ประวัติคุณตัน ภาสกรนที เจ้าของโออิช

ประวัติคุณตัน ภาสกรนที เจ้าของโออิชิ กรุ๊ป


ตัน ภาสกรนที หรือที่บรรดาสื่อมวลชนจะถนัดเขียนถึงเขาว่า ตัน โออิชิ
เขา เติบโตมาในครอบครัวที่ยากจน เริ่มต้นสร้างทุกอย่างจากจุดที่เรียกว่า…ศูนย์ ถึงแม้เส้นทางเดินบนถนนสายธุรกิจของเขาในวันนี้อาจจะไม่ยิ่งใหญ่ระดับที่ เรียกว่าเป็นตำนาน”
… หากแต่ว่าเขาเริ่มต้นจากการเป็นพนักงานขายของ แบกของ กินเงินเดือนไม่ถึงพันบาท สู่การบริหารงานธุรกิจระดับพันล้านในเครือโออิชิกรุ๊ป ไม่ว่าจะเป็น สตูดิโอถ่ายภาพแต่งงาน, โออิชิ, โออิชิ กรีนที, ฯลฯ โดยกลยุทธ์ทางธุรกิจของเขาไม่ได้มีปริญญาด้านการตลาดจากสถาบันใดมาการันตี แต่เขาเป็นนักธุรกิจที่เป็นทั้งนักคิด นักถาม นักวางแผน นักการตลาด ที่ประสบความสำเร็จในถนนสายธุรกิจได้อย่างไม่เป็นรองใคร
จากพนักงาน กินเงินเดือนไม่กี่ร้อย จนมีอาณาจักรภายใต้แบรนด์โออิชิ สู่ความเป็นมหาชน ตัน ภาสกรนที บอกว่า…จุดเริ่มต้นของเขา คือจุดที่ใคร ๆ ก็เริ่มต้นได้ ที่ผ่านมาเพิ่งมีกรณีข่าวเกี่ยวกับเครื่องดื่มโออิชิ กรีนทีที่ลูกค้าดื่มแล้วมีปัญหา เขาสรุปออกมาว่าชาเขียวที่มีปัญหาที่ลูกค้าซื้อไปเป็นกรดเกลือ ซึ่งเป็นกรดเกลือที่ในวงการอุตสาหกรรมอาหารไม่มีใครใช้ กระทรวงสาธารณสุขและ อย. เขาเข้าไป ตรวจแล้วไม่ได้อยู่ที่การผลิต แต่ทั้งหมดนี้เราคงไม่กล่าวโทษใคร เพราะเราไม่มีหลักฐาน และมันต้องใจเขาใจเรา
มีคำพูดว่าใน ‘วิกฤต’ บางทีก็มี ‘โอกาส’
ครับ ผมมองในแง่ดีว่าการมีวิกฤตทำให้เราได้เห็นว่าเรามีลูกค้าเยอะแค่ไหน มีคนเข้ามาให้กำลังใจเยอะ ผมรับโทรศัพท์แทบจะไม่ไหว รับทั้งต่างประเทศ ต่างจังหวัด มีเจ้าของสินค้าที่เคยเจอวิกฤตแบบนี้โทร.มาให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ เขาเคยเจอเหมือนกันนะเมื่อปีนี้ ๆ เขาโทร.มาว่า เคยเจอปัญหาคล้าย ๆ กัน แต่ผมหนักกว่าตรงที่สื่อสมัยนี้เร็ว หนังสือพิมพ์ลงแค่หนึ่งฉบับ ทีวี 3,5,7,9 อ่านครบทุกช่องเลย แล้วลงติดต่อกัน 3-4 วัน ถึงแม้อ่านหัวข่าวแล้วปรากฏว่าข้างในไม่มีอะไร บางทีอ่านแค่หัวข่าว ข้างในข่าวไม่ได้อ่าน แต่ทุกคนตกใจไปหมดแล้ว
