วันหนึ่งไปหาข้าวเที่ยงกินไกลจนเพลิน

วันหนึ่ง
ไปหาข้าวเที่ยงกินไกลจนเพลิน พอหันมาดูเวลาเฮ้ยใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วนิ ด้วยความรีบเร่งต้องเข้าเรียนบ่ายโมงตรงตอนนั้นก็บ่ายโมงแล้ว และเป็นการเปิดภาคเรียนใหม่ยังไม่เคยพบอาจารย์วิชานี้มาก่อน รีบวิ่งขึ้นไปชั้นห้าของตึกคณะ มองกระจกหน้าห้อง(ขอย้ำว่าด้วยความรีบจริงๆ) เห็นเพื่อนนั่งเต็มห้องร่วมสองร้อยคนมีแถวหน้าที่ว่างให้นั่งครบสามคนกับเพื่อน หันไปหาเพื่อนบอก "เฮ้ยเพื่อนเข้าห้องหมดแล้วอ่ะ" เพื่อนบอก "งั้นรีบๆเข้าไปเลย" เราก็เดินนอบน้อมก้มหน้าเข้าไปอย่างสุภาพเพราะที่ว่างอยู่ข้างหน้าไม่อยากรบกวนเอาจารย์ที่กำลังสอน พอนั่งเสร็จเพื่อนคนสุดท้ายไม่มาสักทีเห็นมันเดินกลับออกไปก็งง หันมองกันสองคน ไม่สนใจอะไรหยิบสมุดเล็กเชอร์ ปากกา มาร์กเกอร์เตรียมพร้อมทำท่าตั้งใจ แล้วเสียงอาจารย์ก็เงียบไป(อาจารย์นั่งสอนอยู่ตรงหน้าเลย) คิดในใจอ้าวววซวยแล้วไงโดนแน่เลยมาสาย(ประมาณห้านาที)เข้าเรียนวันแรกโดนหมายหัวซะแล้ว เลยเงยหน้าไปมองอาจารย์แล้วยิ้มแบบแห้งๆ อาจารย์ก็มองมาทางเราพอดีสะดุ้งวาบเลย อาจารย์เลยถาม "เรียนห้องนี้เหรอ เรียนกับอาจารย์เหรอ" เราตอบอย่างมั่นใจ"ครับ ห้องนี้บ่ายโมง" อาจารย์ถาม "วิชาอะไร" ในห้องบรรยากาศวังเวงมากเงียบฉี่ไม่มีใครช่วยเราเลย ด้วยความที่นึกไม่ออกตอนลงทะเบียนก็เป็นภาษาอังกฤษยาวๆแล้วก็จำชื่อวิชาภาษาไทยไม่ได้ ตายแน่ เลยอ่ำๆอึ้งๆหลังจากนั้นเพื่อนคนที่สองเลยสะกิดไหล่เราข้างซ้ายให้หันไปมองเพื่อนข้างหลัง(เป็นห้องสโลปเห็นเพื่อนทุกคน) อายมาก แล้วก็หันกลับมาเจออาจารย์สะดุ้งไปอีกหนึ่งที อาจารย์เลยบอกว่า"เค้ายกเลิกคลาส เพื่อนไม่ได้บอกเหรอ" เราจะทำอะไรได้นอกจากยิ้มแห้งๆและสวัสดีงามๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

One day.ไปหาข้าวเที่ยงกินไกลจนเพลิน พอหันมาดูเวลาเฮ้ยใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วนิ ด้วยความรีบเร่งต้องเข้าเรียนบ่ายโมงตรงตอนนั้นก็บ่ายโมงแล้ว และเป็นการเปิดภาคเรียนใหม่ยังไม่เคยพบอาจารย์วิชานี้มาก่อน รีบวิ่งขึ้นไปชั้นห้าของตึกคณะ มองกระจกหน้าห้อง(ขอย้ำว่าด้วยความรีบจริงๆ) เห็นเพื่อนนั่งเต็มห้องร่วมสองร้อยคนมีแถวหน้าที่ว่างให้นั่งครบสามคนกับเพื่อน หันไปหาเพื่อนบอก "เฮ้ยเพื่อนเข้าห้องหมดแล้วอ่ะ" เพื่อนบอก "งั้นรีบๆเข้าไปเลย" เราก็เดินนอบน้อมก้มหน้าเข้าไปอย่างสุภาพเพราะที่ว่างอยู่ข้างหน้าไม่อยากรบกวนเอาจารย์ที่กำลังสอน พอนั่งเสร็จเพื่อนคนสุดท้ายไม่มาสักทีเห็นมันเดินกลับออกไปก็งง หันมองกันสองคน ไม่สนใจอะไรหยิบสมุดเล็กเชอร์ ปากกา มาร์กเกอร์เตรียมพร้อมทำท่าตั้งใจ แล้วเสียงอาจารย์ก็เงียบไป(อาจารย์นั่งสอนอยู่ตรงหน้าเลย) คิดในใจอ้าวววซวยแล้วไงโดนแน่เลยมาสาย(ประมาณห้านาที)เข้าเรียนวันแรกโดนหมายหัวซะแล้ว เลยเงยหน้าไปมองอาจารย์แล้วยิ้มแบบแห้งๆ อาจารย์ก็มองมาทางเราพอดีสะดุ้งวาบเลย อาจารย์เลยถาม "เรียนห้องนี้เหรอ เรียนกับอาจารย์เหรอ" เราตอบอย่างมั่นใจ"ครับ ห้องนี้บ่ายโมง" อาจารย์ถาม "วิชาอะไร" ในห้องบรรยากาศวังเวงมากเงียบฉี่ไม่มีใครช่วยเราเลย ด้วยความที่นึกไม่ออกตอนลงทะเบียนก็เป็นภาษาอังกฤษยาวๆแล้วก็จำชื่อวิชาภาษาไทยไม่ได้ ตายแน่ เลยอ่ำๆอึ้งๆหลังจากนั้นเพื่อนคนที่สองเลยสะกิดไหล่เราข้างซ้ายให้หันไปมองเพื่อนข้างหลัง(เป็นห้องสโลปเห็นเพื่อนทุกคน) อายมาก แล้วก็หันกลับมาเจออาจารย์สะดุ้งไปอีกหนึ่งที อาจารย์เลยบอกว่า"เค้ายกเลิกคลาส เพื่อนไม่ได้บอกเหรอ" เราจะทำอะไรได้นอกจากยิ้มแห้งๆและสวัสดีงามๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

One day
.Go to lunch as far as pleasurable. When I look at what time class. With the rush to attend school at 1 o'clock at that time, 1pm. A new semester have yet to meet master this course before.Look in the mirror in front of the room (repeat on a hurry). See friends sitting room full of people joining the two front row space to sit three people and friends to the friends said, "the man entered the room all the way". Tell a friend. "Then we go".When the seat is last friends... Come see it walk back out confused look together. Don't ใจอะไร pick up small lecture book pen, marker prepared acting intentionally. The sound of silence (teacher teacher sat in front of it).It looked at you and smile (dry). The teacher is looking at us fit startled flashover, teacher asked "was this? Study with a teacher?" I answered confidently, "yes, this one". The teacher asked "what subject".With no idea when the register is long and remember the name of English teaching is not dead.Very embarrassed. And I turned to see the teacher was another one. The teacher said, "he canceled class friends didn't tell you". What can we do but simper and Hello, beautiful.