ได้เรื่องสั้นๆ จากดาวตก.ในคืนแห่งกา

ได้เรื่องสั้นๆ จากดาวตก.

ในคืนแห่งการสูญเสียหญิงสาวคนหนึ่ง ด้วยความเศร้าใจ
ฉันยังจำได้ มันเป็นคืนที่มีลูกไฟเหลืองส้มกลมๆ สว่างใส
ที่มีหางยาวต่อท้าย ด้วยแสงไฟเขียวอมชมพู
พาดผ่านลงมากลางท้องฟ้า แล้วแวววับหายไป
มันไม่มีเสียง มันคือดาวตก ไม่ใช่พลุไฟ
นั่นคือครั้งแรกที่ได้เห็นอย่างชัดเจนในระยะใกล้
ฉันอยากจะเห็นอีกครั้ง มันช่างอัศจรรย์ใจ

ผ่านไปวันหนึ่ง ฉันนั่งอยู่ในรถไฟฟ้า
ตอนที่ฉันได้ยินเสียงบอกว่า
“สถานีต่อไป ...ดาวตก สถานีดาวตก”
ไม่ได้หูฝาดนะ มันมีด้วยหรอ
ประตูที่เปิดออก คนที่เดินเข้ามา
สวมเสื้อสีฟ้า กระโปรงสั้นสีขาว
เธอคือหญิงสาว ในมือเธอถือหนังสือเล่มหนึ่งไว้
ฉันจำหนังสือเล่มนั้นได้เป็นอย่างดี

ผ่านมาถึงทุกวันนี้
ฉันอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับเธอ
ฉันไม่แปลกใจเลย เพราะฉันเป็นคนเขียนหนังสือเล่มนั้น
เล่มที่มีชื่อว่า “หญิงสาวผู้มากับดาวตก”

(*บทกวีชิ้นแรกในรอบปี)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The stories The meteor. In return, the loss of a young woman. With sadness, I still remember. It was a night with a round orange fireball. Brighten a trailing tail. With light green and pink stripe down the middle of the sky. Beryl then lost it, no, it is not rocket fire meteor that was the first to see clearly in the near term, I would see it again. It marveled over one day. I sat in the train when I heard a voice say "station to station ... Meteor Meteor" not misheard me. It is with my door open. Who came wearing a blue shirt. Short white skirt , she is a girl. Holding a book in her hand as I remember that book, as well as the day I was in the same house with her ​​, I'm not surprised. Because I wrote that book, book is called. "The Girl with the Star" (* poetry pieces a year).

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Have short stories. From the meteor.

in the night of the loss of a girl. With grief
I can remember. It is the night of the fire, yellow orange round. Bright
long-tailed trailing, with light green and pink
.Take down through the middle to the sky and sparkle disappear
has no sound. It is a meteor, not a flare
that first saw clearly in the near term.
I want to see again. It's a wonder

after one day, I was sitting in the train!When I hear say
"next station... Meteor meteor station"
didn't mishear. It is too
door open. The man who came
wearing the blue shirt. The white skirt girl
. On the one hand, she holds a book it!I remember that book as well


I past today living in the same house with her
ฉันไม่ surprised. Because I wrote that book
book named. "The girl who came up with the meteor"

* (the first poem in the year).