ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนามยุคก่อนต

ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนาม

ยุคก่อนตกเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตก
ยุคที่อยู่ใต้อิทธิพลของจีน (ก่อน ค.ศ. 111- ค.ศ 938) ช่วงนี้ราชวงศ์ฮั่นบุกอาณาจักนามเวียดและผนวกเอาเป็นส่วนหนึ่งของจีน ช่วงนี้เวียดนามอยู่ใต้อิทธิพลของจีนนานถึง 1000 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่ได้อิทธิพลและรับวัฒนธรรมหลายอย่างมาจากจีน

อาณาจักรแรกของชาวเวียดนาม คืออาณาจักร นามเวียด (อาณาจักรทางตอนเหนือ) เป็นเป็นเมืองขึ้นของจีนมานาน ทำให้เวียดนามเป็นประเทศที่เดี่ยวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากจีนเป็นส่วนใหญ่ แม้ต่อมาอาณาจักรนามเวียดจะเป็นอิสระแต่ก็ยังคงส่งเครื่องบรรณาการส่งให้จีน (จีนถือว่านามเวียดเป็นเมืองประเทศราช)
ทางตอนกลางและตอนใต้ของประเทศเวียดนามในอดีตเป็นที่ตั้งของอาราจักรจามปา(พวกจาม ซึ่งปัจจุบันเป็นชนกลุ่มน้อยอยู่ทางตอนใต้ของประเทศเวียดนาม)
ช่วงที่เป็นเอกราชจากจีน (ค.ศ. 938-1009)
ช่วงนี้เป็นช่วงต้นราชวงศ์ถังซึ่งภายในจีนมีความวุ่นวายภายในเวียดนามก็สถาปนาราชวงศ์เล(Le Dynasty)

ช่วงยุคทองของประวัติศาสตร์เวียดนาม (ค.ศ. 1010 -1527)
เมื่ออาณาจักรนามเวียดทางตอนเหนือสามารถยึดพวกจามได้ทำให้อาณาจักรกว้างขวาง โดยเฉพาะในสมัยราชวงศ์เล เป็นช่วงที่มีการวางรากฐานในการพัฒนาประเทศอย่างสำคัญมากมายมีการส่งเสริมพุทธศาสนากับลัทธิขงจื้อกับลัทธิเต๋าด้วยและได้ย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่ กรุงฮานอย

ยุคแห่งการแบ่งแยก (ค.ศ. 1528-1802)
อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน เหนือ-ใต้ เมื่อราชวงส์เลเสื่อมอำนาจทำให้อาณาจักแบ่งออกเป็นสามส่วน

ตอนเหนือ – แคว้นตังเกี่ย – ศูนย์กลางที่กรุงฮานอย – มีตระกูลแม็ค ปกครอง
ตอนกลาง – แคว้นอันนัม – ศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเตย์โด – มีตระกูลตรินห์ ปกครอง
ตอนใต้ – แคว้นโคชินไชนา – มีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเว้ – มีตระกูล เหงียน ปกครอง
ต่อมาตระกูลตรินห์ยึดแคว้นตั๋งเกี๋ยได้ ซึ่งทำให้เหลือ 2 แคว้น ต่อมาเจ้าชายเหงียนอันห์ แห่งราชวงศ์เหงียนทำการรวมประเทศ เป็นประเทศเวียดนาม (ค.ศ.1802 จึงเรียกชื่อประเทศว่าเวียดนาม)โดยความช่วยเหลือจากไทย(สมัย ร.1) และฝรั่งเศส และสถาปนาราชวงศ์ยาลอง เป็นจักรพรรดิยาลอง

จักรพรรดิยาลอง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฝรั่งเศสมาก และฝรั่งเศสได้เข้ามาช่วยเหลือในการรวมประเทศผลสุดท้ายฝรั่งเศสก็เข้ามาแทรกแซงภายในประเทศมากขึ้นเรื่อย ๆ จน ต้องตกไปเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส

ราชวงศ์เหงียน(เหวียน) เป็นราชวงศ์สุดท้ายของเวียดนาม นับตั้งแต่กษัตริย์ยาลองจนถึงกษัตริย์องค์สุดท้ายคือเบ๋าได่(Bao Dai) รวม 143 ปี (ปี ค.ศ. 1945 เป็นปีที่สิ้นสุดระบบกษัตริย์ของเวียดนาม)

