นิทานพื้นบ้านประเทศมาเลเซียเรื่อง เ

นิทานพื้นบ้านประเทศมาเลเซีย
เรื่อง เรือวิเศษ
โลมาริง เป็นช่างไม้ รูปงาม วันหนึ่งเขาได้ขุดเรือขึ้นลำหนึ่ง และสั่งให้เรือแล่นออกไป ไม่นานเรือลำนั้นก็ไปหยุดอยู่ที่ท่าน้ำของบ้านหลังหนึ่งที่มีลูกสาวสวย ในขณะนั้นหญิงสาวลงมาอาบน้ำพอดี
“เรือของใครลอยมานะ สวยดีจัง ”
นางนึกชอบใจจึงลงไปนั่งเล่น พลันเรือก็แล่นกลับไปหาโลมาริงทันที เมื่อเขาเห็นหญิงสาวก็เกิดหลงรัก ต่อมาทั้งสองได้อยู่กินเป็นสามีภรรยากันอย่างมีความสุข
ในหมู่บ้านเดียวกันนั้น มีช่างไม้อีกคนชื่อ “ตัมบูรัน” มีหน้าตาอัปลักษณ์ เมื่อรู้ข่าวเรือวิเศษของโลมาริงสามารถแล่นออกไปพาสาวงามกลับมาได้ เขาจึงคิดจะเอาอย่าง ตัมบูรันจึงลงมือขุดเรือบ้าง แล้วสั่งให้มันแล่นออกไปเพื่อหาสาวงามกลับมาให้ แต่ออกคำสั่งอยู่นานเรือก็ยังไม่แล่นไปไหนสักที ตัมบูรันจึงลองเปลี่ยนคำสั่ง
จากภาษาดูซันมาเป็นภาษาอิลลานันแทน
“จงนำหญิงสาวกลับมาให้ข้าเดี๋ยวนี้”
ทันใดนั้นเรือก็แล่นออกไป มันจอดเทียบเรือลำใหญ่ที่มีศพหญิงสาว คนบนเรือเห็นเรือลำนั้นก็ดีใจเพราะจะได้นำศพกลับขึ้นฝั่งได้สะดวก เมื่อขนย้ายศพลงเรือแล้ว เรือก็แล่นกลับไปหาตัมบูรันทันที ตัมบูรัมเห็นเรือนำหญิงสาวกลับมาด้วยก็ดีใจ รีบเข้าไปพยุงร่างนั้นขึ้น แต่นางไม่เคลื่อนไหวใดๆ
“สงสัยนางคงเพลียกับการเดินทาง”
ตัมบูรันคิดอยู่ในใจจึงปล่อยให้นางนอนพักอยู่ในเรือจนถึงเช้า รุ่งขึ้นเมื่อเขาไปหานาง ก็พบว่าแท้จริงแล้วนางเป็นศพที่ตอนนี้เนื้อตัวบวมอืด เขาโมโหเรือลำนั้นมากจึงทำลายมันทิ้งเสีย
ต่อมาโลมาริงได้สานตะกร้าใบหนึ่ง เมื่อสานเสร็จมันสามารถเคลื่อนที่ได้เองไปยังอีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งชาวบ้านกำลังทำขนมเพื่อเตรียมสำหรับเลี้ยงฉลองในงานเทศกาล หญิงสาวคนหนึ่งเห็นตะกร้าจึงนำขนมที่ตนทำใส่ลงไป พลันตะกร้าก็เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วกลับมาหาโลมาริง เขาแปลกใจมากที่ตะกร้าเคลื่อนที่ได้และนำขนมมาให้โลมาริงและภรรยา ทั้งสองจึงได้กินขนมแสนอร่อยอย่างไม่คาดฝัน
เมื่อตัมบูรัมได้ยินข่าว เขาไม่รอช้าที่จะสานตะกร้าขึ้นมาบ้าง และหวังว่าจะไม่โชคร้ายเหมือนครั้งก่อนที่เขาได้ขุดเรือ เมื่อเขาสานตะกร้าเสร็จ ตัมบูรันก็ออกคำสั่งว่า
“จงนำอาหารมาให้ข้าเดี๋ยวนี้”
ตะกร้าของตัมบูรันเคลื่อนที่ออกไปตามคำสั่ง แต่บังเอิญว่าขณะนั้นมีวัวตัวหนึ่งกำลังถ่ายของเสียอยู่พอดี ตะกร้าของตัมบูรันก็เคลื่อนที่เข้าไปรองรับขี้วัวจนเต็ม แล้วเคลื่อนผ่านพุ่มไม้ ทำให้มีใบไม้ตกลงมาปกคลุมตะกร้าอย่างมิดชิด
เมื่อตะกร้ากลับมาหาตัมบูรัน
“ตะกร้าของข้าลอยกับมาแล้ว เจ้าจะนำอาหารอะไรมาให้ข้านะ”
ตัมบูรันกล่าวอย่างดีอกดีใจ รีบใช้มือล้วงลงไปในตะกร้า แต่ปรากฏว่า ในตะกร้ามีแต่ขี้วัวเต็มไปหมด ตัมบูรัมในตอนนี้โมโหมาก จึงได้ทำลายตะกร้าใบนั้นเสีย เหมือนกับเรือขุดของเขา ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ไม่คิดอยากจะได้สิ่งใดๆ ตามคนอื่นอีกเลย
------------------------------------ จบ ------------------------------------
ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้
