เมื่อเราพูดถึงโรงเรียนนักเรียนจะคิด

เมื่อเราพูดถึงโรงเรียนนักเรียนจะคิดได้อับดับแรกว่าเป็นสถานที่สถานที่หนึ่งที่ให้ความรู้ให้เพื่อนและให้สังคมใหม่ๆ มีครูอาจารย์คอยให้คำปรึกษาแนะแนวทางในการแก้ปัญหาและค่อยสั่งสอนให้คนเป็นคนดีเปรียบเหมือนว่าเป็นพ่อแม่อีกคนโรงเรียนก็เสมือนกับบ้านหลังที่สองของเรา
               ฉันยังจำก้าวแรกที่เข้าไปเรียนโรงเรียนแห่งนั้นได้ฉันรู้สึกตื่นเต้นดีใจที่สามารถสอบแข่งขันเข้ามาเรีนได้นอกจากความรู้สึกตื่นเต้นดีใจแล้วยังมีความรู้สึกอีกความรู้สึกนั้นคือความกลัวกลัวที่จะพบเจอเพื่อนใหม่สังคมใหม่ที่ฉันไม่เคยรู้จักกลัวที่จะต้องรู้จักเพื่อนที่มาจากต่างสถนที่ต่างโรงเรียนถึงโรงเรียนของฉันจะไม่ใหญ่โตมากนักแต่นับได้ว่าเป็นอีกโรงเรียนหนึงที่นักเรียนหลายต่อหลายคนพยายามที่จะสอบแข่งขันเพื่อให้ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนแห่งนี้ โรงเรียนของฉันตั่งอยู่จากฝุ่นละอองเสียงควันของเมืองใหญ่ด้านในมีต้นไม้ที่เป็นสัญญาลักษณ์ของโรงเรียนคือต้นนนทรีปลูกเรียนงรายให้ร่มเงาอยู่ตามริมฟุตบาททางเดินเข้าโรงเรียน ขวามือทางเข้ามีลานธรรมซึ่งมีพระพุทธรูปตั่งเด่นเป็นสง่าอยู่ตงกลางพร้อมให้นักเรียนไปกราบไหว้บูชาขอพรกัน ฉันจำได้ว่าก่อนที่ฉันจะจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนของนักจะให้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทุกห้องเรียนได้จัดทำอาหารคาวหวานเพื่อที่จะมาเลี้ยงพระขอพรให้เป็นศิริมงคลกับชีวิตก่อนที่จะจบการศึกษาออกไป หน้าอาคารเรียนทุกอาคารเรีนจะมีสวนดอกไม้และสนามหญ้า นักเรียนบางส่วนมักจะไปนั่งเล่นเป็นประจำ ใต้ต้นไม้ยังมีม้าหินอ่อนจัดเป็นมุมพักผ่อนเพื่อให้นักเรียนนั่งคุยกันอ่านหนังสือและทบทวนบทเรียนกับเพื่อนๆ ห้องเรียนโต๊ะเก้าอี้ถูกจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบสวยงามเพราะที่นี้นักเรียนจะเดินเรียน เมื่อเปลี่ยนคาบเรียนจะต้องเปลี่ยนห้องด้วยฉะนั้นก่อนที่นักเรียนจะออกจากห้องก็ต้องจัดโต๊ะเก้าอี้ให้เป็นระเบียบก่อนที่จะออกไปเรียนคาบเรียนต่อไปเพื่อสดวกในการใช้ห้องเรียนของนักเรียนกลุ่มอื่น ห้องสมุดเป็นอีกมุมที่ฉันและเพื่อนๆใช่บริการบ่อยมากเพราะห้องสมุดจะเป็ที่ที่เงียบสงบมีหนังสือมาากมายและยังมีคอมพิวเตอร์ที่จะนำเราไปสู่โลกกว้างอาจารย์บรรณารักษ์จะช่วยควบคุมดูแลไม่ให้เสียงดังรบกวนเพื่อนคนอื่นที่อ่านหนังสือหรือพักผ่อนตามอัทยาศัย