เวียดนามแต่เดิมมีการปกครองแบบราชาธิปไตย(มีกษัตริย์) แบบรวมอำนาจการปกครอง มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับจีนมาไม่ต่ำกว่า 4000 ปี เคยตกอยู่ภายใต้การปกครองของจีน มากว่า 1000 ปี มีการดิ้นรนต่อสู้ให้พ้นจากการยึดครองของจีนตลอดมา

ยุคที่อยู่ใต้การปกครองของชาติตะวันตก (เป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส)
ชาติตะวันตกเริ่มเข้ามาในเวียดนามในช่วง ศตวรรษที่ 1600 โดยเข้ามาทำการค้าและเผยแพร่ศาสนาคริสต์ โดยเฉพาะ ฝรั่งเศส และชาวฝรั่งเศส ชื่อ Alexandre de Rhodes ได้เข้ามาพัฒนาภาษาเวียดนามที่เดิมใช้ตัวอักษรจีน มาใช้ตัวอักษรโรมันแทน (โดยพัฒนาต่อจากมิชชั่นนารีชาวโปรตุเกสที่เริ่มไว้ก่อหน้า) และในสมัยราชวงศ์เหงียนจึงมีข้อขัดแย้งกันทางศาสนาซึ่งเดิมชาวเวียดนามนับถือศาสนาพุทธ ขงจื้อ ในช่วงปี ค.ศ. 1859-1867 ฝรั่งเศสได้เริ่มยึดครองเวียดนาม

ในสมัยราชวงศ์เหงียน เวียดนามถูกฝรั่งเศสเข้ายึดครองเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส เมื่อปี พ.ศ.2427 ทำให้ประเทศถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนคือ ภาคเหนือเป็นแคว้นตังเกี๋ย ภาคกลางเป็นแคว้นอันนัม และภาคใต้เป็นแคว้นโคชินไชนา (โคชินจีน) และถูกรวมเข้ากับเขมร และลาว เรียกว่าสหพันธ์อินโดจีน (Indochinese Federation) ในปี 1893

ในช่วงที่เวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้น ฝรั่งเศสได้พัฒนา หลายสิ่ง ทั้งด้าน การศึกษา การเกษตร ระบบเมือง ระบบถนน การสาธารณสุข มีการส่งสินค้าการเกษตรมากมาย แต่อย่างไรก็ตาม ผลประโยชน์ส่วนใหญ่ก็ตกอยู่กับฝรั่งเศส

ในช่วงที่เวียดนามตกอยู่ใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้น ก็ได้เริ่มมีบางกลุ่มที่เริ่มต่อต้าน และต้องการปกครองของฝรั่งเศส นั้นก็คือกลุ่มของโฮจิมินห์ (กลุ่มเวียดมินห์ Viet Minh)

ยุคหลังจากได้รับเอกราชจากฝรั่งเศส และ ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (สงครามมหาเอเชียบูรพา)

เมื่อเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา (สงครามโลกครั้งที่ 2 ฝากทางเอเชีย)ญี่ปุ่นได้ยกกำลังเข้ายึดอินโดจีนของฝรั่งเศส และได้ประกาศยกเลิกอำนาจการปกครองของฝรั่งเศสในปี พ.ศ.2483 (ค.ศ.1940) พร้อมกับได้มอบหมายให้จักรพรรดิเบ๋าได๋ของเวียดนาม ประกาศอิสรภาพ และจัดตั้งรัฐบาลเวียดนามขึ้นปกครองประเทศ

ก่อนหน้าที่ญี่ปุ่นจะยึดอินโดจีนของฝรั่งเศสนั้น ในเวียดนามได้มีขบวนการต่อต้านฝรั่งเศส ที่สำคัญอยู่ขบวนหนึ่งเรียกว่า สันนิบาตเพื่อเอกราชเวียดนาม หรือเวียดมินห์ (Viet Minh) ผู้ก่อตั้งขบวนการนี้คือ โฮจิมินห์ (Ho Chi Minh) ขบวนการดังกล่าวมีเป้าหมายที่จะแยกสลายศัตรู และรวมพลังต่าง ๆ ให้มากที่สุด เพื่อที่จะพิทักษ์รักษาประเทศชาติ และปลดปล่อยประชาชน ฐานที่มั่นของขบวนการนี้อยู่ที่เวียดบัค (Viet Bac) และขบวนการดังกล่าว ได้กลายมาเป็น กองทัพประชาชนของเวียดนามในเวลาต่อมา ในห้วงเวลาที่ญี่ปุ่นยึดครองเวียดนาม ครั้นสงครามมหาเอเชียบูรพานั้น จีนและสหรัฐอเมริกา ได้ให้ความช่วยเหลือขบวนการนี้ เพื่อต่อต้านญี่ปุ่น ทำให้โฮจิมินห์สามารถก่อตั้งขบวนการคอมมิวนิสต์ที่มีประสิทธิภาพขึ้นทั่วประเทศ

