มีอยู่ในวันหนึ่ง ได้มีเต่าตัวหนึ่งค

มีอยู่ในวันหนึ่ง ได้มีเต่าตัวหนึ่งคลานอย่างช้าๆ มาตามวิสัยของมัน และที่ตรงอีกทางด้านหนึ่งก็ได้มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา ทางนั้นเข้าอย่างบังเอิญด้วยความรวดเร็ว “ฮิฮิ! นี่เจ้าเต่า นายชอบ ที่จะเดินต่วมเตี้ยม ๆ อยู่อย่างนี้เสมอ ๆ ทำไมนายถึงได้เดินได้ช้าอย่างนั้นเล่า? ” เต่าจึงได้พูดว่า ” ถึงแม้ว่าข้าจะเดินได้ช้า แต่ถ้าพูดถึงเรื่องของความอดทนแล้วข้าไม่เคยแพ้ใคร ”
” นายลองมาแข่งขันวิ่งไปที่บนยอดเขานั่นกับข้าดูเอาไหมล่ะ ? ” กระต่ายเมื่อได้ยินอย่างนั้น ก็หัวเราะลั่นง “ฮ่ะ ฮ้า น่าสนใจมาก เลยทีเดียว แต่รับรองได้ว่าไม่มีทางที่เจ้าจะ เอาชนะข้าไปได้หรอก มันเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย” กระต่ายเที่ยวไปเรียกพวกพ้องให้มาชุมนุมกันอย่างทันทีทันใด รวมทั้งให้เป็นกรรมการใน การแข่งขันอีกด้วย ” ทุก ๆ คนมาดูและเป็นสักขีพยานว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ในการแข่งขันวิ่งเร็ว ระหว่างเต่าโง่กับตัวข้า..ฮ่ะฮ่ะ ”
” เตรียมพร้อม !,ไป ” พอสิ้นเสียงบอกสัญญาณเริ่มการแข่งขันโดยสุนัขจิ้งจอก แล้วทั้งเต่าและกระต่ายก็เริ่มออกวิ่งไปพร้อม ๆ กัน ” ปิย้อง ปิย้อง ” กระต่าย กระโดดออกวิ่งนำหน้าไปด้วยความเร็วสูง เผลอแผลบเดียวมันก็วิ่งมาจนถึงที่ตรงจุดกึ่งกลาง ของทางระหว่างภูเขา มันจึงได้หยุดวิ่ง ” เจ้าเต่ามันมาถึงไหนแล้วล่ะ ? ” พูดแล้วมันก็ได้หันไปดู และก็ได้เห็นว่าเต่านั้นยังคงคลานตามมาอย่างช้า ๆ มองเห็นไกล ๆ
พวกผู้ชมที่มาชุมนุมกันต่างก็หัวเราะและได้พูดว่า ” ท่านเต่า..ท่านเต่า ท่านนี่ ช่างวิ่งได้ช้ามาก อาจที่จะพูดได้ว่าเดินได้ช้าที่สุดในโลกเลยก็ได้..ฮ่ะฮ่ะ ” แม้ว่าจะได้ยินแบบนั้นแต่เต่าก็ไม่สนใจอะไรยังคงคลานของมันต่อไปด้วยความเงียบสงบอย่าง ตั้งใจเพื่อที่จะให้ไปถึงที่บนยอดเขาโดยไม่คิดที่จะหยุดพักผ่อน ข้างฝ่ายกระต่ายเมื่อรอเท่าไหร่ ๆ ก็ไม่เห็นมีทีท่าว่าเจ้าเต่าจะตามมาทันมันสักที…มันจึงเริ่ม นึกเบื่อกับการรอคอย ” เจ้าเต่ามันยังคงคลานอยู่อีกตั้งไกล นอนรอซักงีบหนึ่งคงได้.. ถึงยังไงมันก็ไม่มีทางที่ตามมาทันได้หรอก” มันพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอน แล้วหลับไปตรง ที่กลางทางตรงภูเขานั่นเอง
ในขณะที่กระต่ายกำลังหลับอยู่อย่างสนิท เต่าซึ่งได้เดินมาอย่างไม่คิดที่ จะหยุดพักผ่อนนั้น ” ถึงแม้ว่าขาของข้าจะสั้นเดินได้ช้าก็จริงแต่เรื่องของ ความอดทนแล้วข้าไม่เคยยอมแพ้ให้ใคร ข้าจะต้องทำดีที่สุดเท่าที่ข้าจะทำได้!” หลังจากที่ในขณะที่เต่าได้เดิน มาจนถึงที่ตรงจุดกึ่งกลางของภูเขา พลันมันก็ได้ ยินเสียงหนึ่งซึ่งเป็นเหมือนกับเสียงกรนจากในที่แห่งหนึ่ง ” เสียงกรนที่ไหนนี่… อะฮ้า เจ้ากระต่ายนี่ มันมาแอบนอนหลับอยู่ที่นี่เอง”
ที่ใกล้ ๆ ตรงนั้นกระต่ายกำลังนอนหลับอยู่อย่างสุขสบาย ส่วนเต่านั้น ยังคงที่จะ เดินต่อไป…ทีละก้าว..ทีละก้าวอย่างจริงจังและอดทน และแล้วหลังจากนั้นชั่ว ขณะหนึ่งกระต่ายก็เริ่มรู้สึกตัวและสะดุ้งตื่นขึ้นมา ” เฮ้..เจ้าเต่า มันคลานมาจนถึงที่ไหนแล้วนี่?? ” มันรีบกวาดสายตามองหา แต่ก็ช้าและสายไปเสียแล้ว เพราะเมื่อมันมองไปที่ตรงจุดเส้นชัยที่อยู่บนยอดเขาโน่น มันก็ได้เห็นว่าเจ้าเต่ากำลังแสดง ความยินดีที่ได้รับชัยชนะอยู่อย่างมีความสุข..อยู่ในขณะนั้นเสียแล้ว

