สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ นางสาวเพชรมรกต ต๊

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ นางสาวเพชรมรกต ต๊ะนันกลาง ชื่อเล่น มนต์ ปัจจุบันอายุ 20 ปี กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 สาขาวิชา เคมี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ เป็นคนจังหวัดลำพูน อาศัยอยู่กับแม่และยาย นิสัยส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยพูด ชอบอยู่เงียบๆ เวลาว่างๆ ชอบเล่นเกมส์ อ่านหนังสือ ฟังเพลง และดูการ์ตูน
ตอนที่เป็นเด็กฉันเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก ผลการเรียนของฉันไม่ค่อยดีเท่าไร ฉันเคยร้องไห้เพราะทำการบ้านไม่ได้ จนแม่ต้องส่งไปเรียนพิเศษ และความใฝ่ฝันในตอนนั่นที่คิดได้คือ อยากเป็นครู พอเข้าเรียนมัธยมก็เริ่มค้นหาตัวเองว่าชอบทำอะไรจนได้ลงชมรมวงโยธวาทิตของโรงเรียน โดยฉันได้เล่นฟลุต ซึ่งมันเป็นอะไรที่ฉันภูมิใจที่ครั้งหนึ่งเคยได้แสดงออกในด้านที่ตรงข้ามกับตัวเองในตอนเด็ก เมื่อก่อนฉันขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก แต่ต้องมาเล่นดนตรีต่อหน้าผู้คนมากมาย แรกๆก็รู้สึกอาย กลัวจะผิดพลาด แต่ก็ขยันฝึกซ้อมทุกวันจนเล่นได้ดีและได้เล่นในงานเดินขบวนกีฬาสีของโรงเรียนเป็นครั้งแรกอีกด้วย ส่วนเรื่องการเรียนก็ไม่ได้แย่มากนัก ฉันเคยได้ทุนเรียนฟรี ตอนอยู่มัธยมปลายเนื่องจากผลการเรียนดี แล้วฉันก็รู้ว่าตัวเองชอบเรียนวิชาเคมี จึงเลือกที่จะสอบราชภัฏเชียงใหม่ เคยมีความคิดว่าอยากเรียนเคมีวิทยาศาสตร์เพราะว่าอยากทำงานวิจัยเกี่ยวกับเคมีแต่เลือกที่จะเรียนครูแล้วก็ต้องเรียนและทำให้ดีที่สุดได้ประสบการณ์หลายๆอย่างที่ตอนเรียนมัธยมไม่เคยมีทั้งต้องจากบ้านมาอยู่ในที่ที่มีแต่คนแปลกหน้าไม่รู้จักใคร ต้องดูแลตัวเองให้ดี ต้องเปลี่ยนตัวเองใหม่จากที่เคยนอนตื่นสาย มีคนทำกับข้าวให้กิน ต้องตื่นไปเรียนให้ทัน หาข้าวหาน้ำกินเอง แต่สิ่งที่ได้รับจากการเรียนมหาวิทยาลัยคือ ประสบการณ์ที่หาที่ไหนไม่ได้ การทำงานเป็นทีม ความเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี ความรักที่มีต่อเพื่อน พี่ และน้อง การใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมที่แตกต่างจากมัธยม มันคือสิ่งที่หาไม่ได้ นอกจากเราจะค้นมันได้ด้วยตัวเอง และนี้ก็คือเรื่องราวที่เกี่ยวกับตัวของฉัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Hello, my name is Ms. Phacharamaraket Tananklang nickname, magic current age 20 years studying first year 2 teacher training faculty, Faculty of chemistry, Chiang Mai rajabhat University is a man of lamphun lived with mother and grandmother. Personal habits, as people rarely speak like empty time like the present, play games, read books, listen to music and watch cartoons. ตอนที่เป็นเด็กฉันเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก ผลการเรียนของฉันไม่ค่อยดีเท่าไร ฉันเคยร้องไห้เพราะทำการบ้านไม่ได้ จนแม่ต้องส่งไปเรียนพิเศษ และความใฝ่ฝันในตอนนั่นที่คิดได้คือ อยากเป็นครู พอเข้าเรียนมัธยมก็เริ่มค้นหาตัวเองว่าชอบทำอะไรจนได้ลงชมรมวงโยธวาทิตของโรงเรียน โดยฉันได้เล่นฟลุต ซึ่งมันเป็นอะไรที่ฉันภูมิใจที่ครั้งหนึ่งเคยได้แสดงออกในด้านที่ตรงข้ามกับตัวเองในตอนเด็ก เมื่อก่อนฉันขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก แต่ต้องมาเล่นดนตรีต่อหน้าผู้คนมากมาย แรกๆก็รู้สึกอาย กลัวจะผิดพลาด แต่ก็ขยันฝึกซ้อมทุกวันจนเล่นได้ดีและได้เล่นในงานเดินขบวนกีฬาสีของโรงเรียนเป็นครั้งแรกอีกด้วย ส่วนเรื่องการเรียนก็ไม่ได้แย่มากนัก ฉันเคยได้ทุนเรียนฟรี ตอนอยู่มัธยมปลายเนื่องจากผลการเรียนดี แล้วฉันก็รู้ว่าตัวเองชอบเรียนวิชาเคมี จึงเลือกที่จะสอบราชภัฏเชียงใหม่ เคยมีความคิดว่าอยากเรียนเคมีวิทยาศาสตร์เพราะว่าอยากทำงานวิจัยเกี่ยวกับเคมีแต่เลือกที่จะเรียนครูแล้วก็ต้องเรียนและทำให้ดีที่สุดได้ประสบการณ์หลายๆอย่างที่ตอนเรียนมัธยมไม่เคยมีทั้งต้องจากบ้านมาอยู่ในที่ที่มีแต่คนแปลกหน้าไม่รู้จักใคร ต้องดูแลตัวเองให้ดี ต้องเปลี่ยนตัวเองใหม่จากที่เคยนอนตื่นสาย มีคนทำกับข้าวให้กิน ต้องตื่นไปเรียนให้ทัน หาข้าวหาน้ำกินเอง แต่สิ่งที่ได้รับจากการเรียนมหาวิทยาลัยคือ ประสบการณ์ที่หาที่ไหนไม่ได้ การทำงานเป็นทีม ความเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี ความรักที่มีต่อเพื่อน พี่ และน้อง การใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมที่แตกต่างจากมัธยม มันคือสิ่งที่หาไม่ได้ นอกจากเราจะค้นมันได้ด้วยตัวเอง และนี้ก็คือเรื่องราวที่เกี่ยวกับตัวของฉัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Hello, my name is Miss Diamond Emerald, Ta Nan middle nickname magic, the current age 20 years"s study on year 2 chemistry education. Chiang Mai Rajabhat University is a lampoon, lives with her mother and grandmother. Personal habits were not speak like quiet time. Like to play games, reading, listening to music and watching cartoons.When I was young I was shy to express my grade is not good. I cry because my homework, until my mother must be sent to special school And ambition in that I can think about is you want to be a teacher when the school began to find myself that I like doing it down the band club of the school. I can play the flute by It is something that I once proud expression in opposite to the side itself in children. I used to be shy to express. But to perform in front of so many people. First it feel embarrassed, afraid to make mistake, but also diligent ฝึกซ้อมทุกวัน to play well and play in March sports of school for the first time. The school is not too bad. I have a scholarship to study for free in high school due to academic achievement. And I know you like studying chemistry. So choose to test of Chiang Mai. Thought that I learn chemistry science because to do research on chemistry teachers, but choose to learn and study and make the best experience many things at school do not have both away from home in the strangers don"t know anyone. Have to take care of yourself. To change from new ever slept in. Someone with rice to eat, to wake up to go to school in time to rice to water. But things get from attending university. The experience is not the teamwork, leadership and good followers with his love for my friends and my brother to live together in the society that is different from the high school. It is not, but we find it yourself. And this is a story about my body.