เรากับแฟนคบกันแบบไม่เคยเจอกันในชีวิ

เรากับแฟนคบกันแบบไม่เคยเจอกันในชีวิตจริงเลยค่ะ แต่แฟนเราเป็นคนน่ารักมาก เสมอต้นเสมอปลายคบกันวันแรกหวานยังไงตอนนี้ก็เป็นแบบนั้น เรากับเค้าเลยคบกันจนถึงวันนี้ก็สองปีกว่าแล้วค่ะ เค้าดีมากเค้าหาพ่อแม่เรา โทรมาหาพ่อกับแม่เราทุกวัน พอ skype กันเค้าก็ชวนเราดูหนังเรื่องเดียวกับเค้า เค้าย่อโลกของเราให้ไกล้กันเหมือนไม่ได้อยู่ห่างกันเลย แฟนเราเป็นคนออสเตรเลียแต่ตอนนี้อยู่ที่ดูไบค่ะ อายุ 21 ส่วนเราเป็นลูกครึ่งอเมริกันไทย ตอนนี้อยู่ที่ประเทศไทย

เราเคยเอาเรื่องราวของเรากับเค้ามาโพสในพันทิปแล้ว แต่ส่วนใหญ่จะไม่เห็นด้วย จะบอกให้เราเผื่อใจไว้บ้าง รักในโลกออนไลน์กับความจริงมันไม่เหมือนกัน เพราะเจอกันผ่านเฟสบุ๊กค่ะ

เราก็เริ่มคิดแล้วค่ะ ว่าทำไมคบกันมาตั้งสองปีแล้วทำไมเค้าไม่บินมาหาเราสักที เค้าไม่อยากเจอ ไม่อยากอยู่กับเราหรอ เราเลยบอกเค้าค่ะ เค้าก็เลยบอกว่าขอเก็บเงินก่อนได้มั้ย พอเราพูดอีกเค้าก็ตอบเหมือนเดิม จนทำให้เราคิดมาก คิดว่าเค้าไม่จริงใจก็เลยทะเลาะกันหนักขึ้น พอเราเริ่มใจเย็นลงเราเลยนัดให้เค้ามาเจอที่แคนซัส เพราะเราจะกลับแคนซัสทุกปีใหม่ค่ะ เค้าก็ตกลง แต่ก็ไม่รู้ทำไมเราก็ยังไม่เชื่อใจ เรางี่เง่าเอง กลัวไปหมดทุกอย่าง เราเลยตัดสินใจบอกเลิกค่ะ ไม่ได้คุยกันเกือบเดือน แต่เค้าส่งข้อความมาง้อเราตลอด โทรมาเราก็ไม่รับจนเค้าอัดเสียงแล้วส่งมา เสียงเค้าสั่นเหมือนร้องไห้ แต่เราก็ทำใจแข็งนะ คือไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ เค้าคงคิดว่าเราจะเลิกแน่ๆ เพราะทุกๆ ครั้งที่ทะเลาะกันเราไม่เคยไม่คุยกับเค้านานขนาดนี้ค่ะ

จนมาเมื่อวานตอนเช้าประมาน เก้าโมงจะสิบโมงค่ะ พ่อเราเรียกให้เราลงมาข้างล่างมีคนอยากเจอ เราเลยลงมา ปรากฏว่า คนที่เราเห็นคือแฟนเราค่ะ ตอนนั้นน้ำตาเราไหลเลยคือมันเป็นอะไรที่เราไม่เคยคิดว่าจะมีใครสักคนทำให้เราถึงขนาดนี้ เรายืนตัวเกร็งอยู่ตรงนั้นเลยคือมันพูดไม่ออกมันอึ้งมันตึงไปหมด แล้วเค้าเป็นฝ่ายเดินเข้าเองค่ะ มาบอกว่าเค้าขอโทษ กลับมาคืนดีกันนะ แต่ตอนนั้นเรายังเกร็งๆ ที่จะกอดเค้าค่ะ ต่างคนต่างอาย พอมาปรับความเข้าใจกันแล้ว เราเลยถามเค้าว่า มาบ้านเราถูกได้ยังไง คิดยังไงถึงมา (คือเขินไม่รู้จะคุยอะไรค่ะ) เค้าก็ตอบว่า เค้ามีญาติอยู่ที่ไทยค่ะ อยู่แถวสุขุมวิท เค้าคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้ว เค้าเลยติดต่อกับญาติและให้ญาติมารอรับแล้ว พอมาถึงเค้าเลยขอยืมโทรศัพญาติแล้วโทรหาคุณพ่อเราให้มารับค่ะ

วันนั้นทั้งวันเราติดเค้ามากไม่ไปไหนเลยนั่งกันอยู่แต่ที่โซฟา มันแบบนั่งมองตากัน บางทีเค้าเขินเค้าก็นั่งเล่นเกมส์ค่ะ คือเค้าไม่เหมือนกับตอน skype กันเลยตอนนั้นเค้าดูกวนๆ กล้า ๆ แต่ตอนอยู่ด้วยกันเค้าขี้อายมาก เค้าอยู่กับเราจนมืดเลยค่ะ อยู่ตรงโซฟานั้นแหละ 5555 วันนั้นเราลืมจับโทรศัพทั้งวันเลย พอเรามองนาฬิกา มันมืดแล้วอีกสักพักเค้าคงต้องกลับเพราะเค้าอยู่นานไม่ได้ค่ะ ต้องกลับไปทำงาน เราเลยหยิบโรศัพมาถ่ายรูปขอสักรูปก็ยังดี 5555 เป็นรูปที่เค้านอนเล่นเกมบนโซฟาแล้วเอาขาพาดตักเราไว้ค่ะ เราเพิ่งมาสังเกตุตอนมองใกล้ๆ เห็นปากเค้ายิ้มด้วย เสียดายได้แค่รูปเดียว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

