คริสต์มาสแสนรัก หัวค่ำแล้ว...หิมะโป

คริสต์มาสแสนรัก
หัวค่ำแล้ว...

หิมะโปรยปรายลงมาอย่างต่อเนื่อง สีขาวของหิมะตัดกับสีดำทะมึนของอาคารสูงแบบโกธิคที่เรียงรายต่อเนื่องไปทั่วบริเวณ

อากาศที่หนาวเย็นอยู่แล้ว ยิ่งหนาวเย็นมากขึ้น
โดยเฉพาะกับเด็กสาวตัวน้อยคนนี้ เธอจำไม่ได้ว่าตัวเธอจะต้องมาระหกระเหเร่ร่อนนานแบบนี้เท่าไหร่แล้ว เด็กสาวต้องยังชีพด้วยการขายกลักไม้ขีดไฟยังชีพอยู่ริมฟุตบาทข้างถนน และเป็นที่แน่นอนว่าคนที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างพลุกพล่านนั้นไม่ได้เหลียวมามองหรือให้ความสนใจเธอเอาเสียเลย

อย่าว่าแต่ในนิยายเลย คุณเคยถามตัวเองไหม กี่ครั้งแล้วที่เราเห็นเด็กสาว เด็กชายตัวน้อย มายืนขายขนม ขายพวงมาลัย แล้วเราไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกเธอ บางคนถึงกับมองด้วยสายตาเหยียดๆเสียด้วยซ้ำไป พวกเธอเป็นสิ่งไม่น่าสนใจ เป็นสิ่งเล็กน้อย ที่ขัดหูขัดตา

"คุณคะ สนใจซื้อไม้ขีดไฟมั้ยคะ?" เด็กสาวพยายามยื่นกล่องไม้ขีดไฟออกไปให้เรียกความสนใจจากคนที่เดินผ่านไปมา แต่ไม่มีใครสนใจเธอแม้แต่น้อย บางคนถึงกับเดินชนร่างเธอจนทรุดกลับลงมานั่งริมถนนเช่นเดิม

ใช่หรือไม่ว่าจิตใจคนเรานั้นยิ่งกระด้างเย็นชาลงทุกวัน

====

วันนี้เป็นวันเทศกาล เด็กๆวิ่งเล่นกับพ่อแม่ของพวกเขาอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลองอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ

เด็กสาวยังขายไม้ขีดไฟไม่ได้ซักกล่องในค่ำคืนนี้

ใช่หรือไม่ว่ายามคนเราประสบความสุข ก็มักจะพอใจตักตวงความสุขนั้น จนลืมเลือนที่แบ่งปันให้กับคนด้อยโอกาสบ้าง

"เมอร์รี่ คริสต์มาสจ้ะเด็กๆ" เสียงพ่อและแม่กล่าวคำอวยพรในค่ำคืนอันศักดิ์สิทธิ์ เด็กๆดีใจที่วันนี้จะได้กินเลี้ยงฉลอง ไก่งวงตัวใหญ่และพวกเขาก็ยังจะได้ของขวัญจากซานตาคลอสที่ว่ากันว่าจะเอาของขวัญของพวกเขามาหยอดใส่ถุงเท้าทิ้งไว้ให้ในตอนเช้าอีกด้วย

สำหรับเด็กสาวแล้ว เธอไม่มีคริสต์มาสมาหลายปีแล้ว ใครๆก็รู้กันว่าซานตาคลอสนั้นไม่มีจริง แต่เป็นคุณพ่อคุณแม่ของเด็กๆพวกนั้นต่างหาก ที่เป็นคนแอบเอาของขวัญมาใส่ไว้ในถุงเท้าของเด็กๆตอนกลางคืน ไม่มีคุณพ่อคุณแม่ ก็ไม่มีซานตาคลอสอีกแล้ว

แสงไฟ และเสียงหัวเราะที่ดังลอดออกมาจากหน้าต่าง แสดงให้เห็นถึงความสุขความอบอุ่นของแต่ละบ้าน พวกเขากำลังเลี้ยงฉลองและใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

