คนจรจัด ผมเจอประสบการณ์เฉียดตายมา 1

คนจรจัด
ผมเจอประสบการณ์เฉียดตายมา 1 ครั้ง คนส่วนใหญ่คงคิดว่าไม่ดี แต่สำหรับผมแล้วมันคือโอกาสสำคัญที่สุดในชีวิตของผม และรู้สึกดีใจที่มันเกิดขึ้น...
ผมชื่อ นาวา เทวาสกุล ผมเป็นประธานบริษัทร้านอาหารชั้นนำของประเทศ ผมเปิดบริษัทเป็นปีที่ 13 แล้ว ตอนนี้ผมเป็นประธานพิธีเปิดร้านอาหาร'ดีไลท์'สาขาที่ 100
หลังจบงานฉลอง ผมได้ให้โอวาทแก่พนักงานในร้าน เมื่อกล่าวจบ มีพนักงานคนนึงยกมือ แล้วถามว่า "อาหารที่เหลือในแต่ละวันจะทำยังไงครับ" ผมตอบอย่างมั่นใจเหมือนกับร้านอื่นๆก่อนหน้าว่า "ทิ้งลงถังขยะให้หมด อาหารเราต้องสดใหม่ทุกวัน แต่อย่าเอาไปให้พวกจรจัดข้างถนนนะ เดี๋ยววันๆมันจะมารอรับอาหารทุกวัน อีกอย่างใครจะมาซื้ออาหารเราทั้งที่มารับฟรีก็ได้" เมื่อพูดเสร็จ ก็ไม่มีใครถามอะไรอีก ผมเดินลงจากเวทีและเดินทางไปยังสนามบิน
ตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่ม ผมเดินขึ้นเครื่องบินส่วนตัว ในที่สุดเครื่องบินก็ออกเดินทาง
เวลาประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง ผมหลับอยู่บนเครื่องอยู่ดีๆก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นมาจากท้องเครื่อง และทำให้เครื่องบินโคลงเคลงอย่างหนัก เครื่องบินลดระดับตำ่ลง จนเครื่องบินแล่นลงเฉียดแม่นำ้ ผมผวาจนทำอะไรไม่ถูก ผพยายามเปิดประตูเคื่องบิน และกระโดดอย่างไปคิดชีวิตออกจากเครื่องบิน ก่อนเครื่องบินกระแทกนำ้แล้วระเบิดเป็นชิ้นๆ ผมสลบไปพักใหญ่ๆ ฟื้นอีกทีก็เกยอยู่ริมตลิ่งที่ไหนซักแห่ง โอ๊ย แขนของผมเจ็บระบม มีแผลถลอกเป็นแนวยาวทั่วแขน ข้างๆเป็นทุ่งหญ้าและทุ่งนา เห็นแสงไฟอยู่ไกลลิบ ดังนั้นผมตัดสินใจจะเดินไปยังแสงไฟนั้นเพื่อขอความช่วยเหลือ
ในที่สุดก็เดินถึงที่มาของแสงไฟนั้น มันเป็นที่พักระหว่างทางของพวกรถบรรทุก และมีบ้านคนหลายสิบหลัง แสงจากดวงอาทิตย์เริ่มโผล่พ้นท้องฟ้า ผมหิวและง่วงมากแทบเดินไม่ไหว แต่ก็ได้กวาดสายตามองหมู่บ้านนั้น มีร้านอาหาร'ดีไลท์'ด้วย! เหมือนกับเป็นความหวัง ผมรีบวิ่งอย่างทุลักทุเลไปยังร้านนั้นเพื่อขอความช่วยเหลือ และขออาหารกิน "ผมชื่อนาวา เทวาสกุล ผมคือประธานบริษัท ร้านอาหาร'ดีไลท์' ที่คุณทำงานอยู่นี่ ผมอยากกินอาหารซักมื้อนึง แล้วช่วยผมไปโรงพยาบาลที เครื่องบินส่วนตัวผมพึ่งตก ตอนนี้ผมไม่มีเงิน เดี๋ยวผมจะกลับมาตอบแทนคุณอย่างงามเลย" "ไม่ได้เด็ดขาด มันเป็นนโยบายของร้านนี้ที่จะไม่ให้อาหารคนจรจัด อีกอย่างนะอย่ามาหลอกซะให้ยากเลย ถ้านายเป็นประธานบริษัท ฉันคงเป็นนายกไปแล้วล่ะ จริงๆนายก็เป็นแค่คนจรจัดอยู่ดี"เสร็จแล้วบริกรก็เอาไม้กวาดมาไล่ผมออกไป ผมรู้สึกเสียความรู้สึกจริงๆ นโยบายของผมกลับมาทำร้ายตัวผมเองแล้วตอนนี้ แล้วเราจะกลับไปที่บริษัทอย่างไร? ขณะที่เดินอยู่ริมถนน ผมเห็นรถบรรทุกมากมายเดินทางไปตามที่ต่างๆตามที่ได้รับงานมา ทุกคันมีจุดหมาย ต่างจากผมที่เดินอย่างไร้จุดหมาย แถมยังไม่รู้ด้วยซำ้ว่าตนเองอยู่ที่ไหน "เฮ้ เป็นไงบ้าง หิวบ้างไหม" เสียงมาจากตรอกมืดๆ ข้างถนน ทำเอาผมสะดุ้ง ผมมองเข้าไปก็เจอคนน่าตาโทรม ผอมและสกปรก ในมือถือขนมปังฝรั่งเศษชิ้นโต ด้วยความเคยชิน ผมเลยตอบไปว่า "ไอ พวกคนจรจัดสกปรก อย่าเข้ามานะ" คนจรจัดคนนั้นตอบอย่างประชดว่า "ไม่ดูตัวเองบ้างเลย คุณผู้สูงศักดิ์" คำพูดนั้นสะเทือนไปถึงใจของผมว่า ตอนนี้ผมไม่ใช้เจ้าของบริษัทผู้เนี้ยบสะอาด แต่เป็นแค่คนเนื้อตัวสกปรก ไร้ที่พึ่ง "ขอโทษ ผมลืมตัวไปหน่อย ตอนนี้ผมหิวมากเลย"ผมตอบไปอย่างละอาย "ไม่หรอก ฉันไม่สนหรอกว่านายเป็นใครมาก่อน แต่ถ้าหิวใช่ไหม นี่ กินซะ" เขาพูดพร้อมกับยื่นขนมปังหักครึ่งมาให้ผม "วันนี้โชคดี ไปจิ๊กของร้านเบเกอรี่มาได้ชิ้นนึง" "แล้วนี่คุณพอกินหรือ"ผมถามด้วยความสงสัย "แน่นอน ปกติมีให้กินประมาณนี้เเหละ ชีวิตมันก็ไม่ง่ายหรอก" เขาตอบ ผมมองเขาด้วยความทึ่ง เขาเป็นแค่คนจรจัดแทบไม่มีสมบัติอะไรเลย เขากลับมีนำ้ใจให้แก่เรา แต่กลับเรา มีเงินทองทรัพย์สินมากมายแต่กลับไม่มีคำว่าให้แม้แต่คำเดียว ผมคิดแล้วสมเพชตัวเองที่ใจดำมาตลอด กับมองข้ามการมีนำ้ใจแก่เพื่อนมนุษย์ "ขอบคุณ" ผมเอ่ยตอบ ไม่ใช่ขอบคุณแค่เรื่องที่ให้ขนมปัง แต่ขอบคุณที่ทำให้ผมเห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์ คือ 'การให้'
รถตำรวจขับผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหมือนเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นทางใต้ของเมือง ผมโบกเรียกขอความช่วยเหลือ รถตำรวจจอดอยู่ริมทาง แล้วตำรวจลดกระจกมาถามผมว่า "ต้องการให้ช่วยอะไรครับ" ผมตอบว่า "ช่วยเเจ้งเลขาผมทีครับ เครื่องบินส่วนตัวผมตก แล้วผมเลยเดินมาขอความช่วยเหลือที่นี่ " ตำรวจตอบมาว่า "พระเจ้า คุณยังมีชีวิตอยู่เหรอ ผมนึกว่าคุณตายไปเเล้วซะอีก" หลังจากนั้น ผมก็ขึ้นไปกับรถตำรวจเพื่อไปโรงพยาบาล แล้วโบกมือลาเพื่อนคนจรจัดของผม
สุดท้ายหลังจากที่ผมรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนหายดีแล้ว และสามารถกลับมาทำงานได้ ผมได้เปลี่ยนนโยบายของบริษัทเรื่องอาหารเหลือทิ้ง และได้บริจาคเงินทุนเพื่อสร้างบ้านให้คนจรจัด และสุดท้ายผมก็ได้เดินทางไปตอบเเทนเพื่อนคนจรจัดคนนั้นอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Tramp I come across experience very times 1. most people probably think that it was good, but for me, it is the most important occasion in the life of me and I feel glad that it happened ... I the name NAWA thewa genera I was the Chairman of the country's leading restaurant company. I turned the company into 13 years and now I am a President restaurant opening ceremony ' delight ' 100 branches. After the end of the celebration I have given the sermon on employees. When it ended with the whole hands and employees asked if "the rest of the food each day to do it lol." I replied the same as other confidence earlier that the "discard trash. We need fresh food every day, but do not remove, the homeless street guys! Now for the food wan it will come every day. Otherwise, who would buy the food we all get free. " When you are finished speaking, nobody asked anything again. I walked down from the stage and getting to the airport. 2. cut the hair on a private plane. In the end, the aircraft departs Approximately 3 and a half to dump I sleep on the machines is also come from the sound of explosions boomed and making the plane hard to toss. Air discount flight into low level scrape downhill River. I won't be doing anything until phopyayam to rush in opening the door and jump to example khueang lives out of the plane before it burst into pieces and binkrathaek water machine, and then I pass out to big business and raised again at a Bank, where facilities and KOEI designed for how my arm is sore bruise. There is a long arm, abrasions, blisters over a pasture nearby and Renee saw lights is far far away, so I decided to walk into the light for help. Finally, walk up to the light, it is the way of the truck, and there are dozens of people behind the House. The light from the Sun start to poke past the sky. I was very hungry and could barely walk, but a lethargic, have swept the eyes looking the village. Restaurant ' delight ' with the same hope! I'm rushing to the shops to a difficult manner ongoing assistance and food to eat, "I name NAWA thewa genera. I was President of restaurant ' delight ' you work here. I want to eat dinner and cleaning help I go hospital, one at a time. The private plane, I depend on fishing Now, I don't have the money now, I think you are beautiful at all, "compensation" is not final. It is the policy of this store will not give food to homeless people. However, I don't fool, HES hard at all. If the employer is a company President. I'm already a President? Really, it's just so Mr. tramp "is done, remove the broom come to chase the waiter, I go out. I feel really bad feelings. My return policy is hurt myself and now we will go back to the company? While walking along the street. I see a lot of trucks traveling along the various received. Every country has a different destination from the travel, I also do not know whether these destinations yourself? "Hey longer hungry?" sounds coming from the side of the road at darkly. Makes me shock. I looked into the eyes of people, very skinny and dirty rooms. In French bread pieces, mobile growth I am familiar with past answers "I don't stray into some of their people." The people respond to homeless people as "not see myself?! Are you high rank. " The words of the quake reached me now I do not use the owner of the company who is the only man meat, niap a dirt hangover "wireless apologies I forgot to, please. Now I am very hungry, "I respond to ashamed" not wanted. I'm not exactly Mr. pine as anyone before. But if it's hungry? This Ginza. " He spoke with a broken half of bread, filing, I was lucky today to the jig's bakery has a piece of the whole, "you", or "enough I asked with suspicion. "Of course, this is normal, eats about life, it's not easy, of course." He answered. I looked like him. He is just a tramp almost no properties. His return was given to us, but we. There is a lot of money, property, but does not have the word, even the single word. I thought, how the mind come to overlook black was human friends "thank you", I answered, not merely mention the subject, thanks to bread. But thank you for making me see the value of a human being is ', '. Driving a police car passes quickly, as if certain events occur in the South of the city. I am waving calls for assistance. A police car parked at the police asked me how come the mirrors to reduce the "need help?" I replied, "Yes, I notified the Secretariat help t. The private plane, I fell, and then I just get help at all here, "the police response that" God, are you still alive?, I thought you dead. "after that, I went up to the police car to the hospital, and then spread on the hands of my fellow ass tramp. Finally, after I lost my treatment at the hospital until he was better, and be able to return to work. I have changed the policy of the company's remaining leaves and donated funds to build a House, the last I tramp, and traveled to the homeless man friend returns.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Homeless
near-death experience came when I met one time, most people thought bad. But for me it is the most important occasion in my life. And I'm glad it happened ...