เมื่อสงครามมหาเอเชียบูรพายุติลง(สงครามโลกครั้งที่ 2)ในปี พ.ศ. 2488 (ค.ศ.1945)ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้สงคราม จักรพรรดิเบาได๋ได้สละราชสมบัติ และมอบอำนาจการบริหารให้แก่ฝ่ายเวียดมินห์ ฝ่ายสัมพันธมิตร โดยมีอังกฤษเป็นฝ่ายสนับสนุน ให้ฝรั่งเศสกลับเข้ามามีอำนาจในเวียดนามอีก โฮจิมินห์ได้ประกาศทำการต่อสู้ด้วยกำลังอาวุธอย่างเปิดเผย โดยได้ประกาศอิสรภาพ และสถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม ซึ่งประกอบด้วยตังเกี๋ย อันนัม และโคชินไชน่าขึ้น เมื่อปี พ.ศ.2488โดยมีกรุงฮานอยเป็นเมืองหลวง และโฮจิมินห์เป็นประธานาธิบดี

สงครามเวียดนาม (ค.ศ. 1970 -1975)
ฝรั่งเศสได้ให้การรับรองสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามดังกล่าวในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธ์อินโดจีนของฝรั่งเศส ซึ่งขัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนามยุคก่อนตกเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตก ยุคที่อยู่ใต้อิทธิพลของจีน (ก่อนค.ศ. 938 111-ค.ศ) ช่วงนี้ราชวงศ์ฮั่นบุกอาณาจักนามเวียดและผนวกเอาเป็นส่วนหนึ่งของจีนช่วงนี้เวียดนามอยู่ใต้อิทธิพลของจีนนานถึง 1000 ปีซึ่งเป็นช่วงที่ได้อิทธิพลและรับวัฒนธรรมหลายอย่างมาจากจีนอาณาจักรแรกของชาวเวียดนามคืออาณาจักรทำให้เวียดนามเป็นประเทศที่เดี่ยวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากจีนเป็นส่วนใหญ่นามเวียด (อาณาจักรทางตอนเหนือ) เป็นเป็นเมืองขึ้นของจีนมานานแม้ต่อมาอาณาจักรนามเวียดจะเป็นอิสระแต่ก็ยังคงส่งเครื่องบรรณาการส่งให้จีน (จีนถือว่านามเวียดเป็นเมืองประเทศราช)ทางตอนกลางและตอนใต้ของประเทศเวียดนามในอดีตเป็นที่ตั้งของอาราจักรจามปา (พวกจามซึ่งปัจจุบันเป็นชนกลุ่มน้อยอยู่ทางตอนใต้ของประเทศเวียดนาม)ช่วงที่เป็นเอกราชจากจีน (ค.ศ. 938-1009) ช่วงนี้เป็นช่วงต้นราชวงศ์ถังซึ่งภายในจีนมีความวุ่นวายภายในเวียดนามก็สถาปนาราชวงศ์เล (ราชวงศ์เลอ) ช่วงยุคทองของประวัติศาสตร์เวียดนาม (ค.ศ. 1010-1527) เมื่ออาณาจักรนามเวียดทางตอนเหนือสามารถยึดพวกจามได้ทำให้อาณาจักรกว้างขวางโดยเฉพาะในสมัยราชวงศ์เลเป็นช่วงที่มีการวางรากฐานในการพัฒนาประเทศอย่างสำคัญมากมายมีการส่งเสริมพุทธศาสนากับลัทธิขงจื้อกับลัทธิเต๋าด้วยและได้ย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่กรุงฮานอย ยุคแห่งการแบ่งแยก (ค.ศ. และกำแพงเพชร-1802) เมื่อราชวงส์เลเสื่อมอำนาจทำให้อาณาจักแบ่งออกเป็นสามส่วนอาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วนเหนือ-ใต้ตอนเหนือ – แคว้นตังเกี่ย –ศูนย์กลางที่กรุงฮานอย – มีตระกูลแม็คปกครองตอนกลาง – แคว้นอันนัม –ศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเตย์โด – มีตระกูลตรินห์ปกครองตอนใต้ – แคว้นโคชินไชนา –มีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเว้ – มีตระกูลเหงียนปกครองต่อมาตระกูลตรินห์ยึดแคว้นตั๋งเกี๋ยได้ซึ่งทำให้เหลือ 2 แคว้นต่อมาเจ้าชายเหงียนอันห์แห่งราชวงศ์เหงียนทำการรวมประเทศเป็นประเทศเวียดนาม (ค.ศ.1802 จึงเรียกชื่อประเทศว่าเวียดนาม) โดยความช่วยเหลือจากไทย (สมัย ร.1) และฝรั่งเศสและสถาปนาราชวงศ์ยาลองเป็นจักรพรรดิยาลอง จักรพรรดิยาลองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับฝรั่งเศสมากและฝรั่งเศสได้เข้ามาช่วยเหลือในการรวมประเทศผลสุดท้ายฝรั่งเศสก็เข้ามาแทรกแซงภายในประเทศมากขึ้นเรื่อยๆ จนต้องตกไปเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส ราชวงศ์เหงียน(เหวียน)เป็นราชวงศ์สุดท้ายของเวียดนามนับตั้งแต่กษัตริย์ยาลองจนถึงกษัตริย์องค์สุดท้ายคือเบ๋าได่ (Bao Dai) รวม 143 ปี (ปีค.