ในคืนหนึ่งที่ฉันกำลังเดินทางกลับบ้า

ในคืนหนึ่งที่ฉันกำลังเดินทางกลับบ้าน ทุกสิ่งรอบข้างเงียบสงัดจนได้ยินแค่เสียงลมหายใจฉันเพียงคนเดียว.
ในขณะที่เดินกลับบ้านไปเรื่อยๆ ก็ไปยินเสียงฝีเท้าเดินตามฉันมา ฉันกลัวมากเพราะคิดว่าเสียงฝีเท้านั้นเป็นเสียงฝีเท้าของโจร ฉันจึงรีบเดินให้ไวขึ้น แต่แล้วเสียงฝีเท้านั้นก็ดังเร็วขึ้นตามเสียงฝีเท้าฉัน ฉันจึงทำใจกล้าหันไปทางต้นเสียงแต่กับไม่มีใครหยุดมีเพียงรองเท้าปริศนาที่ไม่รู้ว่าของใคร.
ในวันต่อมาฉันจื่นเช้ามาเปิดประตูบ้านก็พอกับรองเท้าคู่เดิมที่เห็นเมื่อคืนตอนกลับบ้านมาวางอยู่หน้าประตูบ้าน.
"ใครเป็นคนมาวางไว้ แล้วรองเท้าคู่นี้เป็นของใคร"ฉันกังวนอย่างมากจริงๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

One night I was on her way home. Everything around you quiet till you hear me just breathe.While walking home. Can you hear the sound of the footsteps following me. I was so scared because I think that"s footsteps footsteps of a thief. I hurried walk faster. But then the footsteps is loud footsteps faster by me. I will be brave facing the source but with no one to stop only shoes don"t know of ใคร. puzzleThe next day morning ฉันจื on open house will be enough for the same pair of shoes to see last night at home มาวางอยู่ front door."Who is placed. And this pair of shoes is who? "I worry very much.