my name is Angel Navarro currency I was president of the country's top restaurants. I opened the company 13 years ago, I now presides over the restaurant 'Delight' field. 100
after the feast I have given testimony to the employees in the store when the end employs people raise their hands and asked, "Food for the rest of the day to do it," I replied confidently, like other shops before that. "Trash out. We need fresh food every day. But do not take to the streets like homeless. That day it will come to receive food every day. Another one will come to buy food, we both get free time "when finished. Nobody asked anything I walked off the stage and getting to the airport
at about 2 pm, I went on a private jet. The plane departed
at about three o'clock I was half asleep on a sudden burst of sound erupts from the air. And the aircraft made ​​a hard pitch Lower the lower plane The aircraft rolled down the narrow river. I was shocked and helpless. Chain flying through a door. And jumps to his life off the plane. Before the plane hit the water and exploded into pieces. I was unconscious for a while yet. Revive it again in Longueuil riverbank somewhere Oh my arms sore bruise. There is a long bruise across his arm. Beside meadows and fields. Saw a light in the distance So I decided to walk to the light, to help
eventually went to the source of the light. It sets the way of the truck. And are home to dozens of people behind. The light from the sun breaks through the sky. I was hungry and sleepy I could not walk. But sweeping a village. Restaurants 'Delight' too! Unlike the Hope I rushed pathways to the store for help. And eat, "My name is Lieutenant Angel currencies, I was president. Restaurants 'Delight' you work here. I want to eat my hand wash. Then help me go to the hospital. I rely on a private plane crash Now I have no money I will come back to reward you handsomely yet, "" not absolute. It is the policy of this store to not feed the homeless. Also, I do not pretend not to difficult. Mr. Chairman I continue to be prime then. It really was just being homeless, "then the waiter brought a broom to chase me away. I really feel bad Return policy I hurt myself now. Then we will return to the company do? While walking along the street I saw many trucks traveling along a different track was coming. All vehicles are pointless Unlike me walking aimlessly. I did not know their whereabouts, "Hey, how are you hungry for some" noise coming from the dark alley street made ​​me wince. I was looking into someone's eyes, thin, shabby and dirty piece of French bread in hand. By habit I replied, "I have a dirty tramp. Do not get me, "the homeless man replied sarcastically that. "I see myself yet. You, the noble "speech was shaken to my mind, though. Now I am not the owner of the neat and clean. It's just a dirty homeless man's torso, "Sorry, I lost myself a little. Now, I'm very hungry, "I replied, very ashamed," No, I do not care if he is the one before. If you are hungry right here eat it, "he said, with the filing of bread broken in half to me," Today, good luck to pinch the bakery to get a piece of it "" Here you have enough to eat or "I asked. suspicion "Of course, you usually have to eat about this problem. Life was not easy, "he answered, I looked at him with awe. He's just a homeless guy almost had nothing yet. It has brought him back to us, but we have plenty of money and property, but there is no word to a single word. I think I pity myself at all unsympathetic. To look over the water to the human mind, "Thank you," I say thank you, not just on the bread. But thank you for making me see the value of a human being is 'the'
police car drove by very fast. Like certain events in the south of the city. I waved to call for help Police cars parked on the road side The glass and then the police came to ask me that. "I want to help," I said, "Help me, please dence and secretary. I crashed plane Then I came here for help, "police said," God, you are alive too. I thought you died, I'm itchy "After that, I went up to the police car to the hospital. I waved goodbye to my fellow homeless
after the final treatment at the hospital until I recovered. And can return to work I have changed the company's policy about food waste. And has donated funds to build houses for the homeless. And finally, I went to I do so I tramp again.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The tramp
I experience life 1 times, most people would think that is bad. But for me, it was a big chance in my life. The glad it happened...
