรรมยิ่ง ประเสริฐหนา
มีกายา มีโอกาส รู้รักษา สั่งสมบุญ วาสนา ชาตินี้เอย
รับธรรมะ บำเพ็ญ บรรลุผล ส่งเกื้อถึง บรรพชน อีกลูกหลาน
อีกทั้งตน พ้นทุกข์ ทรมาน รู้สว่าง ปัญญาญาณ ด้วยธรรมา
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ล้วนสำเร็จ จากบนโลก ชนะโศก สู่วิโมกข์ แจ้งหนึ่งชี้
อาศัยความ วิริยะ อุทิศพลี จึงเกิดผล บนโลกีย์ ได้แน่นอน
ดังนั้นผู้ ที่ศรัทธา กราบพุทธะ จงรู้ที่ ปฏิบัติ ตามรอยท่าน
ปณิธาน ยิ่งใหญ่ ผลอนันต์ ล้วนต้องผ่าน จากบำเพ็ญ ในชีวี
ดังนั้นจง ตั้งใจหนา ศิษย์เอ๋ย ฟ้าเฉลย ความนัย ในกาลนี้
อย่าได้มัว หลงยึดติด แดนโลกีย์ กิเลสแสงสี ผูกมัดเจ้า ถลำจม
อย่าได้กล่าว ว่าธรรม บำเพ็ญยาก หากจิตใจ มิพรากจาก ธรรมมิเข็ญ
หากศรัทธา เดิมยังอยู่ ย่อมมองเห็น การบำเพ็ญ มิยากเกิน จะเดินไป
หากไร้ซึ่ง ใจธรรมแล้ว ทางแคบลง แม้ก้าวตรง ยังยาก ประคองได้
ย้อนทบทวน ท้อแท้ใจ ในสิ่งใด ไม่สมหมาย โทษฟ้า โทษใครกัน
บำเพ็ญนั้น ยิ่งสูง ทดสอบหนัก คิดหยุดพัก ยังมิอาจ จะหยุดได้
มีเพียงแต่ ต้องรักษา จิตเดิมไว้ ปณิธาน ศรัทธา ให้ตลอดทาง
หากว่าศิษย์ คิดน้อยใจ ฟ้าไม่ช่วย ยามล้มป่วย เหนื่อยยาก ไร้เคียงข้าง
นั่นคือศิษย์ คิดตัด ทุกหนทาง จึงต้องยอม อ้างว้าง อยู่เดียวดาย
หากรู้มอง ให้รอบด้าน จักพบว่า ความเมตตา แห่งฟ้า ปกปักให้
หากมองดู ย่อมพบ มิตรสหาย คอยช่วยเหลือ อยู่รอบราย ไม่เห็นเอง
ดังนั้นจึง บอกศิษยา จงรู้ไว้ อย่าได้คิด น้อยใจ ไปเลยหนา
อย่าปิดกั้น ดวงปัญญา ด้วยอัตตา มาพัฒนา ยกระดับ จิตใจตน
สร้างบุญทาน เจริญธรรม บรรลุผล ปณิธาน แห่งตน ต้องรู้ชัด
ยามเผชิญ ทดสอบรู้ จิตวิรัช ตรงต่อฟ้า ขจัดทิ้ง กิเลสใจ
เป็นผู้ที่ บำเพ็ญก่อน อยู่เบื้องหน้า ยิ่งต้องรู้ ระวังหนา เป็นแบบอย่าง
ตั้งเสาตรง เงาย่อมตรง ทุกทิศทาง บำเพ็ญกลาง สายตา นับหมื่นพัน
จึงต้องรู้ สำรวมกาย ระวังวาจา ขัดเกลาจิตใจ ศรัทธา ให้ผ่องใส
ทุกวันล้วน คิดเพื่อ มวลเวไนย อย่าปล่อยให้ ผลประโยชน์ ล่อลวงใจ
ยิ่งสังคม วุ่นวายใจ คนวุ่น ภัยยิ่งกรุ่น ไอร้าย ลอยสู่ฟ้า
ผู้บำเพ็ญ ยิ่งต้องเร่ง ฟื้นฟูนา นำธรรมา ประกาศกว้าง ฉุดช่วยชน
ดังนั้น ในวันนี้ จงทบทวน กลางสิงขร ย้อนทบทวน ตนเองหนา
กายวาจา ใจดำริ พิจารณา ผิดแก้ไข ก้าวหน้า ในทุกวัน
อวยพรให้ ศิษย์รัก ทุกทุกคน บำเพ็ญบน แดนโลก ผาสุกหนา
ยิ่งเรียนรู้ ปฏิบัติเกิด ปัญญา พัฒนาความ สามารถร่วม แพร่ธรรม
ยิ่งดำเนิน ยิ่งกว้างใหญ่ ในใจฟ้า สามัคคี รวมปัญญา เมตตารัก
จิตศรัทธา สะเทือนฟ้า ร่วมปกปัก หนุนงานธรรม หนักแน่น เจริญมั่นคง
จรดพู่กัน
ฮา ฮา หยุด
วิโมกข์ หมายถึง ความพ้น การขาดจากความพัวพันแห่งโลก
วิรัช หมายถึง ปราศจากธุลี ไม่มีมลทิน บริสุทธิ์ สะอาด