การใช่ชีวิตอยู่ภายในรั่วเขียวชมพู่แห่งนี้ฉันได้รับประสบการณ์มากมายมีทั้งความสุขและความทุกข์เสียใจร้องไห้ที่แห่งนี้มีทั่งเพื่อนและครูอาจารย์บ่อยครั้งที่ฉันไม่อยากจะมาเรียนเพราะกฎระเบียบมากมายที่ฉันไม่ชอบบ่อยครั้งที่ฉันโดดเรียนหนีเพื่อไปเที่ยวไปดูหนังแต่พอถึงวันที่ฉันต้องก้าวออกมาจากรั่วเขียวชมพู่แห่งนั้นฉันถึงรู้ว่าไม่สามารถย้อยเวลาแห่งความสุขกลับมาได้เมื่อจบการศึกษาเพื่อนหายคนบ่นว่าระยะเวลา4ปีที่เรียนที่นี้ช่างสั่นแสนสั่นนักและหลายคนต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่างที่เพื่อก้าวขึ้นสู้การเป็นผู้ใหญ่ คงจะไม่มีอีกแล้วเสียงกระดิ่งดังกริ๊งๆในตอนเช้าไม่มีเสียงอาจารย์เรียกเราไปเข้าแถวไม่มีเสียงร้องเพลงชาติและที่สำคัญไม่มีอาจารย์มาคอยจำจี้จำไชฉันให้ทำตัวให้ถูกระเบียบเรื่องการแต่งตัว ฉันจำได้เสมอว่าฉันเป็นนักเรียนอีกหลายต่อหลายคนที่ไม่ค่อยจะชอบเข้าแถงเครพธงชาติสักเท่าไรดังนั้นเราจะมีแถวประจำของเราคือแถวสายที่ต้องเครพธงชาติต่างหากและก่อนที่จะได้เข้าห้องเจออาจารย์บ่นอีกนานและกวาดสนามบาตและลานธรรมเพื่อนเป็นการลงโทษ อาจารย์บอกว่าถึงตีก็เจ็บมือเปล่าๆแต่ฉันเชื่อว่าไม้เรียวของอาจารย์สามารถสร้างเด็กที่ไม่เอาไหนแบบฉันให้ประสบความสำเร็จมานักต่อนักแล้วนอกจากการศึกษาในโรงเรียนแล้วยังมีการศึกษานอกโรงเรียนและยังส่งเสริมกิจกรรมที่นักเรียนคิดขึ้นมาเช่นกิจกรรมถ่ายทอดความรู้สู่น้องในถิ่นทุระกันดานและที่ที่เราไปกันเป็นโรงเรียนประถมขนาดเล็กอยู่ อ. คอนสาร จ. ชัยภูมิ โรงเรียนแห่งนี้มีนักเรียนไม่ถึง 100คน อาจารย์ที่ประจำมีเพียง 10คนกว่าเท่านนั้นและยังมีกิจกรรมเข้าค่ายพุทธธรรมเป็นการปฏิบัติธรรมที่วัดเวรุวัน ในจังหวัดขอนแก่น ฉัยยังจำวันแรกที่เข้าค่ายได้ว่าเป็นวันที่ทรมานมากจากเหมือนจับปูใส่กระดงเลยแต่พอเอาเข้าจริงๆวันสุดท้ายก็ต้องเสียน้ำตาที่ไม่จากเลย โรงเรียนของฉันแห่งนี้สอนฉันทั้งเรื่องนอกโรงเรียนและเรื่องในโรงเรียนเป็นบ้านที่มีพี่น้องพ่อและแม่อยู่พร้อมหน้าฉันได้ประสบการณ์ที่ดีมากมายตลอดที่ฉันศึกษาอยู่
           โรงเรียนเหมือนเป็นบ้านหลังที่สองถ้าเรารู้จักรักบ้านของเราเราก็ต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีและมีคุณภาพเพื่อไปพัฒนาบ้านของเราให้เจริญยิ่งขึ้นฉันเชื่อว่าจากจุดเล็กๆที่เราพัฒนาสามารถเป็นประโยชน์กับคนรุ่นหลังและเป็นประโยชน์กับประเทศชาติของเรามากมาย

