ครั้งหนึ่ง มีหม้อสองใบถูกทิ้งไว้ที่

ครั้งหนึ่ง มีหม้อสองใบถูกทิ้งไว้ที่ริมแม่น้ำแห่งหนึ่ง ใบหนึ่งทำจากทองเหลือง ส่วนอีกใบทำจากดินเผา พอระน้ำขึ้นสูง หม้อทั้งสองใชก็ถูกพัดลอยลงไปในกระแสน้ำ ตอนนี้เองหม้อดินได้พยายามที่จะรักษาระยะห่างจากหม้อทองเหลืองอย่างเต็มที่ แม้ว่าหม้อทองเหลืองจะร้องตะโกนว่า “ไม่ต้องกลัวหรอกเพื่อนเอ๋ย ข้าจะไม่กระแทกเจ้าหรอก”

“แต่ข้าอาจเข้าไปใกล้เจ้าได้” หม้ออีกใบตอบ “ถ้าข้าเข้าใกล้เจ้ามากเกินไป ไม่ว่าเจ้ากระแทกข้า หรือข้ากระแทกเจ้า ข้าก็มีแต่จะพังเท่านั้น”

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

At one time There are two pots were left at a river. The one made from brass. On the other hand an made of clay. Enough to specify both pot use high tide was floating in the water-flow blowing. Now your own pot has attempted to maintain a distance from a brass pot full. Although the brass pot will scream shout: "do not fear, I have friends, I will not be subjected to God.""But I may have to close," another replied, "if I pot closer to God too much does not shock me, or that I would shock me, but only the ruins."

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Once the two pot was left on a river somewhere. One made ​​of brass The other leaves made ​​from clay. When the water rises Both pots were blow into the water. Now that pot has tried to maintain distance from brass pots full. Although brass pot to shout that. "Do not be afraid, my friends. I will not hit you too " "But I could be closer to you," another pot answered, "If I get close to you, too. Whether you hit me Or slamming me I was about to collapse, but only ".

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Once, there are two pots were left at the riverside of one, one made of brass, the อีกใบ made from clay. When the high tide, the pot both ใชก็ was blown afloat in water. Now it is trying to maintain a distance from the pot pot brass fully. Although bronze pot to shout. "Don't worry my friend, I will not hit you.""But I may come close to you", another ใบตอ pot. "If I get close to you too much, no matter you bump me or I hit you, I will only be broken."