จากวันนั้นจนวันนี้ผ่านมาเป็นเวลาหนึ่งเทอมแล้วนะคะอาจารย์ที่เราได้รู้จักกัน ถึงระยะเวลาเทอมนึงจะ
เป็นเวลาสั้นๆแค่เพียงสามเดือน แต่หนูกลับรู้สึกรัก และผูกพันธ์กับอาจารย์ที่รักของหนูมากๆ ตั้งแต่วันแรกที่เรา
เจอกัน มันไม่ใช่วันที่ทำพิธีสาบานตน หากแต่เป็นวันแรกจริงๆที่พวกหนูพาร่างของอาจารย์มาล้างเพื่อใช้ในการ
เรียน วันนั้นหนูยังจำได้เหมือนเพิ่งผ่านไปเมื่อวานเลยค่ะ ตอนนั้นหนูก็ยังไม่ทราบว่าอาจารย์ท่านไหนจะได้
เป็นอาจารย์ของหนูแต่หนูก็ยังได้ทำความสะอาดร่างกายให้อาจารย์ วันที่พวกเราได้ขึ้นมาทำพิธีสาบานตน
เป็นวันแรกที่หนูได้รู้ว่าอาจารย์เป็นอาจารย์ของหนู
จนถึงวันที่ได้เรียนเป็นครั้งแรก ความรู้สึกนั้น ทั้งตื่นเต้น กังวล และอะไรอีกสารพัดอย่าง การตัดสินใจ
ที่จะลงมีด รวมถึงการทำอะไรลงไปในการเรียนครั้งแรกนั้น มีแต่ความไม่แน่ใจ แต่อาจารย์ก็สอนพวกเรา
ด้วยร่างกายของอาจารย์จนทำให้พวกเราในทุกวันนี้ทำอะไรได้อย่างถูกต้องเหมาะสม หนูยังจำได้ว่า
ตอนที่พวกเราเรียนแรกๆ ไม่มีใครกล้ามองหน้าอาจารย์เลย แต่ในตอนหลังๆพวกเราทุกคนกล้าที่จะมอง
และเก็บรายละเอียดหน้าตาของอาจารย์อันเป็นที่รักของพวกเรา
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่หนูอยากจะพูด อยากจะบรรยายมันออกมา แต่หนูคงบรรยายมันออกมาได้ไม่หมดจริงๆ
หนูยังจำได้,,
= หนูยังจำได้ตอนที่พวกเราแบ่งกลุ่มกันทำงาน เพื่อนๆที่ไม่ได้ทำอะไรก็ยืนนวดขานวดแขนให้อาจารย์เผื่ออาจารย์จะเมื่อย
= หนูยังจำได้ตอนที่พวกเรากุมมือของอาจารย์ไว้แน่นๆ เพื่อให้อาจารย์ของพวกเราไม่ต้องกังวล
= หนูยังจำได้ตอนที่พวกเราคอยห่มผ้าให้อาจารย์เพราะกลัวว่าอาจารย์จะหนาว
= หนูยังจำได้ตอนที่พวกเราค่อยๆประคองหน้าของอาจารย์ให้นอนให้สบาย
หนูอยากจะขอบคุณ,,
= ขอบคุณในการเสียสละของอาจารย์เพื่อพวกหนู
= ขอบคุณครอบครัวของอาจารย์ที่เข้าใจและยอมรับในการตัดสินใจในครั้งนี้
= ขอบคุณการอบรม สั่งสอนที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตหนู ถึงแม้อาจารย์จะไม่ได้พูดแต่โดยใช้ร่างกายที่มีค่าของอาจารย์
= ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่อาจารย์มอบให้กับหนูโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน
และหนูอยากจะขอโทษ,,
= ขอโทษที่หนูอาจจะไม่ได้เรียนเก่งเรียนดีอย่างใครๆ
= ขอโทษที่บางครั้งหนูไม่ได้ตั้งใจเรียน
= ขอโทษที่บางครั้งหนูทำให้อาจารย์ต้องเจ็บ
= ขอโทษที่หนูทำอะไรไม่ดีลงไป
อาจารย์คะ หนูอาจจะเป็นคนที่บรรยายอะไรไม่ค่อยเก่ง แต่หนูแค่อยากให้อาจารย์ทราบว่า หนูอยากขอบคุณและขอโทษอาจารย์จากใจจริง ตอนนี้หนูเหลืออีกแค่สี่ปีครึ่งกับการเป็นทันตแพทย์อย่างเต็มภาคภูมิ หนูจะไม่ทำให้อาจารย์ต้องผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ ถึงแม้ว่าวันนี้และวันต่อๆไปหนูและเพื่อนๆจะไม่ได้เจออาจารย์แล้วแต่หนูก็อยากให้อาจารย์รับรู้ว่าพวกหนูจะรัก เคารพ และคิดถึงอาจารย์ตลอดไปค่ะ
สุดท้ายนี้หนูขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก โปรดช่วยดลบันดาลให้ดวงวิญญาณอันบริสุทธิ์ของอาจารย์กิตติคุณ จำเนียรบุญ ได้อยู่ในภพภูมิที่ดี มีแต่ความสุขตลอดไป