นิทานพื้นบ้านประเทศสิงคโปร์ เรื่อง กำเนิดประเทศสิงคโปร์นานมาแล้ว มีเจ้ การแปล - นิทานพื้นบ้านประเทศสิงคโปร์ เรื่อง กำเนิดประเทศสิงคโปร์นานมาแล้ว มีเจ้ อังกฤษ วิธีการพูด

นิทานพื้นบ้านประเทศสิงคโปร์ เรื่อง

นิทานพื้นบ้านประเทศสิงคโปร์ เรื่อง กำเนิดประเทศสิงคโปร์
นานมาแล้ว มีเจ้าชายแห่งปาเลมบัง ทรงพระนามว่า “ปรเมศวร” พระองค์ทรงเป็นนักล่า สัตว์ ฝีมือเลื่องลือกันไปทั่ว เจ้าชายปรเมศวร ทรงออกล่าสัตว์เป็นประจำ คราวหนึ่งพระองค์พา นายพราน ทหาร และข้าราชบริพารไปล่าสัตว์บนเกาะริโอ ครั้งถึงเกาะริโอ..ก็มีกวางตัวหนึ่งวิ่งออกมาจากพุ่มไม้ผ่านหน้าขบวนเสด็จ เจ้าชายปรเมศวร จึงตรัสว่า “ยิงเลย ยิงเลย” เหล่านายพราน ทหารที่มีอาวุธทั้งธนู ทั้งหอก ก็ต่างพุ่มไปที่ตัวกวางตัวนั้น ราวกับห่าฝน ..แต่ทว่าไม่มีอาวุธใดระคายผิวกวางตัวนั้นได้เลย แล้วเจ้ากวางก็วิ่งหนีหายไปอย่าง รวดเร็ว เจ้าชายเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งตามกวางไปอย่างรวดเร็ว พระองค์รู้สึกประหลาดพระทัยที่เหตุใดเจ้ากวางตัวนั้นถึงไม่เป็นอะไรเลย จึงเสด็จตามอย่างไม่ลดละจนมาถึงยอดข้าสูง “เจ้ากวางมันหายไปไหนแล้ว เราว่าเราตามมาติดๆ เลยนะ” เจ้าชายตรัส “นั้นสิพะยะคะ เราตามมาไม่คลาดสายตาเลย” ระหว่างการสนทนากับเหล่านายพรานและทหารพระองค์ได้ทอดพรเนตรทัศนียภาพบนเขา และทอดพระเนตรออกไปไกลสุดสายตา ทรงเห็นเกาะแก่งและชายหาดทรายสวยงามที่สะท้อน แสงสีทอง พร้อมกับเปล่าเสียงว่า“ทะเล เกาพแก่งที่นี่ช่างสวยงามเหลือเกิน” … “เกาะที่อยู่ตรงหน้านี้ชื่อว่าอะไร” เจ้าชายทรง ตรัสถามทหารนายหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้สนิทและตามเสด็จด้วยทุกหนแห่ง“เกาะตุมะเสก พะยะค่ะ” นายทหารคนสนิทตอบ เจ้าชายได้ยินดังนั้นก็ตรัสว่า “ ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปลงเรือ แล้วไปเกาะนั้นกัน เจ้ากวาง โชคดีตัวนั้นปล่อยมันไปเถอะ” เมื่อเรือพระที่นั่งของเจ้าชายปรเมศวร พร้อมด้วยขบวนเรือ ตามเสด็จของเหล่าข้าราช บริพาร ใกล้จะถึงเกาะตะมะเสก พลันธรรมชาติเกิดแปรปรวน ท้องฟ้าจู่ๆ ก็มืดครึ้ม มีแสงสายฟ้าแลบแปลบแปลบ และเสียงคำรนคำรามของฟ้าร้องและฟ้าผ่า สายลมที่พัดแรงขึ้น เรื่อยๆแล้วสายฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก …ครั้งเมื่อเกิดพายุโหมท้องทะเลคลื่นปั่นป่วน คลื่นแต่ละลูกสูงท่วมเรือ ทำให้เรือแต่ละลำกระเด็นกระดอนไปตามลูกคลื่น จนทหารผู้เป็น หัวหน้ากราบทูลว่า “ ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นเกล้า ข้าวของที่อยู่บนเรือ ไม่ว่าจะเป็นเสบียง อาวุธ เครื่องใช้ต่างๆ ต้องทิ้งจากเรือให้หมด มิเช่นนั้นเรือจะล่ม อย่างแน่นอนพะยะค่ะ” เมื่อเจ้าชายได้ยินดังนั้นก็ทรงอนุญาตให้สละข้าวของในเรือทิ้ง เพื่อรักษาชีวิตคนในลำเรือ แต่กระนั้นเรือก็ยังเอียงประหนึ่งว่า จะล่มไม่ล่ม ..ทหารคนสนิท จึงกราบทูลว่า“ที่ประทับของพระองค์ และแม้กระทั่งมงกุฎทองบนเศียรของพระองค์ก็ต้องโยนทิ้งทะเล มิเช่นนั้นเรือล่มแน่นอนพะยะค่ะ”
…เจ้าชายได้ยินดังนั้นรีบตรัสว่า “ไม่ได้ มงกุฎทองต้องอยู่กับเรา ตลอดเวลา เราสวมมงกุฎอยู่ ณ ที่ใดที่นั่นก็คืออาณาจักรของเรา” เจ้าชายตรัสอย่างไม่เห็นด้วยกับ ที่นายทหารคนสนิทกล่าวมา และพระองค์ก็ไม่ทรงถอดมงกุฎทอง แต่ทว่าฟ้าฝนก็ยังคงกระหน่ำ คลื่นลมทะเลก็ยังคงแรงโดยไม่มีทีท่าจะลดลาลง และยิ่งทวี ความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ..