มีเพื่อนคนรัสเซียหลายคนถามฉันว่า ใน

มีเพื่อนคนรัสเซียหลายคนถามฉันว่า ในหลวงคือใคร ทำไมคนไทยถึงรักและเทิดทูนกษัตริย์
พระองค์นี้มาก ขนาดเรียกว่า “พ่อ” ฉันยิ้ม และไม่รีรอที่จะอธิบายด้วยความภาคภูมิใจถึงความเก่งและ
ความดีของพ่อคนนี้ของฉัน (ถึงจะมีปัญหาในด้านภาษาบ้างก็ตาม) ฉันทั้งโชว์รูปภาพจากอินเตอร์เน็ต,
มิวสิควีดีโอเพลงเกี่ยวกับในหลวง ทำให้ทั้งฉันและเพื่อนขนลุก ในความดีที่ยิ่งใหญ่ของกษัตริย์พระองค์นี้
เพราะหากกล่าวถึงกษัตริย์แล้ว คงนึกถึงภาพคนที่เกิดในวงศ์ตระกูลสูงศักดิ์ เกิดมาก็สบายทันที
มีข้าทาสบริวารคอยรับใช้ แต่ในหลวงของเรากลับเห็นภาพที่แทบจะตรงกันข้าม ฉันเห็นภาพที่พระองค์
ทรงก้มผูกเชือกรองเท้าเอง ภาพเหงื่อที่ไหลถึงปลายจมูก ภาพพระองค์ทรงงาน กำแผนที่อยู่ในพระหัตถ์
ภาพพบปะเยี่ยมประชาชนที่อยู่ห่างไกลทุรกันดาร ภาพเหล่านี้ประทับตราตรึงอยู่ในจิตใจของฉัน ในหลวง
เหมือนพ่อที่คอยห่วงใยลูก คอยติดตามดูแล ให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ และแก้ไขในทุกสถานการณ์
เหมือนกับที่พระองค์ทรงตรัสไว้ตอนขึ้นครองราชย์ว่า “เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม์ เพื่อประโยชน์สุข
แห่งมหาชนชาวสยาม” นอกจากนี้ฉันยังเล่าว่า ในหลวงทรงเป็นแบบอย่าง หรือไอดอลของฉันเลยทีเดียว
เพราะท่านไม่เพียงทรงตรัสสอนเรื่องต่างๆ แต่ยังทรงพระพฤติพระองค์เป็นแบบอย่างที่เห็นได้อย่างชัดเจน
เช่น เรื่องความประหยัด หลายครั้งฉันโชว์ภาพหลอดยาสีฟันที่ถูกรีดจนแบบสนิทให้เพื่อนดู บางคนพอ
เห็นก็หัวเราะ แต่หลังจากได้รู้ว่า นี่คือหลอดยาสีพระทนต์ของกษัตริย์ก็ถึงกับสงบนิ่ง ฟังฉันเล่าต่ออย่าง
สนใจว่าเหตุใดกษัตริย์ต้องประหยัดขนาดนี้ ฉันคิดว่าท่านทรงทำตามที่ท่านตรัสสอนเรื่อง “เศรษฐกิจ
พอเพียง” คือ ไม่ใช่ประหยัดจนไม่ใช้อะไรเลย แต่ให้ใช้สิ่งที่มีอยู่อย่างคุ้มค่ามากที่สุดต่างหาก หรือแม้แต่
เรื่องความไม่ถือพระองค์ ที่ทรงตรัสกับราษฎรอย่างเป็นกันเอง จนกลายเป็นเรื่องเล่าขำขันที่อ่านแล้วก็รู้สึก
อบอุ่นหัวใจ และใกล้ชิดกับพ่อหลวงมากขึ้น อีกเรื่องที่ทรงเป็นแบบอย่างที่น่ายกย่องที่สุด คือความ
กตัญญู ภาพในหลวงทรงประคองสมเด็จย่า หรือแม้แต่เข็นรถเข็นให้ ทั้งที่มีบริวารพรักพร้อม แต่ยังตรัส
กับมหาดเล็กว่า “แม่เรา เราดูแลเองได้” เรื่องที่ในหลวงไปเสวยอาหารกับแม่อาทิตย์ละห้าวัน, ทรงกอดแม่
หรือให้แม่หอมแก้ม เรื่องเหล่านี้ แม้แต่ประชาชนคนธรรมดายังทำได้น้อยกว่าในหลวง กษัตริย์ที่ทรงมี
พระกรณียกิจมากมายทุกวัน นั่นทำให้สุดท้ายแล้วไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมคนไทยถึงรักในหลวงขนาดนี้
มีเหตุการณ์ครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2549 เป็นวันงานพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ
60 ปี พ่อของฉันชวนฉันไปดูในหลวงเสด็จออกมหาสมาคม ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม จำได้ว่า เช้าวันนั้น
อากาศร้อนมาก และคนต้องเยอะแน่นอน ฉันบอกพ่อไปทันทีว่า “อยากดูในหลวงดูในทีวีเถอะพ่อ เห็นชัด
กว่าอีก” แต่พ่อบอกว่า “พ่อไม่ได้อยากเห็นในหลวง แต่อยากให้ในหลวงเห็นพ่อ เห็นประชาชนชาวไทย
ว่ามากขนาดไหนที่จงรักภักดีต่อท่าน” คำตอบนั้นทำให้ฉันรีบลุกออกไปกับพ่อทันที วันนั้นทั้งคนเยอะ
และร้อนมากอย่างที่ฉันคิดจริงๆ แต่จิตใจของฉันและคนไทยทุกคนก็ชุ่มฉ่ำทันที เมื่อในหลวงออกมาโบก
พระหัตถ์ ทุกคนพร้อมใจเปล่งเสียงตะโกนกึกก้อง “ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ...” หลายคนน้ำตาไหล
โดยไม่รู้ตัว เป็นความรู้สึกที่เต็มตื้นอยู่ในจิตใจ จนฉันต้องกลับมาขอบคุณพ่อหลายครั้งที่ทำให้ฉันมีวันนั้น
และวันนี้ ถึงฉันจะอยู่ห่างไกลถึงประเทศรัสเซีย แต่ฉันก็ได้ทำหน้าที่ของลูกคนไทย ได้เผยแพร่