With a simple "fan never meet in real life yet, but we're a very cute girlfriend constantly at the end of the first day the" sweet, it now is. We earlier! "until today, the two wings that Yes. Very good layout layout look for parents; Call my mother every day Enough, we see the same layout, skype invited one movie. A brief outline of our world, CAI ล้กันเหมือน was not far away. The fans, we are now based in Australia, Dubai, I age 21 we are half-American children Thailand. Now in Thailand We never took our story to come join in layout, but most are not phanthip agree to tell us some extras. In the online world with the fact it's not the same, because fetbuk, I passed!เราก็เริ่มคิดแล้วค่ะ ว่าทำไมคบกันมาตั้งสองปีแล้วทำไมเค้าไม่บินมาหาเราสักที เค้าไม่อยากเจอ ไม่อยากอยู่กับเราหรอ เราเลยบอกเค้าค่ะ เค้าก็เลยบอกว่าขอเก็บเงินก่อนได้มั้ย พอเราพูดอีกเค้าก็ตอบเหมือนเดิม จนทำให้เราคิดมาก คิดว่าเค้าไม่จริงใจก็เลยทะเลาะกันหนักขึ้น พอเราเริ่มใจเย็นลงเราเลยนัดให้เค้ามาเจอที่แคนซัส เพราะเราจะกลับแคนซัสทุกปีใหม่ค่ะ เค้าก็ตกลง แต่ก็ไม่รู้ทำไมเราก็ยังไม่เชื่อใจ เรางี่เง่าเอง กลัวไปหมดทุกอย่าง เราเลยตัดสินใจบอกเลิกค่ะ ไม่ได้คุยกันเกือบเดือน แต่เค้าส่งข้อความมาง้อเราตลอด โทรมาเราก็ไม่รับจนเค้าอัดเสียงแล้วส่งมา เสียงเค้าสั่นเหมือนร้องไห้ แต่เราก็ทำใจแข็งนะ คือไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ เค้าคงคิดว่าเราจะเลิกแน่ๆ เพราะทุกๆ ครั้งที่ทะเลาะกันเราไม่เคยไม่คุยกับเค้านานขนาดนี้ค่ะจนมาเมื่อวานตอนเช้าประมาน เก้าโมงจะสิบโมงค่ะ พ่อเราเรียกให้เราลงมาข้างล่างมีคนอยากเจอ เราเลยลงมา ปรากฏว่า คนที่เราเห็นคือแฟนเราค่ะ ตอนนั้นน้ำตาเราไหลเลยคือมันเป็นอะไรที่เราไม่เคยคิดว่าจะมีใครสักคนทำให้เราถึงขนาดนี้ เรายืนตัวเกร็งอยู่ตรงนั้นเลยคือมันพูดไม่ออกมันอึ้งมันตึงไปหมด แล้วเค้าเป็นฝ่ายเดินเข้าเองค่ะ มาบอกว่าเค้าขอโทษ กลับมาคืนดีกันนะ แต่ตอนนั้นเรายังเกร็งๆ ที่จะกอดเค้าค่ะ ต่างคนต่างอาย พอมาปรับความเข้าใจกันแล้ว เราเลยถามเค้าว่า มาบ้านเราถูกได้ยังไง คิดยังไงถึงมา (คือเขินไม่รู้จะคุยอะไรค่ะ) เค้าก็ตอบว่า เค้ามีญาติอยู่ที่ไทยค่ะ อยู่แถวสุขุมวิท เค้าคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้ว เค้าเลยติดต่อกับญาติและให้ญาติมารอรับแล้ว พอมาถึงเค้าเลยขอยืมโทรศัพญาติแล้วโทรหาคุณพ่อเราให้มารับค่ะThe day we caught a lot of layout is not going nowhere to sit together, but that it's a sofa sit the eyes. Perhaps the best one layout, layout, I play games is not the same as the layout of the episode they see it now skype kuan kla, but very shy layout. The layout until the dark room is a sofa that we forget that day LOL call sap handles all day! We looked at the clock, it was dark, and then again some fixed layout must be Yes, because the layout is not to return to work, we grab the rose tattoo images, sap acquired photo request, it is also good to sleep LOL that game play on the sofa and layout took the stand, I lean on our lap. We have recently come to notice now looking nearby saw the mouth inserts, except for a single image with just a smile.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

You and your boyfriend and had never met in real life. But our fans are very cute. Consistent together first day sweet right now is like that. We with him together until today's two years ago. He is very good to our parents.When Skype together he invited us watch a thing to him. He notes the world close by like, not far apart. The fans are Australians but now in Dubai. Age 21 we is half American.
.We used to get our story
with him to post in the Scots, but most will agree. Will tell us directly? Love in the world, and the truth is not the same. Because met through Facebook.

.We started thinking. Why have been together for two years, why can't they fly to our ". He doesn't want to see you, don't want to อยู่กับเรา? We told him. So he said to save money first. When we say again, he said the same.