ตอนอยู่มัธยมปลาย ก่อนที่ฉันจะไปเรีย

ตอนอยู่มัธยมปลาย ก่อนที่ฉันจะไปเรียนปัตานนี มีผู้คนมากมายดูถูกครอบครัวของฉัน เพราะครอบครัวของฉันไม่ได้มีฐานะร่ำรวยเหมือนคนอื่น มีผู้คนดูถูกครอบครัวของฉันว่าไม่มีปัญญาสส่งฉันเรียนจนจบ เพราะแม่ของฉันเป็นแค่แม่บ้านขายข้าว จะมีปัญญาที่ไหนไปส่งฉันเรียน แต่แม่ของฉันก็อดทนทำงานหาเงินเพื่อจะส่งฉันเรียนหนังสือ จากคำพูดของคนอื่นมันทำให้ฉันมีแรงจูงใจที่สำคัญที่สุดในตอนนั้น ทำให้ฉันมีความพยายามที่จะเรียนหนังสือ ทำยังไงก็ได้ให้พ่อแม่ของฉันภูมิใจในตัวของฉัน ฉันพยายามเรียนและตั้งใจเรียนอย่างมาก เพราะฉันได้ไปเรียนที่ปัตตานี ฉันไม่เข้าใจในภาษามาลายู ฉันเคยท้อมาก แต่เมื่อนึกถึงพ่อแม่ของฉันมันนทำให้ฉันมีแรงผลักดัน ในการเรียนต่อไป และตอนนี้ฉันก็ได้ประสบความสำเร็จไปครึ่งหนึ่ง ฉันได้เรียนจบมััธยมศึกษาาปีที่ 6แล้ว และตอนนี้ฉันกำลังจะเรียนต่อมหาวิทยาลัย เพื่อจะมีอนาคตทีดี มาตอบแทนพ่อแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

When I was in high school Before I went to look at this problem. People have insulted my family. Because my family was not wealthy like everyone else. There are people that do not insult the intelligence of my family sent me to finish. Because my mother was a housewife rice. Where I will be wise to learn. But my mother was patiently worked to raise money to send me to school. From the words of others, it makes me motivated most important at the time. I have made an effort to learn. I do not make my parents proud of me. I try to study hard and learn a lot. Because I have to go to Pattani. I do not understand Malay but I've been very discouraged at the thought of my parents, it's given me the impetus. In the next class And now I have achieved half. I graduated Maa's Yom battle ษaa 6 years ago and now I'm going to college. In order to have a better future Return to my parents

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

In high school, before going to the nearby school work. There are a lot of people look down on my family. Because my family is not rich like the others. There are people on my family that no wit, send me to finish school. Because my mother is a housewife, a rice sales Can where to send me. But my mother was patient and make money to send me to school. From the words of others that it gives me motivation is most important at the time. I have tried to learn. Do whatever you can to make my parents proud of me. I try to study and learn very much. Because I went to school at Pattani. I don't understand the language in the corona, I was discouraged, but when I think of my parents that I have driven in learning. And now I have succeeded in half. I have finished it so high 6 years. And now I'm going to university to จะมีอนาคต td to repay my parents.