ฉันชื่อนาย อนุวัฒน์ ยะมะโน อยู่บ้าน

ฉันชื่อนาย อนุวัฒน์ ยะมะโน อยู่บ้านทุ่งเกวียน ตำบาลเวียงตาล อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง อายุ19ปี ประสบการณ์ในวัยเรียนของฉัน เริ่มตั้งแต่เข้าศึกษาในชั้นประถมศึกษาตอนต้นที่โรงเรียนบ้านทุ่งเกวียน ในตอนนั้นฉันมีความสุขมากกับชีวิตในช่วงวัยเด็ก มีเพื่อนมากมาย แต่ฉันมีเพื่อนสนิทด้วยกัน 7 คน เราเป็นเพื่อนรักกันมาก มีอะไรก็ช่วยเหลือกันไม่ทิ้งกัน ตอนประถมศึกษาชั้นปีที่ 4 ฉันมีโอกาสเกือบได้เป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียน ตอนนั้นวิชาพละเป็นการสอบวิ่งแข่ง ผลออกมาคือฉันสามารถวิ่งชนะเพื่อนในห้องเดียวกันได้ ครูพละจับเวลาดูแล้วผลออกมาดีเกินคาดถ้าจำไม่ผิดวิ่ง 50 เมตร ฉันใช้เวลาประมาณ 12.50 วินาที ฉันงี้ดีใจมาก ตอนนั้นครูชมว่าเก่ง หลังจากนั้นครูเลยชวนให้มาลองหัดเป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนดู แต่พอถึงเวลาเอาเข้าจริงต้องอยู่เย็นซ้อมวิ่งเหมือนกับพี่สาว
ซึ่งตอนนั้นพี่ก็เป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนและเคยสามารถวิ่งชนะระดับจังหวัดด้วย แต่ฉันก็เป็นน้องที่มีนิสัยแตกต่างจากพี่มาก ถอดใจหลังถูกจับซ้อมวิ่งรอบสนามหญ้าหลังโรงเรียนเลิกได้เพียง3วัน
ไม่เอาแล้วเหนื่อย หลังจากนั้นไปฝึกว่ายน้ำด้วยเรียนด้วยกันจนกระทั่งเรียนจบในชั้นประถมศึกษาตอนปลายฉันกับเพื่อนก็ได้แยกย้ายกันไปศึกษาต่อในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ฉันได้เลือกเรียนในสายวิทย์-คณิต ที่โรงเรียนบ้านหม้อศึกษาต้อนนั้นที่โรงเรียนโพธินิมิตวิทยาคม ตอน มัธยมศึกษาชั้นปีที่ 1 ฉันได้เรียนอยู่ห้องที่ 1 แต่พอเลื่อนมาขึ้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 2 ฉันกับเพื่อนที่เคยเรียนอยู่ห้อง 1 ด้วยกันหลายคน ก็ต้องถูกจับย้ายกระจายไปเรียนอยู่ตามห้อง 2 และห้อง 3 ด้วยไม่ทราบว่าทางโรงเรียนมีนโยบายอะไรในช่วงนั้น ส่วนฉันถูกย้ายมาอยู่ห้อง 3 ตอนนั้นฉันเสียใจพอสมควรเพราะ
ติดเพื่อน จากที่เคยเรียนสนุกสนานอยู่กับเพื่อนๆ ที่ห้องหนึ่งถึงคราวเราต้องแยกห้องกันเรียนแล้ว ฉันต้องปรับตัวเพื่อเข้ากับเพื่อนใหม่ (โดยส่วนตัวฉันไม่ค่อยชอบการเปลี่ยนแปลงเท่าไหร่)

ฉันกลายเป็นพวกเด็กเรียนไปโดยปริยาย เนื่องจากเพื่อนใหม่ในห้อง 3 บอกอย่างนั้น ฉันต้องนั่งหน้าห้องเกือบตลอดทั้งที่ไม่อยากนั่ง ย้ายที่นั่งก็ไม่ได้ เพื่อนห้อง 3 ว่าตัวเล็กนั่งหน้าดีแล้ว (ขอบใจ) มันก็มีบางวันที่ฉันก็ไม่อยากนั่งข้างหน้า ส่วนใหญ่เวลาฉันทำการบ้านเสร็จ ฉันก็พยายามรีบส่ง ไม่อยากให้เพื่อนมายืมลอกเพราะกลัวถูกจับได้ ฉันทำถูกทำผิดเพื่อนก็ไม่สนลอกอย่างเดียว ไม่ให้ลอกก็โดนว่า “ จะหวงวิชาไปถึงไหน ” พอฉันทำผิดโดนอาจารย์ดุยังไม่พอแถมเพื่อนยังบ่นซ้ำฉันอีก ถ้าเป็นตอนนี้ฉันคงบอกเพื่อนเหล่านั้นว่า “ ถ้าฉันเก่งรู้หมดทุกอย่างคงไม่ต้องมานั่งเรียนหรอก ”

เพื่อนในห้อง3ส่วนใหญ่จะเป็นชายมากกว่าหญิง พวกนักเรียนชายมักนัดพากันโดดเรียน แต่ฉันยังไม่เคยโดดกับเขาเพราะไม่รู้ว่าจะโดดไปอยู่ไหน และพวกนี้ชอบพากันไปแอบสูบบุหรี่ในห้องน้ำประจำแถมยังแอบซ่อนหนังสือบนฝ้าเพดานห้องน้ำอีก ไม่ต้องงงหรือสงสัยว่าทำไมฉันถึงรู้ดีจัง เพราะแม้แต่ฝ้าเพดานในห้องน้ำหญิงก็ยังไม่เว้น ฉันคนนึงไม่เอาด้วยหรอกขออยู่เรียบร้อยหงิมๆ ติ๋มๆ ดีกว่า อาจารย์จะได้รักใคร่เอ็นดูและท่านจะได้ให้คะแนนจิตพิษสวาทช่วยเยอะๆในตอนที่ฉันทำคะแนนข้อสอบได้ไม่ดี (แผนวิธีนี้สามารถช่วยได้จริงๆ)

แล้ววันประกาศผลสอบตอนจะจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ก็มาถึง โอ้โหฉันตื่นเต้นดีใจมาก
