อเป็นความหลอนอีกระดับหนึ่ง ส่วนจังห

อเป็นความหลอนอีกระดับหนึ่ง ส่วนจังหวะการฆ่าและการตายถือว่าไม่เลวเลย ถ้ามองเรื่องเวลาแล้วจัดว่าเป็นฆาตกรที่ฆ่าได้เก่งและเนียบเนียนในการจัดการเหยื่ออย่างลับๆ ก็คิดเอาล่ะกันว่าในแคมป์มีกันกี่คน และแต่ละคนที่ตายไปไม่มีใครรู้เรื่องรู้ราวเลย สุดท้ายกว่าจะรู้ว่าตายกันก็เหลือตัวเอกของเราเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่รู้ความจริงว่าเพื่อนของตัวเองตายกันหมดแล้ว ที่ชอบคือการจัดการคิวระดับการฆ่าตั้งแต่คนไกลตัวไปถึงคนสำคัญใกล้ตัวตามด้วยประโคมความตกใจผ่านตัวตัวละครสุดท้ายด้วยการศพทีละรายให้ช็อคกันไปข้างหนึ่งเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Is the haunt of. The rhythm section, killing and dying is considered not bad at all. If you look at a time and then treated as an assassin to kill it good and suitable victim managed niap secret, think okay, that there are many people in the camp. Most thaikwa will know that death also left our protagonist is the only one that knows the truth that their own friends dying all together.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The scare is another level. The pace of killing and death is not so bad. If you look at the time that the killer was and oldies brilliantly smooth and delicate to handle prey. Okay, I think that there are too many people in the camp. Each one of them is dead, no one what he had in it. Finally, be aware that our protagonist dies, it remains only one that knows the truth that their own friends dead. Queue management is like a killing from the far reaches of the town, followed by a fanfare of horror through the characters, concluding with the burial of a shock to one's income.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

A haunting to another level. The rhythm of killing and death is not bad. If you look at that time is considered as the best killer and smooth in the management of the house secretly. Think now that in the camp, how many are there?Finally know die has our protagonist only the truth that his friends dead already.