ศ. 1945 เป็นปีที่สิ้นสุดระบบกษัตริย์ของเวียดนาม) เวียดนามแต่เดิมมีการปกครองแบบราชาธิปไตย(มีกษัตริย์)แบบรวมอำนาจการปกครองมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับจีนมาไม่ต่ำกว่า 4000 ปีเคยตกอยู่ภายใต้การปกครองของจีนมากว่า 1000 ปีมีการดิ้นรนต่อสู้ให้พ้นจากการยึดครองของจีนตลอดมา ยุคที่อยู่ใต้การปกครองของชาติตะวันตก (เป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส) ชาติตะวันตกเริ่มเข้ามาในเวียดนามในช่วงศตวรรษที่ 1600 โดยเข้ามาทำการค้าและเผยแพร่ศาสนาคริสต์โดยเฉพาะฝรั่งเศสและชาวฝรั่งเศสชื่อภัณฑ์อเล็กซานเดอร์เดอโรดส์ได้เข้ามาพัฒนาภาษาเวียดนามที่เดิมใช้ตัวอักษรจีนมาใช้ตัวอักษรโรมันแทน (โดยพัฒนาต่อจากมิชชั่นนารีชาวโปรตุเกสที่เริ่มไว้ก่อหน้า) และในสมัยราชวงศ์เหงียนจึงมีข้อขัดแย้งกันทางศาสนาซึ่งเดิมชาวเวียดนามนับถือศาสนาพุทธขงจื้อในช่วงปีค.ศ. ปี 1859-1867 ฝรั่งเศสได้เริ่มยึดครองเวียดนาม ในสมัยราชวงศ์เหงียนเวียดนามถูกฝรั่งเศสเข้ายึดครองเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสเมื่อปี พ.ศ.2427 ทำให้ประเทศถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนคือภาคเหนือเป็นแคว้นตังเกี๋ยภาคกลางเป็นแคว้นอันนัมและภาคใต้เป็นแคว้นโคชินไชนา (โคชินจีน) และถูกรวมเข้ากับเขมรและลาวเรียกว่าสหพันธ์อินโดจีน (สหพันธ์อินโดจีน) ในปี 1893 ในช่วงที่เวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้นฝรั่งเศสได้พัฒนาหลายสิ่งทั้งด้านการศึกษาการเกษตรระบบเมืองระบบถนนการสาธารณสุขมีการส่งสินค้าการเกษตรมากมายแต่อย่างไรก็ตามผลประโยชน์ส่วนใหญ่ก็ตกอยู่กับฝรั่งเศส ในช่วงที่เวียดนามตกอยู่ใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้นก็ได้เริ่มมีบางกลุ่มที่เริ่มต่อต้านและต้องการปกครองของฝรั่งเศสนั้นก็คือกลุ่มของโฮจิมินห์ (กลุ่มเวียดมินห์เวียดมินห์) ยุคหลังจากได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสและช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (สงครามมหาเอเชียบูรพา) เมื่อเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา (ฝากทางเอเชียสงครามโลกครั้งที่ 2) ญี่ปุ่นได้ยกกำลังเข้ายึดอินโดจีนของฝรั่งเศสและได้ประกาศยกเลิกอำนาจการปกครองของฝรั่งเศสในปี พ.ศ.2483 (ค.ศ.1940) พร้อมกับได้มอบหมายให้จักรพรรดิเบ๋าได๋ของเวียดนามประกาศอิสรภาพและจัดตั้งรัฐบาลเวียดนามขึ้นปกครองประเทศ ก่อนหน้าที่ญี่ปุ่นจะยึดอินโดจีนของฝรั่งเศสนั้นในเวียดนามได้มีขบวนการต่อต้านฝรั่งเศสที่สำคัญอยู่ขบวนหนึ่งเรียกว่าสันนิบาตเพื่อเอกราชเวียดนามหรือเวียดมินห์ (Viet Minh) ผู้ก่อตั้งขบวนการนี้คือโฮจิมินห์ (โฮจิมินห์ซิตี้) ขบวนการดังกล่าวมีเป้าหมายที่จะแยกสลายศัตรูและรวมพลังต่างๆ ให้มากที่สุดเพื่อที่จะพิทักษ์รักษาประเทศชาติและปลดปล่อยประชาชนฐานที่มั่นของขบวนการนี้อยู่ที่เวียดบัค (บัคเวียด) และขบวนการดังกล่าวได้กลายมาเป็นกองทัพประชาชนของเวียดนามในเวลาต่อมาในห้วงเวลาที่ญี่ปุ่นยึดครองเวียดนามครั้นสงครามมหาเอเชียบูรพานั้นจีนและสหรัฐอเมริกาได้ให้ความช่วยเหลือขบวนการนี้เพื่อต่อต้านญี่ปุ่นทำให้โฮจิมินห์สามารถก่อตั้งขบวนการคอมมิวนิสต์ที่มีประสิทธิภาพขึ้นทั่วประเทศเมื่อสงครามมหาเอเชียบูรพายุติลง (สงครามโลกครั้งที่ 2) ในปีพ.ศ. 2488 (ค.