กว่า ที่คุณตันจะมาถึงจุดที่มีธุรกิจเป็นพันล้านแบบนี้ ชีวิตเริ่มจากศูนย์ พอเรียนจบมศ.3 อายุ 17 ปี ผมตัดสินใจออกมาทำงานเลย ผมเป็นคนเรียนหนังสือไม่เก่ง และมีจิตใจอยากเป็นนักธุรกิจ ตอนเด็ก ๆ เห็นคนทำงานแล้วอยากไปทำ เวลาปิดเทอมผมจะไปทำงานช่วยเสิร์ฟบะหมี่ ไปช่วยเขาลวกบะหมี่ ไปขายเฉาก๊วย เลี้ยงไก่ยังเคยเลย มีญาติของเพื่อนเขาเลี้ยงไก่ เราก็ขอไปดูไปช่วย ชอบทำงาน มีความสุข ในการทำงาน ไม่เคยคิดว่าเหนื่อย ทำได้เรื่อย ๆ
ย้อนวัยเ็ด็ก “ตัน โออิชิ”
ในวัย 17 ปี ก็ค่อนข้างคิดต่างจากวัยรุ่นทั่วไปแล้ว ซึ่งวัยเท่านี้ส่วนใหญ่กำลังเที่ยวเล่นเลยนะคะ
ผมเป็นคนรูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย เรียนไม่เก่ง ถ้าผมยังทำตัวเที่ยวเล่น วันนี้ผมก็แย่สิ สิ่งเดียวที่ผมมีคือต้องตั้งใจทำงานให้ดีกว่าคนอื่น…ตอนผมอายุ 17 ปี ผมรู้สึกว่าสู้เพื่อนไม่ได้ แพ้เพื่อนเด็ดขาดเลย ผมบอกเพื่อนว่า ผมไม่เรียนแล้ว ผมจะออกไปทำธุรกิจ อีก 10 ปีข้างหน้า ผมจะมาพบเพื่อน ๆ ใหม่ 10 ปียังไม่สาย เหมือนหนังจีนไหม ดูหนังมากไปหน่อย (ยิ้ม) แต่เป็นอย่างนั้นจริง ๆ พออีก 10 ปี ผมกลับไปหาเพื่อน ๆ ที่สนิทกัน เพื่อนที่ผมรู้สึกว่าตอนนั้นเราสู้เขาไม่ได้ เราเป็นบ๊วยอยู่คนเดียวกลับไปก็ยังสู้เขาไม่ได้อยู่นะ (หัวเราะ) บางคนเขามีธุรกิจใหญ่กว่าผม แต่ว่าผมดีกว่าเดิมเยอะ วันที่ผมกลับไป ผมไม่ใช่ที่หนึ่งแต่ผมไม่ได้บ๊วยแล้ว ผมมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แต่อย่างน้อยถ้าวันนั้นผมไม่สู้ ผมไม่มีวันนี้
การที่ต้องทำมากกว่า คนอื่น ทำให้คุณตันผ่านการทำงานมาหลายอย่าง
การที่ไม่มีความรู้ทำให้ผม ต้องทำทุกอย่าง ช่วงแรก ๆ ผมใช้แรงงานเป็นหลัก เป็นพนักงานแบกของ ส่งของ ผมไม่ได้ทำเพื่อเงินอย่างเดียว ทำเพราะถือว่าทำมากได้ประสบการณ์มาก
