นักเรียนที่รัก.....
เราใคร่จะกล่าวต่อท่านทั้งหลายว่า
ท่านทุกคนล้วนมี "วัด" อันเป็นสถานธรรมส่วนตัวกันอยู่คนละวัด
ตั้งแต่ได้รับโอกาสให้มาเกิดเป็นมนุษย์ในภพชาติแรกแล้ว
มันเป็นวัดที่มีตัวท่านเป็นเจ้าวัด
มันเป็นวัดที่อยู่ในความดูแลของท่านเอง
มันจะเป็นวัดที่ศักดิ์สิทธิ์จนมีผู้คนกราบไหว้หรือไม่
ก็ขึ้นอยู่กับตัวของท่านผู้เป็นเจ้าวัดเอง
มันจะเป็นวัดร้าง หรือว่าวัดร้าย
ก็ขึ้นอยู่กับตัวของท่านผู้เป็นเจ้าวัดเช่นกัน
นักเรียนที่รัก....
เราจะกล่าวให้ท่านรู้ว่า
"เครื่องยนต์แห่งกรรมรูปธรรมมนุษย์" ของท่านก็คือ "วัด"
มันเป็นวัดที่องค์จิตจักรวาลหรือพระบิดาประทานให้
แก่นแท้ของท่าน ได้อาศัยปฏิสนธิและเจริญวันเจริญวัย
เพื่อการดำเนินชีวิตไปบนโลกนี้ตราบจนสิ้นอายุขัย
โดยมีองค์ประกอบของ "วัด" หรือสถานธรรมดังนี้ คือ
1.มีดาวโลกเป็นดั่ง "ลูกนิมิต"
2.มีดวงจิตเป็นดั่ง "มหาวิหาร"
3.มีจิตวิญญาณเป็นดั่ง "พระประธาน"
4.มีปัญญาญาณเป็นดั่ง "มหาเจดีย์"
5.มีกายสังขารเป็นดั่ง "อาราม"
6.มีองค์ความรู้จากจิตจักรวาลเป็นดั่ง "พระคัมภีร์"
ท่านทั้งหลายเห็นหรือยังว่า
แท้แล้วความเป็นมนุษย์ของท่านนั้น
ไม่มีอะไรที่แตกต่างไปจากวัดๆหนึ่งซึ่งท่านต้องรับผิดชอบดูแล
และต้องใช้เป็นสถานปฏิบัติธรรมให้ได้ทุกวันเวลา
ท่านต้องดูแลให้มันสะอาด ไม่รกรุงรังหรือรกร้าง
ท่านต้องทำให้มันศักดิ์สิทธิ์ชนิดที่ผู้คนพร้อมกราบไหว้
ท่านต้องทำให้มันขลังเพื่อให้ผู้คนตั้งใจแวะหา
จงอย่าเอาแต่ไปดูแลวัดอื่น
โดยไม่ใส่ใจใยดีวัดของตนเองบ้างเลย
วัดอื่นๆไปไกลๆปีนสูงๆก็ยังไปได้
ลำบากแค่ไหนยังไปถึงได้
แล้วทำไม...ท่านจึงไม่ยอมใส่ใจวัดของตัวเองกันบ้าง
ป.วิสุทธิปัญญา
9-09-2014