ศ.1945)ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้สงคราม จักรพรรดิเบาได๋ได้สละราชสมบัติและมอบอำนาจการบริหารให้แก่ฝ่ายเวียดมินห์ฝ่ายสัมพันธมิตรโดยมีอังกฤษเป็นฝ่ายสนับสนุนให้ฝรั่งเศสกลับเข้ามามีอำนาจในเวียดนามอีกโฮจิมินห์ได้ประกาศทำการต่อสู้ด้วยกำลังอาวุธอย่างเปิดเผยโดยได้ประกาศอิสรภาพและสถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามซึ่งประกอบด้วยตังเกี๋ยอันนัมและโคชินไชน่าขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2488โดยมีกรุงฮานอยเป็นเมืองหลวง และโฮจิมินห์เป็นประธานาธิบดี สงครามเวียดนาม (ค.ศ. 1970-1975) ฝรั่งเศสได้ให้การรับรองสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามดังกล่าวในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธ์อินโดจีนของฝรั่งเศสซึ่งขัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ก่อน ค.ศ. 111- ค. ศ 938) ปี 1000 คืออาณาจักรนามเวียด (อาณาจักรทางตอนเหนือ) เป็นเป็นเมืองขึ้นของจีนมานาน (ค.ศ. (ค.ศ. 1010 โดยเฉพาะในสมัยราชวงศ์เล ฮานอยกรุงยุคแห่งหัวเรื่อง: การแบ่งแยก (ค.ศ. 1528-1802) อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วนเหนือ - ใต้ - แคว้นตังเกี่ย - ศูนย์กลางที่กรุงฮานอย - มีตระกูลแม็คปกครองตอนกลาง- แคว้นอันนัม - ศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเตย์โด - มีตระกูลตรินห์ปกครองตอนใต้- แคว้นโคชินไชนา - มีศูนย์กลางอยู่ ที่เมืองเว้ - มีตระกูลเหงียน ซึ่งทำให้เหลือ 2 แคว้นต่อมาเจ้าชายเหงียนอันห์แห่งราชวงศ์เหงียนทำการรวมประเทศเป็นประเทศเวียดนาม (ค.ศ. 1802 ร. 1) และฝรั่งเศสและสถาปนาราชวงศ์ยาลองเป็นจักรพรรดิยาลองจักรพรรดิยาลองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับฝรั่งเศสมาก ๆ จน เป็นราชวงศ์สุดท้ายของเวียดนาม Dai) รวม 143 ปี (1945 ปี ค.ศ. แบบรวมอำนาจการปกครอง 4000 ปีเคยตกอยู่ภายใต้การปกครองของจีนมากว่า 1,000 ปี ศตวรรษที่ 1600 โดยเฉพาะฝรั่งเศสและชาวฝรั่งเศสชื่ออเล็กซานเดอโรดส์ มาใช้ตัวอักษรโรมันแทน ขงจื้อในช่วงปี ค.ศ. 1859-1867 เมื่อปี พ.ศ. 2427 ภาคเหนือเป็นแคว้นตังเกี๋ยภาคกลางเป็นแคว้นอันนัมและภาคใต้เป็นแคว้นโคชินไชนา (โคชินจีน) และถูกรวมเข้ากับเขมรและลาวเรียกว่าสหพันธ์อินโดจีน (อินโดจีนพันธมิตร) ในปี ฝรั่งเศสได้พัฒนาหลายสิ่งทั้งด้านการศึกษาการเกษตรระบบเมืองระบบถนนการสาธารณสุขมีการส่งสินค้าการเกษตรมากมาย แต่อย่างไรก็ตาม และต้องการปกครองของฝรั่งเศสนั้นก็คือกลุ่มของโฮจิมินห์ (กลุ่มเวียดมินห์เวียดนาม และช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (สงครามโลกครั้งที่ 2 พ.ศ. 2483 (ค.ศ. 1940) ประกาศอิสรภาพ ที่สำคัญอยู่ขบวนหนึ่งเรียกว่าสันนิบาตเพื่อเอกราชเวียดนามหรือเวียดมินห์ (เวียดนามมินห์) ผู้ก่อตั้งขบวนการนี้คือโฮจิมินห์ (Ho Chi Minh) และรวมพลังต่าง ๆ ให้มากที่สุดเพื่อที่จะพิทักษ์รักษาประเทศชาติและปลดปล่อยประชาชน (เวียดนาม Bac) และขบวนการดังกล่าวได้กลายมาเป็น ครั้นสงครามมหาเอเชียบูรพานั้นจีนและสหรัฐอเมริกาได้ให้ความช่วยเหลือขบวนการนี้เพื่อต่อต้านญี่ปุ่น 2) ในปี พ.ศ. 2488 (ค.ศ. 1945) ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้สงครามจักรพรรดิเบาได๋ได้สละราชสมบัติ ฝ่ายสัมพันธมิตรโดยมีอังกฤษเป็นฝ่ายสนับสนุน โดยได้ประกาศอิสรภาพ ซึ่งประกอบด้วยตังเกี๋ยอันนัมและโคชินไชน่าขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2488 โดยมีกรุงฮานอยเป็นเมืองหลวง (ค.ศ. 1970 ซึ่งขัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนาม

ยุคก่อนตกเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตก
ยุคที่อยู่ใต้อิทธิพลของจีน ( ก่อนค . ศ . 111 - ค .ศ 938 ) ช่วงนี้ราชวงศ์ฮั่นบุกอาณาจักนามเวียดและผนวกเอาเป็นส่วนหนึ่งของจีนช่วงนี้เวียดนามอยู่ใต้อิทธิพลของจีนนานถึงแอนด์ปีซึ่งเป็นช่วงที่ได้อิทธิพลและรับวัฒนธรรมหลายอย่างมาจากจีนเก็บกวาดเก็บกวาดอาณาจักรแรกของชาวเวียดนามคืออาณาจักรนามเวียด ( อาณาจักรทางตอนเหนือ ) เป็นเป็นเมืองขึ้นของจีนมานานทำให้เวียดนามเป็นประเทศที่เดี่ยวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากจีนเป็นส่วนใหญ่( จีนถือว่านามเวียดเป็นเมืองประเทศราช )
ทางตอนกลางและตอนใต้ของประเทศเวียดนามในอดีตเป็นที่ตั้งของอาราจักรจามปา ( พวกจามซึ่งปัจจุบันเป็นชนกลุ่มน้อยอยู่ทางตอนใต้ของประเทศเวียดนาม )
ช่วงที่เป็นเอกราชจากจีน ( ค . ศ . 938-1009 )
ช่วงนี้เป็นช่วงต้นราชวงศ์ถังซึ่งภายในจีนมีความวุ่นวายภายในเวียดนามก็สถาปนาราชวงศ์เล ( le dynasty ) เก็บกวาดเก็บกวาดช่วงยุคทองของประวัติศาสตร์เวียดนาม ( ค . ศ . 1010 - 1425 )
เมื่ออาณาจักรนามเวียดทางตอนเหนือสามารถยึดพวกจามได้ทำให้อาณาจักรกว้างขวางโดยเฉพาะในสมัยราชวงศ์เลกรุงฮานอย

