เมื่อก่อนฉันเคยเรียนที่โรงเรียนบ้าน

เมื่อก่อนฉันเคยเรียนที่โรงเรียนบ้านทุ่งคาฯ ฉันเริ่มเข้าเรียนตอน ประถมศึกษา 4 ในวันแรกที่ฉันเข้าเรียน ฉันไม่มีเพื่อนเลยจนกระทั่งวันถัดไปก็มีเพื่อนคนหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับฉัน ฉันยังจำประโยคแรกที่เพื่อนคนนั้นพูดกับฉันได้ เพื่อนคนนั้นพูดกับฉันว่า "คุณเป็นพม่าหรือ ?" ในตอนนั้นฉันรู้สึกกลัว กลัวว่าเพื่อนจะไม่คบ ฉันคิดในใจว่า "จะบอกความจริงหรือว่าจะโกหก ? แต่ถ้าฉันโกหกก็ไม่มีประโยชน์ สักวันเขาก็ต้องรู้และถ้าฉันจะไม่มีเพื่อนเพราะเชื้อชาติของฉันก็ไม่เป็นไร" ฉันจึงตอบไปอย่างมั่นใจว่า "ใช่ รู้ได้อย่างไรหรือ?" เขาก็ตอบฉันมาว่า "เขาเห็นในรายชื่อนักเรียน" ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาจะรับฉันไม่ได้ แต่กลับตรงกันข้าม ! เราเริ่มทำความรู้จักกัน จนกระทั่งกลายเป็นเพื่อนสนิท หลายครั้งที่มีคนอื่นมาล้อเลียนฉันเกี่ยวกับเชื้อชาติพม่าของฉัน เขาก็จะคอยอยู่เคียงข้างฉันตลอด เขาบอกฉันว่า "อย่าสนใจพวกเขา พม่าก็เป็นคน มีเลือดมีเนื้อ มีหัวใจเหมือนกัน" จึงทำให้ฉันยิ้มและมีความมั่นใจมากขึ้น ฉันจึงไม่หวั่นไหวกับคำพูดเหล่านั้นอีก ฉันเริ่มมีเพื่อนมากขึ้นจนเป็นกลุ่มใหญ่ ฉันและเพื่อนของฉันเป็นที่นักเรียนคุณครูรักและให้ความสนใจมาก นั่นจึงทำให้คนอื่นรู้จักฉันมากขึ้นฉันและเพื่อนของฉันต่างก็มีFc.กันทุกคน ฉันคิดว่าฉันก็สามารถเปลี่ยนปมด้อยให้เป็นปมเด่นได้ และฉันรู้สึกตื้นตันและดีใจมากที่นักเรียนในโรงเรียนทุกคนรู้จักฉันในทางที่ดี
แต่ตอนนี้ฉันเรียนที่โรงเรียนสตรีภูเก็ต โรงเรียนที่มีเพื่อนที่ดี มีคุณครูที่มุ่งมั่นในการทำงาน มีความตั้งใจตลอดในทุกครั้งที่เจอ ตั้งแต่เข้ามาในโรงเรียนนี้ฉันยังรู้สึกไม่มั่นใจในหลายเรื่องทั้งเรื่องการเรียน เพื่อน คุณครู และ นักเรียนในโรงเรียนนี้ทุกคน ความรู้สึกในตอนนี้กับความรู้สึกตอนแรกที่ฉันเข้าเรียนที่โรงเรียนทุ่งคาฯเหมือนกันทุกอย่าง ฉันคงต้องใช้เวลาในการปรับตัวอีกระยะหนึ่ง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

As before, I had attended the School of THL. I began to attend the elementary school I attended the first four days. I have no friends until the next day I had a friend who came to talk with me. I still remember the first sentence that friend said to me. A friend said to me. "You're Burma?" And at that time I felt fear. I fear that will not crush I thought to myself, "To tell the truth, or to lie? If I lie, it's useless. Someday, he must know, and if I do not have any friends because of my race, that's okay, "I replied confidently," Yes I do? "And he answered me that. "He saw the list of the students," I did not think he would get me. But just the opposite! We know each Until a friend Many times, others taunted me about my ethnic Burmese. He will stay with me forever, he told me, "Do not ignore them Myanmar was a flesh and blood. Have a heart, too, "makes me smile and have more confidence. I therefore less susceptible to those words again. I began to have more friends as a large group. Me and my friends are teachers, students, love and attention. That's where people know me more, I and my friends were there Fc. Everyone. I think I was able to change the minority has a superiority complex. And I feel overwhelmed and very glad to know my students in every school in a good way
, but now I'm studying at Phuket Street. Schools with good friends There are teachers who are committed to work. There is no intention at all times in all. Since coming into the school, I also feel a lot of confidence in both the classroom teacher and fellow students, everyone. In this sense, the feeling at first that I attended school Tongkah the same everything. I would take some time to adapt.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Before I went home, I start the Thung Kha school to school in elementary school. 4 in the first day I class. I don't have any friends until the next day to have a friend come talk to me.My friend said to me, "you are Myanmar?"At that time I feel afraid that your friends are not dating. I thought to myself" to tell the truth or lie?But if I lie is useless. One day, he will know, and if I have no friends because of my race is fine ". So I answered confidently that "yes, how do you know?"He told me," he saw in the list of the students ". I think he will get me, but the opposite!We started to get to know each other. Until they become close friends. Many times there are others mocking me about race, Myanmar. He will stay by my side forever, he said to me, "don't mind them. Myanmar's people have a blood meat.So I smile and have more confidence. I have to prove to those words again. I began to have more friends to a big group. My friend and I are student teacher love and attention.Everybody, I think I can change the inferiority into superiority. And I feel grateful and I'm glad that school everybody know me in a good way!But now I learn at school with good friends, hoaxes A teacher who strive to work. Intention throughout every time.Friends, teachers and students in this school. The feeling right now with the feeling when I first entered the school at the same Thung Kha everything! I must take time to adjust again for a while.