การที่คิดจะทำสิ่งใดก็ตามควรทำสิ่งนั้นด้วยความตั้งอกตั้งใจ จริงใจ ไม่ใช่ทำเพียงเพื่อต้องการอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น โดยมุ่งแต่จะมองเพียงเพื่อผลประโยชน์อย่างเดียว ซึ่งสะท้อนขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมของคนมาเลเซีย ที่ให้ความสำคัญในเรื่องของการใช้ชีวิตที่มีความรักสันโดษ รักสงบ ไม่ชอบการแข่งขัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Malaysia country folk tales.The story of the magic boat.Dolphin ring as a Carpenter, he has excavated beauty one day one or more ships, and ordered the boats to go out. It is not a long boat to stop at the pier of the houses that have beautiful daughter. At that time the girl comes down to fit a bath."Someone's boat, floating Mana Pretty nice ”Mrs. thought like so into living Sale ships to find Dolphin laenklap Miri ngathanthi When he saw the girl fall in love Later, both are eaten as husband and wife together happily.ในหมู่บ้านเดียวกันนั้น มีช่างไม้อีกคนชื่อ “ตัมบูรัน” มีหน้าตาอัปลักษณ์ เมื่อรู้ข่าวเรือวิเศษของโลมาริงสามารถแล่นออกไปพาสาวงามกลับมาได้ เขาจึงคิดจะเอาอย่าง ตัมบูรันจึงลงมือขุดเรือบ้าง แล้วสั่งให้มันแล่นออกไปเพื่อหาสาวงามกลับมาให้ แต่ออกคำสั่งอยู่นานเรือก็ยังไม่แล่นไปไหนสักที ตัมบูรันจึงลองเปลี่ยนคำสั่งจากภาษาดูซันมาเป็นภาษาอิลลานันแทน“จงนำหญิงสาวกลับมาให้ข้าเดี๋ยวนี้”ทันใดนั้นเรือก็แล่นออกไป มันจอดเทียบเรือลำใหญ่ที่มีศพหญิงสาว คนบนเรือเห็นเรือลำนั้นก็ดีใจเพราะจะได้นำศพกลับขึ้นฝั่งได้สะดวก เมื่อขนย้ายศพลงเรือแล้ว เรือก็แล่นกลับไปหาตัมบูรันทันที ตัมบูรัมเห็นเรือนำหญิงสาวกลับมาด้วยก็ดีใจ รีบเข้าไปพยุงร่างนั้นขึ้น แต่นางไม่เคลื่อนไหวใดๆ“สงสัยนางคงเพลียกับการเดินทาง”ตัมบูรันคิดอยู่ในใจจึงปล่อยให้นางนอนพักอยู่ในเรือจนถึงเช้า รุ่งขึ้นเมื่อเขาไปหานาง ก็พบว่าแท้จริงแล้วนางเป็นศพที่ตอนนี้เนื้อตัวบวมอืด เขาโมโหเรือลำนั้นมากจึงทำลายมันทิ้งเสียต่อมาโลมาริงได้สานตะกร้าใบหนึ่ง เมื่อสานเสร็จมันสามารถเคลื่อนที่ได้เองไปยังอีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งชาวบ้านกำลังทำขนมเพื่อเตรียมสำหรับเลี้ยงฉลองในงานเทศกาล หญิงสาวคนหนึ่งเห็นตะกร้าจึงนำขนมที่ตนทำใส่ลงไป พลันตะกร้าก็เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วกลับมาหาโลมาริง เขาแปลกใจมากที่ตะกร้าเคลื่อนที่ได้และนำขนมมาให้โลมาริงและภรรยา ทั้งสองจึงได้กินขนมแสนอร่อยอย่างไม่คาดฝันเมื่อตัมบูรัมได้ยินข่าว เขาไม่รอช้าที่จะสานตะกร้าขึ้นมาบ้าง และหวังว่าจะไม่โชคร้ายเหมือนครั้งก่อนที่เขาได้ขุดเรือ เมื่อเขาสานตะกร้าเสร็จ ตัมบูรันก็ออกคำสั่งว่า“จงนำอาหารมาให้ข้าเดี๋ยวนี้”ตะกร้าของตัมบูรันเคลื่อนที่ออกไปตามคำสั่ง แต่บังเอิญว่าขณะนั้นมีวัวตัวหนึ่งกำลังถ่ายของเสียอยู่พอดี ตะกร้าของตัมบูรันก็เคลื่อนที่เข้าไปรองรับขี้วัวจนเต็ม แล้วเคลื่อนผ่านพุ่มไม้ ทำให้มีใบไม้ตกลงมาปกคลุมตะกร้าอย่างมิดชิดเมื่อตะกร้ากลับมาหาตัมบูรัน“ตะกร้าของข้าลอยกับมาแล้ว เจ้าจะนำอาหารอะไรมาให้ข้านะ”Boutique run count that used dash exulted head into the basket, but it appears that in the basket, but full of cows. Count on fast and furious now, very boutique rum has destroyed the basket similar to dig his boat since then. He does not think any thing to someone else.------------------------------------ จบ ------------------------------------Comments from this story การที่คิดจะทำสิ่งใดก็ตามควรทำสิ่งนั้นด้วยความตั้งอกตั้งใจ จริงใจ ไม่ใช่ทำเพียงเพื่อต้องการอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น โดยมุ่งแต่จะมองเพียงเพื่อผลประโยชน์อย่างเดียว ซึ่งสะท้อนขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมของคนมาเลเซีย ที่ให้ความสำคัญในเรื่องของการใช้ชีวิตที่มีความรักสันโดษ รักสงบ ไม่ชอบการแข่งขัน