ยุคแห่งการแบ่งแยก ( ค . ศ . 1528-1802 )
อาณาจักรถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วนเหนือ - ใต้เมื่อราชวงส์เลเสื่อมอำนาจทำให้อาณาจักแบ่งออกเป็นสามส่วน

ตอนเหนือ–––แคว้นตังเกี่ยศูนย์กลางที่กรุงฮานอยมีตระกูลแม็คปกครอง
ตอนกลาง–––แคว้นอันนัมศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเตย์โดมีตระกูลตรินห์ปกครอง
ตอนใต้–––แคว้นโคชินไชนามีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเว้มีตระกูลเหงียนปกครอง
ต่อมาตระกูลตรินห์ยึดแคว้นตั๋งเกี๋ยได้ซึ่งทำให้เหลือ 2 แคว้นต่อมาเจ้าชายเหงียนอันห์แห่งราชวงศ์เหงียนทำการรวมประเทศเป็นประเทศเวียดนาม ( ค . ศ . 1802 จึงเรียกชื่อประเทศว่าเวียดนาม ) โดยความช่วยเหลือจากไทย ( สมัยใช้ .1 ) และฝรั่งเศสและสถาปนาราชวงศ์ยาลองเป็นจักรพรรดิยาลอง

จักรพรรดิยาลองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับฝรั่งเศสมากและฝรั่งเศสได้เข้ามาช่วยเหลือในการรวมประเทศผลสุดท้ายฝรั่งเศสก็เข้ามาแทรกแซงภายในประเทศมากขึ้นเรื่อยๆจนต้องตกไปเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศสเก็บกวาดเก็บกวาดราชวงศ์เหงียน ( เหวียน ) เป็นราชวงศ์สุดท้ายของเวียดนามนับตั้งแต่กษัตริย์ยาลองจนถึงกษัตริย์องค์สุดท้ายคือเบ๋าได่ ( เบ๋าได๋ ) รวม 143 . ( . ค . ศ . 1945 เป็นปีที่สิ้นสุดระบบกษัตริย์ของเวียดนาม )

เวียดนามแต่เดิมมีการปกครองแบบราชาธิปไตย ( มีกษัตริย์ ) แบบรวมอำนาจการปกครองมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับจีนมาไม่ต่ำกว่า 4000 . เคยตกอยู่ภายใต้การปกครองของจีนมากว่า 1000 .
( เป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส )

ยุคที่อยู่ใต้การปกครองของชาติตะวันตกชาติตะวันตกเริ่มเข้ามาในเวียดนามในช่วงศตวรรษที่ 1600 โดยเข้ามาทำการค้าและเผยแพร่ศาสนาคริสต์โดยเฉพาะฝรั่งเศสและชาวฝรั่งเศสชื่อ Alexandre de Rhodes ได้เข้ามาพัฒนาภาษาเวียดนามที่เดิมใช้ตัวอักษรจีน( โดยพัฒนาต่อจากมิชชั่นนารีชาวโปรตุเกสที่เริ่มไว้ก่อหน้า ) และในสมัยราชวงศ์เหงียนจึงมีข้อขัดแย้งกันทางศาสนาซึ่งเดิมชาวเวียดนามนับถือศาสนาพุทธขงจื้อในช่วงปีค .ศ . 1859-1867 ฝรั่งเศสได้เริ่มยึดครองเวียดนาม

