เอทานอลเป็นพลังงานชีวมวลที่จัดเป็นเ

เอทานอลเป็นพลังงานชีวมวลที่จัดเป็นเชื้อเพลิงสะอาด สามารถเผาไหม้ได้สมบูรณ์ ลดการเกิดปัญหามลพิษทางอากาศและปัญหาโลกร้อน ผลิตได้จากวัตถุดิบที่มาจากพืชผลทางการเกษตร แบ่งได้ 3 ประเภท คือ วัตถุดิบประเภทน้ำตาล (น้ำอ้อย น้ำตาลจากบีท และกากน้ำตาล) วัตถุดิบประเภทแป้ง (มันสำปะหลัง มันฝรั่ง และธัญพืช) และวัตถุดิบประเภทผลพลอยได้จากการเกษตร (กากอ้อย ฟางข้าว และซังข้าวโพด) ในกระบวนการผลิตเอทานอลทำให้เกิดน้ำเสียซึ่งมีบีโอดีและซีโอดีสูง ประมาณ 40,000-70,000 มิลลิกรัมต่อลิตร และ 100,000-150,000 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ มีความเข้มข้นของไนโตรเจนและฟอสเฟตสูง มีสีน้ำตาลเข้มถึงดำ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพและทัศนียภาพของแหล่งน้ำ ทำให้ความเข้มของแสงที่ส่องผ่านลงในน้ำและปริมาณของออกซิเจนแพร่จากอากาศลงสู่แหล่งน้ำลดลง ส่งผลให้จำนวนสัตว์น้ำและความหลากหลายทางชีวภาพเปลี่ยนแปลงไป จึงไม่สามารถปล่อยลงสู่แหล่งน้ำสาธารณะได้
การกำจัดสีในน้ำเสียสามารถใช้ได้ทั้งกระบวนการทางกายภาพ เคมี และชีวภาพ โดยวิธีทางกายภาพได้แก่ การดูดซับด้วยถ่านกัมมันต์ที่เตรียมจาก ไม้ กะลามะพร้าว และขี้เลื่อย ซึ่งเป็นวัสดุที่มีความพรุนสูง มีความสามารถในการดูดซับสี สามารถกำจัดสีแท้และสีปรากฏได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่มักเกิดปัญหาการอุดตันที่ผิวหน้าของชั้นถ่าน และการนำกลับมาใช้ใหม่ที่ยังมีค่าใช้จ่ายสูง การแยกสารผ่านเยื่อด้วยไฟฟ้า (Electrodialysis) เป็นวิธีที่สะดวกแต่มักเกิดปัญหาตะกรันเกาะติดแผ่นกรอง ทำให้สิ้นเปลืองพลังงานไฟฟ้า และต้องล้างทำความสะอาดบ่อย จึงไม่ได้รับความนิยม ส่วนวิธีทางเคมี เช่น การสร้างตะกอนและรวมตะกอนโดยใช้สารส้ม ปูนขาว และสารประกอบเหล็ก เป็นอีกหนึ่งวิธีที่มีประสิทธิภาพสูง แต่จะมีกากตะกอนเกิดขึ้นปริมาณมาก ทำให้ต้องหาวิธีนำกากตะกอนไปกำจัดต่อ หรือการใช้โอโซน ซึ่งต้องควบคุมความดัน พีเอช และอุณหภูมิในการผลิตโอโซนที่ใช้ในระบบ จึงทำให้สิ้นเปลืองพลังงานไฟฟ้า ส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำ และวิธีทางชีวภาพ ถูกนำมาใช้ในการบำบัดสีน้ำเสีย เช่น การดูดซับสีด้วยสาหร่าย พบว่ามีประสิทธิภาพในการบำบัดสี ประหยัดพลังงาน และมีค่าใช้จ่ายต่ำ ไม่เพิ่มสารเคมีเข้าสู่สิ่งแวดล้อม แต่มีข้อจำกัดเรื่องสารอาหาร อุณหภูมิ พีเอช และสารยับยั้ง ส่วนการใช้แบคทีเรีย เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ แต่มีข้อจำกัดคือ แบคทีเรียไม่สามารถทนต่อสภาวะของสารพิษที่มีความเข้มข้นสูงได้ ในขณะที่การใช้เชื้อรา มีข้อจำกัดน้อย มีความทนทานมากกว่าแบคทีเรีย จึงเหมาะสมที่จะนำมาบำบัดสี จากความสามารถนี้ จึงมีการนำเชื้อรามาประยุกต์ใช้ในการบำบัดสีน้ำเสียที่มาจากโรงงานผลิตเอทานอล