ทำให้เรือพระที่นั่งลอยขึ้นลงจามยอดคลื่นยักษ์ “ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นเกล้า …หากพระองค์ไม่ทรงสละมงกุฎทองเรือจะต้องล่มแน่นอนครานี้ แล้วทุกคนก็จะจมน้ำตายสิ้นพะะค่ะ” นายทหารคนสนิทกล่าวกับพระราคาอีกรอบ เมื่อไม่มีหนทางใดเพราะพายุยิ่งแรงกระหน่ำหนักน้ำเข้าลำเรืออย่างหนัก เมื่อไม่มีทางเลือก เจ้าชายทรงถอดมงกุฎออกจากพระเศียร พระองค์ทรงทอดพระเนตรมงกุฎทองเป็นครั้งสุดท้าย แล้วทรงโยนลงทะเลด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เองทันใดนั้น…พายุคลื่นลมในทะเลก็สงบลงทันที เรือแต่ละลำแล่นเข้าสู่เกาะ และเทียบเข้าสู่ ฝั่งโดยไม่มีเหตุร้ายเกิดขึ้น …เมื่อทุกคนได้พักผ่อน เจ้าชายก็ทรงทอดพระเนตรเห็นว่ายังมีแสงเจิดจ้า จึงต้องการที่จะต้องการล่าสัตว์บนเกาะแห่งนี้ …พระองค์ทรงเดินนำหน้าและมีสัตว์ตัวหนึ่งนั่งอยู่บนโขดหิน มันเป็นสัตว์ที่พระองค์ไม่เคยเห็นมาก่อน เจ้าสัตว์นี้มีขนหัวสีดำ คอยาว และตัวมีขนสีแดง เจ้าชายตรัสถามทหารคนสนิทว่า “เจ้าสัตว์ที่นั่งอยู่บนโขดหินนั้นคือตัวอะไร” … “มันคือ สิงโตพะยะค่ะ” ทหารคนสนิทกล่าว “เจ้าสัตว์ตัวนี้เป็นสัญลักษณ์ของที่นี่ เราจะย้ายเมืองหลวงมาตั้งที่เกาะนี้ เราชอบที่นี่มาก ธรรมชาติสวยงาม มีความอุดมสมบูรณ์ พวกเจ้าคิดเห็นเป็นเช่นไร” เจ้าชายตรัสถาม …บรรดา ทหาร ข้าราชบริพาร ต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “เหมาะสมมากพะยะค่ะ แล้จะทรงตั้งชื่อว่า อย่างไรพะยะค่ะ” เจ้าชายนิ่งคิดครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า “ เราจะให้ชื่อ สิงหปุระ อันหมายถึง นครแห่งสิงโต” พระองค์ตรัสพร้อมๆ กับมองเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นโดยไม่คิดจะล่ามันอีก **ตั้งแต่นั้นมา “สิงหะปุระ” จึงถูกเรียกต่อๆกันมา และค่อยๆเพี้ยนเป็นคำว่า “สิงคโปร์”
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
นิทานพื้นบ้านประเทศสิงคโปร์ เรื่อง กำเนิดประเทศสิงคโปร์นานมาแล้ว มีเจ้าชายแห่งปาเลมบัง ทรงพระนามว่า “ปรเมศวร” พระองค์ทรงเป็นนักล่า สัตว์ ฝีมือเลื่องลือกันไปทั่ว เจ้าชายปรเมศวร ทรงออกล่าสัตว์เป็นประจำ คราวหนึ่งพระองค์พา นายพราน ทหาร และข้าราชบริพารไปล่าสัตว์บนเกาะริโอ ครั้งถึงเกาะริโอ..ก็มีกวางตัวหนึ่งวิ่งออกมาจากพุ่มไม้ผ่านหน้าขบวนเสด็จ เจ้าชายปรเมศวร จึงตรัสว่า “ยิงเลย ยิงเลย” เหล่านายพราน ทหารที่มีอาวุธทั้งธนู ทั้งหอก ก็ต่างพุ่มไปที่ตัวกวางตัวนั้น ราวกับห่าฝน ..แต่ทว่าไม่มีอาวุธใดระคายผิวกวางตัวนั้นได้เลย แล้วเจ้ากวางก็วิ่งหนีหายไปอย่าง รวดเร็ว เจ้าชายเมื่อเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งตามกวางไปอย่างรวดเร็ว พระองค์รู้สึกประหลาดพระทัยที่เหตุใดเจ้ากวางตัวนั้นถึงไม่เป็นอะไรเลย จึงเสด็จตามอย่างไม่ลดละจนมาถึงยอดข้าสูง “เจ้ากวางมันหายไปไหนแล้ว เราว่าเราตามมาติดๆ เลยนะ” เจ้าชายตรัส “นั้นสิพะยะคะ เราตามมาไม่คลาดสายตาเลย” ระหว่างการสนทนากับเหล่านายพรานและทหารพระองค์ได้ทอดพรเนตรทัศนียภาพบนเขา และทอดพระเนตรออกไปไกลสุดสายตา ทรงเห็นเกาะแก่งและชายหาดทรายสวยงามที่สะท้อน แสงสีทอง พร้อมกับเปล่าเสียงว่า“ทะเล เกาพแก่งที่นี่ช่างสวยงามเหลือเกิน” … “เกาะที่อยู่ตรงหน้านี้ชื่อว่าอะไร” เจ้าชายทรง ตรัสถามทหารนายหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้สนิทและตามเสด็จด้วยทุกหนแห่ง“เกาะตุมะเสก พะยะค่ะ” นายทหารคนสนิทตอบ เจ้าชายได้ยินดังนั้นก็ตรัสว่า “ ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปลงเรือ แล้วไปเกาะนั้นกัน เจ้ากวาง โชคดีตัวนั้นปล่อยมันไปเถอะ” เมื่อเรือพระที่นั่งของเจ้าชายปรเมศวร พร้อมด้วยขบวนเรือ ตามเสด็จของเหล่าข้าราช บริพาร ใกล้จะถึงเกาะตะมะเสก พลันธรรมชาติเกิดแปรปรวน ท้องฟ้าจู่ๆ ก็มืดครึ้ม มีแสงสายฟ้าแลบแปลบแปลบ และเสียงคำรนคำรามของฟ้าร้องและฟ้าผ่า สายลมที่พัดแรงขึ้น เรื่อยๆแล้วสายฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก …ครั้งเมื่อเกิดพายุโหมท้องทะเลคลื่นปั่นป่วน คลื่นแต่ละลูกสูงท่วมเรือ ทำให้เรือแต่ละลำกระเด็นกระดอนไปตามลูกคลื่น จนทหารผู้เป็น หัวหน้ากราบทูลว่า “ ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นเกล้า ข้าวของที่อยู่บนเรือ ไม่ว่าจะเป็นเสบียง อาวุธ เครื่องใช้ต่างๆ ต้องทิ้งจากเรือให้หมด มิเช่นนั้นเรือจะล่ม อย่างแน่นอนพะยะค่ะ” เมื่อเจ้าชายได้ยินดังนั้นก็ทรงอนุญาตให้สละข้าวของในเรือทิ้ง เพื่อรักษาชีวิตคนในลำเรือ แต่กระนั้นเรือก็ยังเอียงประหนึ่งว่า จะล่มไม่ล่ม ..ทหารคนสนิท จึงกราบทูลว่า“ที่ประทับของพระองค์ และแม้กระทั่งมงกุฎทองบนเศียรของพระองค์ก็ต้องโยนทิ้งทะเล มิเช่นนั้นเรือล่มแน่นอนพะยะค่ะ” …เจ้าชายได้ยินดังนั้นรีบตรัสว่า “ไม่ได้ มงกุฎทองต้องอยู่กับเรา ตลอดเวลา เราสวมมงกุฎอยู่ ณ ที่ใดที่นั่นก็คืออาณาจักรของเรา” เจ้าชายตรัสอย่างไม่เห็นด้วยกับ ที่นายทหารคนสนิทกล่าวมา และพระองค์ก็ไม่ทรงถอดมงกุฎทอง แต่ทว่าฟ้าฝนก็ยังคงกระหน่ำ คลื่นลมทะเลก็ยังคงแรงโดยไม่มีทีท่าจะลดลาลง และยิ่งทวี ความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ..ทำให้เรือพระที่นั่งลอยขึ้นลงจามยอดคลื่นยักษ์ “ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นเกล้า …หากพระองค์ไม่ทรงสละมงกุฎทองเรือจะต้องล่มแน่นอนครานี้ แล้วทุกคนก็จะจมน้ำตายสิ้นพะะค่ะ” นายทหารคนสนิทกล่าวกับพระราคาอีกรอบ เมื่อไม่มีหนทางใดเพราะพายุยิ่งแรงกระหน่ำหนักน้ำเข้าลำเรืออย่างหนัก เมื่อไม่มีทางเลือก เจ้าชายทรงถอดมงกุฎออกจากพระเศียร พระองค์ทรงทอดพระเนตรมงกุฎทองเป็นครั้งสุดท้าย แล้วทรงโยนลงทะเลด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เองทันใดนั้น…พายุคลื่นลมในทะเลก็สงบลงทันที เรือแต่ละลำแล่นเข้าสู่เกาะ และเทียบเข้าสู่ ฝั่งโดยไม่มีเหตุร้ายเกิดขึ้น …เมื่อทุกคนได้พักผ่อน เจ้าชายก็ทรงทอดพระเนตรเห็นว่ายังมีแสงเจิดจ้า จึงต้องการที่จะต้องการล่าสัตว์บนเกาะแห่งนี้ …พระองค์ทรงเดินนำหน้าและมีสัตว์ตัวหนึ่งนั่งอยู่บนโขดหิน มันเป็นสัตว์ที่พระองค์ไม่เคยเห็นมาก่อน เจ้าสัตว์นี้มีขนหัวสีดำ คอยาว และตัวมีขนสีแดง เจ้าชายตรัสถามทหารคนสนิทว่า “เจ้าสัตว์ที่นั่งอยู่บนโขดหินนั้นคือตัวอะไร” … “มันคือ สิงโตพะยะค่ะ” ทหารคนสนิทกล่าว “เจ้าสัตว์ตัวนี้เป็นสัญลักษณ์ของที่นี่ เราจะย้ายเมืองหลวงมาตั้งที่เกาะนี้ เราชอบที่นี่มาก ธรรมชาติสวยงาม มีความอุดมสมบูรณ์ พวกเจ้าคิดเห็นเป็นเช่นไร” เจ้าชายตรัสถาม …บรรดา ทหาร ข้าราชบริพาร ต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “เหมาะสมมากพะยะค่ะ แล้จะทรงตั้งชื่อว่า อย่างไรพะยะค่ะ” เจ้าชายนิ่งคิดครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า “ เราจะให้ชื่อ สิงหปุระ อันหมายถึง นครแห่งสิงโต” พระองค์ตรัสพร้อมๆ กับมองเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นโดยไม่คิดจะล่ามันอีก **ตั้งแต่นั้นมา “สิงหะปุระ” จึงถูกเรียกต่อๆกันมา และค่อยๆเพี้ยนเป็นคำว่า “สิงคโปร์”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Singapore Singapore folklore origin
