สมัยมัธยมมีอาจารย์ท่านหนึ่งแสดงท่าท

สมัยมัธยมมีอาจารย์ท่านหนึ่งแสดงท่าทางชี้นิ้วมาหาฉันแล้วก็ชี้ไปที่ประตูทำให้ฉันเข้าใจผิดคิดว่าให้ฉันออกไปจากห้องเรียน ฉันรู้สึกโกรธมากที่โดนแบบนั้นมันเป็นวันที่แย่สำหรับฉัน ฉันร้องไห้ในห้องน้ำ เพื่อนเข้ามาปลอยฉันฉันรู้สึกเสียใจหนักกว่าเดิม พอหลังเลิกเรียนฉันเดินไปถามอาจารย์ที่สอนว่าเกิดอะไรขึ้น ครูตอบว่าเป็นการแสดงในวิชา ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจขึ้น ฉันขอโทษอาจารย์ที่ตอนนั้นเดินออกไปจากห้องเรียนพร้อมกับร้อยยิ้มที่สดใส มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดที่ฉันจดจำมาถึงทุกวันนี้เพราะฉันไม่ตั้งใจในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Modern high school with one teacher shows me finger pointer, point to the door, I understand that, I'm out of the classroom. I feel very angry that hit it, it was a terrible day for me. I was crying in the bathroom. A friend came over me I feel a heavy grudge ploi original. Enough after school I went to ask teachers to teach what happens. The teachers respond that it is displayed in the Department made me feel comfortable. I apologize that it walked away from the classroom with a bright smile. It is a simple misunderstanding that I remember to this day because I do not intend to in the classroom.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Middle school teacher, one gesture, pointing to me, then pointed to the door, I mistook me out of the classroom. I was very angry at that, it was just a bad day for me. I cried in the bathroom Friends came to soothe me, I feel sorry worse. But after school I went to ask the teacher what happened. Teachers said the study shows. I feel more comfortable I'm sorry, professor, then walked out of the classroom with a smile. It is a misconception that I remember to this day because I did not intend in the classroom.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

High school teachers you one act of pointing to me and he pointed to the door make me wrong think me out of the classroom. I feel very angry was that it was a bad day for me. I'm crying in the bathroom.After school I went to ask the teacher what happened. The teacher said, as shown in the subject, I feel comfortable. I'm sorry teacher then walk away from the classroom with smile bright.