ผม เริ่มต้นการทำงานด้วยเงินเดือน 700 บาท ทำงานส่งของ แบกของมาเรื่อย ๆ จนมีโอกาสได้เป็นพนักงานขาย…พอผมออกจากการเป็นพนักงาน ธุรกิจแรกที่ผมเริ่มเอง คือแผงขายหนังสือพิมพ์ ช่วงแรก ๆ เหนื่อย เพราะเราแลกด้วยเหงื่อ เราไม่มีทุน พอออกมาเปิดแผงขายหนังสือ ผมนำเงินไปซื้อหนังสือรอบแรก หมดตัวตั้งแต่ 5 หมื่นแรกเลย เพราะฝนตกหนังสือเปียกน้ำทั้งหมด เจ๊งตั้งแต่วันที่ยังไม่เปิดร้าน แต่ผมไม่ยอมแพ้ เอาใหม่ ผมอยู่ได้ด้วยการทำงานมากกว่าคนอื่น ร้านขายหนังสือซ้ายขวาขายหนังสือน้อยกว่าผมเยอะ เขาขาย 8 ชั่วโมง ผมขาย 18 ชั่วโมง เขาตื่น 7 โมงเช้า แต่ตี 5 ผมตื่นมาขายแล้ว คุณปิด 2 ทุ่ม ผมปิดตี 2 ปิดแค่ 3 ชั่วโมง ลูกค้ามาผมก็ขาย ลูกค้าไม่มาผมเดินไปหาลูกค้า…หนทางเดียวที่จะประสบความสำเร็จผมต้องทำงาน ให้มากกว่าคนอื่น เพราะความสำเร็จไม่ได้หล่นลงมาจากฟ้าแล้วเราออกไปเก็บได้
เพราะ ทำมากกว่าคนอื่น ทำให้เป็นเจ้าของธุรกิจได้เร็ว
ผมเขยิบมาเปิดร้าน กิ๊ฟช็อป ร้านกาแฟ ร้านอาหาร แล้วก็มาทำธุรกิจเรียลเอสเตท…กำลังจะมีเงิน 100-200 ล้านบาท พอรัฐบาลประกาศค่าเงินบาทลอยตัว กลายเป็นผมมีหนี้ร้อยกว่าล้าน ตายตอนปี 2539 แต่ผมพยายามแก้ปัญหา ผมมีทั้งหนี้ธนาคารและหนี้นอกระบบ ค่อย ๆ แก้วิกฤต เจรจาประนอมหนี้ ค่อย ๆ ใช้หนี้ไป ผมเริ่มต้นใหม่ ผมว่าทุก ๆ ช่วงของชีวิตเหมือนฟ้าทดสอบเรา หรือถ้าพูดอีกแบบชีวิตมันมีวิกฤตอยู่ ว่าแต่จะเจอตอนไหน แล้วคุณจะยอมแพ้หรือเปล่า
ตอนเปิดโออิชิสาขาแรกคุณตันก็ยังทำงานอยู่ เบื้องหลัง
ตอนเปิดโออิชิวันแรกผมซ่อมก๊อกน้ำอยู่ในห้องน้ำ จะเห็นว่า 2-3 ปีแรกผมไม่เคยออกข่าว เป็นคนที่ดูแลงานเบื้องหลังมากกว่า คุณสรยุทธ สุทัศนะจินดา เขาเล่าให้ฟังว่า เจอผมครั้งแรกเห็นผมใส่ขาสั้นเช็ดโต๊ะอยู่ในร้าน ตอนนี้ไม่มี เวลาไปทำแล้ว ถึงไปทำก็ไม่มีประโยชน์เพราะมีคนทำอยู่แล้ว แต่ผมต้องพร้อมที่จะทำได้ เราบอกว่าห้องน้ำเหม็นใช่ไหม เราชี้ให้คนอื่นทำ ถ้าเรายังรู้สึกรังเกียจ เราจะไปเรียกให้คนอื่นทำไม่ได้หรอก ถ้าเรากล้าที่จะล้างห้องน้ำ ไม่มีใครไม่กล้าไม่ทำหรอก สมัยก่อนผมจะทำบ่อย แต่เดี๋ยวนี้ไม่จำเป็นต้องทำ แต่ผมพร้อมจะทำ ผมทำให้ได้