ในสมัยราชวงศ์เหงียนเวียดนามถูกฝรั่งเศสเข้ายึดครองเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสเมื่อปีพ . ศ .2427 ทำให้ประเทศถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนคือภาคเหนือเป็นแคว้นตังเกี๋ยภาคกลางเป็นแคว้นอันนัมและภาคใต้เป็นแคว้นโคชินไชนา ( โคชินจีน ) และถูกรวมเข้ากับเขมรและลาวเรียกว่าสหพันธ์อินโดจีน ( สหพันธ์อินโดจีน )

สามารถ 1893ในช่วงที่เวียดนามอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้นฝรั่งเศสได้พัฒนาหลายสิ่งทั้งด้านการศึกษาการเกษตรระบบเมืองระบบถนนการสาธารณสุขมีการส่งสินค้าการเกษตรมากมาย Put

ในช่วงที่เวียดนามตกอยู่ใต้การปกครองของฝรั่งเศสนั้นก็ได้เริ่มมีบางกลุ่มที่เริ่มต่อต้านและต้องการปกครองของฝรั่งเศสนั้นก็คือกลุ่มของโฮจิมินห์ ( กลุ่มเวียดมินห์เวียตมินห์ )

ยุคหลังจากได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสและช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ( สงครามมหาเอเชียบูรพา )

เมื่อเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา ( สงครามโลกครั้งที่ 2 ฝากทางเอเชีย ) ญี่ปุ่นได้ยกกำลังเข้ายึดอินโดจีนของฝรั่งเศสและได้ประกาศยกเลิกอำนาจการปกครองของฝรั่งเศสในปีพ . ศ . 2483 ( ค . ศ .1940 ) พร้อมกับได้มอบหมายให้จักรพรรดิเบ๋าได๋ของเวียดนามประกาศอิสรภาพและจัดตั้งรัฐบาลเวียดนามขึ้นปกครองประเทศ

ก่อนหน้าที่ญี่ปุ่นจะยึดอินโดจีนของฝรั่งเศสนั้นในเวียดนามได้มีขบวนการต่อต้านฝรั่งเศสที่สำคัญอยู่ขบวนหนึ่งเรียกว่าสันนิบาตเพื่อเอกราชเวียดนามหรือเวียดมินห์ ( เวียดมินห์ ( Ho Chi ผู้ก่อตั้งขบวนการนี้คือโฮจิมินห์ )ขบวนการดังกล่าวมีเป้าหมายที่จะแยกสลายศัตรูและรวมพลังต่างจะให้มากที่สุดเพื่อที่จะพิทักษ์รักษาประเทศชาติและปลดปล่อยประชาชนฐานที่มั่นของขบวนการนี้อยู่ที่เวียดบัค ( Viet Bac ) และขบวนการดังกล่าวได้กลายมาเป็นในห้วงเวลาที่ญี่ปุ่นยึดครองเวียดนามครั้นสงครามมหาเอเชียบูรพานั้นจีนและสหรัฐอเมริกาได้ให้ความช่วยเหลือขบวนการนี้เพื่อต่อต้านญี่ปุ่น

เมื่อสงครามมหาเอเชียบูรพายุติลง ( สงครามโลกครั้งที่ 2 ) สามารถพ . ศ . 2488 ( ค . ศ .1945 ) ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้สงครามจักรพรรดิเบาได๋ได้สละราชสมบัติและมอบอำนาจการบริหารให้แก่ฝ่ายเวียดมินห์ฝ่ายสัมพันธมิตรโดยมีอังกฤษเป็นฝ่ายสนับสนุนให้ฝรั่งเศสกลับเข้ามามีอำนาจในเวียดนามอีกโดยได้ประกาศอิสรภาพและสถาปนาสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามซึ่งประกอบด้วยตังเกี๋ยอันนัมและโคชินไชน่าขึ้นเมื่อปีพ .ศ . 2488 โดยมีกรุงฮานอยเป็นเมืองหลวงและโฮจิมินห์เป็นประธานาธิบดีเก็บกวาดเก็บกวาดสงครามเวียดนาม ( ค . ศ . 1970 - 1975 )
ฝรั่งเศสได้ให้การรับรองสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามดังกล่าวในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธ์อินโดจีนของฝรั่งเศสซึ่งขัด