สวัสดีค่ะวันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องตอน

สวัสดีค่ะวันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องตอนที่ไปแลกเปลี่ยนที่อเมริกาที่ประเทศที่เต็มไปด้วยความอิสระอย่างที่หลายๆคนเคยบอกเอาไว้ ฉันต้องไปใช้ชีวิตแลกเปลี่ยนเป็นเวลาจำนวน1ปี จากกการที่สอบชิงทุนได้ของโครงการoeg และรัฐทีี่ฉันได้ไปคือ Indiana เป็นเมืองที่ฉันไม่เคยๆได้ยินชื่อเมืองนี้มาก่อนเลยตอนแรกที่ได้ยินชื่อฉันก็รู้สึกท้อใจแล้วว่าทำไมฉันถึงได้เมืองทั้งๆที่เพื่อนของฉันแต่ละคนได้เมืองที่เต็มปด้วยความเจริญอย่างเช่น California และ New York Cityเป็นต้น แต่คนในครอบครัวของฉันบอกว่าได้เมืองที่เป็นเช่นนี้ก็มีข้อดีเช่นกันคือ สามารถฝึกฝนการใช้ภาษาอังกฤษได้อย่างเต็มที่ และสามารถที่จะมีเพื่อนได้เยอะๆ
แต่พอถึงวันเดินทางซึ่งได้ตรงกับวันแม่พอดีซึ่งแันก็รุ้สึกเสียดายเป็นอย่างมากที่ไม่มีโอกาศได้เลี้ยงฉลองวันแม่กับครอบครัวแต่ต้องอยู่บนเครื่งบินแต่กว่าที่ฉันจะขึ้นเครื่องไ้ฉันก็ได้ร้องไห้ไปหนักมากพอสมควรอยู่เหมือนกันและมีเพื่อนจำนวนมากเกือบ20คนเลยก็ว่าได้ ได้มาsurpriseฉันที่สนามบินนั้นเลยเป็นอีกหนี่งสาเหตุที่ทำให้ฉันร้องไห้หนักมา พอมาถึงเราก็ได้ปเข้าค่ายที่new york เมืองที่ไม่เคยหลับไหลได้เลย ตลอดเวลาที่ฉันใช้เวลาอยุ่ในค่ายฉันมีความสุขมากฉันได้รู้จักกับผู้คนมากมายหลากหลายเชื้อชาติ พอมาถึงวันที่ฉันจำเป็นต้องไปหาhost family ฉันนั้นมีความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ถึงกับนอนไม่หลับเลยทีเดียว พอครั้งแรกที่ฉันได้เจอhost familyฉันมีคสามสุขมากพวกเขาดูใจดีและเป้นมิตรอย่างมาก แต่!มันม่ได้เป็นอย่างที่ัฉันหวังไว้เลยเพราะเค้าไม่เคยพาฉันอออกไปไหน ไม่เคยมีอะไรให้ฉันกิน แต่เหมือนสวรรค์คงเห็นใจฉันเพราะhost familyไม่ชอบโรงเรียนของฉันเขเลยได้บอกกับคนดูแลวาสถ้าคุไม่ให้เด็กเปลี่ยนโรงเรียนคุณคงต้องหาhost familyให้เด็กใหม่คนดูแลฉันเลยบอกว่า เขาจะหาhos family ให้ฉันใหม่จากนั้นฉันก็ได้ออกมาจากครอบครัวแรก ตอมาฉันได้ไปอยุ่บ้านอีกหลังนึงซึ่งฉันเกิดความรัก ความผูกผันกับบ้านนี้เป็นอย่างมาก แต่บ้านนี้รับแันได้แค่ชั่วคราวเพราะว่าเค้าได้รับนร.แลกเปลี่ยนอีกคนมาแล้ว ฉันรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก และในที่สุดฉันก็ได้ย้ายออกมาจากบ้านหลังนั้นและได้มาอยู่อีกhost familyใหม่ นี้เป็นhost familyที่สามแล้วที่ฉันได้ทำการเปลี่ยนhost family พอมาเจอบ้านนี้ครั้งเค้าดีกับฉันมากและมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่บ้านฉันก็ด้พบกับความแปลกใจอีกอย่างคือ host momของบ้านนี้จะมาเี่ยวที่ไทยฉันเลยได้บอกพ่อกับแม่ว่าให้ดูแลเขาด้วยเพราะเขานั้นดีกับฉันมาก และแล้วก็มาถึงวันที่ฉันต้องไปโรงเรียเป็นครั้งแรก ฉันตื่นเต้นมากที่ได้ไปและกลัวไปพร้อมๆกัน จนถึงขนาดที่ว่าฉันไม่กล้าลงจากรถเลยแหละและฉันก็ได้รู้ว่าโรงเรียนที่ฉันได้ไปเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่สติไม่เต็ม ฉันรุ่สึกกลัวเป้นอย่างมากฉันได้ขอคนที่ดูแลฉันย้ายโรงเรียน เพราะฉันไม่สามารถปรับตัวเเข้ากับเพื่อนได้เลย แต่สุดท้ายฉันก็ต้องทนเรียนไปจนจบและทุกๆวันก็จะมีเรื่องราวแปลกใหม่มาเป็นมีคนตีกัน screeming in the class หรือไม่ก็เอาmouseมาแกล้งกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ฉันไม่ค่อยจะโอเคกับมันสักเท่าไหร่นัก แต่ฉันก็ทนมาได้ แค่นั้นยังไม่พอ ฉันต้องมาเจอกับhost familyที่แย่มากๆเช่นเดียวกัน เพราะหลังจากที่เขากลับมาจากเมืองไทยได้มีพ่อและแม่ ของฉันพาเที่ยวแล้วเขาได้พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว เพราะเขาันใช้ทำทุกสิ่งทุกอย่างไม่เว้นแม้กระทั่ง