long ago. A prince of Palembang his name is the "International Challenge Ice Princess" He is a skilled hunter celebrated throughout. Prince's an Ice Princess He is out hunting One time he brought the hunters, soldiers and courtiers to Hunting Island Rio. The island of Rio.. It's a deer ran out of the bushes in front of the procession. Prince International's Ice Princess, said, "shoot me shoot me," These hunters soldiers with weapons including bows and spears, but the bush to the deer that like rain.. But no weapon skin a deer that. at all The deer then ran quickly disappeared when the prince was rushed so fast as a deer. He marveled at why you feel that the deer is nothing. Went on relentlessly until I reached high peaks. "The deer was gone already. We are right behind me, "the prince said," it's I, O king. We are under no sight at all "during a conversation with these hunters and soldiers he had led with his eyes on the scenery. And looked far as the eye. Saw islands and sandy beaches, beautiful light golden color with a voice that is "the sea. The rapids scratched so beautiful here "..." islands in front of what is known as "the prince said one soldier. Which is close by and went everywhere with "Bewitched, I, O Tama Tu Island" aide answered. Prince heard it said, "Then we returned to the boat. Then you go to the island, as well as deer, lucky, then let it go "when the yacht of Prince's an Ice Princess. Along with the convoy Tours of the courtiers close to the magical island prefecture. Suddenly natural variability skies suddenly overcast with light line arrows pectoris. Roar and the roar of thunder and lightning. Wind intensification Then the rain was so heavy downfall. ... When a storm raging sea wave turbulence. Each wave of high flood boat Each boat rebound to make waves. The soldier, who was The chief said, "May it please Your Majesty graciously acquitted of criminal. Belongings on board Whether supplies weapons appliances. To leave the boat out Otherwise, the boat will capsize Certainly I, O, "When you heard that, he's allowed to take their belongings to leave the ship. To preserve the life of the ship. However, the ship tilted as though it will not fall down.. No soldier is told that "his dwelling. And even a gold crown on his head was thrown to the sea. Otherwise, the boat capsized certainly I, O "
... Prince heard this, he said," not a gold crown to be with us all the time we crown at the one that is our kingdom, "Prince said this was not seen. with The aide said. And he did not take the gold crown. But rain is still raging. Rough sea, it still does not seem to reduce the force to hunt down and even deteriorating steadily. .. Make the yacht floating on top of a giant wave strikes, "May it please Your Majesty graciously acquitted of criminal. ... If he did not take the gold crown chakra ships to be scrapped this course. And everyone will drown Paa end it, "said the adjutant for the next round. No way, because even when the storm hit hard, heavy water into the hull. When there is no alternative Prince has taken the crown from his head. He saw the crown of gold for the last time. Then he threw himself into the sea with his hands ... Suddenly a storm at sea, the waves calmed