ทุกวันนี้ยังเสียเหงื่อกับการทำงาน เหมือนเมื่อ 20 ปี ที่แล้วไหมคะ
ต่างกันครับ สมัยก่อนผมทำเอง มีลูกน้องไม่กี่คนแต่เดี๋ยวนี้เป็นมหาชน มีการบริหารที่เป็นระบบ มีการแบ่งหน้าที่ชัดเจน ผมยังต้องทำงานอยู่ แต่ว่าหน้าที่บางอย่างไม่ต้องทำแล้ว เดี๋ยวนี้ทำงานเป็นทีมมากขึ้น ทำงานแบบ

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 1:

歷史的 phatkronthi 你奧石川組噸譚 phatkronthi 或那些大眾傳播媒體寧願寫信給他，奧石川噸。他在一個貧困的家庭長大。開始創建一切從名為中心點......雖然要今天走在路上他的生意的路徑可能不是最大的等級，被稱為一個神話，"他說。......，但，他開始作為一名銷售人員的一隻熊吃俸祿，儘管數以千計 THB。對商業管理本科畢業在石川億元的集團。無論是婚紗攝影工作室，o 石川縣石川-格林豪泰等通過他的經營策略，保證沒有任何機構市場行銷學位。但他是一個商人，是這兩個學生的思維。更多 q &規劃師在商業街的成功行銷不是一個孩子的人。從有幾百名受薪員工，從吃下品牌王國，成為一家公眾公司與石川噸 phatkronthi 說......他的出發點是的點，誰都可以開始在過去已經例關於飲料石川的新聞。格林豪泰在酗酒問題。他得出結論綠茶具有客戶購買到酸鹽，是一種酸鹽在食品工業中的問題，沒有人使用。他補充說： 公共衛生部，FDA 批准。檢查然後又不是在所有但我們不會怪任何人因為我們沒有任何的證據，而且這會使他 ；就像俗話說的 '危機 '也許' 的機會。是的我有是有危機的樂觀，我們已經看到我們有做的機會嗎？那裡是對人民的鼓舞。我拿起電話幾乎不能得到所有的海外省。是這一專案，打那種用來給建議的擁有者嗎？他有同樣的經歷去年我泥。他們稱，類似以往較重，但我同意此介質速度。只有一家報章，電視 3，5，7，9，閱讀所有的通道 3 4 連續了幾天，甚至讀了報紙頭條，並似乎是裡面什麼也沒有。也許只是讀的標題在新聞中不能讀取，但人人都感到震驚。比你噸到達，還有點在哪裡這些數十億美元的業務。生活開始從零剛畢業年齡 17 歲 3.mot 要在所有。我不是專家的研究，有的心上，如一家企業，年輕人想要做的工作。年齡時間我會去工作説明服務面幫他賣麵條雞加注午餐曾經然而仙草。與他的朋友相對的雞飼料，我們要看起來像在工作中，永遠不會認為這樣做之後高興地工作。回到童年"奧石川噸"在 17 年的時代，它是不同于典型的青少年思維。這是青年的廣大在哪裡打屬性。我不會投。我的父親是豐富的。親愛的不好如果我不得不做一齣戲 ！今天我是可怕的 ！我擁有過的唯一事物是需要專注于工作，比別人更好......我現在 17 歲老感覺像戰鬥的朋友根本並沒有失去任何朋友。我告訴我的朋友，我學到的會出去它再一次，做生意 10 年後的未來，我會去找新朋友 10 年前已不像中國電影尚未有線嗎？很多看電影太 （微笑），但實際上它的只是再過 10 年，我回到發現都是緊密的朋友。我覺得這種權利，現在我們打他的朋友。