ขดหองน้ำฉันยังต้องทำเลยก็ว่าได้ฉันไม่เคยได้ออกไปไหน เพราะเขาไม่ให้ฉันไปไหนเลย และฉันนั้นคิดถึงบ้านเป็นอย่างมาก ฉันได้ร้องไห้ทุกวันเพราะฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตการมาแลกเปลี่ยนของฉันนั้นแย่ขนาดนี้จนวันนึงพ่อ และ แม่ ของฉัน ทนไม่ไหวแล้วเลยคิดที่จะ ส่งตั๋วมาให้ฉันกลับเมืองไทยแล้วเพราะทั้งสองท่านได้ ทำทุกวิธีทางแล้แต่สุดท้ายฉันก็ไม่ได้กลับมา ฉันรู้สึกภาคภูมิใจตัวเองเป็นอย่างมากี่สามาาาาารถผ่านช่วงเวลาที่จะเรียกว่าแย่ก็ไม่ได้ เพราะช่วงเวลาเหล่านี้ ได้สอนอะไรฉันหลายอย่างมาก จากที่ฉันไม่เคยทำงานบ้านเพราะที่บ้านมีแม่บ้าน แต่พออยุ่ที่นี้ฉันต้องมาทำทุกๆอย่างทีไม่คิดว่าชิวิตนี้จะต้องทำอะไรอย่างนี้ ขอบคุรการไปแลกเปลี่ยนครั้งนี้ที่ทำให้ฉันเป็ผู้ใหญ่มากยิ่งขึ้น รู้จักพึ่งพาตนเองมากยิ่งขึ้น และนี้เป็นประสบการณ์ที่ฉันไม่สามารถลืมมันได้เลยจิงๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Hello, today I'm going to tell the story, the Exchange that States that a country that is full of freedom that many people never tell you. I would like to exchange a life time of year. The owner retains the owner flag in the examination of projects and compete for a scholarship Government I have to oeg is Indiana, a city that I never heard of this city name khoei coming first heard the name, I feel that why, I scrunched up my friends in spite of the city each have exclusive cities, such as California and the growing New York City etc, but my family said it was the city where it is good, is able to practice fully in English and be able to have a bunch of friends. แต่พอถึงวันเดินทางซึ่งได้ตรงกับวันแม่พอดีซึ่งแันก็รุ้สึกเสียดายเป็นอย่างมากที่ไม่มีโอกาศได้เลี้ยงฉลองวันแม่กับครอบครัวแต่ต้องอยู่บนเครื่งบินแต่กว่าที่ฉันจะขึ้นเครื่องไ้ฉันก็ได้ร้องไห้ไปหนักมากพอสมควรอยู่เหมือนกันและมีเพื่อนจำนวนมากเกือบ20คนเลยก็ว่าได้ ได้มาsurpriseฉันที่สนามบินนั้นเลยเป็นอีกหนี่งสาเหตุที่ทำให้ฉันร้องไห้หนักมา พอมาถึงเราก็ได้ปเข้าค่ายที่new york เมืองที่ไม่เคยหลับไหลได้เลย ตลอดเวลาที่ฉันใช้เวลาอยุ่ในค่ายฉันมีความสุขมากฉันได้รู้จักกับผู้คนมากมายหลากหลายเชื้อชาติ พอมาถึงวันที่ฉันจำเป็นต้องไปหาhost family ฉันนั้นมีความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ถึงกับนอนไม่หลับเลยทีเดียว พอครั้งแรกที่ฉันได้เจอhost familyฉันมีคสามสุขมากพวกเขาดูใจดีและเป้นมิตรอย่างมาก แต่!มันม่ได้เป็นอย่างที่ัฉันหวังไว้เลยเพราะเค้าไม่เคยพาฉันอออกไปไหน ไม่เคยมีอะไรให้ฉันกิน แต่เหมือนสวรรค์คงเห็นใจฉันเพราะhost familyไม่ชอบโรงเรียนของฉันเขเลยได้บอกกับคนดูแลวาสถ้าคุไม่ให้เด็กเปลี่ยนโรงเรียนคุณคงต้องหาhost familyให้เด็กใหม่คนดูแลฉันเลยบอกว่า เขาจะหาhos family ให้ฉันใหม่จากนั้นฉันก็ได้ออกมาจากครอบครัวแรก ตอมาฉันได้ไปอยุ่บ้านอีกหลังนึงซึ่งฉันเกิดความรัก ความผูกผันกับบ้านนี้เป็นอย่างมาก แต่บ้านนี้รับแันได้แค่ชั่วคราวเพราะว่าเค้าได้รับนร.แลกเปลี่ยนอีกคนมาแล้ว ฉันรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก และในที่สุดฉันก็ได้ย้ายออกมาจากบ้านหลังนั้นและได้มาอยู่อีกhost familyใหม่ นี้เป็นhost familyที่สามแล้วที่ฉันได้ทำการเปลี่ยนhost family พอมาเจอบ้านนี้ครั้งเค้าดีกับฉันมากและมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่บ้านฉันก็ด้พบกับความแปลกใจอีกอย่างคือ host momของบ้านนี้จะมาเี่ยวที่ไทยฉันเลยได้บอกพ่อกับแม่ว่าให้ดูแลเขาด้วยเพราะเขานั้นดีกับฉันมาก และแล้วก็มาถึงวันที่ฉันต้องไปโรงเรียเป็นครั้งแรก ฉันตื่นเต้นมากที่ได้ไปและกลัวไปพร้อมๆกัน จนถึงขนาดที่ว่าฉันไม่กล้าลงจากรถเลยแหละและฉันก็ได้รู้ว่าโรงเรียนที่ฉันได้ไปเรียนนั้นเป็นโรงเรียนที่สติไม่เต็ม ฉันรุ่สึกกลัวเป้นอย่างมากฉันได้ขอคนที่ดูแลฉันย้ายโรงเรียน เพราะฉันไม่สามารถปรับตัวเเข้ากับเพื่อนได้เลย แต่สุดท้ายฉันก็ต้องทนเรียนไปจนจบและทุกๆวันก็จะมีเรื่องราวแปลกใหม่มาเป็นมีคนตีกัน screeming in the class หรือไม่ก็เอาmouseมาแกล้งกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ฉันไม่ค่อยจะโอเคกับมันสักเท่าไหร่นัก แต่ฉันก็ทนมาได้ แค่นั้นยังไม่พอ ฉันต้องมาเจอกับhost familyที่แย่มากๆเช่นเดียวกัน เพราะหลังจากที่เขากลับมาจากเมืองไทยได้มีพ่อและแม่ ของฉันพาเที่ยวแล้วเขาได้พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว เพราะเขาันใช้ทำทุกสิ่งทุกอย่างไม่เว้นแม้กระทั่ง ขดหองน้ำฉันยังต้องทำเลยก็ว่าได้ฉันไม่เคยได้ออกไปไหน เพราะเขาไม่ให้ฉันไปไหนเลย และฉันนั้นคิดถึงบ้านเป็นอย่างมาก ฉันได้ร้องไห้ทุกวันเพราะฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตการมาแลกเปลี่ยนของฉันนั้นแย่ขนาดนี้จนวันนึงพ่อ และ แม่ ของฉัน ทนไม่ไหวแล้วเลยคิดที่จะ ส่งตั๋วมาให้ฉันกลับเมืองไทยแล้วเพราะทั้งสองท่านได้ ทำทุกวิธีทางแล้แต่สุดท้ายฉันก็ไม่ได้กลับมา ฉันรู้สึกภาคภูมิใจตัวเองเป็นอย่างมากี่สามาาาาารถผ่านช่วงเวลาที่จะเรียกว่าแย่ก็ไม่ได้ เพราะช่วงเวลาเหล่านี้ ได้สอนอะไรฉันหลายอย่างมาก จากที่ฉันไม่เคยทำงานบ้านเพราะที่บ้านมีแม่บ้าน แต่พออยุ่ที่นี้ฉันต้องมาทำทุกๆอย่างทีไม่คิดว่าชิวิตนี้จะต้องทำอะไรอย่างนี้ ขอบคุรการไปแลกเปลี่ยนครั้งนี้ที่ทำให้ฉันเป็ผู้ใหญ่มากยิ่งขึ้น รู้จักพึ่งพาตนเองมากยิ่งขึ้น และนี้เป็นประสบการณ์ที่ฉันไม่สามารถลืมมันได้เลยจิงๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Hello, today I will tell about a time to exchange the United States, the country is full of freedom that many people had told me. I need to exchange a life of one year. Has won a scholarship from the project oeg. And the spell I was Indiana, a city I had never heard of this city before I heard the name I felt discouraged, then why am I in spite of my friends each got a town full year. With the boom, such as California and New York City, but my family told me that this is a city that has its advantages as well. To practice the English language fully. And be able to have a lot
, but enough to travel, which falls on the mother fit which แa was feeling regret very much that there is no chance to celebrate Mother's Day with the family, but must remain on the machine d. But more than that I would fly up raw I had to cry hard enough and there are too many people that it is nearly 20. Not surprise me at the airport that I was here, the reason I cried so hard. When we arrived at the camp in new york city that never sleeps at all. All the time I spent a lot in camp I was so happy I got to know many people of different nationalities. It arrived the day I need to find my host family is very excited. With insomnia ever. I first met my host. My family has three very happy they look good and just very friendly. But! It's not a Wether I hope it's because he does not take me out now. I never had anything to eat. I still feel like paradise, but