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

当我们谈到高中的学生将是他说是一个地方，人民，知识和新朋友的第一级。我仍然记得的第一步进入学习型学校，所以我很兴奋我可以测试到尼日利亚旅行，我也很兴奋有另一种感觉到一种恐惧的是害怕去找新朋友。我从来没见一个新社会恐惧要知道朋友的人来自不同的学校和不同沙吞，我的学校不是很大，但它是另一所学校，很多学生努恩人试一试的。这所学校走了进来。我的学校是可从大城市排放黑烟的声音进入学校的书面合同，在树里面灰尘是学校成长阴 ngarai 对巴西盾 pterocarpum 基于在学校走廊里 futbat。我记得我高中最后一 6 年学生学校会给毕业之前学生年级 6，每个教室有甜甜的气味做饭喂神的祝福视为神圣不可侵犯的之前他们毕业到, 认为宝贵的生命。一些学生往往坐在定期的基础上。在树下，还有大理石马放宽，以便学生们坐在一起，阅读，和朋友一起复习功课。当经验教训将会改变与武装分子在学生离开房间前时，他们必须组织和椅子离开学习功课前的学会继续呆在教室里的学生和其他团体。图书馆是另一种角度，我很多时候服务的朋友，是的图书馆有许多书，安静的 เป็ที่ที่，也有一台计算机，将带领我们走向世界宽老师馆员将帮助控制噪声，没有朋友。人们谁读一本书或放松的歌利亚雅世。为 Yes 绿色生命树里面这次泄漏我有很多的幸福和遗憾地窘迫陪着一起哭甚至朋友和老师们经常，我不想来到学校，因为我不想的很多规则的经验。我常常烤突出学生逃离看电影，但到目前为止我有绿树泄漏的迈一步，我知道幸福不能放回在时间的时候失去了的朋友毕业抱怨说，这 4 年期间。Yonthi 的震动和摇晃和很多人想要分散，要采取的斗争作为一个成年人。他大概不会是另一种，然后编钟的声音： 早上有没有语音老师就叫我们要有没有汤姆森记得的老师我来做一个挂件，主要民族唱法 kring 是受监管的衣服。我永远记得我是一个学生再一次，很多人很少喜欢到月球只有旗绉，所以我们会有我们经常行是拨打一个单独的标记和绉之前空间满足教授再次抱怨很长时间，它值得我行。我们的朋友和 mabat 的制裁她说要打它的伤害，但徒然我相信教师的双手可以创建魔杖的孩子 maiaonai 一名学生，我成功了： laeonok 学生从学习的学校和学校也有的特别宣传活动。学生思潮，即向他当地的董事会在每个其他行为，知识转让活动时，我们去哪里上学是一个小的小学。A.孔敬 San猜也奔学校教导学生不少于 100 人。教师只有刚刚超过 10 人的符文，作为一个在拉斯维加斯的美妙日子在扫管笏冥想也是佛教佛法夏令营活动。在孔敬省。我的学校也教我所有关于在学校和在学校作为一个家有一位母亲和父亲的兄弟住在一起我有充足的经验在我的教育.
。学校就像如果我们知道我们家的爱，我们必须长大成人后，和提高质量的我们的家园，更加繁荣我相信从很小的一点，我们开发了第二个家，也可以是有用的人，等版本。作为我们全国范围内的一个好处

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

当我们谈论学校的学生认为排名第一的地方，是一个知识和社会的新朋友        我记得第一步进的学校。我很兴奋能考进来各种各样的竞争，除了感觉兴奋的感觉。这种感觉，也就是恐惧，害怕遇到新朋友。新的社会，我从不知道害怕朋友来自不同学校不同สถนถึงโรงเรียน大很多，但我不觉得是另一个学校的学生，许多人试图把考试来到这个学校。我校从尘烟的声音从大城市里面有树为象征的学校学习。例种植树搜索阴影。沿着人行道走廊上学我记得在我毕业年级的学生提供6学校中学生课堂6年制定的香味来把上帝祝福的机会生活在毕业前离开一些学生经常去客厅。树下有大理石的马一角，让学生讨论阅读和复习课的朋友当改变上课要换房间。所以在学生离开房间要摆桌子椅子上课秩序才去学习去方便使用教室的学生组图书馆的一角，我和我的朋友经常会因为服务是图书馆的书。เป็ท安静了很多办法，也会导致电脑世界图书馆老师会帮助防止噪音控制照顾朋友阅读或其他药物达到生活。对生活在这个绿苹果泄漏我经历许多快乐和痛苦悲伤哭泣。这个砧朋友和教师通常不想太多，我นเพราะ玛丽亚规则。我经常逃学逃到烤去看电影，但我得走了จากรั天在绿色的苹果，我知道不能下垂，快乐的时候回来，毕业时，朋友的人抱怨4年恢复期。这里是学校，很多人非常震动振动分散学习不同的加速成熟！会有铃声叮当声在早上没有老师叫我们排队ไม่มีเสียงร้อง国歌和重要，没有老师来的父母看着我得遵守规则这方面的事情我总是说我是学生。很多人不喜欢月亮。所以我们尊重国旗行常规行线，我们必须尊重国旗。在进入房间看到老师抱怨多久打扫机场一些朋友和正当理由的惩罚。老师说了伤害，但我相信空手杖可以建立孩子的老师不把我的成功。很多次。除了学校教育，学校教育，促进经济学生思想行为活动的知识资本的年轻居民保险，但我们去小学小。A建构主义的。猜也奔学校学生到教师定期100只有10人一样，也有佛教寺庙活动营是该死的，省，敬天这个学校的教我关于在学校和学校是兄弟的父亲和母亲在一起，我在我的经验丰富的研究。      学校像第二个家，如果我们爱我们的家园，我们必须成长成熟，质量日益繁荣发展。我相信我们พัฒนาสามารถ点有用的人的主要版本。和许多国家的利益