อยากรู้ผลคะแนนเร็วๆ ถึงขั้นตื่นแต่ตีสาม เนื่องจากนอนไม่หลับคอยลุ้นอยากให้เช้าไวๆจะได้รู้ผลสอบเร็วๆฉันรู้สึกดีเวลาเกรดออก แล้วมีโอกาสได้เอาคะแนนสอบมานั่งพูดคุยกับเพื่อนที่เคยเรียนห้องอยู่เดียวกันสมัยปีที่ 1โดยเฉพาะกับเอ๋ ดามัย จุ๊บแจง ทัศนีย์ จากผลคะแนนสอบที่ออกมาค่อนข้างดีนั้น ถือได้มีส่วนช่วยลบคำสบประมาทจากบรรดาญาติที่ฉันไม่รู้จักได้เป็นอย่างดี หลังจากที่เรียนด้วยกันมาหนึ่งปีเราทั้ง3คนไม่เคยทะเลาะกันเลยเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุด เรียนไปด้วยกันจนกระทั้งเรียนจบมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อนทั้ง3คนก็แยกย้ายไปเรียนที่อื่น พ่อและแม่ของฉันก็บอกไห้เราไปเรียนในโรงเรียนเอกชนอยู่ต่างจังหวัดตอนนั้นฉันรู้สึก ไม่อยากจากเพื่อนที่ผมรักมากเลยหลังจากนั้นผมก็ไปศึกษาต่อในชั้นมธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนวิสุทธิ์วิทยากรตอนนั้นฉันไม่รู้จักใครเลย หลังจากที่เรียนมาได้หนึ่งอาทิตย์อาจารย์เห็นฉันทำหน้าเศร้า เลยถามเราว่าเป็นอะไรหรือปล่าวฉันตอบไปว่าคิดถึงเพื่อนเก่าไม่คู้นกันเพื่อนใหม่เลย อาจารย์บอกว่าจงลืมเรื่องอดิตแล้วเริ่มต้นชวิตใหม่มันจะดีขึ้นหลังจากนั้น2อาทิตย์ได้เจอเพื่อนใหม่อีก2คน เป็นที่เอาใจใส่เรามากมาทำการบ้านที่บ้านฉันทุกวันจนกระทั่งจบมธยมศึกษาตอนปลายเพื่อนก็คิดวางแผนที่จะไปเรียนต่ออุดมศึกษาเราก้ได้แยกกันตั้งตอนนั้น ทางถานะบ้านเราค่อนข้างยากจนพ่อจึงไม่ไห้ฉันเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาฉันรู้สึกเสียใจมากที่ไม่ได้เรียนต่อ หลังจากจบมัธยมศึกษาตอนปลายจึงออกไปหางานทำ พอทำงานได้1ปีก็มีเงินพอที่จะส่งตนเองเรียนต่ออุดมศึกษา ฉันเลือกศึกษาในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร คณะเกษตรศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง การเข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษาทำให้ชีวิตของฉันมีการเปลี่ยนแปลง มีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น และมีเพื่อนจากต่างจังหวัดมากมายที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันในระหว่างเรียน ฉันมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตในมหาลัย และตั้งใจจะเรียนให้จบ ความใฝ่ฝันในอนาคตของฉันก็คือ การประสบความสำเร็จในชีวิต การเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยและได้ทำงานที่อยากทำมากที่สุด นั่นก็คือ นักวิจัยอาหาร ฉันอยากเป็นนักวิจัยอาหาร เพราะมันเป็นความใฝ่ฝันของฉันที่ฉันตั้งใจเอาไว้ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาต่างๆ ได้พุดคุย พบปะกับผู้คนมากมาย หากทำได้ดั่งความฝัน ก็จะมีความสุขในการทำงานที่เรารักและเราชอบ ทำให้เราประสบความสำเร็จได้ดังฝัน ทำให้เรา พ่อแม่และทุกคนในครอบครัวภูมิใจในตัวของเราที่ตั้งใจเรียน มีความขยัน อดทนและมุ่งมั่นในการเรียนที่ต้องเจออุปสรรคต่างๆที่เราฝ่าฟันไปได้ ผลที่ออกมาก็คือ ความสำเร็จในชีวิต

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My name is Mr. Takayama is anuwat Nova ban thung kwian TAM Bal wiang Tan district 19-year-old hang chat, Lampang. My experience in our conversations. Starting from students in grade school that the school ban thung kwian. In that moment, I'm very happy with life during childhood. There are many friends but I have close friends with 7 people, we are a very beloved friend. Help is what it does. Episode 4-year elementary education opportunity has almost got athletes of the school. At that time, principally subjects is a running race results is that I can run to win friends in the same room. Teacher physical education, see the timer, then the result come out expectation if not wrong, I used approximately 50 meters runner, 12.50 seconds like I was glad at that time teacher watch that brilliantly evokes the crook teacher afterwards try measles as athletes of the school, but enough time to remove the actual access must be cool like rush drills with younger brother. So brother, it is the athletes ran the school, and used to be a runner to win the level with the province. But it is the younger sister of the very different personalities from the. Thotchai after being caught practicing running around the lawn, just 3 