because host. My family does not like school, do not have access to the care that, if allowed to prevent children changing schools, you will find a host. Let's take care of my family who said he would find hos family to me, then I got out of the family home. I had to stump at home again after my birth, which I love. The house is bound to be enormous. But this has been a temporary แa because he was pupil exchange, then another. I regret very much And finally, I had moved out of the house and have another host family this new host family, the third time I have changed the host family I come home this time, he was nice to me and very happy. time at home, I have met with surprise as the host mom's house will come to Thailand brutality that I could tell my parents that cared for him because he was good to me. And then came the day I need to go to Maria for the first time. I'm very excited and scared at the same time. To the extent that I could not do it out of the car and I knew I had to go to school is a school that is not fully conscious. I feel just as much fear I had asked someone to take me to school. Because I could not adjust it to my friend's. But I also learned to endure to the end, and every day there are new stories come together as a hit man screeming in the class or not, took the annoyance mouse. It is something that I'm not okay with it a little much. But I have endured Just is not enough I have come to the host family very bad as well. After that, he returned to Thailand for a father and mother. My trip he has flipped from forehand to backhand it. Troop I am doing everything to not leave even. Coil the toilet I had to do it is that I never have to go anywhere. He did not let me go anywhere else. And I'm homesick a lot. I cry every day because I never thought of my life to share this bad until one day my father and my mother can not stand it, so I think that will be. Send me a ticket to Thailand, because both of you. All the way to the final, but then I was not coming back. I feel proud of myself for a few moments to browse through Maaaaa car was not that bad. Because these moments What has taught me many things. I never work from home because the house has a maid. But a lot of this I have to do everything in their lives not think that this will have to do something like this. Thanks to this exchange process that led me into more mature. Know more self-reliant And this is an experience I can not forget it, I figure.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Hello, today I will tell about when to share that states that a country full of freedom, as many had said. I need to live the 1 exchange for years. From the scholarship of OEG project.Indiana is a city I've heard the name of the city before when I first heard the name, I feel discouraged that why I the city even though my friends each city full of fighting with the development example. California New, and YorkBut my family said the city this is it has advantages as well. To practice using English properly. And be able to have a lot of friends
.