แนวคิดของกวีและนักเขียนตามหลักสากล

แนวคิดของกวีและนักเขียนตามหลักสากล

แนวคิดของกวีและนักเขียน (School of Thought) ในการแต่งร้อยแก้วหรือร้อยกรองกวีหรือนักเขียนมักจะมีแนวคิดเป็นหลักสำคัญสำหรับยึด แนวคิดนี้เกิดขึ้นในยุโรป ซึ่งนักเขียนและกวีไทยสมัยปัจจุบันก็ได้รับมาใช้ดังนี้

๑. คลาสสิก แนวคิดนี้จะนำเรื่องราวในสมัยโบราณ มาเขียนใหม่เป็นการเขียนตามแบบเก่าในยุโรปก็จะยึดแบบกรีกโรมันโบราณ ไทยเราก็เขียนตามแบบฮินดูโบราณ เช่น ไตรภูมิพระร่วง รามเกียรติ์ มหาชาติคำหลวง กองทัพธรรมเป็นเรื่องของคนอินเดียโบราณ มีอาชีพค้าขายด้วยกองเกวียน

๒. โรแมนติก คือการเขียน แสดงอารมณ์ความรู้สึกความสังหรณ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจมนุษย์ทุกชาติทุกภาษาได้แก่ แสดงอารมณ์รัก เกลียด ฯลฯ มุ่งให้รู้สึกสะเทือนใจตามไปด้วย เช่นเรื่อง ธนูทอง ดรรชนีไฉไล พลายมลิวัลย์ ลิลิตพระลอ นิราศต่างๆ ฯลฯ

๓. เหมือนจริงหรือสัจจนิยม เขียนจากจินตนาการที่น่าจะเป็นไปได้ เหมือนชีวิตจริงยึดหลักความจริงในการสร้างเรื่องสร้างตัวละคร สร้างเหตุการณ์สะท้อนสภาพสังคมเล่าความจริงในสังคมออกมานวนิยายปัจจุบันมักยึดแนวคิดนี้ แต่ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับสังคมให้อุดมคติจะเป็นแนวโรแมนติก เพราะไม่เกิดขึ้นจริง นวนิยายแนวคิดนี้ได้แก่ สี่แผ่นดิน (ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช) เมียน้อย เกมเกียรติยศ ข้าวนอกนา (สีฟ้า) ตะวันตกดิน (กฤษณา อโศกสิน)

๔. แนวคิดประทับใจ เป็นการเขียนจากความประทับใจ ไม่ค่อยมีเนื้อเรื่องมากนัก เพราะผู้เขียนไม่มุ่งเล่าเรื่องแต่ต้องการเล่าความประทับใจ ต้นเหตุของความรู้สึกการคลี่คลายหรือความเปลี่ยนแปลงของความรู้สึก หรือยังคงประทับแน่นตรึงใจอยู่ตลอดกาลการเขียนแบบนี้ผู้อ่านจะเข้าใจได้ต้องมีอารมณ์ที่เหมือนกับผู้เขียน เช่น เรื่องสวัสดีความเศร้า และดนตรีดลใจ ฟรองซอส ซาก็อง เป็นนักเขียนสตรีชาวฝรั่งเศส ที่เขียนทั้งสองเรื่องนี้และเขียนได้ดี

๕. แนวคิดบรรยายพรรณนา ผู้เขียนจะมุ่งเลือกสรรถ้อยคำสำนวนแปลกๆ ใหม่ๆ มาใช้ ผู้อ่านจะรู้สึกสนุกไปกับการที่ผู้เขียนใช้ถ้อยคำสร้างภาพพจน์ได้คมคาย หลักแหลม เช่น รงค์ วงสวรรค์ ยาขอบ

๖. แนวคิดธรรมชาตินิยม คล้ายสัจจนิยม แต่ต่างกันที่ไม่มีการปรุงแต่ง หรือเลือกเฟ้นมาเขียนเน้นความจริงตามธรรมชาติ ซึ่งมีทั้งดีทั้งเลวสวยงามและน่าเกลียดน่าขยะแขยง เช่น เรื่อง เรื่องเสียดาย น้ำพุ

๗. สัญลักษณ์นิยม เป็นแนวคิดที่กำลังเป็นที่นิยมมากในนักเขียนยุคปัจจุบันคือการเขียนถึงความจริง โดยใช้ “ตัวแทน” เป็นสื่อ ไม่กล่าวถึงความจริงโดยตรง เช่น เรื่องสังข์ทอง ใช้ “รูปสุวรรณอยู่ชั้นในเอารูปเงาะสวมไว้ให้คนหลง ใครๆ ไม่เห็นรูปทรง พระเป็นทองทั้งองค์อร่ามตา” “รูปสุวรรณ หรือรูปทองนั้นเป็นสัญลักษณ์ของความดีงาม รูปเงาะเป็นสัญลักษณ์ของรูปกายที่ขี้ริ้วขี้เหร่” การอ่านวรรณกรรมที่ใช้สัญลักษณ์นี้ผู้อ่านต้องตีความให้ออกมิฉะนั้น ก็จะไม่รู้เรื่อง