.I'm the ark Deva genera. I is the country's top restaurants, I opened the company a year 13. Now I chaired the opening restaurants' delight 'branch 100
.After the end of the ceremony. I was obedient to the staff in the shop. When said end. The employee who raise my hand and said, "the rest of the food in the day to do it". I answered confidently, like other stores before "trash everywhere.But don't give it to the homeless and the streets. Now a days it waiting for food every day. Besides, who have come to buy food. We both get free. "When finished, nobody will ask. I walked down from the stage and travel to the airport!At that time, about 2 pm. I walk up a private plane. Finally, the plane departed
.Approximately 3 seven-thirty. I sleep on the machine suddenly erupts from the stomach was the sound of the explosion. The plane carried hard plane to reduce low down until the plane landed close to the mother. I scared to do anything.And jump like to think the life out of the plane. Before the plane hit the water and blow up. I blacked out for a while back again later in ริมตลิ่ that somewhere. Oh, my arm hurts is sore. Bruises along the line around the arm.See the light out of sight. So I decided to walk to the light for help!Finally, walk to come of that light. It is to stay on the way of the truck, and is home to several ten after light from the sun starts โผล lost the sky. I'm hungry and sleepy could barely walk. But sweep past the village.Like a hope. I ran as a rushed to store for help and asking for food. "I'm the ark. เทวาส d I is the restaurant 'delight'. You work here, I want to eat a meal?The private plane I just fall. Now I have no money, and I'll reward you handsomely. "" does not. It is the policy of this shop to not feeding homeless. Otherwise you can't fool me. If you are the president of the company.You really are a tramp. "Then the waiter took the broom kicked me out. I feel bad. My policy came back to hurt myself now. Then we go back to the company?While walking on the street. I see a lot of truck knock as has been the work units, each with different destination me walk aimlessly. I don't know, too, that they are "Hey, how are you hungry?".On the side of the road, making me flinch, I looked and found people looks shabby, thin and dirty in the mobile piece of French bread, out of habit, I said "I, the homeless, dirty, don't come in" the man answered the irony is that "look yourself.The words touched to my heart. Now I'm not used to company owners who neat clean. But just a human torso dirty defenseless. "Sorry, I forgot about that. I'm very hungry now," I replied, "no, ไปอย่าง ashamedBut if you're hungry, eat, "he said with filing bread broken in half for my lucky day to jig of bakery has one". "Are you now or" I asked with suspicion. "Of course, usually have to eat around here somewhere.He answered, I looked at him with notable, he was a tramp, virtually no property, he ลับมี the trust to us, but we have a lot of gold assets but no word to a word. I think and self-pity is black all the time."Thank you," I replied, not just thank about to bread. But thanks to you, I see the value of humanity is' giving '
.A police car drove past quickly. As there was an incident in the south of the city. I waved for help, the police car parked by the roadside. The police asked me "to reduce the mirror ให้ช่วย?" I replied.The private plane I fall, I went to ask for help here. "The police said," God, you live? I thought you were dead. "). Afterwards, I went up to a police car to go to the hospital.Finally, after I stay in the hospital until healed, and can come back to work. I have to change the policy of the company about the leftovers. Donated funds to build and to the homeless.