down immediately. Each ship sailed into the island. And compared to the Shore without mishap occurred. ... When all the rest Prince also said he saw a bright light. I want to be like hunting on the island. ... He went ahead with the animal sitting on the rocks. It is an animal that he had never seen before. The animal has a black head and long neck, with red hair. Prince said that the soldiers close. "The animal sat on the rocks, it is something" ... "It is I, O Lion" military confidant said. "The animal is the symbol of this place. We moved to the capital of the island. We like it here so much Beautiful nature There are plenty Ye Comments like "Prince said ... the military retinue were answered in the same voice. "Proper very kind He then named However, I, O, "the prince still thought a moment and replied," We give the name Singh Pura, which means City of the Lion, "he said once. With a monster, I do not think it will hunt again. ** Since then, "Sinha Jaipur" are known to each other. And gradually distorted the word "Singapore".
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
Folk tales about origin of Singapore, Singapore.Long time ago, there was a prince of Palembang is the name that "paramesvara". He was a hunter, animals, was known around the prince Parameswara. He went out hunting regularly, one he took hunters, soldiers and servants go hunting on the island of Rio. Once the island Rio.. a deer runs out of the bush by the Royal Prince Parameswara, said that "shoot shoot" the hunters. The soldiers armed with bows and spears. They Bush to the elk, like the rain... But no weapon, itchy skin rest there. Then the deer ran away quickly, prince when I see so ran a buck to go quickly. He felt surprised that why you put it to good condition. Went after not relent until I high peaks. "The deer disappeared. We think we followed." the prince said, "that yes, we follow someone like a hawk." During the conversation with the hunter and soldier, his eyes on his views with blessing And he went far horizon He saw the islands and beach beautiful sand that reflect light golden, with no sound, "the sea. Gao the rapids here so beautiful. "..." the island in front of this name? "The prince, he asked one of the soldiers. Who is a close friend and accompany with everywhere "island of tum. Magic." Captain answered Prince heard this, said, "we go back into the boat. And the island. You put the good luck that let it go. " When the yacht of the prince Parameswara with boats of the Royal escort service to the island again near Tama magic and natural born variance. The sky suddenly overcast with light lightning was painfully and voice roars of thunder and lightning, the wind is blowing up. Passive and the rain is pouring down hard. At the time when the storm raging sea wave turbulent waves, each child high flooding the boat. Make each ship to rebound along the undulating. He divided the chief said, "I det.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: