AEC เป็นการพัฒนามาจากการเป็น สมาคมป

AEC เป็นการพัฒนามาจากการเป็น สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (The Association of South East Asian Nations : ASEAN) ก่อตั้งขึ้นตามปฏิญญากรุงเทพฯ (Bangkok Declaration) เมื่อ 8 สิงหาคม 2510 โดยมีประเทศผู้ก่อตั้งแรกเริ่ม 5 ประเทศ คือ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย ต่อมาในปี 2527 บรูไน ก็ได้เข้าเป็นสมาชิก ตามด้วย 2538 เวียดนาม ก็เข้าร่วมเป็นสมาชิก ต่อมา 2540 ลาวและพม่า เข้าร่วม และปี 2542 กัมพูชา ก็ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกลำดับที่ 10 ทำให้ปัจจุบันอาเซียนเป็นกลุ่มเศรษฐกิจภูมิภาคขนาดใหญ่ มีประชากร รวมกันเกือบ 500 ล้านคน
จากนั้นในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่ 9 ที่อินโดนีเซีย เมื่อ 7 ต.ค. 2546 ผู้นำประเทศสมาชิกอาเซียนได้ตกลงกันที่จะจัดตั้งประชาคมอาเซียน (ASEAN Community) ซึ่งประกอบด้วย3 เสาหลัก คือ
1.ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (Asean Economic Community:AEC)
2.ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน (Socio-Cultural Pillar)
3.ประชาคมความมั่นคงอาเซียน (Political and Security Pillar)
คำขวัญของอาเซียน คือ “ One Vision, One Identity, One Community.” หนึ่งวิสัยทัศน์ หนึ่งอัตลักษณ์ หนึ่งประชาคม
เดิมกำหนดเป้าหมายที่จะตั้งขึ้นในปี 2563 แต่ต่อมาได้ตกลงกันเลื่อนกำหนดให้เร็วขึ้นเป็นปี 2558 และก้าวสำคัญต่อมาคือการจัดทำปฏิญญาอาเซียน (ASEAN Charter) ซึ่งมีผลใช้บังคับแล้วตั้งแต่เดือนธันวาคม ปี 2552 นับเป็นการยกระดับความร่วมมือของอาเซียนเข้าสู่มิติใหม่ในการสร้างประชาคม โดยมีพื้นฐานที่แข็งแกร่งทางกฎหมายและมีองค์กรรองรับการดำเนินการเข้าสู่เป้าหมายดังกล่าวภายในปี 2558
ปัจจุบันประเทศสมาชิกอาเซียน รวม 10 ประเทศได้แก่ ไทย พม่า มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ เวียดนาม ลาว กัมพูชา บรูไน
สำหรับเสาหลักการจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community หรือ AEC )ภายในปี 2558 เพื่อให้อาเซียนมีการเคลื่อนย้ายสินค้า บริการ การลงทุน แรงงานฝีมือ อย่างเสรี และเงินทุนที่เสรีขึ้นต่อมาในปี 2550 อาเซียนได้จัดทำพิมพ์เขียวเพื่อจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC Blueprint) เป็นแผนบูรณาการงานด้านเศรษฐกิจให้เห็นภาพรวมในการมุ่งไปสู่ AEC ซึ่งประกอบด้วยแผนงานเศรษฐกิจในด้าน ต่าง ๆ พร้อมกรอบระยะเวลาที่ชัดเจนในการดำเนินมาตรการต่าง ๆ จนบรรลุเป้าหมายในปี 2558 รวมทั้งการให้ความยืดหยุ่นตามที่ประเทศสมาชิกได้ตกลงกันล่วงหน้า
ในอนาคต AEC จะเป็นอาเซียน+3 โดยจะเพิ่มประเทศ จีน เกาหลีใต้ และญี่ปุ่น เข้ามาอยู่ด้วย และต่อไปก็จะมีการเจรจา อาเซียน+6 จะมีประเทศ จีน เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และ อินเดียต่อไป

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 1:

AEC 是東南亞國家聯盟，南方的發展 (南東南亞國家聯盟東盟：) 成立于 1967 年 8 月 8 日，基於曼谷宣言 》 (曼谷宣言 》） 與原始的創始人國家的馬來西亞，菲律賓新加坡印尼是 5 和泰語。該年後期 2527年 (1984 年) 汶萊達魯薩蘭國已加入了，其次是越南，2538年 （1995 年） 加入後，老撾和緬甸加入 2540年 (1997 年) 和 2542 年 (1999 年) 柬埔寨已加入當前組 10 個東盟經濟結合近 5 億人口的大區域的順序。然後在印尼的第 9 次東盟首腦會議2003 年 10 月 7 日，當東盟成員國領導人已一致同意建立東盟共同體。(東盟共同體)，其中包括 3主桅杆是。1.東盟經濟共同體 (AEC: 東盟經濟共同體）2.東盟社會和文化共同體 （支柱社會文化）3.東盟安全共同體（政治和安全支柱部門)東南亞國家聯盟的座右銘是"一個願景，一個身份，一個社區"的一個視覺、 一個身份、 一個社區。最初的目標是成立于年商定的但後來 2563年 （2020 年） 滑塊設置時間的推移以及以下重要 2558年加快 （2015 年） 是使東盟宣言 》。（東盟憲章），自去年 12 月以來一直有效是 2552年 （2009 年），以加強東南亞國家聯盟變成一個新的維度，在社區建設中的合作。大力組織和法律支援這些目標內 2558 年開始運作的基礎 （2015 年）目前，東盟成員國包括印尼、 馬來西亞、 緬甸 （緬甸）： 10 泰國、 老撾、 柬埔寨、 汶萊、 新加坡、 菲律賓、 越南等國。到 2558年在東盟內部建立東盟經濟共同體 (AEC 或東盟經濟共同體) 的支柱 （2015 年） 已移動。投資服務、 熟練的工作力，自由和釋放資金後年 2550年 (2007) 東盟提供了藍圖，對建立東盟經濟共同體 (東盟經濟共同體藍圖） 是一項經濟工作的綜合的計畫，請參閱向 AEC，包括各個方面的明確期限格柵以執行各項措施，以達到 2558 年目標的經濟計畫概述 （2015 年），以及作為提供了靈活性，成員國國家已同意提前。在將來，非洲經濟共同體是東盟 + 3 由韓國和中國將增加日本繼續將會進行談判。東盟 + 6 韓國是中國、 澳大利亞和紐西蘭到日本印度。

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 3:

AEC是東南亞國家(東盟的協會的發展：東南亞國家聯盟)，建立由曼谷聲明(曼谷聲明)，當2510 8月8日，與前5個國家建立時，印度尼西亞和馬來西亞、菲律賓、新加坡和泰國在2527，文萊是2538的一名成員。以後，它是加入2540的成員老撾，并且緬甸和柬埔寨2542的，加入命令作為成員10到當前東南亞國家聯盟經濟區域是一個大小組有人口幾乎500百萬人民