เรื่องราวความดีของพ่อหลวงของฉัน พ่อของแผ่นดิน.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Have a friend ask me how many people of Russia, the King is, why people love and adoration Thailand King?This much he called "father." I smiled and did not hesitate to describe with pride and pleasure.The good of this person my dad (to be a problem in the language?). All my photos from the Internet,Music video, music, book, and my friend, shocker. In this mighty KingBecause if the King and then he probably conjures up images of people born in a noble family. It's comfortable to come immediately.There are servants of King thatboriwan was used, but we saw that picture is almost the opposite. I saw his picture.Shoe lace bow shape itself. Pictures of sweat flowing to the tip of the nose. He shot the job. Kam maps, is in the hands.Images meet underserved remote reign These images were stamped in my psyche. The King.Like a father waiting cares for child monitor, advice, help, and editing in all situations.Just like he said the episode throne saying, "we will occupy the land by the policy for the benefit of the happiness.Haengomhachon nationals of Siam. "I also tell that the King hath or my idol ever.Because people do not just teach the word matters, but he still works as an obvious example.Such as savings Many times I show phaplot toothpaste that is completely sealed, finally rolled some people enough.See, it's a laugh. But after knowing this is the toothpastes tube God of Kings to thon calm. Listen, I told a completelyInterested in why the Kings have to save this size. I think you made that you teach, "economy said."The economy is not enough to simply not use anything, but use what most cost effective or even.Story of not holding him said to the people, own the story becomes funny to read.Warm hearts and closer to Dad more capital Another story that he is a most commendable is the.Grateful for the Princess mother cradled the King hath images or even push the cart, both subject to write with but also said.With the servants saying "mom, we take care of itself." The story that King to take food for five days a week with her mother, Mae memories are hugs.Or the aroma of these stories, the mother on the cheek, even ordinary people can do less than King. The King, who hathพระกรณียกิจมากมายทุกวัน นั่นทำให้สุดท้ายแล้วไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมคนไทยถึงรักในหลวงขนาดนี้มีเหตุการณ์ครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2549 เป็นวันงานพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ60 ปี พ่อของฉันชวนฉันไปดูในหลวงเสด็จออกมหาสมาคม ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม จำได้ว่า เช้าวันนั้นอากาศร้อนมาก และคนต้องเยอะแน่นอน ฉันบอกพ่อไปทันทีว่า “อยากดูในหลวงดูในทีวีเถอะพ่อ เห็นชัดกว่าอีก” แต่พ่อบอกว่า “พ่อไม่ได้อยากเห็นในหลวง แต่อยากให้ในหลวงเห็นพ่อ เห็นประชาชนชาวไทยว่ามากขนาดไหนที่จงรักภักดีต่อท่าน” คำตอบนั้นทำให้ฉันรีบลุกออกไปกับพ่อทันที วันนั้นทั้งคนเยอะและร้อนมากอย่างที่ฉันคิดจริงๆ แต่จิตใจของฉันและคนไทยทุกคนก็ชุ่มฉ่ำทันที เมื่อในหลวงออกมาโบกพระหัตถ์ ทุกคนพร้อมใจเปล่งเสียงตะโกนกึกก้อง “ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ...” หลายคนน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว เป็นความรู้สึกที่เต็มตื้นอยู่ในจิตใจ จนฉันต้องกลับมาขอบคุณพ่อหลายครั้งที่ทำให้ฉันมีวันนั้นและวันนี้ ถึงฉันจะอยู่ห่างไกลถึงประเทศรัสเซีย แต่ฉันก็ได้ทำหน้าที่ของลูกคนไทย ได้เผยแพร่เรื่องราวความดีของพ่อหลวงของฉัน พ่อของแผ่นดิน.