我們是杏獨自回戰鬥，他不屬於我 （笑）一些較大的企業，他擁有我，但是我被更好。我回去我不是那個，但我沒有杏。我有我自己的生意，但至少如果我不戰那一天。今天我沒有。需要做比別人更多。讓你更多的工作來噸。那裡有沒有知識的原因，必須做一切習慣了早期勞動的主要是作為一個盡職的員工，我提交的取得不只收現金。這樣做被認為是更多的極端體驗。我開始工作 700 銖薪水，工作機會足夠......直到一名銷售人員攜帶，我作為一名員工離開。第一次的業務，我開始 IE 報攤提前一天，因為我們分享我們的汗水，沒有資金可用出來開放的書攤。我喜歡買書，所有在第一輪以來第一次 5 萬根本因為風雨的濕的報紙從破產還未打開，但我不要投降，刪除。我住在比別人更多的作品。書店賣書，左、 右，至少我在祈禱。他賣掉了他的 18 小時 8 小時銷售、 我在 7 上午在早晨醒來，但我醒了，5 和你合得來再賣 2 小時我關閉關閉只是 2 小時 3 命中我賣給客戶，這樣做不會給我找出客戶的唯一方式要取得成功，我得上班，比任何人，更因為成功從天空，不掉，然後我們出去收集。因為他們掙得比別人快是企業的擁有者。我......推動開源商店禮品商店、 咖啡廳、 餐館和房地產業務要有 1 億。夠了，政府宣佈泰銖浮動變得超過 1 億的債務，我現在死了今年試圖解決這個問題，但我 2539年 (1996 年)債務和銀行債務從系統中取出了逐步解決債務危機逐漸洽談債務 pranom。我開始我的新生活的時刻，每一次考驗我們說話，或如果閃電擊中再次 — — 它有生命危機是，你現在，但會放棄一點或不嗎？現在開放的第一個腿影響-你做大量的工作。在幕後。現在開放的第一天石川我修理水龍頭在浴室裡，看到 2-3 年，我永遠不會釋放一個背景已經關心你 sonyuthot 清真寺在欽達。他告訴我遇到的第一次見到我穿短的短褲，擦拭書桌位於店。現在還有沒有時間，使它通過讓它很有用，因為還有人一起參加工作，但我想要做。我們說我們不是臭的浴室我指出其他人。如果我們仍然覺得偏見我們要得到，有些則沒有。如果我們敢於去洗廁所。沒有人不敢做。過去，我常常做，但現在還有沒有必要做，但我準備好去做。我做。今天，汗水就忙得像 20 年前，當你。不同嗎？"之前我做了我自己。有幾個狗腿子，但是現在作為一個公眾。有是一個管理系統。明確分頁符我還需要繼續工作，但是，有些功能不工作。現在作為一個團隊，更多的工作工作

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 3:

您噸歷史老師、所有者，群件愛知


噸老師或者大眾傳播媒體會被遞给他，噸愛知錄影
他在創造一切從點的一個惡劣的家庭開始長大稱足跡…，即使他是在路線事務在這天可能不是稱傳奇的最了不起的水平」
他開始作為推銷員的薪金的…，但是那，不吃數千的任何負擔泰銖到管理級別事務鏈aichikrup錄影不是的十億它將是演播室婚禮照片，錄影愛知，投入的錄影愛知，經營戰略等等他沒有從任何機關的銷售的程度賽跑的，但是他是兩個思想家的商人，計劃者說，市場是成功的在企業路是首屈一指的。
從職員吃他的直到那裡的薪金是幾百個王國在品牌愛知錄影下對公眾，以及老師，說他是開始…它是一個開始的點。飲料盒，愛知他認為，綠茶，有問題使用公共健康部長，顧客購買在食品工業的鹽酸鹽酸，和那裡是沒人。他參加確定它不在生產，但是所有這，我們不會責備任何人，因為我們沒有任何證據，并且它将喜歡與他的頭腦，我們
是詞，在『危機』有時是『機會』
是，我是樂觀的有危機，我們看見我們有一名顧客多少他們必須鼓勵我很多，并且我接到一個電話幾乎其中任一長期是有所有者從未遇見了危機這個電話的省外國物品。他需要歡呼的指示，我今年，當他告訴了。我找到相似的問題，但是我比一個直接媒介報紙在那些日子裡堅硬，速度下來一臺電視3， 5， 7，