เวลาผ่านไปนานจนดึกมากแล้ว ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ลดน้อยลง เสียงหัวเราะสนุกสนานจากแต่ละบ้านก็ค่อยๆเงียบหายไปด้วย อากาศก็ยิ่งทวีความเหน็บหนาวขึ้นทุกที เด็กสาวพยายามกระชับผ้าคลุมเก่าๆขาดๆให้แนบชิดติดกับร่างกายมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ดูเหมือนกับมันก็ไม่ได้ช่วยบรรเทาความหนาวเย็นได้สักเท่าไหร่เลย เธอรู้สึกหิวจนแทบหมดแรง เพราะไม่มีอาหารตกถึงท้องมาตั้งแต่เมื่อวานซืนแล้ว

=====

เด็กสาวลองขีดไม้ขีดไฟในกลัก
แสงสว่างเล็กๆจากไม้ขีดไฟสว่างวูบขึ้น แล้วพักหนึ่งก็ดับลงไป แต่มันก็ไม่ได้ช่วยสร้างความอบอุ่นแม้แต่น้อย

เด็กสาวเคยได้ยินนิทานเรื่องเด็กหญิงกับไม้ขีดไฟ
เด็กหญิงเล็กๆจุดไม้ขีดไฟ และอธิษฐานขออาหาร ขอของเล่น ขอสิ่งต่างๆมากมาย
สุดท้ายเด็กหญิงคนนั้นก็จากไปท่ามกลางความหนาวเย็นในวันรุ่งขึ้น

น่าแปลกใจที่เด็กสาวของเรา กลับต้องมาอยู่ในสภาพเดียวกัน
เธอจุดไม้ขีดไฟก้านแล้วก้านเล่า
แสงสว่างจากดวงไฟเล็กๆบนก้านไม้ขีดสว่างวูบ แล้วก็ดับลง

เพลง 'jingle bell' และ 'santaclause is coming to town' ลอยแว่วมากับสายลมแต่ไกล
วันนี้เป็นวันคริสต์มาส ค่ำคืนแห่งวันอันศักดิ์สิทธิ์
เด็กสาวฝืนยิ้มให้กับตนเอง
ซานตาคลอสไม่มีจริงนี่นะ แต่เธอก็อยากจะเจอซานตาคลอสเหลือเกิน
จะอธิษฐานขอให้เธอเจอซานตาคลอสกับไม้ขีดไฟได้ไหมนะ
ก็ผู้ใหญ่เขาพูดกันว่าซานตาคลอสไม่มีจริงไม่ใช่เหรอ

เวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่ทราบ
ก้านไม้ขีดที่ถูกจุดจนกลายเป็นก้านถ่านสีดำ ถูกปล่อยตกหล่นเกลื่อนกลาดอยู่ข้างหน้าเด็กสาว
ไม่มีซานตาคลอสแล้วเธอยังมามัวจุดไม้ขีดอธิษฐานอยู่ทำไมนะ
ใครจะว่าซานตาคลอสไม่มีจริงก็เถอะ แต่เธออยากเจอซานตาคลอสเหลือเกิน
'ลุงซานต้าคะ หนูจากเจอลุงค่ะ' เด็กสาวเริ่มร้องไห้ พลางหยิบไม้ขีดก้านสุดท้ายขึ้นมาขีดกับกลักไม้ขีดไฟ

แสงไฟจากไม้ขีดสว่างวูบ....

