เด็กเลี้ยงเเกะวันหนึ่งเด็กเลี้ยงเเก

เด็กเลี้ยงเเกะ

วันหนึ่งเด็กเลี้ยงเเกะคิดหาเรื่องสนุกๆ เล่น จึงเเกล้งร้องตะโกน ขึ้นมาว่า

"ช่วยด้วย! หมาป่ามากินลูกเเกะเเล้ว ช่วยด้วยจ้า ! "

พวกชาวบ้านจึงพากันวิ่งมาช่วยพร้อมด้วยอาวุธต่างๆ เเต่เมื่อมาถึงก็ไม่พบหมาป่าสักตัว

"มันวิ่งไปทางโน้นเเล้วล่ะ"

เด็กเลี้ยงเเกะโป้ปดเเล้วก็เเอบหัวเราะชอบใจภายหลัง

ต่อจากนั้นเด็กเลี้ยงเเกะก็เเกล้งหลอกให้ชาวบ้านวิ่งหน้าตื่น เช่นเดิมได้อีก ๒- ๓ ครั้ง

จนกระทั่งวันหนึ่งมีหมาป่ามาไล่กินเเกะจริงๆ คราวนี้เด็กเลี้ยงเเกะ ตะโกนขอความช่วยเหลือจนคอเเหบ คอเเห้ง พวกชาวบ้านก็ไม่มาเพราะคิดว่าเด็กหลอก

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนที่มักโป้ปดมดเท็จ เมื่อถึงคราวพูดจริงก็ยากที่จะมีใครเชื่อ

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Kanak-kanak ShepherdSatu hari nanti anak-anak mencari keseronokan idea-idea untuk bermain gembala, berpura-pura jadi nyanyian jeritan datang itu."Bantuan!" serigala datang untuk makan daging kambing, kemudian membantu dengan silau!"Lelaki supaya penduduk kampung yang bergegas untuk membantu dengan pelbagai senjata, tetapi apabila ia datang kepada tatu serigala tidak dapat ditemui."Ia berlari ke arah yonder?"Kanak-kanak Shepherd dusta, maka rahsia ketawa seperti fikiran nanti.Kemudian anak-anak pergi rumah, tricked berlari satu barisan faked bangun lagi sama 2 - 3 kali.Sehingga satu hari serigala benar-benar datang masa ini mengejar biri-biri yang memakan jeritan kanak-kanak Shepherd untuk bantuan sehingga mereka kering tekak, leher, Pusat kepada penduduk tidak datang kerana mereka berfikir silap mata kanak-kanak. Cerita ini mengajar bahawa orang selalu tahu apa "dakwaan apabila jadi sebenar, ia adalah sukar untuk mengatakan yang beriman.