การใช้จุลินทรีย์ในการบำบัดสีสามารถใช้เซลล์อิสระหรือการตรึงเซลล์ เมื่อเปรียบเทียบพบว่าเซลล์อิสระมีปัญหาการรั่วไหล และการอุดตันของเซลล์ ในขณะที่เซลล์ที่ถูกตรึงมีประสิทธิภาพในการบำบัดสีที่สูงกว่า และไม่พบปัญหาการรั่วไหล หรือการอุดตันของเซลล์ โดยเทคนิคการตรึงเซลล์ที่นิยมใช้คือ วิธี Entrapment สามารถใช้ได้กับเซลล์ทุกชนิด แต่ยังมีข้อจำกัดในเรื่องจำนวนเซลล์ต่อเม็ดบีด (Bead) และปัญหาเซลล์รั่วไหล อีกวิธี คือ Encapsulation ไม่มีข้อจำกัดในเรื่องจำนวนเซลล์ต่อเม็ดบีด แต่มีปัญหาเรื่องเม็ดบีดอ่อนแอ จากปัญหาการตรึงเซลล์ด้วยวิธี Entrapment และ Encapsulation ทำให้มีการศึกษาและพัฒนาวิธีการตรึงเซลล์แบบใหม่ที่ใช้สองวิธีร่วมกันคือ การตรึงเซลล์ด้วยเทคนิคลูกผสม (Hybrid Immobilization) จะได้เม็ดบีดที่มีประสิทธิภาพสูง ไม่มีข้อจำกัดเรื่องจำนวนเซลล์ต่อเม็ดบีด และสามารถป้องกันปัญหาเซลล์รั่วไหลได้ดี

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Of ethanol as biomass energy, fuel and clean Can burn. Reduce the problem of air pollution and global warming issues produced from raw materials derived from agricultural crops, category 3 material is sugar (cane sugar, water, molasses, and beat out) of raw materials, type of starch (tapioca, potatoes and grains) and raw materials from agricultural by-products category (bagasse. Corn cob and straw) ethanol production process, waste water, which has caused a feeling of b o good and high formaldehyde. Approximately 40000-70000 mg per liter, and 100000-150000 mg per liter, respectively. Is the concentration of nitrogen and phosphates high. There are dark brown to black. And affect the quality views of the water source. Causes the intensity of the light that shines through the amount of oxygen into the water and from the air diffuses into the water source. As a result, the number of aquatic biodiversity and changed. So it can not discharge public.การกำจัดสีในน้ำเสียสามารถใช้ได้ทั้งกระบวนการทางกายภาพ เคมี และชีวภาพ โดยวิธีทางกายภาพได้แก่ การดูดซับด้วยถ่านกัมมันต์ที่เตรียมจาก ไม้ กะลามะพร้าว และขี้เลื่อย ซึ่งเป็นวัสดุที่มีความพรุนสูง มีความสามารถในการดูดซับสี สามารถกำจัดสีแท้และสีปรากฏได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่มักเกิดปัญหาการอุดตันที่ผิวหน้าของชั้นถ่าน และการนำกลับมาใช้ใหม่ที่ยังมีค่าใช้จ่ายสูง การแยกสารผ่านเยื่อด้วยไฟฟ้า (Electrodialysis) เป็นวิธีที่สะดวกแต่มักเกิดปัญหาตะกรันเกาะติดแผ่นกรอง ทำให้สิ้นเปลืองพลังงานไฟฟ้า และต้องล้างทำความสะอาดบ่อย จึงไม่ได้รับความนิยม ส่วนวิธีทางเคมี เช่น การสร้างตะกอนและรวมตะกอนโดยใช้สารส้ม ปูนขาว และสารประกอบเหล็ก เป็นอีกหนึ่งวิธีที่มีประสิทธิภาพสูง แต่จะมีกากตะกอนเกิดขึ้นปริมาณมาก ทำให้ต้องหาวิธีนำกากตะกอนไปกำจัดต่อ หรือการใช้โอโซน ซึ่งต้องควบคุมความดัน พีเอช และอุณหภูมิในการผลิตโอโซนที่ใช้ในระบบ จึงทำให้สิ้นเปลืองพลังงานไฟฟ้า ส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำ และวิธีทางชีวภาพ ถูกนำมาใช้ในการบำบัดสีน้ำเสีย เช่น การดูดซับสีด้วยสาหร่าย พบว่ามีประสิทธิภาพในการบำบัดสี ประหยัดพลังงาน และมีค่าใช้จ่ายต่ำ ไม่เพิ่มสารเคมีเข้าสู่สิ่งแวดล้อม แต่มีข้อจำกัดเรื่องสารอาหาร อุณหภูมิ พีเอช และสารยับยั้ง ส่วนการใช้แบคทีเรีย เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ แต่มีข้อจำกัดคือ แบคทีเรียไม่สามารถทนต่อสภาวะของสารพิษที่มีความเข้มข้นสูงได้ ในขณะที่การใช้เชื้อรา มีข้อจำกัดน้อย มีความทนทานมากกว่าแบคทีเรีย จึงเหมาะสมที่จะนำมาบำบัดสี จากความสามารถนี้ จึงมีการนำเชื้อรามาประยุกต์ใช้ในการบำบัดสีน้ำเสียที่มาจากโรงงานผลิตเอทานอล การใช้จุลินทรีย์ในการบำบัดสีสามารถใช้เซลล์อิสระหรือการตรึงเซลล์ เมื่อเปรียบเทียบพบว่าเซลล์อิสระมีปัญหาการรั่วไหล และการอุดตันของเซลล์ ในขณะที่เซลล์ที่ถูกตรึงมีประสิทธิภาพในการบำบัดสีที่สูงกว่า และไม่พบปัญหาการรั่วไหล หรือการอุดตันของเซลล์ โดยเทคนิคการตรึงเซลล์ที่นิยมใช้คือ วิธี Entrapment สามารถใช้ได้กับเซลล์ทุกชนิด แต่ยังมีข้อจำกัดในเรื่องจำนวนเซลล์ต่อเม็ดบีด (Bead) และปัญหาเซลล์รั่วไหล อีกวิธี คือ Encapsulation ไม่มีข้อจำกัดในเรื่องจำนวนเซลล์ต่อเม็ดบีด แต่มีปัญหาเรื่องเม็ดบีดอ่อนแอ จากปัญหาการตรึงเซลล์ด้วยวิธี Entrapment และ Encapsulation ทำให้มีการศึกษาและพัฒนาวิธีการตรึงเซลล์แบบใหม่ที่ใช้สองวิธีร่วมกันคือ การตรึงเซลล์ด้วยเทคนิคลูกผสม (Hybrid Immobilization) จะได้เม็ดบีดที่มีประสิทธิภาพสูง ไม่มีข้อจำกัดเรื่องจำนวนเซลล์ต่อเม็ดบีด และสามารถป้องกันปัญหาเซลล์รั่วไหลได้ดี