แต่คราวนี้มันไม่ยักจะดับ เปลวไฟจากไม้ขีดราวกับอยู่นิ่ง ส่องแสงสว่างนุ่มนวล และอบอุ่น

ชายร่างท้วมคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้เด็กสาว เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน
ชายคนนี้มีหนวดเคราสีขาวเฟิ้มเหมือนซานตาคลอส ที่เธอเคยเห็นในรูป
แต่เขาไม่ได้แต่งกายแบบซานตาคลอส ไม่มีชุดสีแดง ไม่มีเลื่อน ไม่มีกวาง

ชายชรายิ้มให้เด็กสาวอย่างอ่อนโยน แล้วถอดเสื้อคลุมขนสัตว์ตัวหนาห่มทับร่างกายเด็กสาว

"ลุงเป็นใครกันคะ?" เด็กสาวฉุกใจคิด "หรือว่า ลุงคือซานตาคลอส"
ชายชราไม่ตอบแต่พยักหน้าให้เด็กสาว
"ซานตาคลอสไม่ได้ใส่ชุดสีแดงหรอกเหรอคะ?"
"เค้าว่ากันว่าซานตาคลอสไม่มีจริงนี่คะ?"
"ทำไมลุงซานต้ามาหาหนูล่ะคะ?"

คำถามพรั่งพรูออกจากปากน้อยๆของเด็กสาว เธอยิ้มแก้มปริด้วยความดีใจ
ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นซานตาคลอสแน่ๆ แววตาของเขาเหมือนใครคนหนึ่งที่เธอรู้จัก นานแสนนานมาแล้ว....
เด็กสาวโผเข้าโอบกอดชายชราเคราเฟิ้มคนนี้แน่น
'ซานตาคลอส' ได้แต่เอามือลูบศีรษะเด็กสาวด้วยความปรานี

"หนูเชื่อใช่มั้ยจ๊ะว่าซานตาคลอสมีจริง?" ชายชราพูดขึ้นเป็นครั้งแรก
เด็กสาวไม่ตอบแต่เธอพยักหน้า
ชายชราพูดยิ้มๆ "ก็เพราะหนูเชื่อ ลุงถึงมาหาหนูอยู่นี่ยังไงล่ะ"
เด็กสาวยิ้มน้ำตาไหลด้วยความดีใจ

"ลุงซานต้าคะ หนูรักลุงซานต้า...."

เพลง 'santa clause is comming to town' ดังแว่วขึ้นอีกคราแล้วก็จางหายไปกับสายลม

...............

ท่านผู้อ่านอาจสงสัยว่า เด็กสาวคนนี้ของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป
นั่นไม่สำคัญ เพราะเธอได้พบสิ่งที่เธอถวิลหามานานแสนนาน
แม้ว่า รุ่งเช้า จะมีคนพบร่างเธอ นอนแข็งอยู่บนพื้นหิมะที่ใดที่หนึ่ง
ที่ไม่ได้อยู่ข้างฟุตบาธที่เธอนั่งขายไม้ขีดไฟอยู่นั้น

และหนังสือพิมพ์ลงข่าว ถึงฆาตกรโรคจิต คดีฆาตกรรมต่อเนื่อง
ที่ตำรวจยังไม่สามารถจับกุมตัวได้

เราภาวนาขอให้ชายคนนั้นเป็นซานตาคลอสจริงๆเถอะ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

