When I was a child ฉันเป็นเด็กที่ดื

When I was a child ฉันเป็นเด็กที่ดื้อมาก จนฉันคิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่ไม่กลัวอะไรเลย และฉันยังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับความดื้อของฉันเยอะมาก เมื่อนึกถึงตอนเด็กทีไรก็ทำให้ฉันยิ้มได้กับความดื้อความซนของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ฉันวิ่งแล้วล้มทำให้มีรอยแผลอยู่บ่อยครั้ง และเรื่องที่ฉันเดินตกลงไปในสระเลี้ยงปลา,เรื่องที่ฉันปีนเก้าอี้เหล็กจึงทำให้ขาของฉันติดลงไปในซอกของเก้าอี้เหล็กที่มีขนาดเท่ากับขาของฉันพอดี จนต้องเรียกคนที่อยู่แถวนั้นมาช่วยเอาเหล็กมางัดเก้าอี้ที่ขาของฉันติดอยู่ออกมาได้ และก็ยังมีเรื่องที่ฉันสไลด์ตัวของฉันลงมาจากบันไดชั้นสองของหอพัก และเรื่องที่ฉันหัดปั่นจักรยานครั้งแรกและทำให้ฉันปั่นจักรยานไปชนกำแพงจึงทำให้มีแผลเต็มตัวและอีกหนึ่งคือทำมีดตกใส่มือตัวเองทำให้เป็นแผลเป็นที่นิ้วชี้ข้างซ้าย แต่เรื่องที่ฉันเล่ามาทั้งหมดเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่เล่าถึงเรื่องราวความดื้อของฉัน แต่ละเรื่องที่ฉันเล่ามาเมื่อนำกลับมาพูดถึงหรือนึกถึงทีไรก็ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When I was a child I was very resistant child until I think of themselves as a baby who is not afraid of anything and I still have my story about a variety of. When reminded of the episode it made me smile baby thirai. with a focus on their own naughty. Whether it is a matter that I ran, and then attempt to make frequently, and with a story that I easily fall into the pool fed the fish, I climb a steel chair, thus making my legs stuck into the nook of a steel chair with my leg size equal to fit. To get people to help remove the iron legs of my chair rock stuck out and I still have my slice of the story I come down from the stairs on the second floor of a dormitory, and the story of my first bike and practice make me smash wall riding to make sure you have full of wounds.The other one is a knife falling hand himself to make the scars left index finger. But the story I just told all is only part of the. There are also many stories that are told a story of me. Each story I told to come back when they talk about it or think of it makes me smile thirai.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

When I was a child I was very rebellious child. I think of myself as a child, not afraid of anything. And I also have a story about my stubborn lot. When thinking of your child avoids it makes me smile with a mischievous imagination of itself. Whether it's running, then I had to make a lesion often. I went and fell into a fish pond, where I climbed a steel chair legs, so I stick to the niche of steel the size of a chair, my legs fit. I have known people who live nearby for help remove the steel chair to break my legs stuck out. And there are things I slide my body down from the second floor of the dormitory stairs. And no matter where I first learned to ride a bike and make my bike against a wall, making a full incision is made and a knife fall into his own hands, making a scar on his left index finger. But the story I told all just part only. There are many stories that tell the story of my imagination. Each story I told when to talk or think about it avoids always makes me smile.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When I was a child I was naughty children. I think of myself as a child, not afraid of anything. And I, there is a story about my stubbornness so much. When I think of when I was young, he made me smile with my naughty stubbornnessAnd I walk fall into the pool, fishThe story I climb steel chairs made my legs stuck into the niche of the steel chairs the size of my legs. To call someone around to help remove the steel chair to pry my leg stuck out.And I learned to ride for the first time, and I'm biking to hit the wall, thus making a wound เต็มตัวและ another one is made on his hands make a knife scar on your left index finger.There are many stories told about the story of my stubborn Each story I told you when brought back talking or thinking that always make me smile.