เช้าวันต่อมา
ข่าวการโดนฆาตกรรมของแม่เลี้ยงและพี่สาวทั้งสองของซินเดอเรลล่าก็แพร่ไปทั่วเมือง ชาวบ้านต่างพากันมาให้กำลังใจซินเดอเรลล่า โดยไม่มีใครคาดคิดว่าบุคคลที่อยู่เบื้องหลังการฆาตกรรมครั้งนี้คือซินเดอเรลล่าเอง ส่วนทางด้านของเจ้าชายก็ได้ออกตามหาซินเดอเรลล่า จนแล้วจนเล่าก็ยังหาตัวซินเดอเรลล่าไม่เจอจนเจ้าชายถอดใจ
[เจ้าชาย] ประชาชนทั้งหลายจงฟังข้า หากมีใครที่หาตัวหญิงสาวโฉมงามที่เต้นรำกับข้าคืนนั้นได้ ข้าจะมีรางวัลให้อย่างงาม
[พี่สาวคนที่1] หญิงสาวผู้นั้นเป็นคนแบบไหนละเพค่ะ พวกดิฉันจะได้ตามหาได้ถูก
[เจ้าชาย] เขาเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้า และทรวดทรงที่งดงามราวกับหญิงสาวในเทพนิยาย ที่ไม่มีใครคิดว่าจะมีอยู่จริง
[ประชาชน] แล้วแบบนี้พวดิฉันจะหาเจอเหรอเพค่ะ
[เจ้าชาย] ไม่รู้แหละ!!! พวกเจ้าต้องหาให้เจอ
หลายวันผ่านไป
ตั้งแต่ที่เจ้าชายออกคำสั่งให้ประชาชนและพลทหารตามหาซินเดอเรลล่า ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะหาเจอ ไม่มีใครรู้ว่าซินเดอเรลล่าหายไปไหน ถ้าจะมีคนรู้ก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่าซินเดอเรลล่าหายไปไหนนั้นก็คือ..
[ซิน] “อย่า อย่าฆ่าฉันเลย อย่าทำอะไรฉันเลย
[แจ๊คเดอะริปเปอร์] “ร้องขอชีวิตกับฉันดังๆสิ
[ซิน] “ปล่อยฉันไปเถอะนะ แกอยากได้อะไรฉันจะหาให้แกทุกอย่าง”
[แจ๊คเดอะริปเปอร์] “สิ่งที่ฉันอยากได้ก็คือ....ชีวิตแกอย่างไงล่ะ”
และแล้วซินเดอเรลล่าก็จบชีวิตลงด้วยฝีมือของแจ็คเดอะริปเปอร์ และนี้คือจุดเริ่มต้นของฆาตรกรโรคจิตต่อเนื่อง “แจ็คเดอะริปเปอร์” ละครสั้นเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “เราไม่ควรจองเวรจองกรรม หรือทำเวรทำกรรมที่ไม่ดีกับผู้อื่น เพราะมันจะส่งผลเสียให้กับตัวเราและคนรอบข้าง”