คำว่า ( الدعوة ) อัดดะวะห์ ( การเรี

คำว่า ( الدعوة ) อัดดะวะห์ ( การเรียกร้อง การเชิญชวน ) ในทางภาษา คือ การแสวงหา, ความต้องการ และการเรียกร้องสู่สิ่งหนึ่ง คือ ส่งเสริมเขาให้อยู่กับเป้าหมายของเขา เช่น เรียกร้องเขาสู่การสงคราม, เรียกร้องเขาสู่การละหมาด คำว่าดะวะฮฺมีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันหลายคำ ในที่นี้ขอมาเพียงสองคำซึ่งใช้กันหลายในหมู่นักวิชาการ

(1) คำว่า تبليغ (ตับลีฆ) มีความหมายว่าการนำไปถึง นำไปบอกซึ่งก็หมายถึงการเผยแผ่นั่นเอง ผู้ทำการเผยแผ่เรียกว่า مبلغ และคณะผู้ทำหน้าที่เผยแผ่เรียกว่า جماعة التبليغ คำนี้มีปรากฏมากมายในอัล-กรุอ่าน และใช้กันแพร่หลายในหมู่มุสลิม สำหรับความแตกต่างระหว่าง “ดะวะฮฺ” กับ “ตับลีฆ” นั้นมีปราชญ์บางคนให้ทัศนะว่าคำ “ดะวะฮฺ” มีความหมายกว้างกว่าคำ “ตับลีฆ” กล่าวคือ คำว่า “ดะวะฮฺ” หมายถึงการประกาศและเผยแพร่อิสลามโดยทั่วไป ส่วนคำว่า “ตับลีฆ” หมายถึงการเผยแพร่อิสลามโดยเข้าถึงตัวบุคคล

(2) คำว่า حسبة (หิสบะฮฺ) คำว่า “หิสบะฮฺ” มีความหมายตามหลักวิชาการว่า การใช้กันทำความดีและปรามจากความชั่ว ผู้ทำหน้าที่ดังกล่าวเรียกว่า “محتسب” คำนี้ใช้กับผู้ที่ได้การมอบหมายจากฝ่ายปกครองให้ทำหน้าที่ดังกล่าว

ในการให้คำจำกัดความนั้น จะหมายถึง การงานที่เผยแผ่อิสลามแก่มวลมนุษย์ทั้งหมด อันประกอบไปด้วย ความเชื่อมั่น, ศรัทธา บทบัญญัติ จรรยามารยาท การปฏิบัติต่างๆและการกระทำในทุกกิจการของชีวิตในทุกสมัย ทุกขณะ การลุกขึ้นพร้อมกับการเรียกร้องสู่การบรรลุสู่ดังกล่าว ด้วยแนวทาง วิธีการ สื่อ เส้นทางต่างๆที่รวบรวมไว้ในดำรัสของอัลลอห์ ตะอาลาที่ ตรัสว่า