เรื่องที่ฉันจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าอ

เรื่องที่ฉันจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าอายมาก เกิดขึ้นประมาณเดือนที่เเล้ว ที่มหาวิทยาลัยตอนเย็นหลังเลิกเรียน ฉันเเละเพื่อนคิดว่าจะหลอกเพื่อนที่รอพวกฉันว่ากลับบ้านไปเเล้ว เเละคิดจะมาเซอร์ไพรซ์ในตอนหลัง ด้วยการเเกล้งให้ตกใจ เเต่ปรากฏว่าตอนจะเดินขึ้นบันไดเพื่อไปเเกล้งเพื่อนที่กำลังรอฉัน ฉันเดินอย่างรวดเร็วมาก จนฉันสะดุดล้มตรงบันได ทำให้ฉันเเกล้งเพื่อนไม่สำเร็จ เเต่ที่น่าอาย คือ มีผู้คนอยู่มากมายบริเวณนั้น ทำให้ฉันอายมากจริงจริง เเต่สิ่งที่ฉันมีความสุข ก็คือ ช่วยเรียกเสียงหัวเราะที่ดังของเพือนฉันได้ดีทีเดียวเลยล่ะ แล้วที่สำคัญเพื่อนก็ไม่ได้โกรธฉันด้วย เพราะฉันยังไม่ได้แกล้งเพื่อนคนนั้นเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The story I'll tell it's embarrassing. Occurred for about a month, and then at University in the evening after school. Me and my friend think their friends will waiting for me back home. And to come back in with Soeur phrai to annoy, scare, but it appears that the steps will walk up the stairs to go to annoy friends waiting for me. I walk very fast so I straight stairs, stumbling, falling, friends to annoy me failed. But it is embarrassing for many people is the very shy around me, actually. But what I am happy is to help get the laughter of your folks, I was very real. And that, friends, is not angry with me. Because I have not been to annoy a friend.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The story I tell is very embarrassing. Took about a month to me. The University of the evening after school. And I think you can fool your friends are waiting for me back home to me. And I will be surprised at the end. We are shocked by Abel. But it appears that I will walk up the stairs to my friends waiting for me to handle. I walked very fast Until I stumbled on the stairs I failed my friend Abel. But a shame that there are so many people there. I'm actually very shy But what makes me happy is that laughter is one of my friend was quite good. It is important friend was not angry with me. Because I did not disturb him.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

What I said is very embarrassing. Happened about a month ago. At the University of the evening after school. I and friends think to deceive friends for them I go home now. And was going to surprise in the end.But when will appear to walk up the stairs to pretend friends are waiting for me. I walk very fast. I tripped on the stairs, I pretend friends failed. But shame. Is there are lots of people in that area.But what I have happiness, is to help a loud laughter of my friend a good service. How important friends don't angry with me. Because I don't pretend that friend.