days after school.Do not remove already tired afterwards to practice swimming with the school until graduation in grade school my friends there have dispersed their study in junior high school students. I have students in line with science-Math. Home school education that the school welcomed pitcher Phot wittayakom school vision. Secondary year 1 episode I learned is 1, but the move came up, high school sophomore, I've attended with a friend who is one with multiple participants, it must be captured by moving students along with 2 rooms and 3 rooms with do not know what the policy of the school. I was moved to room 3, I regret enough because.Stick to your friends After learning that one of the rooms is fun with friends, we want to learn together and then separate. I need to adjust to new friends (personally I do not like to change how much). I became a child learn by default due to new friends in the room tell. I want to sit in front of the room, almost throughout, that don't want to. Move the seat, it's not. Small room for 3 friends that sit in front of the well (thank you), it has some days I just don't want to sit forward. Most of the time I do the homework done. I was trying to hurry send. He doesn't want to make friends to borrow a peel because of the fear of being caught. I do not make a mistake, they pine stripping only. Do not peel, was that "the subject is where indifference." I made a mistake exposed teachers weren't enough, plus a fierce friends also complained about repeatedly. If, as now, I would tell them that "if I'm proficient in knowing everything he probably doesn't want to learn, he told me. ” A friend in the room 3 is mostly male rather than female. They often bring together km2 male students truant, but I haven't been dominant against him because they do not know what is going on and where they like to sneak a smoke in the bathroom routine, plus hidden books on bathroom ceilings again. Puzzling or not, must wonder why I know good because even the ceiling in the bathroom, girls still do not leave. I'd not take people by request is successfully noiseless. Tim better. Teachers will have fun and you will love to score the mental poison of a bunch that help me SWAT do not test scores (this can help plan, really.) The announcement of the exam to finish high school at 3, oho I excited very glad. อยากรู้ผลคะแนนเร็วๆ ถึงขั้นตื่นแต่ตีสาม เนื่องจากนอนไม่หลับคอยลุ้นอยากให้เช้าไวๆจะได้รู้ผลสอบเร็วๆฉันรู้สึกดีเวลาเกรดออก แล้วมีโอกาสได้เอาคะแนนสอบมานั่งพูดคุยกับเพื่อนที่เคยเรียนห้องอยู่เดียวกันสมัยปีที่ 1โดยเฉพาะกับเอ๋ ดามัย จุ๊บแจง ทัศนีย์ จากผลคะแนนสอบที่ออกมาค่อนข้างดีนั้น ถือได้มีส่วนช่วยลบคำสบประมาทจากบรรดาญาติที่ฉันไม่รู้จักได้เป็นอย่างดี หลังจากที่เรียนด้วยกันมาหนึ่งปีเราทั้ง3คนไม่เคยทะเลาะกันเลยเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุด เรียนไปด้วยกันจนกระทั้งเรียนจบมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อนทั้ง3คนก็แยกย้ายไปเรียนที่อื่น พ่อและแม่ของฉันก็บอกไห้เราไปเรียนในโรงเรียนเอกชนอยู่ต่างจังหวัดตอนนั้นฉันรู้สึก ไม่อยากจากเพื่อนที่ผมรักมากเลยหลังจากนั้นผมก็ไปศึกษาต่อในชั้นมธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนวิสุทธิ์วิทยากรตอนนั้นฉันไม่รู้จักใครเลย หลังจากที่เรียนมาได้หนึ่งอาทิตย์อาจารย์เห็นฉันทำหน้าเศร้า เลยถามเราว่าเป็นอะไรหรือปล่าวฉันตอบไปว่าคิดถึงเพื่อนเก่าไม่คู้นกันเพื่อนใหม่เลย อาจารย์บอกว่าจงลืมเรื่องอดิตแล้วเริ่มต้นชวิตใหม่มันจะดีขึ้นหลังจากนั้น2อาทิตย์ได้เจอเพื่อนใหม่อีก2คน เป็นที่เอาใจใส่เรามากมาทำการบ้านที่บ้านฉันทุกวันจนกระทั่งจบมธยมศึกษาตอนปลายเพื่อนก็คิดวางแผนที่จะไปเรียนต่ออุดมศึกษาเราก้ได้แยกกันตั้งตอนนั้น ทางถานะบ้านเราค่อนข้างยากจนพ่อจึงไม่ไห้ฉันเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาฉันรู้สึกเสียใจมากที่ไม่ได้เรียนต่อ หลังจากจบมัธยมศึกษาตอนปลายจึงออกไปหางานทำ พอทำงานได้1ปีก็มีเงินพอที่จะส่งตนเองเรียนต่ออุดมศึกษา ฉันเลือกศึกษาในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร คณะเกษตรศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง การเข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษาทำให้ชีวิตของฉันมีการเปลี่ยนแปลง มีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น และมีเพื่อนจากต่างจังหวัดมากมายที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันในระหว่างเรียน ฉันมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตในมหาลัย และตั้งใจจะเรียนให้จบ ความใฝ่ฝันในอนาคตของฉันก็คือ การประสบความสำเร็จในชีวิต การเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยและได้ทำงานที่อยากทำมากที่สุด นั่นก็คือ นักวิจัยอาหาร ฉันอยากเป็นนักวิจัยอาหาร เพราะมันเป็นความใฝ่ฝันของฉันที่ฉันตั้งใจเอาไว้ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาต่างๆ ได้พุดคุย พบปะกับผู้คนมากมาย หากทำได้ดั่งความฝัน ก็จะมีความสุขในการทำงานที่เรารักและเราชอบ ทำให้เราประสบความสำเร็จได้ดังฝัน ทำให้เรา พ่อแม่และทุกคนในครอบครัวภูมิใจในตัวของเราที่ตั้งใจเรียน มีความขยัน อดทนและมุ่งมั่นในการเรียนที่ต้องเจออุปสรรคต่างๆที่เราฝ่าฟันไปได้ ผลที่ออกมาก็คือ ความสำเร็จในชีวิต

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I your name, anuwat Ya mano's home field police ban wiang cart Tan district school age 19 years experience in school. Starting from studying in the primary grades at school field house wagons. At that time I was very happy with life during childhood, have many friends, but I have friends together 7 people. We were best friends. What can help each other left behind. When I had the chance 4 elementary students almost as athletes running of the school. At that time, physical test of the race. It turns out I can win friends in the same room. The gym teacher timer watch and it turns out better than expected if I remember correctly, run 50 meters. I spent about 12.50 seconds. ฉันง this happy. Then teacher said good. After that, the teacher asked to try to an athlete running of school. But when you actually need to stay cool you running like my sister.At that time, I was an athlete run of school and were able to win the provincial level. But I'm younger with habit different from you. Give up after being caught you running around the lawn after school only 3 days.I'm tired. After that go swimming training by studying together until graduation in elementary school I with friends can disperse the study in secondary school I choose to learn in Science - mathematics. School house pot study so school vision test. When Bodhi secondary students 1 I have class at the 1 but then move up the secondary students 2 I with friends who used class 1 together many people. Is caught moving spread study room and 3 2 room with don't know the school has a policy of what at that time and was moved to the room 3 then I'm sorry enough becauseStick man, who was learning fun with friends. One room here we have separate rooms class. I must adapt to making new friends. Personally, I don't like change (how much).I become nerds, by default. Because the new friends in the 3 tell that I want