He loved Christmas. Dusk ...Snow showers down continuously. The whiteness of the snow, contrasting with the deep black of high Gothic buildings that lined continued throughout.The cold weather already. The more the cold, moreEspecially with the little girl. She can't remember if she is six back and forth this model long drift how much already. Young girl need sustenance, with the khaiklak matches the pool, footbaths and obviously people bustling through the example it doesn't look look or her attention.Don't for sure, but in the novel at all, you've asked yourself many times silk and then we saw the baby girl. The little boy came to the snack stand selling steering and then we don't have to pay attention to them. Some people even with yiat even go. They are not as interesting as what little scrub the ears."You are interested in purchasing the HIG matchsticks?" A young girl tries to submit box matches the attention from people passing by. But no one was interested in her, even a little. Some even walk with a butt sketch she finally dropped back down to the street.Yes or no whether we mind the hard, cold tea every day.====Today is the day Festival. Children run around playing with their parents cheerfully Amid the celebrations are infused throughout.The girl also sell matchsticks didn't wash box on this night.Yes or no that we are experiencing the pleasure is often satisfied lot happiness, then forget to share them with someone less fortunate?"Merry Christmas extravaganza" Parents voice said in greeting the sacred night. Kids these days are really edible celebrations. Large turkeys, and they will also get a gift from Santa Claus, who is said to be their gift bag drops feet leave in the morning, too.สำหรับเด็กสาวแล้ว เธอไม่มีคริสต์มาสมาหลายปีแล้ว ใครๆก็รู้กันว่าซานตาคลอสนั้นไม่มีจริง แต่เป็นคุณพ่อคุณแม่ของเด็กๆพวกนั้นต่างหาก ที่เป็นคนแอบเอาของขวัญมาใส่ไว้ในถุงเท้าของเด็กๆตอนกลางคืน ไม่มีคุณพ่อคุณแม่ ก็ไม่มีซานตาคลอสอีกแล้วแสงไฟ และเสียงหัวเราะที่ดังลอดออกมาจากหน้าต่าง แสดงให้เห็นถึงความสุขความอบอุ่นของแต่ละบ้าน พวกเขากำลังเลี้ยงฉลองและใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเวลาผ่านไปนานจนดึกมากแล้ว ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ลดน้อยลง เสียงหัวเราะสนุกสนานจากแต่ละบ้านก็ค่อยๆเงียบหายไปด้วย อากาศก็ยิ่งทวีความเหน็บหนาวขึ้นทุกที เด็กสาวพยายามกระชับผ้าคลุมเก่าๆขาดๆให้แนบชิดติดกับร่างกายมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ดูเหมือนกับมันก็ไม่ได้ช่วยบรรเทาความหนาวเย็นได้สักเท่าไหร่เลย เธอรู้สึกหิวจนแทบหมดแรง เพราะไม่มีอาหารตกถึงท้องมาตั้งแต่เมื่อวานซืนแล้ว =====เด็กสาวลองขีดไม้ขีดไฟในกลัก แสงสว่างเล็กๆจากไม้ขีดไฟสว่างวูบขึ้น แล้วพักหนึ่งก็ดับลงไป แต่มันก็ไม่ได้ช่วยสร้างความอบอุ่นแม้แต่น้อยเด็กสาวเคยได้ยินนิทานเรื่องเด็กหญิงกับไม้ขีดไฟ เด็กหญิงเล็กๆจุดไม้ขีดไฟ และอธิษฐานขออาหาร ขอของเล่น ขอสิ่งต่างๆมากมายสุดท้ายเด็กหญิงคนนั้นก็จากไปท่ามกลางความหนาวเย็นในวันรุ่งขึ้นน่าแปลกใจที่เด็กสาวของเรา กลับต้องมาอยู่ในสภาพเดียวกันเธอจุดไม้ขีดไฟก้านแล้วก้านเล่าแสงสว่างจากดวงไฟเล็กๆบนก้านไม้ขีดสว่างวูบ แล้วก็ดับลงเพลง 'jingle bell' และ 'santaclause is coming to town' ลอยแว่วมากับสายลมแต่ไกลวันนี้เป็นวันคริสต์มาส ค่ำคืนแห่งวันอันศักดิ์สิทธิ์ เด็กสาวฝืนยิ้มให้กับตนเองซานตาคลอสไม่มีจริงนี่นะ แต่เธอก็อยากจะเจอซานตาคลอสเหลือเกินจะอธิษฐานขอให้เธอเจอซานตาคลอสกับไม้ขีดไฟได้ไหมนะก็ผู้ใหญ่เขาพูดกันว่าซานตาคลอสไม่มีจริงไม่ใช่เหรอเวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่ทราบก้านไม้ขีดที่ถูกจุดจนกลายเป็นก้านถ่านสีดำ ถูกปล่อยตกหล่นเกลื่อนกลาดอยู่ข้างหน้าเด็กสาวไม่มีซานตาคลอสแล้วเธอยังมามัวจุดไม้ขีดอธิษฐานอยู่ทำไมนะใครจะว่าซานตาคลอสไม่มีจริงก็เถอะ แต่เธออยากเจอซานตาคลอสเหลือเกิน'ลุงซานต้าคะ หนูจากเจอลุงค่ะ' เด็กสาวเริ่มร้องไห้ พลางหยิบไม้ขีดก้านสุดท้ายขึ้นมาขีดกับกลักไม้ขีดไฟแสงไฟจากไม้ขีดสว่างวูบ....แต่คราวนี้มันไม่ยักจะดับ เปลวไฟจากไม้ขีดราวกับอยู่นิ่ง ส่องแสงสว่างนุ่มนวล และอบอุ่น
ชายร่างท้วมคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้เด็กสาว เขายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน
ชายคนนี้มีหนวดเคราสีขาวเฟิ้มเหมือนซานตาคลอส ที่เธอเคยเห็นในรูป
แต่เขาไม่ได้แต่งกายแบบซานตาคลอส ไม่มีชุดสีแดง ไม่มีเลื่อน ไม่มีกวาง