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Dalam satu hari Ada yang merangkak penyu perlahan-lahan. Berdasarkan sifatnya Dan bahawa pihak yang satu lagi adalah masa lalu yang berjalan arnab. Nasib baik cara yang cepat untuk "hehe! Kura-kura ini suka berjalan ke ini Tiam selalu seperti ini, mengapa kau berjalan begitu lambat? "Tao telah berkata," Walaupun saya berjalan perlahan-lahan. Tetapi jika anda bercakap tentang kesabaran, dan saya tidak pernah kehilangan satu. "
"Saya cuba untuk berlumba ke puncak gunung yang saya lihat di luar sana dengan anda?" Rabbit apabila dia mendengar bahawa. Ia tertawa, "Ha ha, sangat menarik, tetapi ia tidak ada jaminan dalam cara yang anda akan. Memukul saya kepadanya Ia tidak sebanding sama sekali, "Warren pergi ke rakyat untuk bersama-sama seketika. Dan juga dalam Persaingan dengan "semua orang datang untuk melihat dan saksi yang akan menang. Dalam perlumbaan pecut Antara kura-kura bodoh kepada saya .. Ha ha. "
"Bersedia untuk !," akhir isyarat suara dari persaingan dengan rubah. Dan kura-kura dan kelinci, ia mulai berlari bersama-sama, "Ping Ping molek molek" kelinci melompat keluar ke depan dengan kecepatan tinggi. Tidak sengaja menyakiti seperti berjalan melalui tempat pusat. Gunung Ia tidak berhenti berjalan, "kura-kura itu, ia datang kepada saya itu?" Said itu tampak. Dan melihat bahawa penyu masih merangkak perlahan-lahan bersama-sama boleh dilihat dari jauh.
Para penonton yang berkumpul tertawa dan berkata, "Adakah anda kura-kura .. dia begitu penyu akan berjalan dengan perlahan-lahan. Boleh dikatakan lambat semua .. Ha ha, "walaupun saya tidak berminat untuk apa-apa seperti itu, tapi masih kura-kura merangkak keluar dari tenang. Berniat untuk membuat ke puncak gunung tanpa berhenti untuk berehat. Arnab di samping menunggu untuk melihat berapa banyak ia mungkin bahawa penyu datang atas sekali ... itu satu permulaan. Saya lelah menunggu, "kura-kura masih pincang di jauh lebih lama. Saya tidak akan menunggu tidur .. Bagi saya, ia tidak membuat siasatan susulan itu, "katanya, dan berbaring. Saya tidur langsung Pusat gunung itu sendiri
, manakala arnab sedang tidur mendalam. Penyu yang datang untuk berfikir bahawa. Untuk berbuka samasekali, "walaupun kaki saya yang pendek, tetapi berjalan lambat. Kesabaran, saya tidak pernah memberikan kepada siapa pun. Saya akan melakukan apa yang terbaik yang saya boleh! "Setelah beberapa saat, kura-kura itu telah berpindah. Sehingga tengah gunung tiba-tiba mendengar suara, yang adalah sama seperti mendengkur salah satu daripada "berdengkur di suatu tempat ... Ah, kelinci di sini. Itu seperti tidur saya. "
Ini adalah arnab yang terdekat tidur dengan selesa, kura-kura itu masih berjalan ... langkah demi langkah .. langkah demi langkah secara serius dan sabar. Dan kemudian, setelah penundaan, Sebagai salah satu arnab mula kesedaran dan bangun, "Hei .. Kura-kura. Ia merangkak naik ke tempat itu ?? "Ia bukan menyapu. Hal ini lambat dan lewat. Kerana apabila saya melihat garisan penamat di atas dia di sana. Ianya dilihat bahawa penyu yang dipamerkan. Senang untuk mendapatkan kemenangan di bahagia .. Pada masa yang sudah.