ถ้าเราไม่ยึดติดใจเราจะเริ่มก้าวเข้า

ถ้าเราไม่ยึดติดใจเราจะเริ่มก้าวเข้าสู่ความสงบ จะเริ่มเห็นความสุขที่เกิดจากความสงบของใจแล้วจะเข้าใจเห็นโทษของการไปหลง ไปยึด ไปติดกับสิ่งต่าง ๆ ภายนอกเพราะล้วนเป็นโทษทั้งสิ้น ล้วนเป็นทุกข์ทั้งสิ้น ไม่มีอะไรที่เป็นความสุขที่แท้จริง เราอาจจะมีความสุขในขณะที่ได้สัมผัส ได้อยู่ได้ใกล้ชิดสิ่งเหล่านั้น แต่เราหารู้ไม่ว่าสิ่งเหล่านั้น ไม่สามารถที่จะอยู่ใกล้ชิดกับเราไปได้ตลอดเพราะโดยธรรมชาติของตัวเราเองก็ดี หรือของสิ่งต่าง ๆ ก็ดี ล้วนเป็นของไม่เที่ยง คือมีอายุขัย ไม่อยู่ไปตลอด ชีวิตเราอยู่ไปได้ไม่กี่ปีก็ต้องจากทุกสิ่งทุกอย่างไป ถ้าเขาไม่จากเราไปก่อน เราก็จากเขาไปก่อน นี่เป็นสัจธรรมความจริง

เมื่อเป็นเช่นนั้น เวลาเกิดการพลัดพรากจากกัน ก็จะต้องร้องห่มร้องไห้ เศร้าโศกเสียใจ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ แต่ถ้าได้ฝึกจิต ปฏิบัติจิตให้ปล่อยวาง ให้มีความพอใจกับความสุขที่เกิดจากความสงบแล้ว ก็จะไม่ยึดติดกับอะไร เวลาไม่ยึดไม่ติดกับอะไรแล้ว เวลาสิ่งต่าง ๆ จากเราไปก็จะไม่รู้สึกเศร้าโศกเสียใจอาลัยอาวรณ์ เพราะรู้ด้วยปัญญาแล้วว่า เราไม่สามารถอยู่กับสิ่งต่าง ๆไปได้ตลอดหรือสิ่งต่าง ๆ ไม่สามารถอยู่กับเราไปได้ตลอด ไม่ช้าก็เร็ว ก็ต้องจากกันไป ถ้ามีปัญญา ก็จะไม่ยึดไม่ติด การจากกันก็จะเป็นการจากกันแบบธรรมดา จากกันแบบสบาย ๆ ไม่มีความเศร้าโศกเสียใจ ไม่มีการกินไม่ได้นอนไม่หลับ เหมือนกับเวลาที่พระอาทิตย์ได้ตกลับขอบฟ้าไป เราก็ไม่ได้มานั่งร้องห่มร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอะไร เพราะเราเข้าใจถึงธรรมชาติว่าจะต้องเป็นเช่นนั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

If we don't we will begin to adhere to peace are starting to see the pleasure arising from peace of mind, to understand, to see the consequence of going to cling to stick with things, because they are the consequence of an external, all are suffering. There is nothing that is true happiness. We may be happy for a while to discover. They are close, but we know what they are no matter what they are. Unable to stay close to us at all because the nature of ourselves, or of anything but pure as of midnight, there is a life expectancy. Not all the Our lives are going to be a few years old, from everything to. If he is not with us before we went from him. This is the reality of the Dharma.เมื่อเป็นเช่นนั้น เวลาเกิดการพลัดพรากจากกัน ก็จะต้องร้องห่มร้องไห้ เศร้าโศกเสียใจ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ แต่ถ้าได้ฝึกจิต ปฏิบัติจิตให้ปล่อยวาง ให้มีความพอใจกับความสุขที่เกิดจากความสงบแล้ว ก็จะไม่ยึดติดกับอะไร เวลาไม่ยึดไม่ติดกับอะไรแล้ว เวลาสิ่งต่าง ๆ จากเราไปก็จะไม่รู้สึกเศร้าโศกเสียใจอาลัยอาวรณ์ เพราะรู้ด้วยปัญญาแล้วว่า เราไม่สามารถอยู่กับสิ่งต่าง ๆไปได้ตลอดหรือสิ่งต่าง ๆ ไม่สามารถอยู่กับเราไปได้ตลอด ไม่ช้าก็เร็ว ก็ต้องจากกันไป ถ้ามีปัญญา ก็จะไม่ยึดไม่ติด การจากกันก็จะเป็นการจากกันแบบธรรมดา จากกันแบบสบาย ๆ ไม่มีความเศร้าโศกเสียใจ ไม่มีการกินไม่ได้นอนไม่หลับ เหมือนกับเวลาที่พระอาทิตย์ได้ตกลับขอบฟ้าไป เราก็ไม่ได้มานั่งร้องห่มร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอะไร เพราะเราเข้าใจถึงธรรมชาติว่าจะต้องเป็นเช่นนั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

If we do not seize doubt we will begin transitioning into peace. Will begin to see the joy of peace of mind, to understand the danger of going astray, annexed to stick with things that are outside of the box. These are all suffering Nothing is real joy. We may be happy while exposed. Had to be close to them. But we did not realize that those things. Inability to stay close to us forever because the nature of our own good. Or of things are good, have a life expectancy of impermanence is not available to all. We are going to have a few years to go from everything. If they do not we go ahead. He was the first to Here is the truth the truth on the case. Separated at birth It must weep Grieve inedible insomnia, but if not spiritual. Mental practice to let To be satisfied with the joy of peace then. It is not attached to anything. Time does not rely on anything at things from us, you will not feel sorrow, nostalgia. I know that with wisdom We can not live with such things. Or any other things can not be with us all sooner or later it must go if it is wise, it will not hold a stick. The same would be the same plain. From a casual, no sorrow. Not eating, not sleeping. As the sun to the horizon. We did not have to sit and weep grieve anything. We must understand that nature is like that.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

If we don't stick the heart we begin to step into the peace. Will start to see the happiness resulting from the peace of mind, and will see the punishment go astray to seize ไปติด to things outside because all the blame at all. Are all suffering at all.We could be happy while touch. Stay close to them. But we know that those things. Unable to close with us all, because nature of ourselves, nor of things.Life expectancy is not forever. Life live a few years to anything, if he don't leave us. We have from him. This is the truth the truth!
.So the separation part. It will cry yourself to regret can't eat, sleep, but if they practice spirit. The mind to let go. To be satisfied with the bliss of peace.Time based not for next to nothing. When things go would not feel regret lingering feelings because know wisdom. We can't go through with things or things can not be with us all the time.Have to go if it is wise, it will not take not addicted. Apart to separate plain, from casual no regret. No eating not insomnia. Like when the sun falls the horizon.We understand the nature, it must be so.