ชายชรายิ้มให้เด็กสาวอย่างอ่อนโยน แล้วถอดเสื้อคลุมขนสัตว์ตัวหนาห่มทับร่างกายเด็กสาว

"ลุงเป็นใครกันคะ?" เด็กสาวฉุกใจคิด "หรือว่า ลุงคือซานตาคลอส"
ชายชราไม่ตอบแต่พยักหน้าให้เด็กสาว
"ซานตาคลอสไม่ได้ใส่ชุดสีแดงหรอกเหรอคะ?"
"เค้าว่ากันว่าซานตาคลอสไม่มีจริงนี่คะ?"
"ทำไมลุงซานต้ามาหาหนูล่ะคะ?"

คำถามพรั่งพรูออกจากปากน้อยๆของเด็กสาว เธอยิ้มแก้มปริด้วยความดีใจ
ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นซานตาคลอสแน่ๆ แววตาของเขาเหมือนใครคนหนึ่งที่เธอรู้จัก นานแสนนานมาแล้ว....
เด็กสาวโผเข้าโอบกอดชายชราเคราเฟิ้มคนนี้แน่น
'ซานตาคลอส' ได้แต่เอามือลูบศีรษะเด็กสาวด้วยความปรานี

"หนูเชื่อใช่มั้ยจ๊ะว่าซานตาคลอสมีจริง?" ชายชราพูดขึ้นเป็นครั้งแรก
เด็กสาวไม่ตอบแต่เธอพยักหน้า
ชายชราพูดยิ้มๆ "ก็เพราะหนูเชื่อ ลุงถึงมาหาหนูอยู่นี่ยังไงล่ะ"
เด็กสาวยิ้มน้ำตาไหลด้วยความดีใจ

"ลุงซานต้าคะ หนูรักลุงซานต้า...."

เพลง 'santa clause is comming to town' ดังแว่วขึ้นอีกคราแล้วก็จางหายไปกับสายลม

...............

ท่านผู้อ่านอาจสงสัยว่า เด็กสาวคนนี้ของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป
นั่นไม่สำคัญ เพราะเธอได้พบสิ่งที่เธอถวิลหามานานแสนนาน
แม้ว่า รุ่งเช้า จะมีคนพบร่างเธอ นอนแข็งอยู่บนพื้นหิมะที่ใดที่หนึ่ง
ที่ไม่ได้อยู่ข้างฟุตบาธที่เธอนั่งขายไม้ขีดไฟอยู่นั้น

และหนังสือพิมพ์ลงข่าว ถึงฆาตกรโรคจิต คดีฆาตกรรมต่อเนื่อง
ที่ตำรวจยังไม่สามารถจับกุมตัวได้

เราภาวนาขอให้ชายคนนั้นเป็นซานตาคลอสจริงๆเถอะ