๘. แนวคิดยั่วล้อ เป็นนวนิยายที่มุ่งล้อเลียน หรือมุ่งนำข้อบกพร่องของคนหรือของสังคมมาใช้ให้เห็น เป็นแนวนิยายประเภทสมจริง วิธีเขียนบางทีก็ใช้อารมณ์ขันบางทีก็เยาะเย้ยแดกดัน บางทีก็ใช้การก้าวร้าวด่าอย่างเผ็ดร้อน เช่นผลงานของฮิวเมอริสต์, นายรำคาญ, วสิษฐ์ เดชกุญชร

๙. แนวคิดธรรมนิยม เขียนเพื่อมุ่งสั่งสอนศีลธรรม เป็นสำคัญ เช่นเรื่องผู้ดี (ดอกไม้สด) หนึ่งในร้อย (ดอกไม้สด)

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

一位诗人和作家，基于普遍原则的概念。诗人和作家 (学派) 在散文或一百 krongkwi 或作家的概念往往有一个关键概念的占位符。这一概念起源于欧洲，是一位作家和诗人，在当代泰国，曾说过，如下所示:1.在古代的经典故事的概念来作为新旧欧洲，它基于古代的椭圆形 karoman。泰国，我们写基于古老的印度教神 ramakien，包括雅陀罗公路的一句话。古代印度佛法专业贸易与购物车一堆的军队。2.浪漫显示能力感的情绪，这是所有的人类语言，包括爱情在内的头脑中会发生什么、 恨等，旨在表明情感受到这种痛苦的故事弓丁字裤完美指数适用小藤 nirat 帕 Lor 马里林等。3.现实或怜悯 chaniyom从尽可能的想象力写作。像真实生活原则真实故事的创作中创建一个字符。创建一个事件，它反映了社会现实社会状况的故事来从当前的小说通常基于这一概念。但如果它是关于社会的浪漫理想不是。这种新的概念: 四臂 (M.R.W.pramot Khuekrit)，妻子的少。游戏的荣誉 khaonok (蓝色)日落 (克里希纳阿肖克贷款)。4。这个想法是故事的从一个令人印象深刻的印象，写有非常小，因为作者的目的不是故事的告诉这个故事，但印象。造成一种决心的感觉或变化的感觉或印象仍然冻结紧永远这样写，读者会明白相同的情感必须是这样的难过而快乐的故事注重音乐灵感，SA 酱栏作者作为后盖作家妇女国民的法国写在这两个故事，写得好。5。叙事来描述作者的概念被针对种类繁多的成语使用的读者会发现作者用词创造一个锋利的看涨肖像画的奇怪新单词。聪明如荣天堂乐队医学边框6。概念是类似于 chaniyom，但自然主义的怜悯不是各种准备或最来自然地强调一个事实: 有好与坏，所有丑陋的主题事项，除了这种令人讨厌的。喷泉7.一种象征，在当前的时代很流行的一个概念是作家写出的真相，作为媒体使用"代理"。更不用提事实主体直接，如金喇叭"rupsuwan 位于的删除穿着魔法红毛丹的人不被视为佛形元素亮起，所有的目光都在"黄金"rupsuwan 或黄金是非常美丽的象征。图像是红毛丹那丑陋的抹布的象征。使用这个符号，读者的文学阅读否则必须解释它，它不知道这个故事。 ๘. แนวคิดยั่วล้อ เป็นนวนิยายที่มุ่งล้อเลียน หรือมุ่งนำข้อบกพร่องของคนหรือของสังคมมาใช้ให้เห็น เป็นแนวนิยายประเภทสมจริง วิธีเขียนบางทีก็ใช้อารมณ์ขันบางทีก็เยาะเย้ยแดกดัน บางทีก็ใช้การก้าวร้าวด่าอย่างเผ็ดร้อน เช่นผลงานของฮิวเมอริสต์, นายรำคาญ, วสิษฐ์ เดชกุญชร ๙. แนวคิดธรรมนิยม เขียนเพื่อมุ่งสั่งสอนศีลธรรม เป็นสำคัญ เช่นเรื่องผู้ดี (ดอกไม้สด) หนึ่งในร้อย (ดอกไม้สด)

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

诗人和作家的概念国际

诗人和作家的概念（学校）Thought写散文或诗歌诗人或作家，通常是固定的主要概念这个概念在欧洲发生。泰国近代作家、诗人。其它：
1。经典的故事，在古代这一概念。新写的是作者在欧洲传统基于古希腊在泰国，我们写了《罗摩衍那》等古印度国王mhachati资本车师职业交易。

2。浪漫主义情感形式，直觉这是发生在人类心灵的情感语言，每个国家，包括爱、恨等。针对这样的感动ดรรชนีไฉไล金童lilit帕罗和
等。
3。สัจจนิยม写现实或可能的幻想。现实中的现实主义人物的故事。说实话，在反映社会生活事件社会时事小说这一概念强调因为这个概念不存在，即四王（小说）学校荣誉。妾克立特Pramoj大米游戏นอกนา）沉香（蓝色）asoksin日落（四）

。令人印象深刻的印象是作者的概念没有太多的故事。因为作者不想讲故事，但针对的印象。情绪变化的原因或解决的感觉。